علت احساس ضعف عضلانی بدن چیست + درمان سریع این عارضه (2 نکته مهم)

بررسی دلایل ضعف عضلانی + درمان این مشکل

برخی بیماری‌های مزمن می‌توانند باعث شوند که عضلات سریع‌تر ضعیف شوند یا فرد احساس خستگی کند. گاهی نیز یک عفونت می‌تواند دلیل ضعف عضلانی باشد.

اگر کسی به طور ناگهانی با ضعف شدید عضلانی روبه‌رو شد، باید برای بررسی وضعیت خود به پزشک مراجعه کند.

چند مورد که می‌توانند باعث ضعف عضلانی شوند عبارتند از:

بیماری آدیسون

این بیماری به خاطر تولید کم هورمون‌های کورتیزول و آلدوسترون توسط غدد فوق کلیوی ایجاد می‌شود.

به جز ضعف عضلانی، علائم دیگر بیماری آدیسون شامل موارد زیر است:

• خستگی دائمی
• کاهش وزن
• بی‌اشتهایی
• درد معده

کم‌خونی (آنمی)

کم‌خونی زمانی رخ می‌دهد که سطح هموگلوبین در خون پایین باشد که معمولاً به خاطر کمبود آهن به وجود می‌آید.

علائم دیگر کم‌خونی شامل موارد زیر هستند:

• سرگیجه
• تنگی نفس
• سردرد
• سردی دست‌ها و پاها
• ضربان قلب نامنظم

سندرم خستگی مزمن

این وضعیت به خستگی بی‌دلیل گفته می‌شود که پزشک نمی‌تواند آن را به یک بیماری نسبت دهد. سندرم خستگی مزمن همچنین به نام آنسفالومیلیت میالژیک شناخته می‌شود.

افراد مبتلا به این شرایط خستگی شدید و مشکلات خواب را تجربه می‌کنند. سایر علائم آن شامل ضعف عضلانی، درد، سرگیجه و مشکلات در تمرکز است.

اختلالات و بی‌تعادلی‌های الکترولیتی

الکترولیت‌ها برای عملکرد صحیح عضلات، اعصاب، قلب و مغز ضروری هستند. تغییر در سطوح الکترولیت‌ها، مانند کلسیم، پتاسیم، سدیم و منیزیم می‌تواند باعث ضعف عضلانی شود. اختلالات الکترولیتی شامل هیپوکالمی یا فلج دوره‌ای هایپرکالمیک می‌شود.

عوامل خطر برای بی‌تعادلی الکترولیتی عبارتند از:

• از دست دادن مایعات بدن به دلیل تعریق، استفراغ یا اسهال
• شیمی درمانی
• رژیم غذایی نامناسب
• مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی

دیابت

دیابت زمانی اتفاق می‌افتد که بدن قادر به تولید انسولین کافی نیست یا نمی‌تواند به درستی از انسولین موجود استفاده کند. این وضعیت می‌تواند به آسیب عصبی منجر شود که ممکن است به ضعف عضلانی بیانجامد.

دیابت می‌تواند علائم مختلفی از جمله ضعف عضلانی ایجاد کند، که شامل موارد زیر است:

• سستی
• مشکل در حرکت
• خستگی

فیبرومیالژی

فیبرومیالژی یک مشکل مزمن است که باعث ضعف و درد در عضلات می‌شود و علائم دیگر آن شامل موارد زیر است:

• خستگی مداوم
• اثر بر حافظه
• تغییرات خلق و خو

مشکلاتی که در عملکرد کلیه‌ها پیش می‌آید می‌توانند باعث تولید و تجمع مواد زائد متابولیک، مانند کراتینین در عضلات شوند. این وضعیت می‌تواند به گرفتگی و ضعف عضلانی منجر گردد.

کم‌کاری تیروئید

کم‌کاری تیروئید می‌تواند موجب ضعف و گرفتگی عضلانی شود. این علائم ممکن است هنگام ورزش و فعالیت بدنی شدیدتر شوند.

دیگر علائم کم‌کاری تیروئید شامل موارد زیر است:

• افزایش وزن
• احساس سرما
• خشکی پوست و مو
• خستگی
• دوره‌های قاعدگی نامنظم یا سنگین
• ضربان قلب کند
• درد در مفاصل و عضلات
• افسردگی

اختلالات هورمونی

• اختلالات خلق و خو
• مشکلات باروری

پزشک می‌تواند با انجام یک آزمایش خون، مشکلات مربوط به تیروئید را تشخیص دهد.

بیماری‌های کلیوی

مسائل مربوط به کلیه‌ها می‌توانند باعث شوند که مواد زائد متابولیک مانند کراتینین در عضلات تجمع یابند. این وضعیت ممکن است به ضعف و گرفتگی عضلانی منجر شود.

اختلالات خواب

مشکلات خواب، مثل نارکولپسی (حمله خواب) و بی‌خوابی می‌توانند باعث احساس ضعف و خستگی عضلانی در طول روز شوند.

افرادی که به دلیل یک بیماری خاص باید در رختخواب بمانند، ممکن است ضعف عضلانی را تجربه کنند. این وضعیت به خاطر عدم استفاده منظم از عضلات است. به همین دلیل، ممکن است این افراد نیز با مشکلات خواب مواجه شوند.

عفونت‌ها

برخی از بیماری‌های عفونی می‌توانند باعث ضعف عضلانی شوند، از جمله:

1. آنفلوانزا: ویروس آنفلوانزا ممکن است باعث ضعف عضلانی موقت و علائم دیگری مثل تب، گلودرد، سرفه و خستگی شود.
2. بیماری لایم: این بیماری که به وسیله گزش کنه آلوده ایجاد می‌شود، علائمش می‌تواند شامل تب، راش پوستی، سختی گردن، بی‌حسی، ضعف عضلانی و خستگی باشد.
3. ویروس اپشتین بار: این ویروس می‌تواند باعث ضعف عضلانی، خستگی بی‌دلیل، راش پوستی، سردرد و بی‌اشتهایی شود.
4. سفلیس: این عفونت که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود، می‌تواند ضعف عضلانی، سردرد، خستگی، گلودرد و کاهش وزن را به همراه داشته باشد.
5. توکسوپلاسموز: این یک عفونت انگلی است که به همراه ضعف عضلانی، سردرد، خستگی، تب خفیف و تشنج نیز باعث ایجاد مشکلات می‌شود.
6. مننژیت: مننژیت یک عفونت جدی است که باعث التهاب در مغز و نخاع شده و علاوه بر ضعف عضلانی، می‌تواند تب، سفتی گردن، حالت تهوع، استفراغ و حساسیت به نور را نیز ایجاد کند.
7. اچ‌آی‌وی: اچ‌آی‌وی می‌تواند در برخی افراد، به ویژه آنهایی که درمان را ادامه نمی‌دهند، باعث ضعف عضلانی پیشرونده شود.
8. فلج اطفال (پولیو): این بیماری می‌تواند موجب ضعف و حساسیت عضلانی شود و افرادی که به آن مبتلا شده‌اند ممکن است بعداً سندرم پس از فلج را تجربه کنند که خود باعث ضعف عضلانی می‌شود.
9. هاری: این بیماری از طریق تماس با بزاق یک حیوان آلوده ایجاد می‌شود و علائم آن می‌تواند خستگی، سردرد، پریشانی، سردرگمی، تشنج و همچنین ضعف و اسپاسم‌های عضلانی باشد.

شرایط عصبی

برخی از شرایطی که بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارند، می‌توانند باعث ضعف عضلانی شوند. این شرایط معمولاً مزمنند و می‌توانند بر نحوه انتقال سیگنال‌ها از اعصاب به عضلات اثر بگذارند.

برخی از این شرایط شامل:

• اسپوندیلوز گردن: تغییرات زودرس مربوط به سن در دیسک‌های نخاعی گردن می‌توانند فشار بیشتری به اعصاب وارد کرده و موجب ضعف عضلانی شوند.
• سندرم گیلن باره: این اختلال عصبی نادر می‌تواند منجر به ضعف عضلانی از خفیف تا شدید شود.
• بوتولیسم: این یک وضعیت نادر است که به دلیل قرار گرفتن در معرض سم بوتولینوم ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث ضعف عضلانی پیشرونده شود.
• سندرم میاستنی لمبرت ایتون: این اختلال خودایمنی زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن در ارتباط بین اعصاب و عضلات اختلال ایجاد کند و موجب ضعف عضلانی شود.
• مولتیپل اسکلروز: این اختلال خودایمنی به دلیل حملات سیستم ایمنی به اعصاب و آسیب به آن‌ها به وجود می‌آید.
• میاستنی گراویس: این اختلال خودایمنی باعث حمله سیستم ایمنی به عضلات فرد می‌شود و می‌تواند بر حرکت و تنفس تأثیر بگذارد.
• اسکلروز جانبی آمیوتروفیک: این شرایط که به نام ای‌ال‌اس نیز شناخته می‌شود، می‌تواند به ضعف عضلانی پیشرونده منجر شود.
• آسیب‌های نخاع: آسیب به نخاع می‌تواند ارتباط بین اعصاب و عضلات را قطع کند و اثرات آن به محل آسیب بستگی دارد.

“`html

داروها

بعضی از افراد ممکن است به دلیل مصرف داروها دچار ضعف عضلانی شوند.
هر کسی که ضعف عضلانی را به عنوان یکی از عوارض جانبی یک دارو تجربه می‌کند، باید قبل از قطع دارو با پزشک خود مشورت کند.

در اینجا چند نوع دارو که ممکن است موجب ضعف عضلانی شوند، آورده شده است:

• آمیودارون (کوردارون)
• داروهای ضد تیروئید، مانند متیمازول (تاپازول) یا پروپیل تیواوراسیل
• داروهای ضد ویروسی، مانند لامیوودین (اپی‌ویر) یا زیدوودین (رتروویر)
• داروهای شیمی درمانی
• سایمتیدین (تاگامت)
• کورتیکواستروئیدها
• مشتقات اسید فیبریک، مانند جم‌فیبروزیل (لوپید)
• اینترفرون
• لوپرولاید استات (لوپرون)
• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• پنی‌سیلین
• استاتین‌ها
• آنتی‌بیوتیک‌های سولفونامید

همچنین برخی مواد مخدر مانند کوکائین نیز می‌توانند باعث ضعف عضلانی شوند.

موارد نادر

اگر ضعف عضلانی فرد به دلایل ذکر شده در بالا مربوط نمی‌شود یا اگر عوامل خطر خاصی دارد، پزشک ممکن است به دنبال علل نادر باشد.

برخی از دلایل نادر ضعف عضلانی عبارتند از:

1. درماتومیوزیت: این یک اختلال التهابی در عضلات است که می‌تواند باعث درد، سفتی و ضعف در عضلات شود.
2. پلی‌میوزیت: این شرایط معمولاً باعث ضعف در عضلات کمر، ران، گردن و شانه‌ها می‌شود.
3. آرتریت روماتوئید: اختلالی خودایمنی است که به مفاصل آسیب می‌زند و بیشتر دست‌ها و پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
4. سارکوئیدوز: این یک وضعیت التهابی است که معمولاً ریه‌ها و غدد لنفاوی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث تشکیل توده‌های ملتهب می‌شود.
5. هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه: این وضعیت معمولاً اندام‌های انتهایی مانند دست‌ها و پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث درد در استخوان‌ها و مفاصل می‌شود.
6. دیستروفی عضلانی بِکِر: یک اختلال ژنتیکی است که معمولاً مردان و افراد جوان را درگیر می‌کند و موجب ضعف عضلانی شدیدی می‌شود.
7. لوپوس اریتماتوز سیستمیک: که به نام لوپوس نیز شناخته می‌شود، می‌تواند بخش‌های مختلف بدن از جمله مفاصل، مغز، قلب و ریه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. ضعف عضلانی یکی از علائم شایع هنگام شعله‌ور شدن لوپوس است.
8. این شرایط به طور خاص نادر نیستند، اما ضعف عضلانی همیشه یکی از علائم آن‌ها محسوب نمی‌شود.

همچنین بخوانید: