“`html
عفونت بیضه ، راهکارهای تشخیص و درمان آن
علائم عفونت بیضه
علائم عفونت بیضه می‌توانند در برخی افراد خفیف و در برخی دیگر شدید باشند. علائم شامل:
- تورم بیضه
- قرمزی بیضه
- درد در ناحیه بیضه
- تب و لرز
- تهوع
- احساس ضعف و خستگی
- سردرد
- درد در تمام بدن
علل عفونت بیضه
در بیشتر موارد، عفونت بیضه عمدتاً به دلیل ویروس ایجاد می‌شود. به این حالت عفونت بیضه (اورکیت) می‌گویند. گاهاً عفونت‌های میکروبی هم پیش می‌آیند که معمولاً از عفونت اپیدیدیم به بیضه‌ها منتقل می‌شود.
اکثریت افرادی که به اورکیت ویروسی مبتلا می‌شوند، قبل از سن ۱۰ سالگی به این بیماری دچار می‌شوند؛ در حالی که عفونت‌های بیضه به دلیل عوامل میکروبی بیشتر در افرادی مشاهده می‌شود که از نظر جنسی فعال هستند یا بالای ۵۰ سال سن دارند و دچار بزرگ شدن پروستات هستند.
ویروسی که موجب اوریون می‌شود معمولاً باعث عفونت بیضه نیز می‌گردد. تقریباً یک سوم بچه‌هایی که به اوریون مبتلا می‌شوند، دچار عفونت ویروسی بیضه نیز می‌شوند. اوریون به‌طور عمده در کودکان شایع است و التهاب بیضه ۴ تا ۶ روز پس از ابتلا به اوریون ایجاد می‌شود.
به ندرت، ویروس آبله نیز می‌تواند موجب عفونت بیضه (اورکیت) گردد. بیشتر عفونت‌های بیضه ناشی از بزرگ شدن پروستات، عفونت‌های ادراری و یا عفونت اپیدیدیم هستند.
بعضی میکروب‌های ایجادکننده بیماری‌های مقاربتی مثل سوزاک، سیفلیس، یا کلامیدیا می‌توانند موجب اورکیت عفونی در مردانی شوند که در سنین ۲۰ تا ۳۵ سالگی قرار دارند و از نظر جنسی فعال هستند.
افرادی که بالای ۴۵ سال سن داشته باشند، یا سوند در مجرا دارند، یا واکسن اوریون را دریافت نکرده‌اند، یا عفونت‌های دستگاه ادراری دارند، در معرض ابتلا به اورکیت غیرعفونی قرار دارند.
افرادی که تحت درمان عفونت بیضه قرار می‌گیرند، باید تحت پیگیری پزشک قرار بگیرند تا از بهبودی کامل آنها اطمینان حاصل شود و در صورت بروز عوارض، درمان لازم انجام شود.
راه های جلوگیری از عفونت بیضه
واکسیناسیون علیه اوریون می‌تواند از ابتلا به عفونت ویروسی بیضه جلوگیری کند، همچنین پرهیز از روابط جنسی با افرادی که به بیماری‌های مقاربتی مبتلا شده‌اند نیز اهمیت دارد. استفاده از کاندوم می‌تواند احتمال ابتلا را کاهش دهد. مردان بالای ۵۰ سال باید به طور سالیانه از نظر بزرگی پروستات معاینه شوند.
پیش آگهی عفونت بیضه
به‌طور عمومی، بیشتر بیماران مبتلا به اورکیت ویروسی با درمان دارویی بهبودی می‌یابند و عارضه خاصی بروز نمی‌کند. با این حال، برخی عوارض ممکن است شامل:
- کوچک شدن بیضه (آتروفی)
- ناباروری
- ابتلا مجدد به عفونت اپیدیدیم
- وجود چرک و آبسه در کیسه بیضه (اسکروتوم)
- در موارد نادر، عدم درمان ممکن است منجر به از بین رفتن بیضه شود.
تشخیص عفونت بیضه (اورکیت)
تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس معاینه جسمی و گرفتن تاریخچه پزشکی فرد است. انجام آزمایشات برای رد کردن بیماری‌هایی که می‌توانند علائمی مشابه عفونت بیضه ایجاد کنند، نیز ضروری است.
یعنی انجام سونوگرافی برای تشخیص عفونت بیضه، پیچ خوردگی بیضه و اپیدیدیمیت، و معاینه پروستات برای تشخیص عفونت پروستات نیز صورت می‌گیرد. در صورت وجود عفونت، درمان معمولاً طولانی‌مدت است. همچنین کشت ترشح مجرا برای تشخیص عفونت‌های مقاربتی (STD) و آزمایش خون و ادرار هم می‌تواند انجام شود.
درمان عفونت بیضه
درمان باید بسته به نوع عفونت بیضه متفاوت باشد. اگر عفونت به دلیل میکروب باشد، درمان با داروهای ضد میکروبی ضروری است.
بیشتر مردان با درمان دارویی ضد میکروبی بین ۱۰ تا ۱۴ روز بهبود پیدا می‌کنند. اگر عفونت به وسیله پروستات ایجاد شده باشد، دوره درمان باید طولانی‌تر باشد. در صورتی که بیمار احساس تهوع، استفراغ و تب داشته باشد، نشان‌دهنده وضعیت بیمار است که ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد.
داروهای ضد میکروب باید با توجه به سن بیمار و علت زمینه‌ای بیماری انتخاب شوند. اگر عفونت ناشی از روابط جنسی باشد، همسر بیمار نیز باید تحت درمان قرار بگیرد.
اگر…
“`
علت عفونت بیضه ممکن است ویروس اوریون باشد. در این صورت نیازی به داروی ضد میکروب نیست و بیمار بعد از یک تا دو هفته بهبود مییابد. برای کمک به درمان این عفونت ویروسی، می‌توان داروی ضد التهاب تجویز کرد، بیضه را بالا نگه داشت و کیسه یخ را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، سه بار در روز به مدت یک تا دو روز روی بیضه گذاشت.
معرفی آنتی بیوتیک برای عفونت بیضه
اگر عفونت بیضه به طور ناگهانی و شدید ایجاد شود، به طوری که بیضه بزرگ‌تر از حد طبیعی شده باشد، پوست بیضه قرمز شده و همچنین درد زیادی احساس شود، بیمار باید حداقل ۵ روز در بیمارستان بماند و آنتی بیوتیک سیپروفلوکسین از راه رگ به او داده شود.
اما اگر بیمار گاهی اوقات از درد بیضه شکایت داشته باشد، باید به مدت ۴ هفته از داروهای خوراکی آنتی بیوتیک مانند سیپروفلوکسین ۲۵۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت یک عدد، قرص تاوانکس ۵۰۰ میلی گرم روزی یک عدد به مدت دو هفته و قرص افلوکسین ۲۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت یک عدد به مدت ۴ هفته استفاده کند.
چه کسی نیاز به مراقبت پزشکی برای عفونت بیضه دارد؟
افرادی که از درد بیضه، قرمزی و تورم در کیسه بیضه (اسکروتوم) رنج می‌برند، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند. بیمار هرگز نباید از گرفتن مراقبت پزشکی در مواردی مانند پیچ خوردگی بیضه خودداری کند، زیرا این کار می‌تواند منجر به مرگ بافت بیضه شود. اگر دسترسی به پزشک وجود نداشته باشد، باید به اورژانس مراجعه کرد.
همچنین بخوانید: