داروی زئومین چیست ؟
داروی زئومین باعث مسدود شدن فعالیت‌های عصبی می‌شود که اگر به طور گسترده در بدن اتفاق بیفتد می‌تواند منجر به بیماری بوتولیسم شود. اما گاهی از تزریق یک فرم رقیق شده از سم بوتولینوم برای کاهش حرکات پوست و انجام عمل بوتاکس استفاده می‌شود.
این دارو برای درمان دیستونی دهانه رحم (بروز اسپاسم شدید در ماهیچه‌های گردن رحم) یا سفتی عضلات در نواحی آرنج، مچ دست، انگشتان دست، مچ پا یا انگشتان پا کاربرد دارد.
به بعضی از ماهیچه‌های ناحیه چشم به دلیل اختلالات عصبی، مشکلاتی در عملکردشان پیش می‌آید. این مشکلات می‌تواند شامل حرکات کنترل نشده چشم، اسپاسم پلک‌ها و نامنظم بودن خوابیدن پلک‌ها باشد. با استفاده از داروی زئومین می‌توان این مشکلات را درمان کرد.
یکی دیگر از کاربردهای مفید داروی زئومین درمان افتادگی مزمن دهان (سیالوره) است. همچنین این دارو می‌تواند چین و چروک‌ها و خطوط اخم روی صورت را کاهش دهد.
موارد مصرف داروی زئومین
اگر فرد به سم بوتولینوم (بوتاکس) حساسیت دارد یا در ناحیه‌ای که دارو قرار است تزریق شود، عفونت، تورم یا ضعف ماهیچه‌ها وجود داشته باشد، نباید از این دارو استفاده کند.
اگر چه زئومین به صورت تزریق سطحی انجام می‌شود، اما در صورت تزریق عمیق یا پخش شدن آن در بدن، ممکن است عارضه‌های جدی به همراه داشته باشد.
اگر فرد بعد از تزریق داروی زئومین به مشکلاتی مانند خشن شدن صدا، افتادگی پلک، اختلال در بینایی، ضعف شدید ماهیچه‌ها، از دست دادن کنترل مثانه یا مشکلات تنفسی، مشکل در صحبت کردن یا بلع برخورد کرد، باید فوراً به پزشک مراجعه کند و این موارد را به او اطلاع دهد.
البته برخی از این موارد ممکن است طبیعی باشد و تا چند هفته پس از تزریق اتفاق بیفتد.
توصیه می‌شود که فرآیند درمان تنها توسط پزشک انجام شود و آخرین درمان خود را به پزشک متخصص اطلاع دهید.
به خاطر داشته باشید که استفاده زیاد از این سم لزوماً به معنای بهتر شدن کارکرد آن نیست و حتی ممکن است عوارض جدی برای فرد ایجاد کند.
همچنین باید در نظر داشته باشید که اثر داروی زئومین دائمی نیست و فقط موقتی است و ممکن است حداکثر تا سه ماه طول بکشد. در صورت واکنش بدن به سم بوتولینوم، این زمان ممکن است کمتر باشد.
نکات مورد استفاده از زئومین
اگر شما یکی از موارد زیر را دارید، از یک پزشک یا داروساز بپرسید که آیا مصرف این دارو برای شما بی خطر است:
- دریافت سایر شکل‌های سم بوتولینوم مانند Botox، Dysport یا Myobloc (به خصوص در چهار ماه اخیر).
- بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS، یا “بیماری لو جریگ”).
- بیماری میاستنی گراویس؛
- سندرم لامبرت-ایتون؛
- مشکل تنفسی جدی مانند آسم یا آمفیزم.
- مشکلات بلع؛
- ضعف ماهیچه‌های صورت (افتادگی پلک‌ها، ضعف پیشانی، عدم توانایی در بالا بردن ابرو).
- تغییر در ظاهر طبیعی صورت.
- اختلال عصبی مانند تشنج.
- خونریزی؛
- بیماری‌های قلبی – عروقی؛ یا
- جراحی (به خصوص روی صورت).
اگر فرد در گذشته بعد از تزریق سم بوتولینوم دچار عوارض جانبی شده است، ضروری است که این موضوع را به پزشک اطلاع دهد.
همچنین، با توجه به اینکه این دارو ممکن است از پلاسمای انسانی تولید شود، احتمال وجود ناخالصی‌ها و عفونت در آن وجود دارد. بنابراین فرد باید با پزشک خود مشورت کند و احتیاط‌های لازم را در نظر بگیرد.
مشخص“`html
نمی‌دانیم که آیا داروی زئومین می‌تواند به یک جنین آسیب برساند یا نه. اگر باردار هستید یا در حین درمان، باردار شدید، به پزشک خود بگویید و بدون مشورت با او، دارو را مصرف نکنید.
همچنین مشخص نیست که آیا این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک منتقل شود و به او آسیب برساند یا خیر. بنابراین، توصیه می‌شود که داروی زئومین را در حین شیردهی مصرف نکنید و فقط با مشورت پزشک درباره خطرات آن اقدام نمایید.
این دارو همچنین برای افراد زیر ۱۸ سال تأیید نشده و مصرف آن برای آن‌ها توصیه نمی‌شود.
نحوه مصرف زئومین
این دارو به صورت تزریق عضلانی یا در غده‌های خاصی به بدن داده می‌شود. معمولاً تزریق این دارو هر ۱۲ تا ۱۶ هفته یک بار انجام می‌شود.
فواصل تزریق باید حداقل ۳ ماه باشد تا برای سلامت فرد خطرناک نباشد. حتی اگر هدف از درمان زیبایی باشد، باید این کار فقط توسط پزشک متخصص انجام شود.
بسته به شرایط درمان، تزریق زئومین ممکن است در چند ناحیه از بدن انجام شود.
اگر از زئومین برای درمان مشکلات چشمی استفاده می‌شود، ممکن است نیاز به قطره‌های چشمی، پماد یا لنزهای خاصی برای محافظت از چشم‌تان داشته باشید. در این موارد، باید با پزشک مشورت کنید.
بعد از تزریق این دارو، برای بهبود اسپاسم عضلات گردن ممکن است حدود ۷ روز زمان نیاز باشد.
عوارض جانبی ناشی از مصرف داروی زئومین
اگر نشانه‌هایی از واکنش آلرژیک مانند راش پوستی، کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)، مشکلات تنفسی یا تورم در صورت، لب‌ها، زبان یا گلوتان مشاهده کردید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
با اینکه زئومین معمولاً به صورت سطحی تزریق می‌شود ، اگر به صورت عمقی تزریق شود یا در بدن پخش شود، عوارض جدی می‌تواند به همراه داشته باشد.
اگر هر یک از عوارض زیر (که ممکن است از چند ساعت یا چند هفته بعد از تزریق رخ دهد) را داشتید، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید:
- تغییرات غیرعادی یا شدید در ماهیچه‌های بدن (خصوصاً در نواحی دیگر که دارو تزریق نشده است).
- مشکلات در تنفس، صحبت کردن یا بلع.
- صدای خشن یا افتادگی پلک‌ها.
- تاری دید یا بینایی مضاعف.
- بروز صرع.
- تغییر در دید، درد چشم یا سوزش.
- خس خس سینه یا سفتی در ناحیه سینه.
- تورم پلک‌ها، پوسته پوسته شدن یا خشکی چشم، مشکلات بینایی.
- احساس خطر بی‌هوش شدن.
- ضعف، از دست دادن کنترل مثانه.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل موارد زیر است:
- درد در محلی که دارو تزریق شده است.
- خشکی دهان، مشکلات دندانی.
- ضعف در ماهیچه‌ها.
- مشکلات بینایی.
- مشکلات در بلع.
- خشکی چشم، افتادگی پلک‌ها.
- سردرد، درد گردن، درد بدنی.
- تشنج.
- افزایش فشار خون.
- اسهال.
- نشانه‌های سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، عطسه، گلودرد.
این لیست کامل عوارض جانبی زئومین نیست و ممکن است موارد دیگری هم وجود داشته باشد. برای دریافت مشاوره پزشکی درباره عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
بیشتر بخوانید :
سایت رضیم
“`