موارد مصرف قرص ملیجنت
ملیجنت (Melijent) نام تجاری لدواکیپتین است که دارویی است که برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود. این دارو به عنوان مهارکننده آنزیم دی‌پپتیدیل پپتیداز DPP-4 کار می‌کند و به کنترل قند خون در بیماران دیابتی کمک می‌کند.
ملیجنت به صورت قرص خوراکی با دوز ۵ میلی‌گرم تولید می‌شود و با نام تجاری Tradjenta شناخته می‌شود.
موارد مصرف ملیجنت
ملیجنت برای درمان دیابت نوع 2 (دیابت غیر وابسته به انسولین) استفاده می‌شود و می‌تواند به تنهایی یا به همراه سایر داروهای ضد دیابت مصرف گردد. این دارو همراه با رژیم غذایی و ورزش به کنترل قند خون کمک می‌کند.
مکانیسم اثر ملیجنت
ملیجنت با مهار آنزیم دی‌پپتیدیل پپتیداز ۴، عملکرد اینکرتین را کاهش می‌دهد و به همین دلیل تولید و آزادسازی انسولین افزایش می‌یابد نیز سطح گلوکاگون را کاهش می‌دهد.
فارماکوکینتیک ملیجنت
- ملیجنت در کبد متابولیزه می‌شود و تحت تأثیر سوبسترای CYP3A4 و P-gP قرار دارد.
- این دارو عمدتاً از طریق مدفوع دفع می‌شود و نیمه عمر آن ۱۲ ساعت است.
مقدار و نحوه مصرف ملیجنت
این دارو را می‌توان با غذا یا بدون غذا مصرف کرد.
برای بزرگسالان با دیابت نوع 2
- روزانه ۵ میلی‌گرم یک بار مصرف شود. اگر این دارو همزمان با انسولین یا داروهایی که باعث ترشح انسولین می‌شوند (مثل سولفونیل یورها) مصرف شود، ممکن است نیاز به کاهش دوز انسولین یا داروهای دیگر باشد.
- در بیماران دارای اختلال کلیوی نیازی به تنظیم دوز نیست.
- در بیماران دارای اختلال کبدی نیز نیازی به تنظیم دوز نیست.
- ایمنی و اثر بخشی این دارو در کودکان مشخص نشده و باید در افراد مسن با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی ملیجنت
عوارض شایع:
شامل نازوفارنژیت، اسهال، افزایش اوره خون، افزایش آنزیم لیپاز، سرفه و افت قند خون (اگر همزمان با داروهای کاهش‌دهنده قند خون مصرف شود).
عوارض جدی:
شامل حساسیت و واکنش آنافیلاکتیک، افت قند خون شدید، پانکراتیت، درد مفاصل شدید و آنژیوادم.
موارد منع مصرف ملیجنت
در صورت داشتن حساسیت به ملیجنت یا هر یک از اجزای آن (مانند آنافیلاکتیک، آنژیوادم، بیماری‌های پوستی و کهیر) باید با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف ملیجنت در دوران حاملگی و شیردهی
مطالعات کافی و کنترل‌شده‌ای در دوران بارداری انجام نشده است. در صورتی که باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف ملیجنت در دوران شیردهی: ترشح ملیجنت به شیر مادر انجام می‌شود، بنابراین باید با احتیاط مصرف گردد.
“`html
در مورد شیر انسان هنوز اطلاعات دقیقی وجود ندارد، اما با این حال باید با احتیاط استفاده شود.
موارد هشدار حین مصرف ملیجنت
- افرادی که دچار کتواسیدوز دیابتی یا دیابت نوع 1 هستند (دیابت وابسته به انسولین) نباید از این دارو استفاده کنند.
- در مواردی ممکن است درد شدید مفاصلی پس از استفاده از ملیجنت بروز کند که این درد ممکن است از یک روز تا چند سال ادامه داشته باشد و با قطع دارو، این عارضه به حالت طبیعی بر خواهد گشت.
- واکنش‌های حساسیتی نادری، مانند آنافیلاکسی و مشکلات پوستی ممکن است در بیمارانی که تحت درمان با ملیجنت هستند، دیده شود. این واکنش‌ها معمولاً در 3 ماه اول درمان اتفاق می‌افتند و می‌توانند با دوز اولیه رخ دهند.
- اگر علائم واکنش‌های حساسیت بروز کرد، باید مصرف دارو متوقف شود.
- مواردی از پانکراتیت حاد با استفاده از ملیجنت گزارش شده است. در صورت بروز علائم پانکراتیت، باید نشانه‌ها کنترل شوند و در صورت مشکوک بودن به پانکراتیت، دارو قطع گردد.
- قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) باید مرتب بررسی شوند. این تست‌ها باید دو بار در سال در بیماران با قند خون کنترل‌شده و هر سه ماه یک بار در بیمارانی که قند خون آن‌ها کنترل نشده است، انجام شود. همچنین، درد شدید و مداوم شکم، که ممکن است با علائم تهوع همراه باشد، باید تحت نظر قرار گیرد.
تداخلات دارویی ملیجنت
- این دارو ممکن است با داروهایی که تحت تأثیر CYP3A4 و P-gP قرار دارند و دیگر داروهای ضد دیابت تداخل داشته باشد.
- استفاده همزمان این دارو با داروهای زیر نیاز به احتیاط دارد و بهتر است داروی دیگری به جای آن انتخاب شود:
- Alogliptin، باربیتورات‌ها، داروهای ضد تشنج (کاربامازپین، پریمدون، فنیتوئین، والپروئیک اسید، توپیرامات)، افاویرنز، انزالوتامید، لومکافتور، میتوتان، ریفامپین، ریفابوتین، ریفاپنتین، ساکساگلیپتین، سیتاگلیپتین.
استفاده از ملیجنت همراه با داروهای زیر نیاز به تنظیم دوز و پیگیری دارد:
آکاربوز، آلبی گلوید، آریپیپرازول، آسن‌اپین، آتازاناویر، باکلوفن، بتامتازون، بودزوناید، کاناگلیفوزین، سرتینیب، کلروتیازید، کلوزاپین، کورتیکوتروپین، کورتیزون، دانازول، داروناویر، داپاگلیفلوزین، دفلزا کورت، دگزامتازون، دیازوکساید، دیزوپیرامید، دوبوتامین، دوپامین، افورا، افدرین، اپی‌نگفرین، استرادیول (کنتراستیوها)، استروژن کنژوگه، اتانول، اتاکرینیک اسید، اتینیل استرادیول، روغن ماهی، فلوکستین، فوروزماید، گلی بوراید، هیدروکلروتیازید، هیدروکورتیزون، هیدروکسی کلروکین، ایندیناویر، انسولین، لووتیروکسین، لیموتیرونین، مژسترول، متفورمین، متیل پردنیزولون، نلفیناویر، نیکوتین، الانزاپین، پرفنازین، فنلزین، پیوگلیتازون، پردنیزولون، پرومتازین، سودوافدرین، کوئیتاپین، اپاگلیناید، ریسیپریدون، ریتوناویر، سلژیلین، سوتالول، سوماتروپین، تسوسترون، تیوریدازین، ترانیل سیپرومین، تریامسینولون، تری فلوپرازین و…
موارد منع مصرف ملیجنت
- حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه آن
- دیابت نوع یک
- کتواسیدوز دیابتی
احتیاط در مصرف ملیجنت
- افراد در معرض خطر نارسایی قلبی یا پانکراتیت باید با احتیاط از این دارو استفاده کنند.
توصیه های دارویی ملیجنت
“““html
- استفاده از گیاهانی مانند زنجبیل و جنیسینگ و مکمل‌هایی مثل روغن ماهی و گلوکز آمین ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد. بنابراین، به بیمار توصیه کنید که قبل از مصرف هرگونه داروی گیاهی یا مکمل، با پزشک خود مشورت کند.
- از آنجایی که افت قند خون یکی از عوارض شایع این دارو است، به بیمار توصیه‌ها و آموزش‌های لازم در این مورد را ارائه دهید.
شرایط نگهداری ملیجنت
این دارو را در دمای زیر 30 درجه سانتی‌گراد و در مکانی دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. همچنین، لطفاً آن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
بیشتر بخوانید:
جمع‌آوری شده توسط بخش سلامت
مجله رضیم
سایت رضیم
“`