“`html
کاشت پاپایا یا خربزه درختی
پاپایا یک گیاه نرم و همیشه سبز است که می‌تواند تا ۱۰ متر بلند شود. این گیاه چند ساله است و ممکن است تا ۲۰ سال عمر کند، اما عمر اقتصادی آن معمولاً بیش از سه سال نیست.
پاپایا میوه‌ای است که به تازگی به ایران آمده و به دلیل قیمت بالای آن، تنها در برخی مکان‌ها به فروش می‌رسد و بسیاری از مردم هنوز از وجود آن آگاه نیستند. اما چون کاشت و تولید این میوه راحت است و نیاز به تخصص خاصی ندارد، در سال‌های اخیر در شهرهای جنوبی و شرقی کشور به تولید و برداشت رسیده است.
پاپایا اصلیتاً از مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی است، اما امروزه در خیلی از نقاط دنیا، حتی مناطق دورتر از خط استوا، نیز رشد می‌کند. معمولاً این گیاه به‌صورت خود به‌خود در باغ‌ها و زمین‌های زراعی مناطق گرمسیری دیده می‌شود. برای رشد، پاپایا به آب و هوای گرم، تابش زیاد نور خورشید، آب کافی و خاک خوب نیاز دارد. خاک‌های لومی شنی برای کشت پاپایا مناسب هستند. PH مناسب برای رشد آن بین ۶/۵ تا ۷ است. اگر شما بتوانید این شرایط را فراهم کنید، می‌توانید در هر فصل از سال دانه پاپایا را بکارید و پس از شش تا ده ماه میوه‌دار می‌شود.
گیاه شناسی درخت پاپایا
پاپایا یک گیاه علفی و همیشه سبز است که به‌صورت یک تنه با چوب نرم به ارتفاع یک تا ۱۰ متر رشد می‌کند. این گیاه چند ساله است و ممکن است تا ۲۰ سال عمر کند، اما معمولاً بیش از سه سال عمر مفید اقتصادی دارد. پاپایا در کشورهای مختلفی از جمله افریقا، آمریکا و برخی کشورهای آسیایی مثل هند، مالزی و ایران کشت می‌شود. این میوه گرمسیری بسیار مغذی بوده و دارای دانه‌های گرد سیاه درون خود است و از نظر ظاهر به کدو حلوایی شباهت دارد.
نیازهای اکولوژیک درخت پاپایا
نیاز محیطی
پاپایا برای رشد به آب و هوای گرم، نور خورشید زیاد، آب کافی و خاک غنی با زهکشی مناسب نیاز دارد.
خاک مورد نیاز
خاک‌های لومی شنی برای کاشت پاپایا بسیار مناسب هستند. pH مناسب برای رشد پاپایا بین ۶/۵ تا ۷ است. این درخت به خاکی بسیار خوب و غنی از مواد آلی و مغذی نیاز دارد. اگر خاک مزرعه شما مناسب نیست، می‌توانید یک چاله نیم متری حفر کنید و آن را با مخلوط خاک و کمپوست خوب پر کنید. بهتر است حداقل دو یا سه چنین بستر کشت در نقاط مختلف درست کنید.
آبیاری
پاپایا به آب زیادی نیاز دارد. ولی باید توجه داشته باشید که پاپایا به پوسیدگی ریشه نیز حساس است، به‌خصوص در آب و هوای سرد. آبیاری بیش از حد یکی از رایج‌ترین مشکلات در کشت پاپایا است. پوسیدگی ریشه به دما و سلامت کلی گیاه بستگی دارد. پس باید مواظب باشید که در آب و هوای سرد بیش از حد آب ندهید. آبیاری هر ۷ تا ۱۰ روز یک بار کافی است.
کوددهی
پاپایا به مواد غذایی زیادی نیاز دارد و به‌خصوص به نیتروژن علاقه زیادی دارد. بنابراین باید به‌طور منظم به گیاه پاپایا مواد مغذی بدهید. برای تقویت گیاه می‌توانید از یک کود کامل مثل کود مرغ استفاده کنید. کودهای قوی یا تازه نیز نسبتا خوب هستند. استفاده از کمپوست نیز برای تغذیه گیاه اهمیت دارد.
روش تکثیر درخت پاپایا
تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر انجام می‌شود. بذرها را در فواصلی بین یک تا سه متر از یکدیگر بکارید و در هر نقطه دو بذر قرار دهید و…
“““html
آن‌ها را با یک لایه نازک کمپوست بپوشانید و سپس کمی مالچ اضافه کنید. بذرها معمولاً بعد از ۲ تا ۳ هفته جوانه می‌زنند. وقتی جوانه‌ها کمی بزرگ‌تر شدند، می‌توانید ببینید کدام یک قوی‌تر است و جوانه‌ی ضعیف‌تر را حذف کنید. آن‌ها را هنگامی که کوچک هستند از خاک خارج کنید یا اگر بزرگ شده‌اند، آن‌ها را از خاک جدا کنید و بهترین گیاه را نگه دارید. در این مرحله باید نیمی از گیاهان کاشته شده را نگه دارید. گیاه پاپایا می‌تواند ویژگی‌های جنس نر یا جنس ماده داشته باشد، درختانی که میوه نمی‌دهند دارای ویژگی‌های جنس نر هستند.
مشکلات شایع در پرورش پاپایا
پوسیدگی ریشه عمده‌ترین مشکلی است که گیاه پاپایا با آن مواجه است و این به دلیل آبیاری بیش از حد است. اگر هوا سرد باشد، باید هوای پاپایا خشک نگه داشته شود.
اگر در منطقه‌ای گرمسیر زندگی می‌کنید که باران‌های شدید در آنجا می‌بارد، در هر فصل مرطوب بسیاری از درختان پاپایای بالغ از بین می‌روند و آن‌هایی که جوان‌تر هستند زنده می‌مانند.
بادهای قوی از دیگر دلایل آسیب به گیاه پاپایا هستند. این گیاهان دارای ریشه‌های سطحی هستند و هرچه سن آن‌ها بیشتر می‌شود، تنه آن‌ها سنگین‌تر می‌شود و با ضربه به راحتی از خاک جدا می‌شوند. در چنین وضعیتی باید دوباره کاشت انجام دهید. بهتر است از ابتدا در مکانی که از باد در امان است این گیاه را بکارید.
مشکل دیگری که وجود دارد پرندگان وحشی هستند که همه میوه‌های پاپایا را دوست دارند! تنها راه حل این است که وقتی رنگ میوه شروع به تغییر کرد، آن را بچینید. میوه‌ها بعد از چیده شدن رسیده‌تر می‌شوند.
زمانی که درخت پاپایا خیلی بلند شود، دسترسی به میوه‌ها دشوار می‌شود و باید برای چیدن آن‌ها از نردبان استفاده کنید. همچنین هر چه درخت بلندتر شود، طعم میوه‌های آن کاهش می‌یابد. اگر درخت خیلی بلند شد، بهترین کار قطع کردن آن است. بعد از قطع تنه ممکن است دوباره رشد کند.
بهترین زمان برای قطع کردن تنه پاپایا در آب و هوای خشک است. تنه توخالی است و اگر با آب پر شود، فاسد می‌شود. می‌توانید روی تنه را با یک پلاستیک بپوشانید یا یک گلدان را به‌صورت وارونه روی آن قرار دهید. آب و هوای گرم و مرطوب می‌تواند باعث پوسیدگی شود.
درختان جوان و قوی پاپایا کمتر تحت تاثیر حشرات و بیماری‌ها قرار می‌گیرند. همیشه درخت‌های جوان را نگه دارید. درخت‌های مسن‌تر بیشتر به بیماری‌ها مبتلا می‌شوند. حشرات و ویروس‌ها از درخت‌ها تغذیه می‌کنند و بیماری‌ها را منتقل می‌کنند که این مسئله می‌تواند مشکل‌آفرین باشد.
شما می‌توانید بذرهای میوه‌های سالم‌تر و خوشمزه‌تر را ذخیره کنید و در زمان مناسب آن‌ها را بکارید. به این ترتیب نژاد بهتری را پرورش خواهید داد.
پرورش پاپایا در آب و هوای سرد
اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که تابستان‌های کوتاهی دارد، فقط می‌توانید پاپایا را به عنوان یک گیاه زینتی نگه دارید. شما می‌توانید بذر پاپایا را در یک گلدان بکارید و در مقابل یک پنجره آفتابی قرار دهید تا از تماشای یک منظر گرمسیری لذت ببرید. با این حال، در مناطق سرد، پاپایا به اندازه کافی زنده نمی‌ماند که بتواند میوه تولید کند. باید پاپایا را در یک گلدان بزرگ بکارید و در زمستان آن را در جای گرمی نگه دارید.
خواص پاپایا
مهم‌ترین خاصیت این گیاه وجود ماده‌ای به نام «پاپائین» در شیره تنه درخت و همچنین میوه کال آن است. پاپائین ماده‌ای شبیه «پپسین» است؛ پپسین آنزیمی است که از معده انسان برای هضم پروتئین‌ها ترشح می‌شود.
“`
شیره‌ی پاپایا خواص مختلفی دارد. این شیره می‌تواند به کاهش درد، ضدعفونی کردن، پایین آوردن فشار خون و آرامش بخشی کمک کند.
پاپایا برای جلوگیری و متوقف کردن خونریزی رحم نیز استفاده می‌شود و ریشه و دانه‌های آن خاصیت ضد کرم دارند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در خربزه‌ی درختی باعث جلوگیری از اکسید شدن کلسترول می‌شوند. وقتی که کلسترول اکسید می‌شود، می‌تواند پلاک‌هایی در دیواره رگ‌های خونی ایجاد کند که منجر به حمله یا سکته قلبی می‌شود. همچنین، فیبر موجود در این خربزه به کاهش کلسترول نیز کمک می‌کند.
فیبر موجود در خربزه‌ی درختی، ماده‌ای به نام هموسیستئین را به نوع دیگری از اسید آمینه که برای بدن بی‌ضرر است، تبدیل می‌کند. اما اگر هموسیستئین تجزیه نشود، می‌تواند به دیواره رگ‌ها آسیب بزند و موجب حمله یا سکته قلبی شود. دو آنزیم به نام‌های پاپایین و کیمو پاپایین در خربزه‌ی درختی وجود دارند که به بهبود التهاب و درمان سوختگی‌ها کمک می‌کنند.
پاپایین می‌تواند پروتئین‌های غیرفعال در پوست را تجزیه کند و بافت‌های مرده را از سوختگی‌ها بردارد. این آنزیم‌ها همچنین به درمان پسوریازیس، از بین بردن زگیل، حذف عفونت‌های قارچی پوستی و کاهش التهاب ناشی از سرماخوردگی کمک می‌کنند. علاوه بر این، ویتامین‌های C و E و بتا کاروتن در درمان التهابات مفید هستند و برای درمان بیماری‌هایی مانند آسم، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید و دیگر بیماری‌های التهابی استفاده می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
