“`html
عوامل سقط جنین در گاوها چیست؟
علت سقط جنین در گاوها، به معنای عدم موفقیت در بارداری و مرگ نطفه بعد از شکل‌گیری آن است. گاوهایی که غیر شیرده‌اند، مانند تلیسه‌های شیری و گوشتی، معمولاً درصد لقاح بالاتری دارند نسبت به گاوهای شیرده. در این مقاله، عوامل اصلی مؤثر بر سقط جنین در گاوها را بررسی می‌کنیم.
فولیکول و تخمک گاو
وجود فولیکول‌های دائمی در گاوها باعث تولید تخمک‌هایی با قابلیت باروری کم می‌شود. این تخمک‌ها در مراحل اولیه بارداری سقط می‌شوند. فولیکول‌های دائمی عموماً به دلیل کمبود پروژسترون در زمان فحلی بعد از تلقیح مصنوعی به وجود می‌آیند. این فولیکول‌های کوچک، تخمک‌های بارور نشده‌ای تولید می‌کنند.
پروژسترون یکی از علت‌های سقط جنین در گاو است
پروژسترون نقشی کلیدی در زنده نگه داشتن نطفه تا زمان اتصال به رحم (روزهای ۱۸ تا ۲۲) دارد. این هورمون توسط جسم زرد ترشح می‌شود و اگر مقدار آن زیر حد لازم باشد، احتمال سقط جنین را افزایش می‌دهد.
زمان‌بندی صحیح
دادن پروژسترون مکمل به گاوها در هفته اول بارداری (پس از تلقیح مصنوعی) مهم است. این کار به رشد نطفه کمک کرده، از سقط جلوگیری کرده و نرخ باروری را بالا می‌برد.
زمان آبستنی
اگر جفت اولیه و نطفه به درستی رشد کنند، جسم زرد از بین می‌رود و سقط جنین اتفاق می‌افتد. در صورتی که نطفه به خوبی رشد کند، هورمون‌های خاصی تولید می‌کند که از تحلیل جسم زرد جلوگیری کرده و سقط جنین را کاهش می‌دهند.
استرس گرمایی یکی دیگر از علت‌های سقط جنین در گاو است
استرس و گرما می‌تواند شانس سقط جنین را بالا ببرد. افزایش دما و رطوبت در مکان نگهداری گاوها باعث کاهش نرخ لقاح و تولید تخمک‌های کم بارور و نیز کاهش رشد نطفه می‌شود. نرخ باروری گاوهایی که در شرایط گرما هستند حدود ۳۳ درصد کمتر از گاوهایی است که در محیط مناسب نگهداری می‌شوند. برای کاهش استرس گرمایی در مکان‌های بسته می‌توان از پنکه، آب‌پاش و آب سرد به اندازه کافی استفاده کرد.
زمان‌بندی صحیح تلقیح مصنوعی در زمان فحلی
طبق تحقیقات، زمان‌بندی دقیق تلقیح مصنوعی همزمان با چرخه فحلی می‌تواند درصد زنده ماندن نطفه را بالا ببرد. در واقع، شانس زنده ماندن جنین در گاوهایی که با توجه به زمان فحلی تلقیح شده‌اند، ۵ تا ۱۰ درصد بیشتر است نسبت به گاوهایی که بدون توجه به زمان فحلی تلقیح شده‌اند. به‌طور خاص، زمان‌بندی دقیق تلقیح در گاوهایی که نشانه‌های فحلی دارند، شانس بارداری موفق‌تری را ایجاد می‌کند. در یک مطالعه، میزان سقط جنین در ۱۲۴۵ گاو شیری که قبل از تلقیح نشانه‌های فحلی را نشان داده بودند، ۱۵.۷ درصد بود. در حالیکه این میزان در ۱۳ گاو شیری که در دوره فحلی نبودند، ۲۶.۳ درصد بود.
علاوه بر عوامل ذکر شده، دلایل دیگری نیز می‌تواند منجر به سقط جنین شود. یکی از این عوامل، وزن گاوهای آبستن است. گاوهایی که در طول ماه اول بارداری کاهش وزن دارند، نرخ باروری آنها به دو تا سه برابر کاهش می‌یابد. وضعیت متابولیکی گاوهای آبستن نیز تأثیر زیادی بر بقا نطفه و جنین دارد. همچنین، افزایش غلظت گوسیپول در خون می‌تواند بر کیفیت و رشد نطفه و نرخ آبستنی اثر منفی بگذارد. موادی مانند کنجاله تخم پنبه دارای مقادیر زیادی گوسیپول هستند. گاوهایی که با جیره‌های غنی از گوسیپول تغذیه می‌شوند، بیشتر در معرض سقط جنین قرار دارند. استفاده از هورمون رشد، تلقیح مصنوعی همزمان با نشانه‌های فحلی، و استفاده از مکمل‌های چربی غنی از امگا ۳ به میزان ۲ تا ۴ درصد در جیره گاوهای شیری می‌تواند به بقا جنین و موفقیت آبستنی کمک کند.
تب شالیزار (لپتوسپیروز) یکی از علت‌های سقط جنین در گاو
«تب شالیزار» یکی از دلایل رایج سقط جنین در گاوهای ایرلند است و معمولاً سقط ۶ تا ۱۲ هفته پس از عفونت اولیه روی می‌دهد. در گله‌ای که برای اولین بار به این عفونت مبتلا می‌شود، میزان سقط جنین ممکن است تا ۳۰ درصد افزایش یابد. این بیماری بین دام و انسان مشترک است و می‌تواند از طریق تماس با جنین سقط شده یا زاییده شده و یا از ادرار حیوان آلوده، به انسان منتقل شود. تشخیص این بیماری معمولاً دشوار است و علائم بالینی معمولاً ۶ تا ۱۲ هفته بعد از سرایت عفونت به حیوان مشاهده می‌شود. برای تضمین سلامت گله در برابر این بیماری،
“““html
واکسن‌زنی باید انجام شود.
سقط جنین در گاو به دلیل بیماری سالمونلا
این بیماری مسری است که از ماه چهارم و پنجم بارداری گاو باعث اسهال و سقط جنین می‌شود. کنترل این بیماری می‌تواند دشوار باشد زیرا بسیاری از حیوانات در گله ممکن است بدون اینکه نشانه‌ای از بیماری داشته باشند، به آن مبتلا شوند. اما در مورد گاوهایی که در حال سقط هستند، اوضاع متفاوت است؛ این حیوانات علائم بیماری را نشان می‌دهند. گاوهای در حال سقط معمولاً تب بالایی دارند و ممکن است برخی از آنها به‌واسطه این بیماری از بین بروند. این بیماری می‌تواند از طریق تماس با جنین یا جفت یا خون گاوهای مبتلا سرایت کند. اگر بیماری تأیید شد، باید واکسن مناسبی برای گله دام تزریق شود.
نئوسپوراکانینوم
این بیماری در گله‌های گاوی به‌واسطه یک انگل که در مدفوع سگ یا روباه مبتلا وجود دارد، منتقل می‌شود. انتقال بیماری از طریق سگ می‌تواند منجر به سقط جنینی مکرر در گله شود و حیوان تا پایان عمر ممکن است به این بیماری مبتلا بماند. سقط جنین معمولاً بین ماه سوم تا هشتم بارداری اتفاق می‌افتد و حتی اگر گوساله‌ای به دنیا بیاید، ممکن است به بیماری مبتلا باشد. هیچ واکسن خاصی برای این بیماری وجود ندارد، بنابراین باید از ورود هر گونه حیوان خانگی به نزدیک محل آخور گاوها جلوگیری کرد و حیوانات مبتلا را از دیگر دام‌ها جدا کرد.
سقط قارچی یکی از عوامل سقط جنین در گاو است
این نوع سقط بیشتر به دلیل وجود قارچ در سیلویی که درست نگهداری نشده، اتفاق می‌افتد. برای پیشگیری از این وضعیت، می‌توان از میکوتوکسین بایندر استفاده کرد؛ اما لازم است از دادن سیلوی آلوده به قارچ به گله گاو خودداری شود. همچنین این بیماری می‌تواند از طریق بستر کاهی دام نیز انتقال یابد، هرچند احتمال انتقال از این طریق کمتر است. باکتری‌های لیستریا و باسیل نیز از دیگر باکتری‌هایی هستند که می‌توانند از طریق سیلو به حیوان منتقل شوند.
یکی از عوامل مرگ جنین در گاوهای حامله، اسهال ویروسی گاوی است
سقط ناشی از اسهال ویروسی گاوی ممکن است در هر مرحله‌ای از آبستنی گاو رخ دهد، با این حال بیشتر در مراحل اولیه بارداری دیده می‌شود. دامدار باید حیوانات بیمار را از گله جدا کند زیرا آنها منبع عفونت هستند. برای ایمن کردن گله از بیماری، واکسیناسیون توصیه می‌شود، اما اگر حیوانات بیمار جدا نشوند، واکسیناسیون هم اثرگذار نخواهد بود.
التهاب عفونی بینی – نای گاوی
بیماری عفونی بینی – نای گاوی (IBR) یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که مجرای تنفسی و بینی حیوان را آسیب می‌زند و ممکن است با ورود به خون، به بدن حیوان آسیب بیشتری برساند. این بیماری همچنین می‌تواند باعث سقط جنین نیز شود. با اجرای یک برنامه واکسیناسیون، می‌توان این بیماری را کنترل کرد.
تب مالت یکی از علت‌های مرگ جنین گاو است
این بیماری هم بسیار مسری و هم خطرناک است و باید به مراجع قانونی گزارش شود. سقط جنین معمولاً بعد از 5 ماهگی بارداری رخ می‌دهد. جفت، خون و مایعات مرتبط با زایمان ممکن است کاملاً آلوده باشند و امکان سرایت بیماری را داشته باشند. معمولاً دامداران باید از گاوی که سقط جنین داشته، دو بار تست تب مالت بگیرند.
پیشگیری و درمان سقط جنین مکرر در گاو
کارشناسان توصیه می‌کنند به محض وقوع سقط جنین، بهترین اقدام جداسازی آن گاو از سایر گله‌ها، به‌ویژه دیگر گاوهای حامله، به مدت 2 تا 3 هفته است تا زمانی که ترشحات واژنی کاملاً تخلیه شوند. همچنین پیشنهاد می‌شود نمونه‌هایی برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال گردد. رعایت نکات بهداشتی، به‌خصوص در زمان سقط و بعد از آن و در حین تخلیه ترشحات، اهمیت زیادی دارد. علاوه بر این موارد، در شرایطی که واکسیناسیون انجام‌پذیر است (مثل بیماری‌های اسهال ویروسی گاوی، تب شالیزار، التهاب نای بینی و سالمونلا)، باید برنامه واکسیناسیون به‌طور جدی اجرا گردد تا از بروز سقط مجدد جلوگیری شود.
سایت رضیم
“`