“`html
با مجله اینترنتی رضیم همراه باشید تا با عارضه پا چنبری بیشتر آشنا شوید
پا چنبری یا کلاب فوت یک وضعیت است که در آن یک یا هر دو پاهای نوزاد به طور غیرطبیعی به سمت داخل چرخیده‌اند. پاها به سمت پایین و به داخل و کف آن‌ها به سمت یکدیگر است. طبق آمار مؤسسات ملی بهداشت (NIH)، از هر ۱۰۰۰ نوزاد، بیشتر از ۱ نفر به پاچنبری مبتلا می‌شود.
علائم پاچنبری
- بالای کف پا به سمت پایین و داخل می‌رود.
- قوس پا بیشتر نمایان می‌شود و پاشنه به داخل می‌رود.
- در موارد شدید، شکل پا ممکن است معکوس به نظر برسد.
- اگر فقط یکی از پاها تحت تأثیر قرار گرفته باشد، عضلات پا ممکن است کمی بزرگ‌تر شوند، به خصوص در ناحیه پاشنه.
- افرادی که پاچنبری دارند معمولاً در زمان پیاده‌روی احساس ناراحتی یا درد می‌کنند.
- پزشکان معمولاً زمانی که نوزاد متولد می‌شود، این عارضه را شناسایی می‌کنند.
- گاهی اوقات می‌توان این عارضه را پیش از تولد تشخیص داد.
- اکثر بچه‌ها تنها به پاچنبری مبتلا هستند و مشکل دیگری ندارند، اما در برخی موارد با مشکلات دیگری مانند اسپینا بیفیدا نیز همراه است.
علت پاچنبری شدن نوزادان
جنسیت: پسرها دو برابر بیشتر از دخترها با احتمال پاچنبری متولد می‌شوند.
ژنتیک: اگر والدین به پاچنبری مبتلا باشند، فرزندان آن‌ها احتمال بیشتری دارد که این مشکل را داشته باشند. اگر هر دو والدین این مشکل را داشته باشند، احتمال ابتلا بسیار بالا خواهد بود.
محققان دانشگاه مدیترانه در دانشگاه واشنگتن در ایالات متحده دریافتند که این مشکل به یک جهش در ژن مهمی مربوط می‌شود که در رشد زودهنگام پاها نقش دارد.
دلایل ابتلا به پاچنبری یا کلاب فوت
- پاچنبری عمدتاً ایدیوپتیک است، به این معنا که دلیل مشخصی ندارد. اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی در این موضوع تاثیرگذار هستند و برخی تغییرات ژنی با آن مرتبط هستند، اما هنوز به طور کامل شناخته نشده‌اند.
- به نظر می‌رسد که این وضعیت از طریق خانواده‌ها منتقل می‌شود اما این به دلیل موقعیت جنین در رحم نیست. گاهی اوقات ممکن است این عارضه به مشکلات اسکلتی مانند اسپینا بیفیدا یا مشکلات رشد مفصل ران مرتبط باشد.
- ممکن است به دلیل اختلال در یک مسیر عصبی – عضلانی باشد، که ممکن است در مغز، نخاع، عصب یا عضله پیش بیاید.
- عوامل محیطی نیز ممکن است تأثیرگذار باشند.
- تحقیقات ارتباطی بین شیوع پاچنبری و سن مادر، سیگار کشیدن و دیابت مادر پیدا کرده‌اند.
- یک ارتباط نیز بین افزایش احتمال افسردگی و انجام آمنیوسنتز زودهنگام قبل از ۱۳ هفته بارداری پیدا شده است.
تشخیص پاچنبری یا کلاب فوت
این عارضه شامل سه جز اساسی است:
۱. پیچش به داخل پا
۲. انحراف به داخل جلوی پا نسبت به پاشنه پا (نوک پاها به هم نزدیک‌تر از پاشنه پاها هستند)
۳. خم شدن کف پاها به سمت داخل (اکوئینوس یا پلانتار فلکسیون)
هنگام معاینه روتین نوزادان، معیار تشخیصی این است که نتوان به راحتی پا را به خارج چرخاند یا کف پا را به بیرون خم کرد.
درمان پاچنبری یا کلاب فوت
پاچنبری بدون درمان بهبود نمی‌یابد و عدم درمان می‌تواند خطر عوارض آینده را افزایش دهد.
- بیشتر موارد پاچنبری در دوران نوزادی با گچ‌گیری در ۶ تا ۸ هفته اصلاح می‌شود. کمتر از ۵ درصد از موارد پاچنبری به شدت شدید و غیرقابل انعطاف هستند که ممکن است به این درمان پاسخ ندهند و نیاز به عمل جراحی پیدا کنند.
- درمان پاچنبری باید در هفته اول یا دوم زندگی شروع شود، زیرا در این زمان بافت‌های رباط‌ها و تاندون‌ها نرم‌تر هستند.
- دستکاری و کشش انجام شده توسط پزشک بر روی این عناصر به صورت هفتگی باعث طولانی‌تر و کشیده‌تر شدن آن‌ها می‌شود و گچ‌گیری بعد از این دستکاری موجب اصلاح وضعیت می‌شود.
“““html
- این درمان باید برای یک هفته ادامه یابد. به تدریج، استخوان‌ها در محل درست خود قرار می‌گیرند.
- به طور معمول هر هفته ۵ تا ۷ بار گچ‌گیری انجام می‌شود. این گچ از نوک انگشتان تا بالای ران را پوشش می‌دهد تا بتوان بدشکلی‌ها را برطرف کرد.
- دو روش دیگر نیز برای نگه‌داشتن پا در وضعیت درست در فواصل بین درمان‌ها وجود دارد: یکی استفاده از ناودان فلزی دنیس براون و دیگری استفاده از نوار چسب‌های خاص.
روش پونستی
- گچ‌گیری باید بعد از دستکاری انجام شود تا بتوان وضعیت پا را تغییر داد.
- اگر لازم باشد، ممکن است جراحی جزئی انجام شود تا تاندون آزاد شود.
- بعد از اصلاح پا، کودک نیاز به پوشیدن چکمه‌های خاصی دارد که به پایه متصل می‌شوند تا پا در موقعیت بهتری قرار گیرد.
- این کار برای جلوگیری از بازگشت مشکل ضروری است.
- این چکمه‌ها باید به مدت ۲ تا ۳ ماه، روزانه ۲۳ ساعت پوشیده شوند.
- بعد از این مدت، تنها در شب یا روز تا سن ۴ سالگی باید استفاده شوند.
- برای این روش درمانی، باید این کار زودتر انجام شود و والدین باید مطمئن شوند که چکمه‌ها طبق دستورالعمل استفاده می‌شوند.
- در صورت عدم رعایت دستورات، پا ممکن است به موقعیت قبلی خود برگردد و درمان باید دوباره شروع شود.
- والدین باید تغییرات رنگ پوست و دمای پوست کودک را طی درمان بررسی کنند، زیرا این ممکن است نشانه‌ای از محکم بودن بیش از حد گچ باشد.
روش فرانسوی برای درمان پاچنبری یا کلاب فوت
- روش فرانسوی شامل کشش روزانه، ورزش، ماساژ، و بی‌حرکت کردن پا با نوار غیر الاستیک است. هدف این است که به آرامی پا را به موقعیت صحیح برسانیم.
- در ۳ ماه اول، درمان‌های فیزیوتراپی عمدتاً توسط یک فیزیوتراپ انجام می‌شود و بیشترین بهبودها در این زمان اتفاق می‌افتد.
- والدین در طول این دوره آموزش می‌بینند تا بتوانند برخی از درمان‌ها را در خانه انجام دهند.
- این روند تا سن ۲ سالگی ادامه دارد.
- اگر تنها مشکل نوزاد پاچنبری باشد، درمان عموماً موفق خواهد بود.
- حتی اگر مشکل به طور کامل برطرف نشود، ظاهر و کارایی پا بهبود خواهد یافت.
عمل جراحی برای رفع و درمان پاچنبری یا کلاب فوت
- جراحی اگر سایر روش‌ها موثر نباشند، انجام می‌شود. هدف از جراحی تنظیم تاندون‌ها، رباط‌ها و مفاصل پا و مچ پا است.
- در جراحی‌های تهاجمی بیشتر، ساختارهای نرم پا آزاد می‌شوند.
- جراح، پا را با استفاده از پین‌ها و گچ تثبیت می‌کند.
- جراحی ممکن است باعث سفتی و درد شود و در آینده با آرتریت همراه باشد.
عوارض پاچنبری
اگر پاچنبری به خوبی درمان شود، کودک نباید در خطر بیفتد و می‌تواند همچون سایر کودکان به بازی و دویدن بپردازد. اما اگر درمان انجام نشود، عوارضی خواهد داشت. عموماً کودک تا زمانی که نتواند بایستد و راه برود، درد و ناراحتی نخواهد داشت و راه رفتن بر روی کف پایش دشوار خواهد بود.
پاچنبری می‌تواند مشکلاتی برای راه رفتن در درازمدت ایجاد کند و احتمال ابتلا به آرتریت نیز وجود دارد. ناتوانی در راه رفتن درست می‌تواند برای فردی که به پاچنبری مبتلا است، مشارکت در برخی فعالیت‌ها را دشوار کند.
ظاهر غیرعادی پا ممکن است باعث مشکلات در خودباوری شود، حتی با درمان، پا ممکن است بین یک تا یک و نیم برابر کوچکتر از پای طبیعی باشد و به مراتب کوچکتر از یک تلفن همراه باشد و سایز عضلات پا نیز کوچکتر خواهد بود.
تهیه شده مجله رضیم
مرضیه ملایری
سایت رضیم
“`