همه چیز در مورد کچلی کشاله ران که تا به حال نمی دانستید
کچلی کشاله ران یا (تیناکروریس ) به معنای عفونت پوستی در ناحیه کشاله ران است. این نوع کچلی بیشتر در مردان دیده می‌شود و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
علایم شایع کچلی کشاله ران
این عفونت معمولاً به صورت لکه‌های روی پوست کشاله ران و باسن و گاهی اوقات با تاول‌های کوچک و پرچرک خود را نشان می‌دهد. همچنین خارش و درد در نواحی آسیب‌دیده وجود دارد.
علل تیناکروریس
- عفونت با قارچ‌های مخصوصی به نام درماتوفیت
- تماس با سطوح آلوده مانند پارچه یا نیمکت
- شرایطی که بیماری را تشدید می‌کند
- آب و هوای گرم و مرطوب
- تعریق زیاد
- اضافه وزن که به تعریق منجر می‌شود.
- مالش پوست به دلیل حرکات مداوم.
انواع عفونت های قارچی کدامند؟
به طور کلی، 5 نوع عفونت قارچی پوستی وجود دارد. همه این قارچ‌ها در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند و وجود این شرایط باعث افزایش رشد قارچ‌ها می‌شود. در ادامه، این 5 نوع عفونت قارچی پوستی معرفی شده است.
1. کچلی تغییر دهنده رنگ
این نوع از عفونت قارچی به توسط قارچ مالاسزیا ایجاد می‌شود.
علائم کچلی تغییر دهنده رنگ : این قارچ باعث بروز لکه‌های سفید بر روی پوست می‌شود. این لکه‌ها وقتی که به نور خورشید می‌خورند، صورتی یا قرمز می‌شوند. برخی دیگر از علائم این قارچ شامل خارش و پوسته پوسته شدن پوست می‌باشد. این نوع در میان کسانی که در محیط‌های مرطوب زندگی می‌کنند، بیشتر دیده می‌شود.
2. بیماری پای ورزشکاران
این بیماری توسط قارچی به نام تینه آ پدیس ایجاد می‌شود. از جمله علائم این نوع قارچ می‌توان به خارش و سوزش در انگشتان و کف پا، تاول‌های بین انگشتان پا و ترک خوردن پوست اشاره کرد.
مانند سایر انواع بیماری‌های قارچی، محیط‌های مرطوب و تاریک باعث بروز این بیماری می‌شوند. بیماری پای ورزشکاران ممکن است به وسیله راه رفتن در استخر، استفاده از حوله‌های مشترک و یا پوشیدن کفش و جوراب‌های آلوده اتفاق بیفتد.
3. کچلی کشاله ران
این عفونت به واسطه قارچی به نام تینه آ کروریس ایجاد می‌شود.
کچلی کشاله ران معمولاً نواحی تناسلی مانند مقعد، باسن، واژن و قسمت‌های داخلی ران پا را درگیر می‌کند. علائم آن شامل قرمزی، التهاب و خارش در اطراف ران‌ها و آلت تناسلی و پوسته پوسته شدن پوست است.
افراد مبتلا به دیابت، با سیستم ایمنی ضعیف و افرادی که چاق هستند، بیشتر در معرض ابتلا به کچلی کشاله ران قرار دارند. این بیماری همچنین ممکن است به علت اصطکاک پوست، عرق کردن زیاد و آسیب‌دیدگی ناشی از قارچ کاندیدا ایجاد شود. علاوه بر این، رطوبت، گرما و استفاده از مکان‌های عمومی مانند استخرها نیز از جمله علل دیگر ابتلا به این عفونت هستند.
4. درماتوفیتوز
این نوع عفونت پوستی توسط قارچی به نام تینه آ کورپوریس ایجاد می‌شود. علائم درماتوفیتوز شامل خشکی و زبری پوست و همچنین لکه‌های قرمز دایره‌ای شکل است. در صورت بروز درماتوفیتوز در پوست سر، ممکن است باعث ریزش مو شود.
در صورت شدید بودن درماتوفیتوز، ممکن است تب، تورم غدد لنفاوی و عفونت در لکه‌های قرمز روی پوست ایجاد شود.
این عفونت می‌تواند از طریق تماس مستقیم پوست با انسان‌ها و یا حیوانات آلوده منتقل شود. همچنین استفاده از وسایل شخصی دیگران مانند حوله و لباس، و نشستن بر روی مبلمان آلوده ممکن است به گسترش این بیماری کمک کند. رطوبت، عرق و گرما نیز خطر ابتلا به درماتوفیتوز را افزایش می‌دهد.
5. عرق گز
این وضعیت قرمزی و التهابی است که در چین‌های پوستی مانند کشاله ران و زیر بغل به دلیل مالش سطوح پوست به وجود می‌آید. علائم عرق گز شامل قرمزی (یا قرمز و قهوه‌ای)، خارش و ترشحات پوستی است. در بعضی موارد، ممکن است پوست ترک خورده و بوی ناخوشایندی نیز ایجاد شود.
همان‌طور که اشاره شد، عرق گز معمولاً در نواحی از بدن که پوست چروک خورده مانند باسن، زیر بغل و زیر سینه به وجود می‌آید. این عارضه به دلیل رطوبت، اصطکاک زیاد و عدم گردش هوا در نواحی چروک‌دار پوست رخ می‌دهد.
بهترین روش‌های پیشگیری از کچلی کشاله ران
بعد از هر بار حمام کردن، بدن خود را به دقت خشک کنید. در حمام مرطوب نشینید. از زیرپوش‌های نخی، آزاد و جاذب رطوبت استفاده کنید. در زمان فعالیت ورزشی، حتماً از محافظ‌های ورزشی و زیرپوش‌های تمیز و خشک استفاده نمایید. اگر قبلاً به کچلی کشاله ران مبتلا شده‌اید، پس از حمام می‌توانید از پودر تولنافتیت (که با نام تجاری تیناکتین هم شناخته می‌شود) استفاده کنید که بدون نسخه هم قابل تهیه است و از بازگشت بیماری جلوگیری می‌کند.
عواقب قابل انتظار
با درمان مناسب، می‌توان علائم این بیماری را طی ۲ تا ۳ هفته کنترل کرد.
عوارض ممکن
درماتیت تماسی یا آلرژیک که ممکن است همزمان با کچلی کشاله ران رخ دهد و نیاز به درمان اضافی، معمولاً با داروهای استروئیدی موضعی داشته باشد. همچنین ممکن است بهبودی به آرامی پیش برود، عفونت‌های باکتریایی ثانویه در ناحیه مبتلا ایجاد شود و در موارد نادر، بثورهای ناشی از پاسخ ایمنی آلرژیک به این اختلال در دست‌ها و صورت بروز کند.
تشخیص کچلی کشاله‌ران شامل:
مشاهده علائم توسط خود شما، تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی توسط پزشک در صورت نیاز و بعضی آزمایش‌های اضافی مثل آزمایش میکروسکوپی پوسته‌های کنده شده ممکن است انجام شود. تنها با آب تمیز حمام کنید و تا زمانی که پوست به خوبی بهبود نیافته، از صابون استفاده نکنید.
صابون می‌تواند پوست مبتلا را تحریک کند. زیرپوش‌های نخی و آزاد بپوشید و بعد از شنا سریعاً لباس خشک به تن کنید. اگر به کچلی پای ورزشکاران نیز دچار هستید، باید هر دو ناحیه را به یک شیوه درمان کنید.
داروهای مناسب برای درمان کچلی کشاله‌ران
درمان موضعی با داروهای ضدقارچ مانند کلوتریمازول، کتوکونازول یا میکونازول و یا سایر داروهای مشابه. همچنین در موارد شدید، می‌توان از داروهای ضد قارچ خوراکی مانند گریزئوفولوین استفاده کرد.
پیشگیری از کچلی کشاله ران (تیناکروریس)
بعد از حمام خود را به خوبی خشک کنید. از نشستن در حمام‌های مرطوب خودداری کنید. زیرپوش‌های نخی و آزاد بپوشید که رطوبت را جذب کنند. در طول فعالیت‌ها حتماً از محافظ‌های ورزشی و زیرپوش‌های تمیز و خشک استفاده کنید. اگر قبلاً دچار کچلی کشاله ران شده‌اید، پس از حمام می‌توانید از پودر تولنافتیت (تیناکتین) استفاده کنید، که مانع عود بیماری می‌شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم کچلی کشاله ران بعد از ۵ روز بهبود نیافتند یا اگر علائم جدید و نامشخصی در شما بروز کرد، حتماً به پزشک مراجعه کنید. همچنین ممکن است داروهای مورد استفاده برای درمان عوارض جانبی داشته باشند.