“`html
معرفی سرو کوهی و روش تکثیر آن
سرو کوهی درختی همیشه سبز از خانواده کاج‌ها است و در شمال شرقی آمریکا می‌روید، از کانادا تا خلیج مکزیک. این درخت کوچک می‌تواند تا ۱۱ متر ارتفاع داشته باشد و تاجی استوانه‌ای شکل با عرض کم ایجاد می‌کند. سرو کوهی می‌تواند به صورت درختچه‌ای با چند تنه نیز رشد کند. برگ‌های آن سوزنی و نوک تیز هستند و رنگ آنها سبز-خاکستری یا سبز تیره است. این درخت در خاک‌های مختلف، از جمله خاک‌های رسی، گچی و آهکی، و در مناطق خشک و آفتابی به خوبی رشد می‌کند.
زیستگاه سرو کوهی
سرو کوهی معمولاً در مناطق ساحلی اقیانوس اطلس یافت می‌شود. در ایران هم در دامنه‌های جنوبی رشته کوه البرز، از آذربایجان تا خراسان، و در ارتفاعات زاگرس تا بالای ۲۵۰۰ متر از سطح دریا می‌روید. این درخت نسبت به شرایط محیطی مقاوم است و جنبه زینتی دارد، به طوری که در ایالت‌های میسوری و آرکانزاس به عنوان درخت کریسمس استفاده می‌شود.
سرو کوهی علاوه بر زیبایی، خواص دارویی هم دارد و در کنترل فرسایش خاک نیز استفاده می‌شود. قدیمی‌ترین سرو کوهی در میسوری وجود دارد که عمر آن به ۷۹۵ سال می‌رسد. اگر در خاک‌های ضعیف رشد کند، به اندازه یک درختچه کوچک می‌شود.
گیاه شناسی سرو کوهی
سرو کوهی درخت یا درختچه‌ای همیشه سبز است که قد آن بین ۵ تا ۲۰ متر و قطر تنه‌اش بین ۳۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر است. رشد آن کند می‌باشد. پوست تنه این درخت رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای دارد و بوی خوشی نیز دارد. شاخه‌های سرو کوهی به صورت افقی رشد می‌کنند.
برگ‌های این درخت سوزنی شکل هستند و در دسته‌های ۳ یا ۴ تایی قرار گرفته‌اند. این گیاه دو پایه است، به این معنی که گل‌های نر و ماده بر روی پایه‌های جداگانه‌ای ظاهر می‌شوند. مخروط‌های ماده که می‌توان آنها را میوه نامید، رنگی آبی متمایل به سیاه دارند.
این مخروط‌ها در عرض یک سال بالغ می‌شوند و دانه‌های آن بین ۳ تا ۷ میلی‌متر طول دارند و توسط پرندگان و برخی از پستانداران خورده می‌شوند. چوب این درخت به صورت لایه‌ای است و فضای بین لایه‌ها با صمغ معطر پر شده که ممکن است دلیل مقاومت این درخت در شرایط سخت باشد.
نیازهای اکولوژیک درخت سرو کوهی
نور: بهتر است در مکان‌های آفتابی قرار گیرد.
خاک: این درخت در انواع خاک‌ها رشد می‌کند اما برای بهترین رشد، خاک باید مرطوب و دارای زهکشی مناسب باشد. این درخت در برابر خاک‌های آهکی هم مقاوم است.
آبیاری: نیاز آبیارهای این درخت بین خشک تا متوسط است.
دما: دماهای بین -۸ تا ۲۱ درجه سانتی‌گراد برای این درخت مناسب است، و به راحتی سرما و برف زمستان را تحمل می‌کند.
کاشت و تکثیر درخت سرو کوهی
سرو کوهی به وسیله بذر و قلمه ساقه تکثیر می‌شود. از آنجا که قلمه‌ها دیر ریشه‌دار می‌شوند، بهتر است نهال آماده آن را تهیه کرده و به باغچه منتقل کنید. بهترین زمان برای انتقال نهال در پاییز یا اواخر زمستان است که روزهای آفتابی را انتخاب کنید. بهتر است از کاشت و انتقال نهال در روزهای سرد و برفی پرهیز شود.
برای کاشت بذر، باید آنها را با پوشش ۵/۱ سانتی‌متری در خاک سیاه در فروردین کاشت و قلمه‌ها را از ساقه‌های جوان در شهریور یا مهر برداشت و در خاک شنی کاشت.
اثرات دارویی
“`
سرو کوهی در طب سنتی
میوه و چوب درخت سرو کوهی خواص دارویی دارند.
1. به عنوان داروی ادرارآور: عرق گرفته شده از چوب یا عصاره میوه این درخت می‌تواند به افزایش ادرار کمک کند و برای درمان ورم عمومی بدن یا مشکلات کلیوی مفید است.
2. بهبود زخم‌ها: استفاده از عصاره چوب یا میوه این درخت به صورت موضعی می‌تواند به بهبود زخم‌های طولانی‌مدت کمک کند.
3. درمان دردهای مفصلی: جویدن میوه‌های این درخت یا مصرف عرق چوب آن می‌تواند در کاهش دردهای رماتیسمی موثر باشد.
روغن این درخت موجب تحریک متابولیسم بدن و تقویت سیستم ایمنی می‌شود و در نتیجه می‌توانیم بهتر با ویروس‌ها مقابله کنیم.
آفات و بیماری‌های سرو کوهی
درخت سرو کوهی به بیماری خاصی مبتلا نمی‌شود، اما باید مراقب آفات مانند سوسک زنبورمانند، سوسک پوستخوار و شپشک آرد آلود باشید.
کاربردهای درخت سرو کوهی
از چوب این درخت برای ساخت سقف و در مکان‌های مرطوب استفاده می‌شود. صمغ آن به عنوان سوخت مناسب در مناطق روستایی شناخته شده است. ریشه‌های این درخت می‌توانند به عمق زمین بروند تا آب پیدا کنند، به همین خاطر این درخت در برابر خشکی و کم‌آبی مقاوم است.
هشدار: گرده این درخت ممکن است حساسیت ایجاد کند و تماس با برگ یا چوب آن نیز گاهی باعث ایجاد واکنش‌های حساسیت‌زا می‌شود.
بیشتر بخوانید:
