“`html
سرطان مغز چگونه به وجود می آید؟ علت ، علائم و روش های درمانی
باید بدانید که از بیست سال پیش تا کنون این سرطان روند فزاینده ای داشته است، که شاید علت این افزایش مسائل زیست محیطی باشد.
سرطان مغز: تومورهای مغزی خطرناکند، چه خوش خیم باشند چه بدخیم. سرطان مغز می‌تواند خوش خیم (کم شدت و متمرکز) یا بدخیم باشد و به بافت‌های اطرافش آسیب بزند.
حتی تومورهای مغزی خوش خیم هم ممکن است خطرناک باشند، چون می‌توانند کارکردهای مغز مانند دیدن، شنیدن و حافظه را به علت فشاری که به بافت‌های نزدیک خود وارد می‌آورند مختل کنند.
انواع تومورهای مغزی و علائم و راه های درمان سرطان مغز چیست؟
انواع تومور مغزی کدام است؟
- نوروم آکوستیک
- استروسیتوما
- متاستاز مغزی
- کارسینوما
- گلیوبلاستوما
- تومورهای امبریونال
- گلیوما
- مدولوبلاستوما
- منینگیوما
- تومورهای مغزی کودکان
- مننژبوم
- و تومورهای هیپوفیز
نشانه های اصلی سرطان مغز کدام است؟
علائم سرطان مغز چست؟
سرطان مغز، چه خوش خیم و چه بدخیم، ممکن است علائم مشابهی داشته باشد. علائم ممکن است متفاوت باشد و گاهی دائمی یا متناوب باشند. مهم‌ترین علامت سرطان مغز، سردردهای مکرر است، به ویژه سردردهایی که طولانی مدت می‌شوند.
علائم دیگر با توجه به محل سرطان مغز متفاوت است:
- تهوع و استفراغ، به ویژه در صبح.
- گیجی، حواس‌پرتی و سرگیجه.
- مشکلات در بینایی و شنوایی.
- مشکلات رفتاری (از دست دادن هماهنگی، بی حسی و ضعف و…).
- دشوار بودن تمرکز، مشکلات حافظه و آشفتگی.
- مشکلات خلق و خو و تغییرات شخصیتی.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم ذکر شده در شما ادامه یافت، باید به پزشک مراجعه کنید.
تومورهای مغزی که منشأ آنها از مغز است:
تومورهای اولیه مغزی در خود مغز یا بافت‌های نزدیک آن مانند غشاهای پوشش‌دهنده، اعصاب جمجمه، غده هیپوفیز یا غدد پینال به وجود می‌آیند. این تومورها زمانی شروع می‌شوند که سلول‌ها به جهش‌هایی در DNA خود دچار می‌شوند.
این جهش‌ها به سلول‌ها اجازه می‌دهد تا رشد کنند و تقسیم شوند و تا زمانی که سلول‌های سالم از بین می‌روند، به زندگی خود ادامه می‌دهند. این موضوع باعث می‌شود تا تجمعی از سلول‌های غیرطبیعی شکل بگیرد که تومور را تشکیل می‌دهد. در بزرگسالان، تومورهای اولیه مغزی بسیار کمتر از تومورهای ثانویه مغزی هستند (که در این مورد، سرطان از جاهای دیگر شروع می‌شود و سپس به مغز می‌رسد).
انواع مختلفی از تومورهای اولیه مغز وجود دارد:
گلیوماس:
این تومورها در مغز یا نخاع شروع می‌شوند و شامل آستروسیتوم‌ها، اپندیموما، گلیوبلاستوما و الیگوستروکتومی و والیگودندرولیوم هستند.
مننژیوم:
این یک تومور است که از غشای مغز و نخاع به نام منینژ شکل می‌گیرد و اکثر آنها خوش خیم هستند.
نوروم آکوستیک:
این تومورها خوش خیم هستند و در اعصابی که تعادل و شنوایی را از گوش داخلی به مغز منتقل می‌کنند، رشد می‌یابند.
آدنوم هیپوفیز:
این تومورها اغلب خوش خیم هستند و در غده هیپوفیز مغز رشد می‌کنند. این تومورها می‌توانند با تأثیر بر روی هورمون‌های هیپوفیز، به طور کلی بر بدن تأثیر بگذارند.
مدولوبلاستوم:
این‌ها شایع‌ترین تومورهای سرطانی در کودکان هستند. آنها در قسمت پشت مغز شروع شده و تمایل دارند از طریق مایع نخاعی گسترش یابند.
این تومورها در…
“““html
بزرگسالان کمتر تحت تأثیر این موضوع قرار می‌گیرند.
تومورهای سلول‌های بنیادی:
این تومورها ممکن است در کودکانی که بیضه‌ها یا تخمدان‌ها در آنها شکل می‌گیرد، ایجاد شوند؛ و بعضی اوقات می‌توانند بر سایر قسمت‌های بدن مانند مغز هم تأثیر بگذارند.
کرانیوفارنژیوم:
این نوع تومورهای غیرسرطانی در نزدیکی غده هیپوفیز شروع می‌شوند، جایی که هورمون‌هایی ترشح می‌شود و بسیاری از فعالیت‌های بدن را کنترل می‌کند. با پیشرفت، ممکن است بر غده هیپوفیز و دیگر قسمت‌های مغز نیز تأثیر بگذارد.
سرطان‌هایی که در جاهای دیگر بدن شروع می‌شوند و به مغز می‌رسانند (تومورهای ثانویه یا متاستاتیک):
این‌گونه تومورها نتیجه سرطان‌هایی هستند که در سایر قسمت‌های بدن شروع شده و سپس به مغز می‌رسند. تومورهای مغزی ثانویه بیشتر در افرادی که سابقه سرطان دارند، رخ می‌دهند، اما به ندرت ممکن است اولین نشانه سرطان باشند که در جاهای دیگری از بدن به وجود آمده‌اند. این نوع تومورها در بزرگسالان بسیار رایج‌تر از تومورهای اولیه مغز هستند.
هر نوع سرطانی می‌تواند به مغز منتقل شود، اما انواع رایج آن عبارتند از:
- سرطان سینه
- سرطان روده بزرگ
- سرطان کلیه
- سرطان ریه
- و ملانوما
عوامل خطر تومور مغزی کدامند؟
در بیشتر بیمارانی که به تومورهای اولیه مبتلا می‌شوند، علت مشخص نیست، اما پزشکان برخی از عواملی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهند، که شامل:
تاریخچه خانوادگی تومورهای مغزی:
یک بخش کوچک از تومورهای مغزی در افرادی مشاهده می‌شود که تاریخچه خانوادگی تومور دارند یا در خانواده‌ای با سابقه بیماری‌های ژنتیکی مانند سندروم هستند. این عوامل احتمال ابتلا به تومور مغزی را افزایش می‌دهند.
قرار گرفتن در معرض اشعه:
افرادی که در معرض تابش یونیزه قرار دارند، خطر ابتلا به تومور مغزی بیشتری دارند. به عنوان مثال، درمان با پرتودرمانی که برای درمان سرطان استفاده می‌شود، می‌تواند یکی از عوامل باشد.
چگونه تومور مغزی تشخیص داده می‌شود؟
روش‌های نوین تشخیص تومور مغزی
اگر مشکوک به تومور مغزی باشید، پزشک ممکن است آزمایش‌ها و روش‌های مختلفی را برای شما پیشنهاد کند. این موارد شامل:
یک معاینه عصبی:
در این معاینه، ممکن است بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی، قدرت و عکس‌العمل شما بررسی شود. بروز مشکل در یکی یا چند ناحیه ممکن است نشانه‌ای از مشکل مغزی باشد.
آزمایشات تصویربرداری:
این نوع آزمایشات (MRI) معمولاً برای شناسایی و بررسی تومور مغزی استفاده می‌شوند. در برخی موارد، ممکن است رنگ به بازوی شما تزریق شود تا بهتر دیده شود. انواع مختلف ام آر آی می‌توانند به پزشک کمک کنند تا تومور را ارزیابی کرده و برنامه درمانی تنظیم کند.
گاهی اوقات آزمایش‌های دیگر تصویربرداری مانند سی تی اسکن (CT) نیز پیشنهاد می‌شود. اسکن PET برای تصویربرداری از مغز به کار می‌رود، اما به طور کلی بیشتر برای ایجاد تصاویر از سرطان مغز مناسب است و برای انواع دیگر سرطان‌ها مفید نیست.
آزمایش‌ها برای پیدا کردن سرطان در بخش‌های دیگر بدن:
اگر احتمال دهید که تومور مغزی شما ممکن است ناشی از سرطانی در بخش‌های دیگر بدن باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌هایی مانند سی تی اسکن یا PET را برای بررسی نشانه‌های سرطان ریه یا دیگر نقاط بدن توصیه کند.
جمع آوری و تست یک نمونه از بافت غیرعادی (نمونه‌برداری):
نمونه‌برداری می‌تواند به پزشک کمک کند تا…
“““html
برای از بین بردن تومور مغزی، ممکن است نیاز به عمل جراحی یا نمونه برداری باشد که می‌تواند با استفاده از سوزن انجام شود. نمونه برداری از مغز کار حساسی است زیرا اگر جراح خیلی گسترده عمل کند، ممکن است به مغز آسیب برسد. در این روش، یک سوراخ کوچک در جمجمه ایجاد می‌شود.
سپس یک سوزن نازک از طریق آن سوراخ وارد مغز می‌شود و بافت مغزی مورد نظر برداشته می‌شود. این پروسه معمولاً با کمک سی تی اسکن یا ام آر آی انجام می‌شود تا دقت بیشتری داشته باشد.
نمونه بافت برداشته شده زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود آیا تومور سرطانی است یا خیر. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا بهترین گزینه‌های درمانی را برای شما پیشنهاد دهد.
بهترین راه درمان سرطان مغز
درمان‌های رایج طب مدرن برای درمان تومور مغزی
درمان تومور مغزی بستگی به نوع، اندازه و محل آن دارد و همچنین به سلامتی کلی شما و ترجیحات شخصی‌تان مرتبط می‌شود.
جراحی: اگر تومور در محلی باشد که امکان عمل وجود داشته باشد، جراح سعی خواهد کرد تا هر چه بیشتر تومور را از بین ببرد. در برخی موارد، تومورها کوچک و آسان برای جداسازی از بافت مغز هستند و این کار را آسان‌تر می‌کند.
در موارد دیگر، تومورها ممکن است در نزدیکی بخش‌های حساس مغز قرار داشته باشند که انجام عمل را دشوار می‌کند. در این شرایط، پزشک سعی می‌کند تا جایی که ایمن باشد، بیشتر تومور را برش دهد. حتی برداشتن بخشی از تومور نیز می‌تواند به کاهش علائم شما کمک کند.
اما جراحی برای برداشتن تومور مغزی ممکن است خطراتی مانند عفونت و خونریزی به همراه داشته باشد. همچنین بستگی به اینکه کدام قسمت مغز تحت تأثیر قرار می‌گیرد، خطرات دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد. برای مثال، عمل جراحی بر روی توموری نزدیک به اعصاب بینایی، می‌تواند خطر از دست دادن بینایی به همراه داشته باشد.
پرتو درمانی: عوارض آن:
پرتو درمانی از انرژی بالائی مانند اشعه ایکس یا پروتون‌ها برای کشتن سلول‌های تومور استفاده می‌کند. درمان با پرتو می‌تواند از دستگاهی در خارج از بدن (پرتو درمانی خارجی) انجام شود، یا در موارد نادر، می‌توان پرتو را در نزدیکی تومور مغزی قرار داد (براکی تراپی).
پرتو درمانی خارجی می‌تواند بر ناحیه‌ای خاص از مغز که تومور در آن وجود دارد، متمرکز باشد یا می‌تواند تمامی مغز را هدف قرار دهد (تشعشع کل مغزی).
تشعشع کل مغز معمولاً برای درمان سرطان‌هایی که از بخش‌های دیگر بدن به مغز گسترش یافته‌اند، به کار می‌رود و در نتیجه چندین تومور در مغز ایجاد می‌شود. یک نوع جدیدتر از پرتو درمانی که از پروتون‌ها استفاده می‌کند، به‌خصوص برای افرادی با تومورهای نزدیک به نواحی حساس مغز مناسب است و می‌تواند عوارض جانبی رادیوتراپی را کاهش دهد.
عوارض جانبی معمولاً شامل خستگی، سردرد، از دست دادن حافظه و خارش پوست سر می‌شود و این عوارض به نوع و دوز پرتو درمانی که دریافت می‌کنید، بستگی دارد.
رادیوتراپی:
رادیوتراپی به نوعی درمان است که با استفاده از انواع مختلف تشعشعات، تومور را در یک ناحیه خاص هدف قرار می‌دهد. هر نوع تشعشع به صورت متمرکز برای کشتن سلول‌های تومور در همان نقطه اعمال می‌شود.
این نوع درمان معمولاً در یک جلسه انجام می‌شود و در بیشتر موارد می‌توانید همان روز به خانه برگردید.
شیمی درمانی:
شیمی درمانی از داروها برای کشتن سلول‌های تومور استفاده می‌کند و…
“`
شیمی درمانی یکی از روش‌های درمان تومور است. این درمان می‌تواند به صورت قرص مصرف شود یا به وسیله تزریق به رگ (اندرون وریدی) انجام شود. شیمی درمانی بیشتر برای درمان تومورهای مغزی به کار می‌رود، مانند داروی تمودار که به شکل قرص است.
داروهای شیمی درمانی بنا به نوع سرطان متفاوت هستند. عوارض جانبی شیمی درمانی بسته به نوع و دوز دارویی که شما دریافت می‌کنید، فرق می‌کند. این درمان ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ و ریزش مو شود.
آزمایش‌هایی که بر روی سلول‌های تومور مغزی شما انجام می‌شود، می‌تواند مشخص کند که آیا سلول‌های شما قابلیت دریافت شیمی درمانی دارند یا نه. نوع تومور مغزی نیز در این تصمیم‌گیری مهم است.
درمان هدفمند دارویی:
این درمان‌ها بر روی نقص‌های خاصی که در سلول‌های سرطانی وجود دارد، تمرکز می‌کنند. با مسدود کردن این نقص‌ها، داروهای هدفمند می‌توانند باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند. داروهای درمانی برای بعضی از انواع تومورهای مغزی وجود دارد و بسیاری دیگر از درمان‌ها بعداً انجام می‌شود.
توان بخشی پس از درمان:
زیرا تومورهای مغزی ممکن است در قسمت‌هایی از مغز رشد کنند که مهارت‌های حرکتی، گفتاری، بینایی و تفکر را کنترل می‌کنند، فرآیند توان بخشی می‌تواند برای بازگشت به وضعیت قبلی بسیار مهم باشد.
بسته به نیازهای شما، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
درمان فیزیکی برای کمک به شما در بازگرداندن توانایی‌های حرکتی و قدرت عضلانی. کار درمانی که به شما کمک می‌کند به فعالیت‌های روزمره مانند کار برگردید، پس از درمان تومور مغزی.
گفتار درمانی با متخصصان در مشکلات گفتاری (پاتولوژیست گفتاری) می‌تواند به شما کمک کند تا صحبت کردن را دوباره یاد بگیرید. همچنین آموزش خصوصی برای کودکان در سن مدرسه وجود دارد که به آنها کمک می‌کند تا با تغییرات در حافظه و تفکر پس از تومور مغزی کنار بیایند.
همچنین بخوانید: