“`html
درمان بیماری سوزاک
سوزاک (Gonorrhea) یکی از بیماری‌های مقاربتی رایج است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. عامل این بیماری نیسریا گونورآ یا گنوکوک نام دارد که یک نوع باکتری گرم‌منفی است. در مردان، عموماً علائم شامل سوزش در هنگام ادرار و ترشحات چرکی از آلت تناسلی است. اما در زنان، معمولاً نشانه‌های خاصی ندارد یا ممکن است با ترشحات واژنی یا دردهای لگنی خود را نشان دهد. برای جلوگیری از بروز عوارض و جلوگیری از گسترش بیماری، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها ضروری است.
با ما همراه باشید .
سوزاک یک بیماری عفونی است که در دستگاه تناسلی ایجاد می‌شود و از طریق رابطه جنسی منتقل می‌گردد. در مردان، این عفونت در پیشابراه (مجرای خروج ادرار) اتفاق می‌افتد، در زنان نیز در پیشابراه و دستگاه تولید مثل ممکن است دیده شود. در هر دو جنس ممکن است راست‌روده، گلو، مفاصل، یا حتی چشم‌ها نیز درگیر شوند. این عفونت ممکن است در هر سنی بروز کند (حتی در کودکان کوچک و افرادی که مورد آزار قرار گرفته‌اند). بیشترین شیوع این عفونت بین 20 تا 30 سالگی است. دوره کمون بیماری (یعنی زمان بین ورود میکروب و بروز علائم) بین 2 تا 10 روز طول می‌کشد.
همانطور که گفته شد، این بیماری از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و عامل آن همان گنوکوک است. در مردان، معمولاً 7 تا 2 روز بعد از تماس جنسی با فرد آلوده، ترشحات چرکی از مجرای ادرار دیده می‌شود و احساس سوزش در هنگام ادرار کردن وجود دارد. طبق آمار، درصد کمی از مردان بدون هیچ نشانه‌ای بیمار هستند.
در زن‌ها، بعد از آلودگی، التهاب دهانه رحم به وجود آمده که در بیشتر موارد بدون علائم است، اما برخی از آنها پس از نزدیکی ممکن است ترشحات غیرعادی یا خون‌ریزی داشته باشند.
در 20 درصد از موارد، عفونت ممکن است به رحم برسد و منجر به التهاب رحم و لوله‌های زهدانی شود که در برخی شرایط باعث عقیمی و یا حاملگی خارج از رحم می‌شود.
دختران در سنین قبل از بلوغ ممکن است به دلیل تماس جنسی مستقیم با ترشحات افراد آلوده، دچار التهاب گنوکوکی واژن و رحم شوند. نوزادان و بعضاً بزرگ‌ترها ممکن است مبتلا به عفونت گنوکوکی ملتحمه چشم شوند که در صورتی که سریع و کافی درمان نشوند ممکن است به کوری منجر شود. اگر آلودگی به دامنه سیستمیک گسترش یابد، ممکن است مفاصل، پوست، و حتی در برخی موارد قلب و پرده‌های مغزی نیز درگیر شوند. اگر درمان آلودگی و التهاب مفصلی به تأخیر بیفتد ممکن است به آسیب‌های دائمی مفصلی منجر شود.
التهاب‌های غیرگنوکوکی مجرای ادراری تناسلی و التهاب چرکی مخاط رحم که ممکن است با دلایل دیگری غیر از گنوکوک ایجاد شوند، معمولاً با عفونت گنوکوکی همزمان است و این موضوع تشخیص بالینی سوزاک را دشوار می‌کند.
تشخیص بیماری از طریق آزمایش میکروسکوپی ترشحات دستگاه تناسلی که با روش گرم رنگ‌آمیزی شده یا کشت این ترشحات در محیط‌های خاص انجام می‌شود.
بیشترین شیوع این بیماری در طبقات اقتصادی پایین جامعه وجود دارد. در حال حاضر موارد مقاوم به درمان‌های قدیمی افزیش یافته و داروهای جدید تنها در درمان این بیماری کاربرد دارند.
سوزاک و کلامیدیا چه تفاوتی دارد؟
یکی از نکات مهم در مورد این دو بیماری جنسیتی، شباهت علائم آنهاست؛ یعنی گاهی اوقات علائم سوزاک و کلامیدیا به قدری مشابه می‌شود که پزشک در تشخیص بیماری دچار مشکل می‌شود. گاهی اوقات فرد ممکن است به هر دو بیماری مبتلا شود. به همین دلیل، اگر شما هر یک از نشانه‌ها را مشاهده کردید
“““html
آنها باید همزمان برای کلامیدیا و سوزاک تحت درمان قرار بگیرند.
دوره نهفته این دو بیماری جنسی تقریباً ۲ تا ۵ روز طول می‌کشد. این عفونت‌ها در مردان معمولاً به صورت التهاب و وجود چرک در پیشابراه، تکرر و سوزش ادرار و ترشح زرد مایل به سبز از نوک مجرا ظاهر می‌شوند. ترشحات در کلامیدیا بیشتر خاکستری و دودی رنگ هستند. علامت اصلی این دو بیماری در زنان ترشحات واژن است که در ابتدا کم حجم هستند و با گذشت زمان افزایش می‌یابند، اما در کل حجم این ترشحات برخلاف عفونت‌های ناشی از تریکوموناس خیلی زیاد نیست. رنگ ترشحات واژینال در زنان نیز مشابه ترشحات در مردان است.
طرز تشخیص بیماری جنسی
اگر به وجود کلامیدیا و سوزاک مشکوک باشیم، می‌توانیم از ترشحات مجرا در مردان و واژن و دهانه رحم در زنان نمونه‌برداری کنیم و بر روی آن آزمایش رنگ‌آمیزی گرم انجام دهیم. این کار کمک می‌کند تا عامل بیماری سوزاک را شناسایی کنیم. همچنین می‌توانیم از طریق کشت ترشحات بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت عامل بیماری سوزاک را تشخیص دهیم، اما کشت کلامیدیا به راحتی انجام نمی‌شود و همیشه جواب نمی‌دهد. به همین دلیل در سال‌های اخیر از روش‌های پیشرفته‌تری برای تشخیص آن در ترشحات تناسلی استفاده می‌شود.
علاوه بر این، با آزمایش خون می‌توان به وجود این دو بیماری پی برد. البته با آزمایش ادرار هم می‌توان این بیماری‌ها را شناسایی کرد، ولی باید در آزمایشگاه ذکر شود که نمونه ادرار برای این بیماری‌ها گرفته شده است. به طور کلی، وقتی پزشکان متوجه می‌شوند که فرد تماس جنسی محافظت‌نشده داشته و با این علائم به آنها مراجعه کرده است، معمولاً بدون درخواست آزمایش، درمان کلامیدیا و سوزاک را آغاز می‌کنند. این کار هم هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و هم به بیمار کمک می‌کند سریع‌تر بهبود یابد و خطر انتقال عفونت به دیگران کمتر شود.
———————————————————————————–
پیشگیری از سوزاک
بهترین راه پیشگیری از سوزاک، پیشگیری از روابط جنسی متعدد و بی‌ملاحظگی است. اما به دلیل شیوع این موضوع در برخی جوامع، توصیه‌های زیر پیشنهاد می‌شود:
1- در هر بار رابطه جنسی از کاندوم لاتکس استفاده کنید.
2- آزمایش دهید و با یک مددکار درمانی درباره بیماری‌های مقاربتی مشورت کنید.
نکته مهم: افرادی که یک همسر دارند کمتر در خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی از جمله ایدز، هپاتیت و سوزاک هستند.
3- به محض مشاهده علائم سوزاک، به پزشک مراجعه کنید.
4- از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید اگر شریک شما دارای ترشحات غیرعادی، سوزش در هنگام ادرار، خارش یا درد در ناحیه تناسلی باشد.
———————————————————————————–
عواقب مورد انتظار
با درمان، معمولاً در ۱ تا ۲ هفته بهبود حاصل می‌شود.
عوارض احتمالی
* عفونت گنوككی چشم. این عفونت می‌تواند باعث نابینایی در كودكان شود.
* مسمومیت خون (سپتی سمی گنوكی)
* آرتریت عفونی (عفونت مفصل)
* بیماری التهابی لگن (عفونت احشای تناسلی در زنان)
* آندوكاردیت
* در صورت عدم درمان، گاهی در مردان ناتوانی جنسی رخ می‌دهد.
* ناباروری در زنان
———————————————————————————–
درمان سوزاک
سوزاک بدون درمان ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد که این می‌تواند ریسک عوارض را افزایش دهد. درمان سنتی سوزاک شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین و تتراسایکلین بوده است. اما در حال حاضر موارد مقاوم به داروهای قدیمی افزایش یافته‌اند.
“`
برای درمان بیماری سوزاک، معمولاً از آنتی‌بیوتیک‌های جدیدتری مانند سفتریاکسون استفاده می‌کنیم. اگر بیماری خیلی شدید نباشد و فرد باردار نباشد، می‌توان با یک دوز آمپول سفتریاکسون به صورت عضلانی شروع کرده و سپس از کپسول داکسی‌سایکلین ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت تا یک هفته استفاده کرد.
در صورتی که فرد باردار باشد، می‌توان به جای آن از اریترومایسین ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت استفاده کرد. مقاومتی به سفتریاکسون هم گزارش شده، اما این مورد خیلی نادر است.
در درمان‌های قدیمی و کلاسیک، اگر به پنی‌سیلین حساسیت وجود نداشته باشد، معمولاً از تزریق عضلانی پنی‌سیلین پروکایین استفاده می‌شود و سپس درمان ادامه می‌یابد با کپسول تتراسایکلین ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت تا یک هفته. دلیلی که داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین تجویز می‌شود، وجود عفونت کلامیدیایی به‌طور همزمان است که در اکثر موارد وجود دارد.
اگر سوال یا نکته‌ای در مورد درمان بیماری سوزاک دارید، لطفاً آن را در قسمت نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.
———————————————————————————–
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی