علائم اصلی نارسایی قلبی کدامند و این عارضه چگونه درمان میشود ؟ (2 نکته مهم)

علائم نارسایی قلبی

نارسائی قلبی مزمن CHF

نارسائی قلبی وضعیتی است که در آن قلب نمی‌تواند خون را به اندازه کافی برای تمام اعضای بدن پمپاژ کند یا تنها با زحمتی بیشتر از حد معمول قادر به انجام این کار است.

به بیان ساده، نارسایی قلب به معنی ضعف عملکرد قلب است به این معنا که قلب نمی‌تواند خون را به میزان لازم پمپ کند.

شناسایی مشکلات و عوامل مؤثر در ایجاد بیماری نارسایی قلبی CHF بسیار مهم است.

عوامل معمولی که باعث بیماری نارسایی قلبی میشود عبارتند از بیماری های عروق کرونر مانند سکته قلبی، فشار خون بالا، ضربان نامنظم قلب، اختلال در عملکرد دریچه های قلب و… .

علائم نارسایی قلبی کدامند ؟

بعضی از نشانه‌های نارسایی قلبی که ممکن است توجه زیادی به آنها نشود، بدین صورت هستند:

1. تنگی نفس

کم شدن قدرت تنفس، به ویژه زمانی که مشغول فعالیت‌های روزمره هستید، یکی از نشانه‌های نارسایی قلبی است.

وقتی قلب به درستی کار نمی‌کند، خون به ریه‌ها نمی‌رود و تنفس سخت می‌شود. البته تنگی نفس ممکن است به دلیل شرایط پزشکی دیگری مانند کم‌خونی هم ایجاد شود.

2. تنگ شدن کفش‌ها و احتقان ریوی

جمع شدن مایعات در ریه‌ها باعث می‌شود وقتی بیمار در حال استراحت یا دراز کشیده باشد، تنفس کوتاه و سختی را تجربه کند. همچنین ممکن است سرفه‌های خشک و کوتاه داشته باشد.

این تجمع مایعات در بافت‌ها به ویژه در پاها که به آن ادم گفته می‌شود، یکی از دلایل نارسایی قلبی است.

در این زمان ممکن است بیمار متوجه شود که کفش‌هایش تنگ شده است. علاوه بر این، کلیه‌ها هم قادر به دفع آب و سدیم نیستند و این باعث ماندگاری مایعات در بدن می‌شود.

3. سرفه و خس‌خس سینه

بعضی اوقات نارسایی قلبی می‌تواند به مشکلاتی مانند آسم یا برونشیت منجر شود. همچنین سرفه‌های شبانه و سرفه‌هایی که هنگام دراز کشیدن ظاهر می‌شوند، نشانه‌ای از وضعیت جدی به نام ادم حاد ریوی هستند؛ وضعیتی که نیاز به درمان فوری دارد.

4. سرگیجه و خستگی

وقتی قلب به خوبی خون را پمپاژ نمی‌کند، خون به دیگر نقاط بدن به خصوص عضلات و قلب منتقل می‌شود. این مورد می‌تواند باعث احساس خستگی و سرگیجه در بیماران شود. احساس ضعف و خستگی ممکن است حتی در هنگام انجام کارهای ساده روزمره هم وجود داشته باشد.

5. کاهش اشتها

بعضی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است دچار کاهش اشتها و حالت تهوع شوند، زیرا سیستم گوارش خون کمتری دریافت می‌کند و این می‌تواند ناراحتی معده را به همراه داشته باشد.

6. ضربان قلب سریع و نامنظم

برای جبران کمبود خون در هر بار تپش قلب، ممکن است قلب مجبور باشد سریع‌تر کار کند.

علائم قلبی مشابهی با سایر بیماری‌ها دارد و اگر فردی یکی از این علائم را داشته باشد، به این معنا نیست که حتماً دچار نارسایی قلبی شده است.

با این حال، کسانی که بیش از یک علامت از این علائم را دارند، باید به پزشک مراجعه کرده و برای بررسی وضعیت قلب خود اقدام کنند.

افرادی که نارسایی قلبی آنها تشخیص داده شده است باید نشانه‌های خود را به دقت زیر نظر داشته و هرگونه تغییر ناگهانی را به پزشک اطلاع دهند.

این مورد به این دلیل است که قلب برای جبران ضعف در پمپاژ به شدت کار می‌کند.

داشتن عوامل خطر نارسایی قلبی: عوامل خطر این بیماری شامل سن بالای ۶۵ سال، چاقی، و سابقه حمله قلبی است. در کودکانی که نقص‌های مادرزادی قلبی دارند نیز، این مشکل ممکن است دیده شود.

7. افزایش وزن ناگهانی

افزایش وزن ناگهانی به اندازه ۵ درصد یا یک کیلوگرم در روز برای ۳ روز متوالی می‌تواند یکی از نشانه‌های نارسایی قلبی باشد.

“`html

8. خستگی و سرگیجه

به دلیل اینکه خون کمتری به اعضای بدن می‌رسد، ممکن است خستگی ایجاد شود. همچنین، وقتی جریان خون به مغز کاهش پیدا می‌کند، شخص ممکن است احساس سرگیجه و گیجی کند.

عوامل تشدیدکننده نارسایی قلب

بعضی از عوامل شایع که می‌توانند نارسایی قلبی را بدتر کنند عبارتند از:

1. غفلت از رعایت رژیم غذایی مانند افزایش مصرف نمک (سدیم) یا نوشیدن بیش از حد مایعات،
2. عدم همکاری بیمار در مصرف مرتب داروهای مربوط به نارسایی قلب (داروهای CHF) یا مصرف داروهای ممنوعه مثل برخی مسکن‌ها و …
3. ایجاد یا بدتر شدن ایسکمی قلب یا سکته قلبی حاد (MI حاد که ممکن است بدون علامت باشد)
4. تشدید فشار خون بالا (هیپرتانسیون)،
5. آریتمی‌های حاد از جمله AF با پاسخ بطنی بالا یا سایر تندضربانی‌ها در زمینه نارسایی قلب و یا کندضربانی‌ها ناشی از مسمومیت دارویی مانند دیگوکسین
6. هر نوع عفونت (که گاهی بدون تب است) و یا تب
7. آمبولی ریه
8. کم‌خونی
9. تیروتوکسیکوز،
10. بارداری،
11. میوکاردیت حاد یا اندوکاردیت عفونی.

بیشتر بخوانید :

انواع نارسایی قلبی

انواع مختلفی از نارسایی قلبی وجود دارد:

1. نارسایی قلب سمت چپ : این نوع نارسایی یکی از شایع‌ترین انواع نارسایی قلبی است. سمت چپ قلب مسئول پمپاژ خون به تمامی قسمت‌های بدن است. وقتی خون به شکل مؤثری از قلب خارج نمی‌شود، خون در ریه‌ها جمع می‌شود و این باعث ایجاد تنگی نفس و تجمع مایع می‌شود.
2. نارسایی قلبی سمت راست : سمت راست قلب خون را به شش‌ها پمپ می‌کند تا اکسیژن جذب کند. نارسایی سمت راست معمولاً به علت تجمع مایع در شش‌ها به خاطر نارسایی سمت چپ رخ می‌دهد. گاهی اوقات این مشکل می‌تواند به دلیل بیماری‌های دیگری مثل بیماری‌های ریوی باشد.
3. نارسایی قلبی دیاستولیک : این حالت زمانی ایجاد می‌شود که عضله قلب سخت‌تر از حالت عادی است. به همین خاطر، قلب نمی‌تواند به درستی با خون پر شود. این مشکل به اختلال عملکرد دیاستولی معروف است. وقتی قلب به اندازه کافی پر نشود، نمی‌تواند خون کافی را به بدن پمپ کند و این مشکل می‌تواند در هر سمت قلب رخ دهد.
4. نارسایی سیستولیک قلب : این نوع نارسایی به این معناست که قلب نمی‌تواند خون کافی را بعد از پر شدن با خون پمپ کند. این اتفاق معمولاً زمانی می‌افتد که قلب ضعیف یا بزرگ شده باشد و این مشکل ممکن است در هر سمت قلب وجود داشته باشد.

درمان نارسایی قلبی

مشکل نارسایی قلبی که باعث آسیب به پمپاژ قلب می‌شود، قابل درمان نیست. اما درمان‌های معمول می‌توانند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را بهتر کنند، زیرا می‌توانند بیماری را تحت کنترل قرار دهند و بسیاری از علائم را تسکین دهند.

برخی درمان‌های رایج برای نارسایی قلبی عبارتند از:

بازدارنده‌های ACE (داروهای آنزیم تبدیل کننده‌ی آنژیوتنسین)

این داروها به عروق کمک می‌کنند که آرام شوند، فشار خون را کم می‌کنند و به قلب کمک می‌کنند که خون را راحت‌تر به بدن پمپ کند. این داروها فشار کار قلب را کاهش می‌دهند.

بازدارنده‌های ACE معمولاً عملکرد قلب را بهتر کرده و کیفیت زندگی بیمارانی که دچار نارسایی قلبی هستند را افزایش می‌دهند. اما این داروها برای برخی بیماران مناسب نیستند و ممکن است باعث سرفه‌های تحریک‌کننده در بعضی افراد شوند.

داروهای دیورتیک یا ادرارآور

این داروها به افرادی که پاهای متورم دارند کمک می‌کنند و همچنین می‌توانند نفس‌نفس زدن‌های ناشی از نارسایی قلبی را کاهش دهند. دیورتیک‌ها آب و نمک را از بدن خارج می‌کنند و به همین خاطر، احساس بهتری به بیمار می‌دهند.

“““html

این داروها از طریق ادرار از کلیه‌ها خارج می‌شوند.

داروهای دیورتیک در سه نوع اصلی وجود دارند: دیورتیک‌های حلقه‌ای، دیورتیک‌های تیازیدی و دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم.

داروهای رقیق‌کننده خون

این داروها باعث می‌شوند که خون به سختی لخته شود و به رقیق شدن آن کمک می‌کنند. این کار به پیشگیری از حمله قلبی کمک می‌کند. معروف‌ترین داروی این دسته، وارفارین است.

با این حال، استفاده از این دارو باید تحت نظارت پزشک باشد تا از رقیق شدن بیش از حد خون جلوگیری شود. همچنین، باید زمانی از این دارو استفاده کرد که دلیلی برای رقیق شدن خون وجود داشته باشد.

دیگوکسین

این دارو برای افرادی که دارای ریتم قلبی سریع و نامنظم هستند تجویز می‌شود و می‌تواند ضربان قلب را کاهش دهد.

بتابلاکرها

این دارو برای تمامی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مفید است.

داروهای ضد لختگی

این داروها مانع از تشکیل لخته‌های خون توسط پلاکت‌ها می‌شوند. آسپیرین یکی از این داروهاست که برای افرادی که در معرض خطر بالای حمله قلبی یا سکته قرار دارند، می‌تواند مفید باشد. با این حال، اخیراً توصیه شده است که از این دارو برای پیشگیری از اختلالات قلبی و عروقی به مدت طولانی استفاده نشود.

جراحی در نارسایی قلبی

همه بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به دارو درمانی جواب نمی‌دهند. چند گزینه جراحی وجود دارد:

1. گرافت بای‌پس عروق کرونری

این معمول‌ترین درمان جراحی برای نارسایی احتقانی قلب است که به دلیل مشکلات عروق کرونری ایجاد می‌شود.

2. جراحی دریچه قلب

این عمل برای ترمیم نقص در دریچه قلب انجام می‌شود که ممکن است باعث افزایش کار قلب شده باشد.

3. دستگاه قابل کاشت کمک بطن چپ (LVAD)

این دستگاه برای بیمارانی که به سایر درمان‌ها پاسخ نداده‌اند و بستری هستند، می‌تواند به پمپاژ خون کمک کند. این دستگاه معمولاً برای بیمارانی که در انتظار پیوند قلب هستند، استفاده می‌شود.

4. پیوند قلب

اگر هیچ گونه درمان یا جراحی دیگری موثر نباشد، پیوند قلب آخرین راه حل است. پیوند تنها زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد که بیمار از نظر دیگر سلامتی خوب باشد.