“`html
معرفی سگ نژاد بیچون فرایز(Bichon Frise)
سگ های نژاد بیچون فرایز دارای گوش های بلند و افتاده، چشم های سیاه و گرد، گردن بلند و خمیده، و دمی هستند که به خوبی بر روی پشت خود حلقه شده است. این سگ ها ویژگی های رفتاری جذابی دارند؛ آن ها شاد، دوستانه و پرانرژی هستند و همین صفات باعث می شود که سگ های بسیار جالبی باشند. همچنین، آن ها دوست دارند که بازی کنند و تحرک داشته باشند. به خاطر ظاهر دوست داشتنی و جذابشان، بسیاری آن ها را دوست دارند. موی آن ها بلند و کمی فرفری است.
رنگ :
- رنگ سفید
- کرم روشن
خلق وخو:
- روحیه ای استقلال طلب دارند.
- آرام و خوشحال هستند.
- باهوش هستند.
- شجاع هستند.
- زندگی با این سگ ها راحت است.
- به سرعت آموزش ها را یاد می گیرند.
- اجتماعی و دوستدار دیگران هستند.
- با کودکان رابطه خوبی دارند.
- نظارت خوبی دارند و با پارس کردن به شما اطلاع می دهند که کسی وارد شده است.
- این سگ ها به تنهایی ماندن را دوست ندارند و از همراهی انسان ها لذت می برند.
- بیچون فرایز بسیار باهوش و زیرک است و برای اینکه یک یار خوب برای شما باشد، نیازمند یادگیری اطاعت از شماست.
- بسیاری از صاحبان این سگ ها تکنیک هایی را برای آموزش او یاد می گیرند اما این کار آسان نیست و زمان بر است.
- این نژاد سگ کوچکی زیبا است و ممکن است شما تمایل داشته باشید که از او به طور مفرط مراقبت کنید، اما این کار ممکن است او را خجالتی و ترسو کند. در موقعیت های خطرناک مراقب باشید، ولی باید به او آموزش دهید تا در برخورد با افراد و دیگر حیوانات اعتماد به نفس داشته باشد.
- فعالیت بدنی: این سگ کوچک، پرجنب و جوش و فعال است. بازی کردن روزانه تمامی نیازهای بدنی او را برطرف می کند و بیچون فرایز به پیاده روی روزانه نیز علاقه زیادی دارد.
وزن، ارتفاع و طول عمر:
مشخصات ظاهری سگ نژاد بیچون فرایز – نژاد Bichon Frise | ||||
---|---|---|---|---|
وزن | ارتفاع | عمر | ||
نر | 3 تا 5 کیلوگرم | 20 تا 30 سانتیمتر | 15 سال یا بیشتر | |
ماده | 23 تا 28 سانتیمتر |
مشکلات سلامتی:
بیشتر سگ های این نژاد راست سالم هستند، اما مانند سایر سگ ها ممکن است به چند بیماری دچار شوند. همه سگ های این نژاد بیمار نمی شوند، اما اگر شما از این نژاد نگهداری می کنید، باید از مشکلات آنها آگاه باشید.
- مشکلات مثانه:
ممکن است به سنگ و عفونت مثانه دچار شوند. عواملی همچون پروتئین زیاد، منیزیم و فسفر زیاد در غذا و یا نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی می تواند باعث ایجاد این مشکلات شود. عفونت مثانه به دو صورت باکتریایی و ویروسی وجود دارد. اگر ادرار سگ شما همراه با خون باشد یا در هنگام ادرار کردن مشکل داشته باشد و یا اشتها نداشته باشد، حتما او را نزد دامپزشک ببرید. - آلرژی:
بیچون فرایز ممکن است به دلایل مختلفی دچار آلرژی شود، از جمله غذا و نیش کک. اگر سگ شما بیش از حد خودش را بخاراند یا به پاهایش می لیسد و یا صورتش را مدام می مالاند، حتما باید او را نزد دامپزشک ببرید. - در رفتگی کشکک:
این بیماری در بین سگ های کوچک شایع است. در رفتگی کشکک ممکن است در پای عقب سگ رخ بدهد و باعث درد شدید و حتی فلج سگ شود. با این حال، بسیاری از سگ های مبتلا به این بیماری می توانند زندگی عادی خود را ادامه دهند. - واکسیناسیون حساسیت:
برخی از سگ های بیچون فرایز ممکن است به واکسن ها حساسیت داشته باشند و باید مراقبت های مخصوصی از آن ها صورت گیرد.
“““html
سگهای بیچون نسبت به واکسن حساسیت نشان میدهند و ممکن است دچار ناراحتی شوند. علائم این حساسیت شامل: کهیر، ورم صورت، درد و بیحالی است. در موارد نادر که خیلی هم کم پیش میآید، ممکن است سگ به عوارض جدیتری دچار شود و حتی ترس از مرگ باشد. به همین خاطر، باید چند ساعت بعد از تزریق واکسن تحت نظارت باشد تا اگر دامپزشک مورد غیرمنتظرهای دید، بتواند آن را درمان کند.
دیسپلازی مفصل ران:
این بیماری در بین سگهای این نژاد رایج است. عواملی مانند وراثت، محیط و تغذیه میتوانند بر شکلگیری مفصل ران تأثیر بگذارند. اگرچه سگهای مبتلا به این بیماری میتوانند زندگی عادی داشته باشند، اما برخی از آنها ممکن است به جراحی نیاز پیدا کنند. دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران درست به مفصل متصل نمیشود و این موجب لنگیدن یکی یا هر دو پا میشود. سگهایی که به این بیماری مبتلا هستند معمولاً علائمی از درد ندارند، اما با افزایش سن ممکن است مفاصل آنها متورم شود. اگر قصد خرید تولهسگی دارید، مطمئن شوید که والدین توله سگتان آزمایشهای لازم برای این بیماری را داده باشند. علاوه بر این، رژیم غذایی پرکالری یا آسیبهایی که از پریدن یا سقوط روی سطوح نرم بهوجود میآیند نیز میتوانند به این بیماری دامن بزنند.
آبنمایماری:
آب مروارید گاهی در سگهای زیر شش سال بروز میکند و یک بیماری ارثی محسوب میشود. هنگام خرید توله سگ بیچونفرایز حتماً از پرورشدهنده بخواهید که گواهی سلامت پزشکی چشم والدین توله سگ را به شما نشان دهد.
بیشتر بخوانید::
تغذیه:
توصیه میشود روزانه بین ۱/۲ تا ۱.۵ پیمانه غذای باکیفیت به سگ خود بدهید و آن را به دو وعده تقسیم کنید.
توجه داشته باشید: مقدار غذایی که سگ شما نیاز دارد بستگی به سن، اندازه و سطح فعالیت او دارد. سگها هم مانند افراد رفتارهای مخصوص به خود را دارند و نیاز غذایی آنها نیز متفاوت است. به جای پر کردن ظرف غذا چند بار در روز، سعی کنید مقدار غذایی مغذیتری به سگ بدهید.
برای جلوگیری از چاقی سگ، دو بار در روز به او غذا بدهید و مقدار آن را اندازهگیری کنید. اگر مطمئن نیستید که سگ شما اضافه وزن دارد یا نه، میتوانید با نگاه کردن و لمس کردن بدنش بررسی کنید. ابتدا به پشت سگ نگاه کنید تا کمر او دیده شود، سپس دست خود را روی پشتش بگذارید و با شست خود در امتداد ستون فقرات حرکت کنید. باید قادر باشید دندههایش را بدون فشار زیاد لمس کنید. اگر نمیتوانید، ممکن است سگ شما اضافه وزن داشته باشد و نیاز به کاهش غذای او و افزایش فعالیتش دارید.
سگهای نژاد بیچونفرایز ممکن است به سنگ کلیه مبتلا شوند، اما با رژیم غذایی مناسب و افزایش مصرف آب، میتوان این مشکل را کنترل و درمان کرد.
محل نگهداری و ارتباط با خانواده:
این نژاد به خوبی در آپارتمانها زندگی میکند، تنها کافی است که نیاز به فعالیت و ورزشهای روزانه خود را برآورده کنند. بیچونها در داخل خانه بسیار پرتحرک و فعال هستند و نیازی به حیاط ندارند.
این سگها میتوانند دوست خوبی برای کودکان باشند و از بازی با آنها لذت میبرند. بیچونها نسبت به سر و صدا و هیاهو در حین بازی با بچهها بسیار مقاوم هستند. مانند همه سگها، وقتی بیچونها با کودکان هستند شما باید بر آنها نظارت کنید تا آسیبی به یکدیگر نرسانند.
به فرزند خود یاد بدهید که هنگام آموزش سگ نزدیک نشود و غذایی به او ندهد. هرچند که سگها اهلی هستند، اما بهتر است وقتی در کنار کودکان هستند، آنها را ببندید. این سگ هرگز دوست ندارد تنها رها شود. بیچونها از معاشرت با سگهای دیگر لذت میبرند، اما باید مطمئن شوید که صاحبشان به آنها توجه کافی دارد. همچنین، با آموزش مناسب میتوانند با گربهها و سایر حیوانات خانگی سازگاری خوبی داشته باشند.
بیشتر بخوانید::
آراستن:
بیچونفرایز سگی با دو پوشش است و فقط به رنگ سفید دیده میشود. لایه زیرین او نرم و متراکم و لایه بیرونی ترکیبی است.
“`
این نژاد دارای بافت نرمتری است و پوشش بیرونی آن بهگونهای قرار دارد که او را پفدار و عروسکیتر نشان میدهد.
گفته میشود موهای او هرگز نمیریزد، اما این موضوع کاملاً درست نیست زیرا موی همه موجودات میریزد.
- برس زدن و حمام کردن:
نظافت کردن بیچون فرایز کار چندان سختی نیست، اما ممکن است در نگهداری از او به مشکل برخورد کنید. شما باید زمان کافی برای نظافت و حمام کردن او اختصاص دهید. بهتر است حداقل ۲ بار در هفته موهایش را برس بزنید و زمانی که بدنش کثیف شد، او را حمام کنید. حمام کردن و برس کشیدن او هر ۴ تا ۶ هفته یک بار، کافی است. همچنین، باید ناخنهای او را کوتاه کرده و گوشهایش را تمیز کنید. - نظافت گوش:
داخل گوش سگ خود را بررسی کنید و مطمئن شوید که کاملاً تمیز باشد. گاهی ممکن است لازم باشد موهای داخل گوش او را کوتاه کنید. اگر متوجه تجمع مو، قرمزی یا بوی بد شدید، یا اگر سگ گوش خود را میخاراند و سرش را تکان میدهد، ممکن است به عفونت گوش دچار شده باشد و باید او را به دامپزشک ببرید. - چشم:
برای حفظ زیبایی و سلامت بیچون فرایز بهتر است همیشه صورت او را تمیز نگه دارید. مواد زائد و ترشحات چشم میتواند دور چشم تجمع کند و باعث مشکلاتی شود. چشمهای سگ باید بدون هیچ قرمزی و ترشحاتی باشد. اگر هفتهای یک بار سگ خود را معاینه کنید، میتوانید از بروز مشکلات جدی جلوگیری کنید. - مسواک:
برای جلوگیری از تجمع باکتریها در دهان، لازم است هفتهای ۲ یا ۳ بار دندانهای سگ را مسواک بزنید. اما اگر میخواهید سگ شما به مشکلات لثه یا بوی بد دهان دچار نشود، بهتر است هر روز این کار را انجام دهید. - ناخن سگ:
لازم است حدود ماهی یک بار ناخنهای سگتان را کوتاه کنید. اگر صدای کشیده شدن ناخنهایش روی زمین را میشنوید، یعنی آنها بیش از حد بلند شدهاند. داخل ناخنهای سگ رگهای زیادی وجود دارد و اگر ناخنها را بیش از حد کوتاه کنید، ممکن است خونریزی کند. همچنین ممکن است دفعه بعد که برای کوتاه کردن میروید، سگ نتواند با شما همکاری کند. اگر تجربهای در این کار ندارید، بهتر است او را به دامپزشک ببرید. کوتاه نگه داشتن ناخنها به شما کمک میکند تا زمانی که سگ با هیجان به سمت شما میپرد، آسیبی به شما نرساند. هنگام نظافت سگ، به علائمی مانند زخم، خارش، و نشانههایی از عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب در نقاط مختلف بدن مثل بینی، دهان، چشمها و پاها دقت کنید.
تاریخچه:
این نژاد به قرن 14 میلادی برمیگردد. اجداد بیچون فریزای شامل نژادهای Poodle و Barbet Water Spaniel هستند. در ابتدا این نژاد توسط ملوانان اسپانیایی نگهداری میشد، اما در قرن 16 مورد توجه اشرافزادگان فرانسوی قرار گرفت. از این نژاد برای بازی در سیرک و به عنوان سگ نمایشی نیز استفاده میشود.