داروهای ضد انگل : آشنایی با قرص و داروهای ضد انگل (2 نکته مهم)

داروهای ضد انگل کدامند؟

چرا این روزها مردم بیشتر دچار بیماری های انگلی می شوند؟

این موضوع به دلیل مشخصی است. همانطور که در این زمان بیشتر دچار سرماخوردگی می‌شویم، به همان اندازه بیشتر هم به انگل‌های گوارشی مبتلا می‌شویم. در واقع، سیستم دفاعی بدن ما نسبت به نسل‌های قبلی ضعیف‌تر شده است و به همین دلیل، نه تنها نمی‌تواند به خوبی با ویروس‌ها مقابله کند و ما را دچار سرماخوردگی می‌کند، بلکه همچنین توانایی کشتن انگل‌ها را هم ندارد.

به همین دلیل است که امروزه با اینکه بهداشت ظاهری ما بهتر شده است، اما شیوع انگل‌های گوارشی به شدت افزایش یافته است و دیگر نمی‌توان آن را بیماری‌ای دانست که فقط کودکان به آن دچار می‌شوند؛ بلکه بسیاری از بزرگ‌ترها نیز، چه بدانند یا ندانند، با این مشکل مواجه هستند.

ترکیبات پی پرازین از داروهای ضد انگل

ترکیبات پی پرازین به شکل سیترات، فسفات و تارتارات موجود هستند. به نظر می‌رسد این دارو باعث می‌شود که عضلات انگل فلج شده و از روده خارج شود. پی پرازین به راحتی از سیستم گوارش جذب می‌شود.

موارد مصرف: این دارو برای درمان اکسیوروز (کرمک) و کرم‌های گرد مانند آسکاریس به ویژه در کودکان توصیه می‌شود.

موارد ممنوعیت مصرف: افرادی که مبتلا به نفریت، اختلالات عمل کلیه و کبد، یا وضعیت‌های تشنجی هستند و همچنین کسانی که سابقه حساسیت شدید به ترکیبات پی پرازین دارند، باید از مصرف این دارو پرهیز کنند. در صورتی که نشانه‌های خاصی از مشکلات عصبی، گوارشی یا واکنش‌های حساسیتی بروز کند، باید دارو قطع شود.

زنان باردار: اطلاعات کافی درباره ایمنی این دارو برای زنان باردار موجود نیست.

عوارض جانبی دارو: پی پرازین عوارض جانبی کمی دارد، اما عوارض نادری مانند تهوع، استفراغ، اسهال، مشکلات دید، احساس بی‌حسی، کاهش رفلكس‌ها، تشنج، مشکلات حافظه و اختلال در نوار مغزی (EEG) ممکن است رخ دهد.

پیرانتل پاموآت از داروهای ضد انگل

پیرانتل پاموآت یک داروی ضد انگل است که با ایجاد اختلال در اعصاب عضلانی انگل، آن را از بین می‌برد. بخشی از دارو پس از مصرف خوراکی جذب می‌شود و حداکثر غلظت آن یک تا سه ساعت بعد از مصرف به حداکثر می‌رسد.

بیش از ۵۰ درصد داروی مصرف شده از طریق مدفوع به صورت دست نخورده دفع می‌شود و تنها ۷ درصد آن به صورت اصلی یا متابولیت‌ها از طریق ادرار خارج می‌شود.

موارد مصرف: این دارو برای درمان آسکاریس و کرمک استفاده می‌شود.

مصرف دارو در زمان بارداری: مطالعات روی حیوانات نشان داده است که این دارو تاثیر منفی بر جنین ندارد، اما اطلاعات کافی در مورد انسان‌ها وجود ندارد.

مصرف در کودکان: این دارو به طور گسترده برای کودکان زیر دو سال مورد استفاده قرار نگرفته است، بنابراین برای درمان این گروه سنی باید جوانب مثبت و منفی دارو را در نظر گرفت.

عوارض جانبی دارو: شایع‌ترین عوارض این دارو مربوط به دستگاه گوارش است و شامل بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد معده، دردهای کرامپی (گرفتگی) شکمی، اسهال و افزایش موقتی SGOT می‌باشد. عوارض عصبی نیز شامل سردرد، سرگیجه، خواب‌آلودگی و بی‌خوابی و عوارض پوستی به صورت راش گزارش شده است.

شکل دارو و مقدار مصرف:

“`html

این دارو به صورت سوسپانسیون خوراکی در شیشه‌های 15 میلی‌لیتری (با غلظت 50 میلی‌گرم پیرانتل در هر میلی‌لیتر) و همچنین به شکل قرص جویدنی 250 میلی‌گرمی در دسترس است. مقدار مصرف آن 10 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (یک قاشق مرباخوری برای 5 کیلوگرم وزن بدن) می‌باشد و باید به‌صورت یک دوز واحد مصرف شود.

(حداکثر دوز مجاز 1 گرم است.) این دارو می‌تواند همراه با غذا مصرف شود و پس از درمان نیازی به داروی مسهل نیست.

پیر وینیوم پاموآت از داروهای ضد انگل

پیر وینیوم پاموآت یکی از داروهای ضد انگل است که مصرف کربوهیدرات‌های خارجی توسط انگل را متوقف می‌کند و باعث تخلیه ذخیره غذایی درون آن می‌شود و در نتیجه به مرگ آن کمک می‌کند. جذب این دارو از طریق دستگاه گوارش بسیار کم است.

موارد مصرف: این دارو برای درمان عفونت‌های ناشی از کرمک (اکسیوروز) استفاده می‌شود. درباره مصرف این دارو در زنان باردار تحقیقات کافی انجام نشده است و باید منافع و خطرات آن در نظر گرفته شود.

عوارض جانبی دارو: تهوع، استفراغ، درد شکمی، اسهال و واکنش‌های حساسیتی از جمله عوارض گزارش شده‌اند. عوارض گوارشی در کودکان بزرگتر و بزرگسالانی که دوزهای بالایی از دارو را مصرف کرده‌اند، شایع‌تر است.

شکل دارویی و مقدار مصرف: دارو به صورت سوسپانسیون خوراکی در شیشه‌های دو اونسی (30 میلی‌لیتر) با طعم خوشایند که هر میلی‌لیتر آن 10 میلی‌گرم پیر وینیوم دارد، موجود است. همچنین قرص‌های 50 میلی‌گرمی این دارو نیز وجود دارد (هر شیشه شامل 8 قرص). دارو به‌صورت یک دوز 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز می‌شود و در صورت نیاز می‌توان درمان را دو یا سه هفته بعد دوباره تکرار کرد.

مراقبت‌های پرستاری:

1. آلودگی به کرمک معمولاً در کل خانواده وجود دارد و برای از بین بردن عفونت، توصیه می‌شود که همه افراد خانواده درمان را همزمان آغاز کنند.
2. علاوه بر درمان دارویی، رعایت نکات بهداشتی برای از بین بردن دقیق اکسیور لازم است.
3. مصرف پیر وینیوم می‌تواند باعث رنگی شدن مدفوع (قرمز روشن) شود. هنگام تجویز دارو باید مراقب بود که لوازم و لباس‌های بیمار رنگی نشود.

تیابندازول از داروهای ضد انگل

تیابندازول یکی از داروهای ضد انگل است که در متابولیسم بسیاری از کرم‌ها اختلال ایجاد می‌کند و به‌راحتی از دستگاه گوارش جذب می‌شود.

موارد مصرف: این دارو برای درمان عفونت‌هایی مانند لارو مهاجر جلدی، لارو مهاجر احشائی، اکسیوروز و عفونت‌های ناشی از تریکوسفال، اسکاریس و کرم‌های قلابدار مؤثر است. به طور کلی این دارو برای درمان آلودگی با چند انگل مناسب است.

مواردی که نباید مصرف گردد: مصرف دارو در بیمارانی که مبتلا به بیماری کبدی هستند یا اختلالات کبدی دارند باید با احتیاط انجام شود.

عوارض جانبی دارو: عوارض گوارشی مانند تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست ممکن است بروز کند. این دارو ممکن است بر دستگاه عصبی مرکزی تأثیر بگذارد و عوارضی مانند هیپرگلیسمی، افزایش ضربان نبض و فشار خون هم داشته باشد.

شکل دارویی و مقدار مصرف: دارو به صورت قرص‌های 500 میلی‌گرمی موجود است. مقدار مصرف آن 25 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، روزی 2 بار (حداکثر مقدار مجاز 3 گرم) است. درمان باید طبق دستور پزشک و بسته به نوع انگل، یک تا دو روز ادامه یابد. همچنین در مورد کرمک، توصیه می‌شود پس از یک هفته یک دوره درمان دیگر انجام شود.

مراقبت‌های پرستاری:

1. بهتر است دارو پس از غذا به بیمار داده شود.
2. به بیمار و خانواده‌اش درباره علائم عصبی (مانند خواب‌آلودگی) که ممکن است به‌دلیل دارو ایجاد شود توضیح داده شود.
3. بزرگسالان باید از رانندگی و کار با ماشین‌آلات پرهیز کنند و کودکان باید در خانه استراحت کنند.

همچنین بخوانید:

کیناکرین هیدروکلراید از داروهای ضد انگلی

“`موارد مصرف: داروی کیناکرین هیدروکلراید برای درمان انگل‌ها و کرم‌های نواری مانند کرم کدو گاو و خوک استفاده می‌شود و همچنین در درمان بیماری ژیاردیا و به ندرت مالاریا نیز کاربرد دارد.

مواردی که نباید دارو مصرف گردد: افراد با سابقه مشکلات روانی و در دوران بارداری نباید این دارو را مصرف کنند. در بیماران مبتلا به پسوزیازیس و کسانی که داروی پریماکین (داروی ضد مالاریا) مصرف می‌کنند، باید با احتیاط کامل از آن استفاده کرد.

عوارض جانبی دارو: ممکن است عوارضی مانند سردرد، مشکلات خفیف گوارشی، حملات روانی، التهاب پوست و تغییر رنگ پوست به زردی را به دنبال داشته باشد.

مقدار مصرف دارو: این دارو به صورت قرص‌های 100 میلی‌گرمی موجود است. برای درمان کرم کدو، مقدار 500 تا 800 میلی‌گرم کیناکرین همراه با 500 میلی‌گرم بیکربنات سدیم در یک دوز واحد تجویز می‌شود. برای کودکان مقدار مصرف بین 400 تا 600 میلی‌گرم است که به صورت دوزهای تقسیم‌شده داده می‌شود.

مراقبت‌های پرستاری:

1. قبل از تجویز دارو، بیمار باید به مدت 24 تا 48 ساعت رژیم غذایی کم‌چربی داشته باشد تا جذب دارو در روده کاهش یابد.
2. روز قبل از تجویز دارو، نباید به بیمار ناهار و شام داده شود.
3. عصر قبل از تجویز دارو، یک مسهل نمکی به بیمار داده شود.
4. количество 500 میلی‌گرم بیکربنات سدیم به همراه کیناکرین تجویز شود تا حالت تهوع و استفراغ کاهش یابد.
5. یک ساعت بعد از تجویز دارو، یک مسهل نمکی دیگر داده شود.
6. اگر بیمار متحمل تحریک معده شدید شود، با تجویز پزشک می‌توان دارو را از طریق لوله توباژ مستقیماً به دوازدهه وارد کرد.

داروهای دیگری که برای درمان انگل‌ها استفاده می‌شوند عبارتند از پیر وینیوم پاموآت، پیرانتل پاموآت و تیابندازول.

پیرانتل پاموآت یکی از داروهای ضد انگل است که با مختل کردن ارتباطات عصبی و عضلانی، باعث مرگ انگل‌ها می‌شود. همچنین تیابندازول هم دارویی است که در متابولیسم بسیاری از کرم‌ها اختلال ایجاد کرده و آن‌ها را از بین می‌برد.

گفته شده که می‌توانید برای تهیه داروهای ضد انگل خانگی از ترکیب چوب میخک و تخم کتان استفاده کنید یا هر کدام را جداگانه مصرف کنید. زیرا چوب میخک و تخم کتان خواص ضدباکتری و ضدانگلی دارند و می‌توانند به بهبود شما کمک کنند.

تیابندازول هم یکی از داروهای موثر در درمان انگل‌ها است، اما مهم است که این داروها فقط با تجویز پزشک استفاده شوند و از مصرف خودسرانه آنها خودداری کنید.