چگونه درخت به بکاریم؟
درخت به جزو خانواده سیب است و معمولاً به صورت درختچه رشد می‌کند. میوه به از خانواده گلسرخ‌ها می‌باشد و نخستین بار در جنوب اروپا و آسیای صغیر دیده شده است. این درخت نسبت به سیب و گلابی نمی‌تواند سرمای زیاد را تحمل کند و سرمایی که به مدت 100 تا 400 ساعت طول بکشد می‌تواند به جوانه‌های میوه آسیب بزند. درخت به بعد از چهار تا پنج سال میوه می‌دهد و این باروری می‌تواند تا چهل یا پنجاه سال ادامه یابد. درخت به در خود بارور است.
به میوه‌ای بسیار مفید است که شامل کربوهیدرات‌ها، فیبر، چربی، پروتئین، ویتامین‌های مختلف مانند B1، B2، B3، B5، B6، B9، و ویتامین C، همچنین کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی می‌باشد.
گیاه شناسی درخت به
درخت به درختی کوچک است که ارتفاع آن به حداکثر 5 متر می‌رسد. گل‌های آن بزرگ و به رنگ سفید یا صورتی هستند و دارای پنج گلبرگ و پنج کاسبرگ می‌باشند. این گل‌ها خود بارورند. گل‌های “به” بعد از گلدادن، به صورت انفرادی روی شاخه‌های برگدار ظاهر می‌شوند. میوه‌های رسیده به رنگ زرد، گرد یا مانند گلابی هستند و سطح آن کرک‌دار بوده و طعمی خوشایند و شیرین یا مختصری ترش دارند.
درخت به از 4 تا 5 سالگی میوه تولید می‌کند و عمر آن به 50 سال می‌رسد. برگ‌های آن کرک‌دار و صاف هستند و معمولاً به شکل تخم‌مرغی یا بیضی نوک‌دار و با قاعده گرد می‌باشند.
انواع درخت به
به ممکن است رنگ سبز کمرنگی مانند سیب Granny Smith یا به رنگ زردی شبیه سیب طلایی باشد. معمولاً در ابتدای فصل رنگ به سبزتر و در پایان فصل به رنگ طلایی‌تر می‌شود، اما هر دو نوع آماده پخت و پز هستند. دو نوع مهم درخت به عبارتند از:
1) به معطر: این نوع شکل بیضی با انتهای مخروطی دارد. پوست آن نرم و زرد است و گوشت آن سفید رنگ است.
2) آناناسی: این نوع کمی شبیه گلابی است و به مرور زمان، پوست آن به رنگ زرد تبدیل می‌شود. گوشت میوه زرد رنگ و طعمی مختصری شبیه آناناس دارد.
شرایط اکولوژیک مناسب درخت به
دما
درخت به می‌تواند در مناطق گرمسیری (نیمه سردسیری) رشد کند و برای توسعه به سرمای بین 100 تا 400 ساعت در دماهای زیر 7 درجه سانتی‌گراد نیاز دارد. تابستان‌های گرم و خشک برای رشد این درخت مناسب است.
خاک
درخت به در تمام نوع خاک‌ها رشد می‌کند، اما خاک‌های سبکی که دارای رطوبت و حاصلخیزی کافی هستند را ترجیح می‌دهد. در نور کامل آفتاب بهترین رشد را دارد، اما اگر در سایه باشد، مقدار میوه کمتری تولید می‌کند. این درخت برای رشد و میوه‌دهی به فصل رشد طولانی، آب کافی و برنامه سمپاشی برای مقابله با آفات و بیماری‌ها نیاز دارد.
در خاک‌های قلیایی به کمبود آهن حساس است و به همین دلایل بیشتر به خاک‌های اسیدی علاقه‌مند است. وزش بادهای تند می‌تواند به درخت آسیب بزند و مانع از تولید میوه گردد. در مناطق دارای بادهای تند، ساخت بادشکن ضروری است.
نور
درخت به برای رشد و میوه‌دهی به نور کامل آفتاب نیاز دارد و اگر در سایه قرار گیرد یا در معرض بادهای شدید باشد، محصول آن کاهش می‌یابد.
نیاز سرمایی درخت به کمتر از سایر میوه‌ها است و به بین 100 تا 450 ساعت که زیر 7 درجه سانتی‌گراد باشد نیاز دارد. شکوفه‌های درخت به معمولاً دیرتر از دیگر میوه‌ها ظاهر می‌شوند، به همین دلیل خطر سرمازدگی بهاره برای این میوه خیلی کم است.
آبیاری
درخت به ریشه‌های خیلی عمیق ندارد، به همین دلیل نمی‌تواند برای مدت طولانی در خشکی بماند. این درخت در زمان رشد نیاز به آبیاری دو بار در هفته دارد. اگر مدت زیادی بدون آب باشد، میوه‌هایش کوچک و ریز می‌شوند.
کوددهی
استفاده از کود ازت به مقدار زیاد می‌تواند باعث تولید تعداد زیادی پاجوش بشود که این امر ممکن است درخت را ضعیف کند. اگر عناصر غذایی به اندازه کافی نباشند، میوه‌دهی درخت کاهش می‌یابد. استفاده از کود ازته یا کود گاوی کمپوست شده در فصل بهار سبب می‌شود که شاخه‌های بارده زیادی تولید شود. همچنین، اگر در زمان نیاز به گیاه آب به اندازه کافی داده نشود، میوه‌ها به درستی رشد نمی‌کنند و شکل ظاهری خوبی نخواهند داشت.
روش هرس درخت به
درختان جوان به هرس نیازی ندارند و معمولاً تا سه تا پنج سال نیازی به این کار نیست. اما بهتر است پاجوش‌ها را در طول عمر درخت حذف کنید. هرس درخت به در واقع به معنی حذف شاخه‌ها و ساقه‌های شکسته، آسیب‌دیده یا مزاحم است.
روش ازدیاد و تکثیر درخت به
درخت به را می‌توان به روش‌های مختلفی از جمله قلمه، پاجوش، پیوند و خوابانیدن تکثیر کرد. پیوندهایی که برای درخت به مناسب‌تر هستند، شامل پیوند شکمی و پیوند اسکنه‌ای می‌شوند. برای قلمه‌زدن، قلمه‌های خشبی و نیمه خشبی مناسب هستند. قلمه‌های خشبی باید در اواخر پاییز تا اوایل زمستان به طول 25 سانتی‌متر و قلمه‌های نیمه خشبی در اواسط تابستان تا اوایل پاییز به طول 12 تا 15 سانتی‌متر تهیه شوند. همچنین بهتر است درختان به را با فاصله پنج تا شش متر از یکدیگر بکارید.
برداشت درخت به
برای برداشت میوه‌های به، باید توجه داشته باشید که میوه‌ها تماماً روی درخت نمی‌رسند. بهتر است که میوه‌ها را بچینید و در جای سرد نگهداری کنید تا کاملاً برسند. به‌هایی که رسیده‌اند معمولاً زرد و عطری دلپذیر دارند. زمان برداشت باید وقتی باشد که رنگ میوه از سبز به زرد شروع به تغییر کند که این معمولاً در فصل پاییز اتفاق می‌افتد. به دلیل اینکه میوه‌های به به راحتی کبود می‌شوند، چیدن آن‌ها باید با احتیاط انجام شود، و معمولاً این کار با قیچی باغبانی انجام می‌شود.
بیماری‌ها و آفات درخت به
سرخرطومی:
این آفت معمولاً در میانه تابستان به درخت حمله‌ور شده و لاروهای آن به درخت آسیب می‌زنند.
لاروهای حشرات دیگر:
این لاروها هم می‌توانند برای میوه‌ها و برگ‌های درخت مشکل ایجاد کنند زیرا برگ‌ها و میوه‌ها منبع تغذیه آن‌ها هستند.
شته:
شته‌ها معمولاً روی سرشاخه‌های جوان فعالیت کرده و سطح برگ‌ها و حتی میوه‌ها را چسبناک می‌کنند.
آتشک:
این آفت نه تنها درخت به بلکه درختان سیب و گلابی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و به علت فعالیت نوعی باکتری به نام Erwinia amylovora ایجاد می‌شود.
“`html
است و معمولا روی سر شاخه ها رویت می شود.
زنگ :
این بیماری قارچی معمولاً بر روی میوه ها و برگ ها با وجود لکه های نارنجی رنگ شناسایی می‌شود.
آرمیلایا:
این بیماری باعث پوسیدگی ریشه و بالای ریشه می‌شود و به ریشه درخت آسیب می‌زند تا زمانی که کاملاً آن را از بین ببرد.
لکه برگی قارچی :
این بیماری در مناطقی که در فصل رشد رطوبت بالایی دارند، رایج است. این بیماری لکه های تیره‌ای با مرکز سفید روی برگ‌ها ایجاد می‌کند و به تدریج لکه‌ها به هم می‌پیوندند و مناطق وسیع‌تری را شکل می‌دهند.
راه‌های مبارزه با آفات درخت به
اصلی‌ترین روش‌های مبارزه با این آفات و بیماری‌ها استفاده از آفت‌کش‌ها و سموم شیمیایی است.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`