سگ نژاد بردر کولی قدیمی ترین سگهای گله اسکاتلندی (2 نکته مهم)

معرفی سگ بردر کولی (چوپان)

بردر کولی (Border Collie): یکی از قدیمی‌ترین سگ‌های گله اسکاتلندی است. این نژاد دارای سری عریض، گوش‌های آویزان، بدن کشیده، دم آویزان و رنگ موی متنوعی از خاکستری روشن، قهوه‌ای متمایل به قرمز، سیاه، آبی و همچنین طیف‌های مختلف خاکستری، قهوه‌ای (یا شنی) است که ممکن است دارای نقاط سفیدی باشد.

بردر کولی به عنوان سگ چوپان معروف است و می‌تواند به خوبی گوسفندها را هدایت و کنترل کند. او ارتباط نزدیکی با چوپان برقرار می‌کند و به همین سبب می‌فهمد که گوسفندها را باید به کدام سمت ببرد، که این بسیار شگفت‌انگیز است!

این سگ‌ها پرانرژی و با طاقت هستند. انرژی و قدرت آن‌ها به خاطر دویدن و کار کردن در تپه‌های اسکاتلند شکل گرفته است. آن‌ها گاهی باید در یک روز بیش از 80 کیلومتر بدوند. به همین دلیل سگی بهتر از بردر کولی برای کار پیدا نخواهید کرد.

این انرژی زیاد می‌تواند مشکل‌ساز باشد، به ویژه زمانی که بردر کولی را به عنوان یک حیوان خانگی در منزل نگهداری می‌کنید. اعضای خانواده ممکن است نتوانند او را درک کنند. بردر کولی عاشق کار و فعالیت است و باید بدن و ذهنش همواره فعال باشد. کسی که به دنبال یک سگ خانگی است نمی‌تواند نیازهای انرژی‌زا و فعالیت‌های او را برآورده کند. آن‌ها سگ‌هایی نیستند که بخواهند در جلوی تلویزیون دراز بکشند.

بردر کولی به عنوان یک سگ گله طبیعی، خود را مسئول جمع‌آوری و نگهداری گروه‌ها می‌داند. فرقی نمی‌کند چه گروهی باشد: گوسفند، گربه، سنجاب، بچه‌ها یا حتی ماشین‌ها. او مراقب هر چیزی است که حرکت می‌کند. غریزه کندن و گاز گرفتن در او وجود دارد و فقط می‌توان آن را مدیریت کرد. او باید کاری برای انجام دادن داشته باشد، مانند چوپانی یا شرکت در مسابقات ورزشی. بازی‌هایی همچون کشیدن سبد خرید یا توپ‌بازی برای او کافی نیست.

بردر کولی‌ها سگ‌های فوق‌العاده‌ای هستند، به شرطی که صاحب خوبی داشته باشند. آن‌ها نسبت به شرایط حساس و باهوشند و به همین دلیل آموزش دادنشان آسان است. احساسات قوی دارند و اگر به خوبی ایشان را بشناسید، نیازهای شما را نیز پیش‌بینی خواهند کرد. بردر کولی می‌تواند در هر محیطی که خواسته‌های ذهنی و بدنی‌اش برآورده شود به خوبی زندگی کند، اما باید از تولگی به درستی اجتماعی و تربیت شود.

بردر کولی‌ها با صاحب خود رابطه خوبی برقرار می‌کنند، البته اگر صاحب نیز به اندازه آن‌ها فعال و پرانرژی باشد. این سگ‌ها برای افرادی که به فعالیت ورزشی علاقه دارند، گزینه بسیار مناسبی هستند. آن‌ها در هر نوع فعالیت بدنی از جمله چوپانی و ورزشی عملکرد برتری دارند.

کسی که بردر کولی داشته باشد و به خوبی او را تربیت و اجتماعی کند، یک دوست باهوش و احساساتی خواهد داشت.

خلق و خو :

1. بردر کولی بسیار حساس است و می‌تواند خواسته‌های صاحب خود را پیش‌بینی کند و به نامفهوم‌ترين دستورات او نیز پاسخ دهد. شما باید بهترین روش‌ها را برای تبدیل او به یک سگ محافظ به او آموزش دهید، در غیر این صورت ممکن است به دنبال اختراع بازی‌های جدید برود که برایش مشکل‌ساز شود.
2. زمانی که بردر کولی را در یک مکان باز رها می‌کنید، ممکن است به تعقیب بچه‌ها، ماشین‌ها، دوچرخه‌ها، گربه‌ها و سنجاب‌ها برود. به همین دلیل باید او را در یک حیاط محصور و امن نگهداری کنید. این سگ‌ها به طور غریزی مکان‌های پر سر و صدا را دوست ندارند و ممکن است وقتی در این محیط‌ها قرار می‌گیرند، شروع به پارس کردن، گاز گرفتن و لگد انداختن کنند.
3. بردر کولی باید به خوبی اجتماعی شود تا خجالت‌زده نباشد.
4. این سگ‌ها معمولاً پرسه نمی‌زنند، اما به خاطر هوش بالایی که دارند ممکن است زمانی که آن‌ها را تنها می‌گذارید فرار کنند.
5. در یک جمله، بردر کولی سگی پرتحرک و فعال است. او ذاتاً هشداردهنده، پرانرژی، سخت‌کوش و باهوش است و خیلی سریع یاد می‌گیرد، به طوری که شما به سختی می‌توانید او را به چالش بکشید.
6. بردر کولی‌ها به هر حرکت و علامت از طرف صاحبشان حساس هستند، چه سوت زدن و حرکت دست باشد، چه تنها بالا بردن ابرو.
7. سگ‌های نژاد بردر کولی نیز نقص‌هایی دارند. آن‌ها ممکن است به شدت مستقل شوند و با ذهن قوی خود ممکن است دردسرساز شوند. علاقه زیادی که به گله‌داری دارند، اگر به درستی مدیریت نشود، ممکن است منجر به رفتارهای نادرست در آن‌ها شود. بهتر است از آن‌ها در کارهایی مشابه مانند مراقبت و نگهداری از بچه‌ها، ماشین‌ها یا حیوانات خانگی دیگر استفاده کنید.
8. اگر سگ بردر کولی به درستی اجتماعی نشود، ممکن است به سگی خجالت‌زده و ترسو تبدیل شود.

“““html

بیشتر بخوانید:

اندازه، وزن، عمر :

مشکلات سلامتی سگ (Border Collie)

مانند سایر نژادهای سگ، بردر کالی‌ها نیز ممکن است به برخی بیماری‌ها مبتلا شوند. همه آنها بیمار نمی‌شوند، اما اگر شما از این نژاد نگهداری می‌کنید، باید درباره این بیماری‌ها اطلاعات داشته باشید.

اگر به خرید توله سگ فکر می‌کنید، حتما از پرورش‌دهنده بخواهید که گواهی سلامت برای والدین توله‌ها را ارائه دهد. پرورش‌دهندگان معتبر، معمولاً توله‌های زیر دو سال را نمی‌فروشند، زیرا نشانه‌های بیماری معمولاً در سن بزرگ‌سالی نمایان می‌شود.

1. پیشرو شبکیه آتروفی (PRA):
   این بیماری به چشم‌ها آسیب می‌زند و باعث نابینایی می‌شود. می‌توان آن را قبل از بروز نشانه‌ها شناسایی کرد. خوشبختانه، حتی اگر سگ بینایی خود را از دست بدهد، می‌تواند با حس‌های دیگر زندگی عادی داشته باشد. باید هر سال از دامپزشک متخصص چشم سلامت چشم سگ تأییدیه دریافت شود.
2. دیسپلازی مفصل ران:
   این مشکل بین سگ‌های این نژاد شایع است. عوامل مختلفی مانند ژنتیک و محیط می‌توانند بر شکل‌گیری مفصل تأثیر بگذارند. سگ‌ها معمولاً زندگی عادی دارند، اما بعضی از آن‌ها ممکن است نیاز به عمل جراحی پیدا کنند. در این حالت، استخوان ران به درستی به مفصل متصل نمی‌شود و ممکن است لنگش وجود داشته باشد. برای خرید توله، بررسی آزمایشات والدین ضروری است.
3. صرع:
   این بیماری می‌تواند ارثی باشد و ممکن است باعث تشنج، افتادن، سفت شدن اندام یا رفتار غیرعادی در سگ شود. اگر چنین علامت‌هایی مشاهده کردید، حتماً سگ را به دامپزشک ببرید.
4. چشم ناهنجاری:
   این یک بیماری ارثی دیگر است که ممکن است بر بینایی تأثیر گذاشته و منجر به کوری شود. تغییراتی که به دنبال این بیماری ایجاد می‌شود، معمولاً در سن دو سالگی نمایان می‌شود و قابل درمان نیست.
5. آلرژی:
   بردر کالی‌ها ممکن است به عوامل مختلفی دچار آلرژی شوند، از جمله غذا و نیش حشرات. اگر سگ شما مدام خود را می‌خاراند یا رفتارهای عجیبی نشان می‌دهد، ممکن است دچار آلرژی شده باشد و باید به دامپزشک مراجعه کنید.
6. استشندرسس کوندریت (OCD):
   این مشکل معمولاً به دلیل رشد نابجای غضروف در مفاصل ایجاد می‌شود و غالباً در آرنج دیده می‌شود، اما ممکن است در شانه‌ها نیز مشاهده شود.

“““html
می‌شود. این بیماری باعث درد زیادی در مفاصل می‌شود به طوری که سگ حتی نمی‌تواند آرنج خود را خم کند و معمولاً در سن ۴ تا ۹ ماهگی بروز می‌کند. استفاده از غذاهای سرشار از پروتئین می‌تواند به درمان آن کمک کند.

تغذیه نژاد بردر کالی

توصیه می‌شود روزانه ۱.۵ تا ۲.۵ پیمانه غذای باکیفیت به سگ داده شود که بهتر است به دو وعده تقسیم شود.

توجه: مقدار غذایی که سگ شما می‌خورد به سن، اندازه، سوخت‌وساز و سطح فعالیت‌های او بستگی دارد. مثل انسان‌ها، رفتارهای سگ‌ها هم متفاوت است و نیازهای غذایی آن‌ها نیز یکسان نیست. همچنین کیفیت غذاهای آن‌ها می‌تواند متفاوت باشد؛ بنابراین بهتر است به جای پر کردن مکرر ظرف غذا با غذاهای معمولی، غذاهای مغذی‌تری به سگ خود بدهید.

برای جلوگیری از چاقی، به جای گذاشتن دائم غذا برای سگ، بهتر است دو بار در روز به او غذا بدهید و مقدار غذایش را اندازه‌گیری کنید.

آراستن نژاد بردر کالی

1. بردر کالی‌ها دو نوع پوشش دارند:
   1. خشن
   2. صاف
   هر دو نوع دارای یک لایه بیرونی درشت و یک لایه زیرین نرم هستند. نوع خشن معمولاً دارای موهای متوسط بر روی پاها، سینه و شکم است. معمولاً نوع صاف این سگ‌ها بیشتر دیده می‌شود و نوع خشن آن کمتر است.
2. رنگ پوشش:
   پوشش بردر کالی‌ها عموماً سیاه و سفید با خال‌های سفید بر روی صورت، گردن، پاها و نوک دم است و یا ممکن است قهوه‌ای مایل به زرد باشد. همچنین ممکن است در هر دو رنگ، سه رنگ و یا در تمامی رنگ‌ها به جز سفید دیده شوند.
   این سگ‌ها به نظافت بسیاری احتیاج ندارند و نسبت به شرایط جوی مقاوم‌اند. لازم است که هفته‌ای یک بار پوست آن‌ها شانه شود و با روغن‌های مخصوص پوست‌های سخت آن‌ها را چرب کنید. همچنین می‌توانید برای جلوگیری از ریزش موهای بردر کالی در خانه، موهای آن‌ها را مکرراً شانه کنید.
3. شستشو و حمام:
   این سگ‌ها تنها در مواقع ضروری نیاز به حمام دارند.
4. مسواک:
   برای جلوگیری از تجمع باکتری در دهان، لازم است هفته‌ای ۱ یا ۲ بار دندان‌هایش را مسواک بزنید، اما برای جلوگیری از بیماری‌های لثه و بدبو شدن دهان، بهتر است هر روز این کار را انجام دهید.
5. کوتاهی ناخن:
   ماهی یک یا دو بار ناخن‌های سگ خود را کوتاه کنید.
6. نظافت گوش:
   هفته‌ای یک بار گوش‌های او را برای قرمزی یا بوی بد بررسی کنید، چون ممکن است دچار عفونت گوش شده باشد. سپس آن‌ها را با یک گوش‌پاک‌کن مرطوب و با PH مناسب تمیز کنید.

شما می‌توانید در حین نظافت سگ خود، او را از نظر علائمی مانند زخم، خارش، عفونت مانند قرمزی و التهاب روی پوست و همچنین در دهان و پاهایش بررسی کنید. چشم‌های او باید بدون هرگونه قرمزی یا ترشحات باشند. این بررسی هفتگی به شما کمک می‌کند تا از مشکلات جدی جلوگیری کنید.

میزان سازگاری نژاد بردر کالی با خانواده و حیوانات خانگی دیگر

بردر کالی‌ها اگر از سنین کم به خوبی آموزش ببینند، می‌توانند دوستان خوبی برای اعضای خانواده باشند. آن‌ها می‌توانند با کودکان و سایر حیوانات خانگی نیز خوب رفتار کنند، اما چون به طور غریزی به گاز گرفتن و تعقیب کودکان تمایل دارند، بهتر است از آن‌ها دور باشند.

شما باید به کودکان خود بیاموزید که چگونه با سگ رفتار کنند و او را لمس کنند و همیشه زمانی که سگ با کودکان کوچکتر بازی می‌کند، بر رفتارهای آن‌ها نظارت داشته باشید. همچنین هرگز به کودکان اجازه ندهید در حین آموزش سگ به او غذا دهند یا نزدیک شوند. سگ‌ها، حتی اگر اهلی هم باشند، باید در حین بازی با کودکان تحت مراقبت باشند. بردر کالی هرگز دوست ندارد که تنها بماند.

محل نگهداری نژاد بردر کالی

این نژاد برای زندگی در آپارتمان مناسب نیستند، زیرا به فعالیت زیادی نیاز دارند. باید هر روز آنها را برس بزنید. بردر کالی سگی باهوش و با اعتماد به نفس زیاد و بسیار فعال است. او همچنین بسیار مهربان بوده و با کودکان و سایر حیوانات خانگی سازگاری خوبی دارد.

“`

تاریخچۀ نژاد بردر کولی

اجداد سگ‌های بردر کولی که امروزه در بریتانیا دیده می‌شوند، در آنجا به عنوان نگهبان و گله‌دار اولیه معرفی شدند. در مرزهای انگلستان و اسکاتلند، این سگ‌ها به بهترین یاران چوپان‌ها و سگ‌های کار آمد تبدیل شدند.

بردر کولی‌ها بسته به محل زندگی و کاری که انجام می‌دهند، انواع مختلفی دارند. آن‌ها بر اساس منطقه‌ای که در آن پرورش یافته‌اند به دسته‌هایی تقسیم می‌شوند: سگ گلۀ ولزی، سگ گلۀ شمالی، سگ گلۀ کوهستانی، و سگ گلۀ اسکاتلندی. واژه «مرز» (Border) به منطقه جغرافیایی اشاره دارد و «کولی» (Collie) در لهجه‌ی اسکاتلندی به معنی سگ گله است. بنابراین، نام این نژاد به خوبی نشان‌دهنده کاری که انجام می‌دهد و جایی که از آن آمده است می‌باشد.

در سال 1860، در دومین نمایشگاه سگ‌ها در انگلستان، برای نخستین بار سگ‌های نژاد بردر کولی به نمایش گذاشته شدند. بعد از آن، ملکه ویکتوریا در سفرش به بالمورال این سگ‌ها را دید و به آنها علاقه‌مند شد.

لوید پرایس، که روزنامه‌نگار و نویسنده بود، تصمیم گرفت آزمونی برای سنجش مهارت گله‌داری سگ‌ها برگزار کند. در سال 1876، او 100 گوسفند وحشی ولزی را به قصر الکساندارا در لندن آورد تا توانایی این سگ‌ها را به نمایش بگذارد. آن روز مردم با دیدن مهارت و هوش این سگ‌ها بسیار هیجان‌زده شدند. این سگ‌ها از نژاد بردر کولی بودند و فقط با سوت و نشانه‌های چوپان‌ها دستور می‌گرفتند و کارشان را به خوبی انجام می‌دادند.

امروزه، نژاد بردر کولی به عنوان بهترین سگ‌های گله شناخته می‌شود. توانایی بالای این سگ‌ها در کارهای گله‌داری باعث شده که بسیاری از مردم بخواهند آن‌ها را فقط برای کار تربیت کنند تا کیفیت و استاندارد این نژاد حفظ شود. موسسه امریکایی پرورش سگ (AKC) نژاد بردر کولی را در تاریخ 1 اکتبر 1995 به رسمیت شناخت.