اصول کاشت ذرت
ذرت یک گیاه از خانواده گندمیان است که به صورت طبیعی در آمریکا رشد میکند. به همین دلیل، بهترین نوع ذرت در آمریکا به دست میآید و این گیاه یکی از مهمترین محصولات کشاورزی در این کشور است. ذرت به خوبی با شرایط آب و هوایی و نوع خاک مختلف سازگار است. دانههای ذرت هم برای تغذیه انسانها و هم به عنوان علوفه برای دامها قابل استفاده هستند. همچنین، این دانهها میتوانند به عنوان جایگزینی برای آرد گندم نیز استفاده شوند و میزان نشاسته بالایی دارند.
مشخصات گیاه شناسی
ذرت یک گیاه تک لپهای با ساقهای بلند است. برگهای آن به صورت متناوب و افتاده در دو طرف ساقه قرار دارد. زاویه بین برگ و ساقه ۹۰ درجه است. در مراحل ابتدایی رشد، برخی سلولها در قسمت بالاى ساقه ذرت به شاخههای فرعی تبدیل میشوند. در انتهای این شاخهها، عضوی به نام بلال تشکیل میشود که همان گل ماده گیاه ذرت است.
انواع ذرت
ذرت بو داده:
این نوع ذرت بیشتر برای درست کردن پاپ کورن استفاده میشود. بهترین مقدار رطوبت برای دانههای ذرت به منظور پف کردن، ۱۴ درصد است.
ذرت سخت:
در این نوع ذرت، تمام بخش مرکزی دانه با لایهای سخت پوشیده شده است.
ذرت دندان اسبی:
این نوع ذرت معمولاً در مناطق ذرت خیز ایالات متحده پرورش داده میشود. بلال این نوع ذرت نسبتاً بزرگ است و دانهها بین ۱۶ تا ۳۰ ردیف دارند. یکی از مشخصات ظاهری آن، یک فرو رفتگی در بالای دانه است که به خاطر خشک شدن نشاسته ایجاد میشود.
ذرت نرم یا آردی:
بیشترین قسمت آندوسپرم این نوع ذرت، نشاسته است و به خاطر رنگهای متنوعی که دارد، برای تزئین غذا استفاده میشود.
ذرت شیرین:
آندوسپرم این نوع ذرت قندی و براق است و برخلاف دیگر ذرتها، نشاستهای نیست. این نوع ذرت هم به صورت تازه و هم کنسرو و یخ زده در دسترس است.
ذرت مومی:
آندوسپرم این نوع ذرت مانند موم است و علاوه بر مصرف خوراکی، در تولید چسب نیز کاربرد دارد.
شرایط اکولوژیک مورد نیاز رشد ذرت
دما
ذرت با اینکه یک گیاه گرمسیری است، نمیتواند دماهای بسیار بالای محیط را تحمل کند. بهترین مکان برای کشت آن جایی است که دما به مدت ۳ تا ۴ ماه به طور مداوم بین ۲۱ تا ۳۲ درجه سانتیگراد باشد. اگر دما در اواسط تابستان کمتر از ۱۸ درجه سانتیگراد باشد یا میانگین دما در تابستان زیر ۱۳ درجه باشد، رشد گیاه کاهش مییابد و در صورت بیشتر شدن این کاهش دما، کشت ذرت ممکن نخواهد بود.
آب
معمولاً در زمان رشد برگها و گردهافشانی و همچنین هنگام تشکیل دانهها که عموماً در ماههای گرم تابستان اتفاق میافتد، گیاه ذرت نیاز زیادی به آب دارد. تعداد دفعات آبیاری بسته به نوع خاک، آب و هوا و… فرق میکند و میتواند بین ۲ تا ۱۵ بار تغییر کند. کشت ذرت در مناطقی که بارندگی سالانهاش بین ۲۵۰ تا ۲۵۰۰ میلیمتر باشد، امکانپذیر است.
خاک
ذرت در خاکهای عمیق، حاصلخیز و دارای زهکش مناسب بهترین عملکرد را دارد. این گیاه نسبت به کمبود اکسیژن در خاک، که ممکن است به علت رطوبت زیاد یا وجود لایههای فشرده زیر زمین باشد، بسیار حساس است. همچنین ذرت میتواند در خاکهایی با pH بین ۵٫۵ تا ۸ رشد کند، اما pH ایدهآل برای آن ۶ است. pH کمتر از ۶ معمولاً باعث کاهش جذب کلسیم در گیاه میشود.
زمان کاشت ذرت
بهترین زمان برای کشت ذرت زمانی است که دمای خاک در عمق ۷ تا ۸ سانتیمتر به مدت ۳ تا ۴ روز پیدرپی در فصل بهار، به حدود ۱۳ درجه سانتیگراد برسد. اگر کشاورز نتوانست دما را اندازهگیری کند، میتواند از میانگین دمای هوا در ساعت ۷ صبح و ۱۲ ظهر استفاده کند.
کوددهی ذرت
استفاده از کود شیمیایی، به ویژه آنهایی که دارای نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و گوگرد و همچنین منگنز، آهن، روی و مولیبدن هستند، برای افزایش تولید ذرت بسیار ضروری است. بهترین زمان برای استفاده از کود در بهار و قبل یا همزمان با کشت بذر است. برای ریختن کود، بهتر است در فاصله ۵ سانتیمتری از بذر و به عمق ۳ تا ۵ سانتیمتری آن باشد.
آفات و بیماریهای ذرت
از بیماریهای مهم گیاه ذرت میتوان به سیاهک ذرت و سیاهک خوشه ذرت اشاره کرد. برای کنترل این بیماریها، ضدعفونی بذر ذرت با مواد مثل تیزام، ارتوساید و ارازان مؤثر است.
شرایط پرورش و کاشت ذرت
برای کاشت ذرت باید دقت زیادی به انتخاب بذر مناسب داشته باشید. بذر خوب مرحلهای مهم در پرورش ذرت است. این گیاه به تغذیه مناسبی نیاز دارد و این در دوران رشد اهمیت دارد. همچنین باید مراقب باشید که گیاه کم آب نماند و در فصل جوانهزنی رطوبت کافی را حفظ کنید.
گردهافشانی ذرت به وسیله باد انجام میشود، لذا باید در مکانهایی کشت شود که امکان گردهافشانی فراهم باشد. مکانهای کوچک میتوانند شرایط مناسبی برای گردهافشانی ایجاد کنند. این گیاه معمولاً گردهافشانی را به شکل یکنواخت انجام نمیدهد و در بعضی موارد به صورت متقاطع عمل میکند.
گردهافشانی متقاطع برای کاشت ذرت مناسب نیست و میتواند باعث شود ذرت شیرین نباشد و سفت شود. اگر دو نوع ذرت را در یک مکان مانند باغچه بکارید، شرایطی برای گردهافشانی متقاطع فراهم کردهاید.
ذرت باید مانند سایر گیاهان در زمان مناسب کاشته و در زمان صحیح برداشت شود. باید توجه کنید که این گیاه در زمینهای سرد یا رطوبتزده جوانه نمیزند.
اگر شرایط پرورش ذرت مناسب باشد، به گیاهی با یک ساقه و دو گوش ذرت خواهید رسید. در صورت کاشت در فضای منزل، ممکن است نمونهها کوچکتر از نوع بازاری باشند. البته این ذرتها از نظر طعم و شیرینی متفاوت خواهند بود.
نحوه کاشت ذرت
“`html
ابتدا یک مکان مناسب برای نگهداری ذرت انتخاب کنید. این گیاه باید در زمینهایی کشت شود که قبلاً بادمجان، گوجهفرنگی یا محصولات دیگری که به مراقبت زیادی نیاز دارند، در آنها کاشته نشده باشد.
خاک منطقه را در نظر بگیرید. مواد معدنی موجود در خاک بسیار مهم است چون ذرت برای جوانهزنی و تولید میوه به این مواد نیاز دارد.
ردیفهای کشت باید حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر با هم فاصله داشته باشند. این فضاها باید به شکل مربع ۳*۳ و با فاصله ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر از یکدیگر قرار بگیرند. اگر شما فضای کافی برای کشت ذرت دارید، میتوانید تعداد بیشتری را بکارید.
میتوانید ذرت را در گلدان هم بکارید، اما فضای داخل گلدان برای ریشه گیاه کمی محدود است. وقتی به ذرت کود میدهید، ممکن است دچار مشکل شود، چون در گلدان رشد خوب و مطلوبی نخواهد داشت. بنابراین در حین رشد ذرت به وضعیت آن دقت کنید.
ذرت شیرین شرایط خاصتری برای رشد نیاز دارد. این نوع ذرت باید در باغچهای که دما به ۵۰ درجه فارنهایت رسیده باشد کاشته شود. همچنین ذرت مثل زنجبیل خیلی به سرما حساس است. در واقع برای رشد و نمو، ذرت شیرین به حداقل دمای ۶۰ درجه نیاز دارد.
خاک باید قبل از کاشت ذرت آماده شود. یعنی باید با شخم زدن آن را یکنواخت کنید. اگر خاک غنی نیست، باید آن را با کود تقویت کنید. بعد از کود دادن، آبیاری کنید تا خاک به خوبی شکل بگیرد. آمادهسازی خاک معمولاً ۲ تا ۴ هفته قبل از کاشت ذرت انجام میشود.
خاک باید از لحاظ زهکشی در حد عالی باشد چون ذرت نیاز به آبیاری زیادی دارد. اگر خاک زهکشی خوبی نداشته باشد، ممکن است گیاه غرقاب شود و پوسیده شود. بافت خاک باید سبک باشد.
پس از اطمینان از اینکه دیگر خبری از یخزدگی نیست، ردیفهای لازم برای کاشت را به شکل جوی و پشته درست کنید. فضاهای ۳*۳ را روی ردیفها تنظیم کنید. برای کاشت ذرت شیرین، عمق را ۱ تا ۱٫۲ اینچ در نظر بگیرید و هر دانه ذرت را ۶ تا ۸ اینچ از یکدیگر قرار دهید.
اگر ذرت شما خیلی شیرین است، بهتر است عمق را به یک اینچ محدود کنید و فاصله گیاهان را به ۶ تا ۸ اینچ کاهش دهید. هر گودال باید یک یا دو بذر ذرت داشته باشد. بعد از ریختن بذرها، روی آنها خاک بریزید و سپس آبیاری کنید.
بعد از یک هفته، جوانههای ذرت شما سر از خاک خارج میکنند. وقتی این جوانهها به ارتفاع ۱۰ اینچ رسیدند، به آنها کود نیتروژن اضافه کنید. افزودن نیتروژن به خاک باید به آرامی و تدریجی انجام شود.
این کود باید در اطراف بذر ریخته شود، زیرا در غیر این صورت به گیاه آسیب خواهد زد. اگر جوانهها با تراکم بالا رشد کردهاند، بهتر است یک تنکسازی در ردیفهای ذرت انجام دهید و جوانههای ضعیف را حذف کنید.
عمل کوددهی در کاشت ذرت هر ۳۰ روز یک بار انجام میشود. توجه داشته باشید که آبیاری ذرت هم به اندازه کوددهی مهم است. اگر آبیاری به خوبی انجام نشود، دانههای ذرت به خوبی شکل نخواهند گرفت.
با شکلگیری منگوله ذرت و ظهور ابریشم، سر ذرت را بررسی کنید. اکنون متوجه میشوید که گردهافشانی چگونه به وسیله باد انجام میشود و به همه گوشهای ذرت میرسد. برای کمک به گردهافشانی، میتوانید یک کیسه را از گرده پر کنید و آن را روی گوش قرار دهید، بهطوریکه قسمت انتهایی کیسه به وسط گوش متمایل شود.
برداشت ذرت
برای اینکه بفهمید کی ذرت شما آماده برداشت است، دانهها را فشار دهید. اگر شیرهای سفید از دانهها خارج شد، نشانه رسیده بودن ذرت است. نشانه دیگر رسیده بودن، قهوهای شدن رشتههای ابریشمی است. دقت کنید که پس از برداشت ذرت، باید سریع مصرف شود زیرا قند در عرض چند روز به نشاسته تبدیل میشود. میتوانید به مدت ۲-۳ روز در یخچال نگهداری کنید، ولی بهتر است همیشه در جایی خنک آنها را نگهدارید تا تبدیل قند به نشاسته کندتر انجام شود.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`