“`html
حساسیت پوستی کودکان و روش‌های پیشگیری از آن
حساسیت پوستی کودکان یکی از رایج‌ترین حساسیت‌ها در میان کودکان است و بعد از آن، حساسیت به غذا در رتبه دوم قرار دارد. حساسیت پوستی یکی از مشکلات شایعی است که ممکن است در سال‌های اولیه زندگی کودک به وجود بیاید و می‌تواند بر سلامت جسمی و روحی او تأثیر بگذارد. بیشتر نوزادان و کودکان دچار مشکلات پوستی می‌شوند که شامل خارش پوستی است که عموماً خطرناک نیست و به خودی خود برطرف می‌شود، اما ممکن است اطرافیان را نگران کند. این مشکلات ممکن است علائم ناراحت‌کننده‌ای ایجاد کنند.
پوست کودکان حساس‌تر از پوست بزرگ‌ترهاست و وقتی که در معرض شرایط خاص قرار می‌گیرد، ممکن است آسیب ببیند. کودکان به ویژه در معرض بیماری‌های ویروسی پوستی هستند و بیماری‌هایی مانند سرخک و سرخچه جزو رایج‌ترین آن‌ها هستند. کارشناسان می‌گویند که بیماری‌های ویروسی دیگری نیز در کودکان وجود دارد که با نشانه‌ها و علائم پوستی مانند تب، گلودرد، راش و دیگر ضایعات پوستی بروز می‌کند.
علل حساسیت پوستی
حساسیت وقتی اتفاق می‌افتد که بدن به برخی مواد خاص واکنش منفی نشان می‌دهد. این مواد می‌توانند شامل موارد زیر باشند، اما به همین موارد محدود نمی‌شوند:
- گرد و غبار
- رنگ
- غذا
- عطر و رایحه
- شیره گیاهان
- کپک
- شوره حیوانات خانگی
- گرده
در بعضی از موارد، علائم حساسیت پس از تماس مستقیم پوست با یک ماده خارجی بروز می‌کند. اما در موارد دیگر، ممکن است آلرژن بلعیده یا استنشاق شود. علائم می‌توانند به صورت سردرد، احتقان، عطسه و آبریزش بینی نیز ظاهر شوند.
انواع حساسیت پوستی کودکان
اگر تا به حال به خارش، تاول یا قرمزی پوست فرزندتان فکر کرده‌اید که آیا این‌ها نشانه بیماری، آلرژی، یا عوارض ناشی از گرما و سرما هستند یا خیر، باید بدانید که بیشتر اوقات این علائم خیلی نگران‌کننده نیستند و به راحتی قابل درمان‌اند، اما همیشه بهتر است با پزشک مشورت کنید تا درمان مناسب را پیدا کنید.
کلاه گهواره‌ای
فلس‌های چرب و پوسته زرد و قرمزی پوست سر نوزاد، نشانه‌هایی از کلاه گهواره‌ای است. پزشکان می‌گویند که ممکن است این مشکل به دلیل تولید بیش از حد چربی توسط غدد کودک ایجاد شود. این وضعیت ممکن است به تغییرات هورمونی مادر در دوران بارداری مرتبط باشد. علایم کلاه گهواره‌ای می‌تواند به گردن، زیر بغل، صورت، پشت گوش و نواحی پوشک هم گسترش پیدا کند. خوشبختانه این مشکل نه خطرناک است و نه ناراحت‌کننده. برای درمان، بهتر است موهای کودک را با شامپوی ملایم بشویید و با برس نرم، آرام شانه کنید.
جوهای پوشک
بیشتر نوزادان به جوش‌های پوشک دچار می‌شوند، معمولاً در حدود 8 تا 10 ماهگی یا زمانی که شروع به خوردن مواد جامد می‌کنند. این مشکل زمانی رخ می‌دهد که پوست در ناحیه پوشک مدت طولانی در تماس با ادرار یا مدفوع قرار بگیرد. همچنین ممکن است به دلیل ساییدگی مکرر پوشک بر پوست، واکنشی مانند پوسته پوسته شدن ایجاد شود. راه‌حل این مشکل، عوض کردن پوشک به محض خیس شدن است و استفاده از کرم حاوی اکسید روی یا وازلین می‌تواند به ایجاد مانع بین پوشک و پوست نوزاد کمک کند.
عرق سوز یا تب عرق گز
علت اصلی بروز عرق سوز بسته شدن مجاری عرق است که بیشتر با جوش‌های کوچک صورتی یا قرمز ظاهر می‌شود و معمولاً روی سر، گردن و شانه نوزادان دیده می‌شود. زمانی که والدین به نوزاد….
“““html
نوزادان را اغلب بیش از حد لباس می‌پوشانند و این باعث می‌شود آن‌ها خیلی گرم شوند. در نتیجه، ممکن است دچار عرق‌سوز شوند. بهتر است وقتی که هوا گرم است، نوزادان یک لایه لباس کمتر از والدین خود به تن داشته باشند.
اگزما
کودکان آسیب‌پذیر ممکن است به اگزما مبتلا شوند و همچنین دچار آسم یا آلرژی‌های دیگری باشند. هرچند دلیل اصلی اگزما به طور کامل مشخص نیست، اما بچه‌هایی که به این بیماری دچار می‌شوند، سیستم ایمنی حساس‌تری دارند. والدین باید به خشک شدن پوست و خارش شدید آن توجه کنند، زیرا برخی از بچه‌ها با این بیماری بزرگ می‌شوند و در دوران رشد خود ممکن است موارد خفیف یا ملایمی از آن را تجربه کنند.
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی نوعی جوش است که بلافاصله بعد از تماس با یک ماده محرک روی پوست ایجاد می‌شود. اگر کودک به یک ماده خاص حساسیت نشان دهد، ممکن است از درماتیت تماسی آلرژیک رنج ببرد. پوست ممکن است زبر، تاولی یا به شکل چرمی به دلیل قرار گرفتن مکرر در معرض ماده حساسیت‌زا شود. اگر فکر می‌کنید پوست کودکتان آلرژیک است، حتماً با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند به شناسایی عواملی که باید از آن‌ها پرهیز شود کمک کند.
کهیر
دلایل زیادی می‌توانند باعث بروز کهیر روی پوست شوند که معمولاً با خارش و سوزش همراه است. برخی داروها مانند آسپیرین و پنی‌سیلین می‌توانند موجب کهیر شوند. همچنین، غذاهایی مثل تخم‌مرغ، آجیل، غذاهای دریایی، برخی افزودنی‌های غذایی، تغییرات دما، و حتی گلودرد میکروبی می‌توانند باعث بروز کهیر شوند. این برجستگی‌ها ممکن است در نقاط مختلف بدن ظاهر شوند و چند دقیقه یا چند روز طول بکشند. معمولاً با مصرف آنتی‌هیستامین‌ها درمان می‌شوند، اما ممکن است نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر باشند و با مشکلات تنفسی یا ورم صورت همراه شوند.
مخملک یا تب سرخ
مخملک یک نوع گلودرد میکروبی است که با جوش‌هایی همراه می‌شود. این بیماری شامل گلودرد، تب، سردرد، دل‌درد و ورم غدد گردن است. بعد از یک یا دو روز، جوش‌های قرمز رنگی با بافتی شبیه کاغذ سنباده روی پوست ظاهر می‌شود. این بیماری قابل انتقال است و معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها به‌سرعت بهبود می‌یابد.
سرخچه
سرخچه یک بیماری ملایم است که بیشتر در کودکان زیر دو سال مشاهده می‌شود. خطر ابتلا به این بیماری بعد از چهار سالگی کاهش می‌یابد. این بیماری معمولاً با علائم سرماخوردگی شروع شده و چند روز بعد تب کودک بالا می‌رود که ممکن است منجر به تشنج شود. پس از قطع ناگهانی تب، جوش‌های کوچک و صاف صورتی روی قفسه سینه، پشت، دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند.
روزئولا
تقریباً همه کودکان قبل از رفتن به مدرسه مبتلا به روزئولا می‌شوند. این بیماری بسیار مسری است و معمولاً با تب ناگهانی آغاز می‌شود. سپس، جوش‌هایی با لکه‌های کبود روی بدن کودک ظاهر می‌شود. این جوش‌ها خارش‌دار یا دردناک نیستند و معمولاً طی چند روز از بین می‌روند. اگر مشکل بعد از سه روز رفع نشد یا اگر تب کودک بالای 39.5 درجه سانتی‌گراد و بیشتر از یک هفته ادامه داشت، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
کچلی یا قارچ پوستی
این نوع عفونت قارچی مسری است که باعث ایجاد نقاط گرد روی پوست می‌شود. این نقاط ممکن است صاف و با لبه‌های پوسته‌پوسته باشند. گاهی اوقات باعث خارش و ریزش مو نیز می‌شود. قارچ پوستی می‌تواند با عارضه‌ای به نام کلاه گهواره‌ای اشتباه گرفته شود، اما معمولاً در نوزادان و از حدود چند ماهگی تا یک‌سالگی مشاهده می‌شود.
“`
به احتمال زیاد پزشک برای درمان عفونت‌های پوستی، مصرف روزانه یک کرم ضد قارچ بدون نیاز به نسخه (OTC) را به مدت حداقل یک هفته تجویز می‌کند. در موارد خاص، کودکان نیاز به داروهای قوی‌تر خوراکی دارند.
زرد زخم
زرد زخم یک عفونت پوستی بسیار مسری است که معمولاً در سنین ۲ تا ۵ سالگی نمایان می‌شود. این عفونت زمانی به وجود می‌آید که باکتری استرپتوکوک یک زخم کوچک یا محل خارش را آلوده می‌کند. معمولا، زرد زخم به صورت زخم‌های کوچک در اطراف بینی و دهان دیده می‌شود. این زخم‌ها ترشح دارند و می‌توانند به نقطه‌های دیگر بدن هم سرایت کنند. در صورتی که عفونت ناشی از باکتری استاف باشد، تاول‌های بزرگ‌تری به وجود می‌آید. اگر به سرعت با آنتی‌بیوتیک درمان شود، زرد زخم معمولاً خطری ندارد.
چگونه بفهمید کودک شما به چه چیزی حساسیت دارد؟
- پزشک ممکن است ابتدا از شما درباره سابقه و شرح حال بیماری کودک سوالاتی بپرسد تا بفهمد کودک چه موادی را باید دوری کند.
- در بسیاری از موارد همین سوالات کمک می‌کند تا پزشک بداند ابتدا چه موادی را باید از رژیم غذایی یا محیط کودک حذف کند.
- در برخی مواقع، برای تشخیص ماده حساسیت‌زا نیاز به انجام آزمایش پوستی است. این آزمایش شامل قرار دادن مقدار کمی از مواد حساسیت‌زا بر روی پوست کودک است. اگر واکنش نشان دهد، یعنی کودک به آن ماده حساسیت دارد. پزشک با توجه به محیط و تاریخچه خانوادگی، مواد مختلف را آزمایش می‌کند.
- گاهی آزمایش خون انجام می‌شود، اما این روش، به ویژه در کودکان کوچک‌تر، دقت کمتری دارد. همه واکنش‌ها روی پوست به معنی آلرژی نیستند و پزشک به شناسایی علت واکنش پوست کودک کمک می‌کند.
چه موقع حساسیت نیاز به درمان اورژانسی دارد؟
در موارد نادر، کهیر ممکن است منجر به شوک آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی تقریباً فوراً پس از مواجهه با ماده حساسیت‌زا رخ می‌دهد و می‌تواند خطرناک باشد. علائم این وضعیت شامل:
- نبض سریع و ضعیف
- تورم در اطراف چشم‌ها، لب‌ها یا سایر قسمت‌های صورت
- حالت تهوع
- استفراغ
- سرگیجه
- غش کردن
- مشکلات تنفسی
اگر کودک شما به آنافیلاکسی دچار شد، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. ممکن است پزشک به شما بگوید که آدرنالین تزریق کنید. اگر کودک شما سابقه حملات شدید آلرژی دارد، حتماً با پزشک مشورت کنید.
چگونه حساسیت پوستی را مدیریت کنیم؟
حساسیت پوستی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان رایج‌تر است. خوشبختانه، با بزرگ‌تر شدن کودک، شدت این حساسیت‌ها معمولاً کاهش می‌یابد. اما درمان و مراقبت از هرگونه تغییر غیرمعمول در پوست کودک به موقع و قبل از بروز عوارض حیاتی است. پیشگیری از علائم آلرژی پوست به ویژه در سنین کودکی اهمیت دارد.
گاهی اوقات بثورات بعد از رفع شدن دوباره با قرار گرفتن در معرض مواد خاص مشخص می‌شوند. بهترین روش برای درمان این حساسیت‌ها شناسایی عامل ایجادکننده و جلوگیری از تشدید آن است. برای اطمینان از درمان و رفع هرگونه نگرانی، به یک پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم