“`html
دلایل و نشانه‌های رایج شکستگی پروگزیمال تیبیا + درمان
شکستگی پروگزیمال تیبیا: زانو بزرگ‌ترین مفصل بدن ماست که شامل استخوان‌های زردپی (تاندون) کشکک، زردپی چهارسر، کشکک و ماهیچه‌های چهارسر رانمی‌شود. شکستگی استخوان زانو یکی از شایع‌ترین و سخت‌ترین آسیب‌های بدنی به شمار می‌آید که برای درمان آن گاهی به جراحی نیاز است و به طور معمول با افزایش سن و کاهش تراکم استخوان‌ها، این مشکل تشدید می‌شود.
در انتهای استخوان‌های درشت‌نی (بزرگ‌ترین استخوان در ساق پا) و ران پا نیز در مفصل زانو قرار دارد و به همین خاطر، در نتیجه ضربه‌های ناگهانی به زانو، احتمال آسیب‌دیدگی استخوان‌های ساق پا و ران نیز زیاد می‌شود.
شکستگی پروگزیمال تیبیا یکی از مهم‌ترین آسیب‌های استخوان ساق پا و زانوست و آگاهی از نشانه‌ها و روش‌های تشخیص آن می‌تواند به درمان این مشکل کمک کند. در این مقاله به‌طور کامل در مورد این نوع شکستگی و شیوه‌های درمانی آن برای شما توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.
پروگزیمال تیبیا چیست؟
ما با پاهای خود ایستاده، راه رفته و می‌دویم؛ قدرت و کیفیت استخوان‌های ران، زانو و ساق پا در توانایی ما برای انجام این فعالیت‌ها نقش مهمی دارد. آسیب به هر یک از استخوان‌های این ناحیه می‌تواند به مشکلات جدی و گاهاً جبران‌ناپذیر منجر شود.
استخوان درشت‌نی یا تیبیا (Tibia) استخوان بلندی است که در ساق پا بین زانو و مچ پا قرار دارد و بعد از استخوان ران، بزرگ‌ترین استخوان بدن به حساب می‌آید. هنگام حرکت بیشتر وزن بدن بر روی استخوان‌های زانو و تیبیا قرار می‌گیرد. این استخوان به‌دلایل شدیدی مانند تصادف، زمین‌خوردن یا سقوط بیشتر از سایر قسمت‌های بدن آسیب می‌بیند.
شکستگی پروگزیمال تیبیا (Proximal Tibia) نوعی شکستگی زانو محسوب می‌شود و به شکستگی بخشی از استخوان درشت‌نی که دقیقاً زیر زانو واقع شده، اطلاق می‌گردد. درمان این آسیب بسته به شدت و نوع ضربه متفاوت است و جراحی و گچ گرفتن از رایج‌ترین روش‌های درمان این شکستگی هستند. در برخی موارد، علاوه بر دررفتگی استخوان، سایر بافت‌ها مانند پوست، تاندون، ماهیچه، اعصاب و عروق نیز آسیب می‌بینند که نیاز به درمان دارند.
انواع شکستگی زانو کدام‌اند؟
معمولا این نوع شکستگی بعد از معاینه بالینی با استفاده از سی تی اسکن یا MRI تشخیص داده می‌شود تا محل و نوع شکستگی و همچنین شدت آسیب به بافت‌های نرم مثل ماهیچه‌ها و تاندون‌ها مشخص شود. در معاینه بالینی، ابتدا پزشک در مورد چگونگی وقوع حادثه از شما سوالاتی می‌پرسد و سپس با بررسی مفصل زانو، بافت‌های نرم، کبودی، تورم و زخم‌ها در ناحیه آسیب‌دیده را ارزیابی می‌کند. اگر دچار بیماری زمینه‌ای مانند دیابت هستید، باید پزشک خود را از این موضوع مطلع کنید.
برخی از نشانه‌های شکستگی پروگزیمال تیبیا شامل موارد زیر است:
کبودی و تورم در اطراف زانو
درد شدید هنگام خم کردن، حرکت دادن یا تحمل وزن بدن
احساس سردی در زانو و ساق پا، که ممکن است نشان‌دهنده مشکلاتی در گردش خون در این ناحیه باشد
بی‌حسی و سوزن سوزن شدن زانو و ساق پا، که ممکن است علامت آسیب به اعصاب پا باشد.
علت شکستگی پروگزیمال تیبیا چیست؟
این نوع شکستگی می‌تواند به دلایل مختلفی مانند فشار زیاد ناشی از کار فیزیکی یا آسیب‌دیدگی داخلی استخوان به خاطر بیماری‌هایی مانند عفونت و سرطان بوجود آید؛ اما علل رایج این آسیب مربوط به سقوط، زمین خوردن و آسیب‌های ورزشی است. شدت شکستگی نیز به سن و قدرت استخوان‌ها بستگی دارد؛ زیرا معمولاً به دلیل بالا رفتن سن، تراکم استخوان‌ها کاهش می‌یابد و این موضوع احتمال شکستگی را افزایش می‌کند.
بهترین روش برای تشخیص شکستگی پروگزیمال تیبیا
تشخیص شکستگی پروگزیمال تیبیا با استفاده از گرافی ساده و سی تی اسکن صورت می‌گیرد تا…
“`
این روش می‌تواند به ما کمک کند تا آناتومی و الگوی شکستگی را بهتر درک کنیم و گزینه‌های جراحی مناسب‌تر را انتخاب کنیم. همچنین، MRI در شناسایی آسیب‌های بافت نرم مانند لیگامان‌ها و منیسک‌ها موثر است.
عوارض شکستگی پلاتوی تیبیا چیست؟
در شکستگی پلاتوی تیبیا، علاوه بر آسیب به قسمت بالایی استخوان درشت‌نی، بخش‌هایی از مفصل زانو و کشکک نیز آسیب می‌بیند. این نوع شکستگی بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال دیده می‌شود، به‌خصوص زنان بالای ۷۰ سال و مردان بالای ۴۰ سال بیشتر در معرض آن هستند. شکستگی پلاتوی تیبیا باید به سرعت درمان شود زیرا می‌تواند منجر به آرتریت، مشکلات حرکتی و حتی از دست دادن توانایی حرکت بیمار شود.
چگونه شکستگی پروگزیمال تیبیا درمان می‌شود؟
درمان شکستگی پروگزیمال تیبیا اگر به درستی انجام نشود، می‌تواند عوارض زیادی ایجاد کند. معمولاً درمان این شکستگی بستگی به شدت و نوع آسیب دارد و به دو روش اصلی انجام می‌شود. در صورتی که شکستگی خفیف باشد، ممکن است پا را گچ بگیرند. اما اگر آسیب جدی‌تر باشد، جراحی لازم است.
جراحی به روش‌های مختلفی انجام می‌شود، مانند استفاده از سیستم پلاک‌گذاری با پلاک «قفل‌شونده» (LCP) و روش پلاک «TT باترس» (T-buttress). بر اساس تحقیقی که در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده، استفاده از روش پلاک‌گذاری LCP مطمئن‌تر بوده و به کاهش آسیب به بافت استخوانی کمک می‌کند. همچنین در این روش، بهبودی بیمار سریع‌تر اتفاق می‌افتد و عوارض نسبت به روش TT باترس کمتر است.
درمان شکستگی پروگزیمال تیبیا معمولاً بین ۶ تا ۱۲ هفته به طول می‌انجامد که بستگی به شدت و نوع شکستگی دارد. توجه به نگهداری بعد از جراحی بسیار مهم است؛ بنابراین انجام فیزیوتراپی و تمریناتی که برای تقویت عضلات پا مناسب هستند، ضروری است.
برای چه افرادی جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا مناسب است؟
جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا (Proximal Tibial Osteotomy) برای افرادی که به ژنوواروم یا پای پرانتزی مبتلا هستند، انجام می‌شود. همچنین، این جراحی برای کسانی که مشکلاتی مانند آرتروز، آسیب‌های مزمن لیگامانی و نیاز به پیوند مینیسک زانو دارند، توصیه می‌شود.
شکستگی یکی از رایج‌ترین آسیب‌هاست که معمولاً به دلیل وارد آمدن ضربه از طریق تصادف، زمین‌خوردن یا عوامل دیگر رخ می‌دهد. شکستگی پروگزیمال تیبیا که یکی از انواع شکستگی‌های زانو محسوب می‌شود، به شکستن قسمتی از استخوان درشت‌نی گفته می‌شود که دقیقاً زیر زانو واقع شده است. درمان این شکستگی می‌تواند شامل گچ گرفتن پا و زانو یا جراحی باشد.