علت بیماری کیست مویی (کیست پیلونیدال)
علت اصلی کیست مویی اغلب به عوامل ژنتیکی بازمی‌گردد. این مشکل بیشتر در مردان مشاهده می‌شود و معمولاً در دوران بلوغ که رشد مو و فعالیت غدد چربی افزایش می‌یابد، نمایان می‌شود. افرادی که چاق هستند، موهای زیاد دارند، عرق بیشتری می‌کنند یا در وضعیت‌های نشسته کار می‌کنند و همچنین لباس‌های تنگ می‌پوشند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. به ویژه می‌توان گفت که علت اصلی کیست مویی، نفوذ موهای این ناحیه به داخل پوست است . به همین دلیل، این بیماری در افراد دارای موهای زیاد و کسانی که کارهای نشسته دارند بیشتر دیده می‌شود.
عوامل موثر بر بروز کیست مویی:
- قطعا علت ژنتیکی یکی از مهم‌ترین عوامل خواهد بود، زیرا اگر کسی در خانواده‌اش قبلاً مبتلا به کیست مویی شده باشد، احتمال ابتلای او نیز بیشتر می‌شود.
- افرادی که شغل‌هایی دارند که در آنها مجبورند مدت طولانی بنشینند، هم نقش مهمی در بروز این مشکل دارند.
- موهای زیاد نیز می‌تواند منجر به ایجاد کیست مویی در ناحیه انتهایی دنبالچه شود.
- اضافه وزن باعث کم‌تحرکی می‌شود و این می‌تواند منجر به عرق کردن در ناحیه باسن و افزایش احتمال ابتلا به کیست مویی گردد.
- هر نوع ضربه به ناحیه نشیمنگاه می‌تواند باعث بروز کیست در این ناحیه شود.
- پوشیدن لباس‌های تنگ، چه لباسی زیر و چه دیگر لباس‌ها، ممکن است فشار زیادی به این ناحیه وارد کند. بهتر است از لباس‌های تنگ که مانع از عبور هوا می‌شوند، خودداری کنیم.
- عدم رعایت بهداشت توسط فرد نیز می‌تواند تأثیر بیشتری بر این بیماری داشته باشد.
- معمولاً مردان به دلیل داشتن موهای بیشتر، در سنین بین ۲۰ تا ۴۰ سال بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
در زمان جنگ جهانی دوم، بیش از ۸۰ هزار سرباز به دلیل مشکلات مرتبط با کیست مویی در بیمارستان بستری شدند، که بیشتر آنها راننده‌های جیپ بودند، زیرا در این مشاغل ناحیه استخوان دنبالچه تحت فشار زیادی قرار می‌گرفت. به همین خاطر، این بیماری به نام بیماری راننده‌های جیپ شناخته می‌شود.
یکی از مهم‌ترین عوامل پیدایش بیماری سینوس مویی عامل هورمونی است که غالباً در نوجوانی و جوانی اتفاق می‌افتد، زمانی که غدد در آن قسمت کمی بیشتر فعالیت می‌کنند. وقتی این غدد فعال می‌شوند، بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شوند و ممکن است میکروب‌ها به بافت غده‌ای نفوذ کنند و سبب التهاب و ورم گردند. دلایل وراثتی نیز می‌تواند بر بروز آن تأثیر بگذارد.
در صورتی که کیست عفونی نشود، علائمی ندارد. علائم کیست مویی زمانی ظاهر می‌شود که عفونت بوجود آید و شامل تب، لرز، درد هنگام نشستن و ترشح چرک می‌باشد. اگر هنگام نشستن احساس ناراحتی می‌کنید، یک بالش مخصوص برای نشستن بگذارید و همچنین ممکن است با ورم، درد، قرمزی و حساسیت در لمس روبرو شوید.
خطرات کیست مویی
- اگر کیست مویی به طور مرتب درمان نشود، در بدترین حالت می‌تواند باعث ابتلا به نوعی سرطان پوست (سرطان سلول سنگفرشی) شود.
- خطرات دیگر این کیست شامل ایجاد جوش چرکی (دمل)، عود مجدد کیست و عفونت پوستی است که ممکن است به کل بدن سرایت کند.
چه کسانی دچار کیست مویی می‌شوند؟
در انگلستان از هر صد هزار نفر، حدود ۲۶ نفر به کیست مویی مبتلا می‌شوند و در کودکان و افراد بالای ۴۰ سال این بیماری نادر است. همچنین مردان چهار برابر بیشتر از زنان به این مشکل دچار می‌شوند (چون معمولاً موهای بیشتری دارند).
چند عامل دیگر نیز در بروز این مشکل موثر هستند، از جمله:
- شغلی که نیاز به نشستن بیش از حد دارد
- چاقی یا وزن زیاد
- خارش یا آسیب دیدن مداوم ناحیه
- کفل پوشیده از مو
- سابقه خانوادگی
“`html
علائم کیست مویی پایین کمر
کیست مویی معمولاً در قسمت پایین کمر و ناحیه ساکروم ایجاد می‌شود. افرادی که دچار این مشکل می‌شوند، معمولاً از وجود آبسه نزدیک مقعد، ترشح یا درد در این ناحیه شکایت دارند. یکی از نشانه‌های این بیماری وجود یک یا چند سینوس در این ناحیه است. چون احتمال بازگشت این بیماری زیاد است، در هنگام عمل جراحی باید تمام بافت سینوسی به طور کامل برداشته شود و بیمار بعد از عمل هم باید از رشد مو در این ناحیه جلوگیری کند. اگر فرد در مراحل اولیه مراجعه کند، می‌توان با استفاده از لیزر، کیست مویی را بدون نیاز به عمل جراحی درمان کرد. اما اگر در مراحل پیشرفته و با عوارض مراجعه کند، باید کیست با یکی دیگر از روش‌های لیزر یا حتی بدون لیزر درمان شود.
درمان، معالجه و جراحی کیست مویی
به هر حال، درمان کیست مویی در هر مرحله نیازمند جراحی است و هیچ‌گونه دارویی برای درمان قطعی آن مؤثر نیست، مگر در مواردی که به عنوان کمکی به جراحی یا بعد از آن برای آماده‌سازی بیمار آنتی‌بیوتیک تجویز شود. ولی آنتی‌بیوتیک به عنوان درمان اصلی مشکلات کیست مویی نمی‌تواند مؤثر واقع شود.
درمان باید حتماً به روش جراحی انجام شود. در گذشته نیز جراحی به روش بریدن توده و دوختن زخم پس از آن انجام می‌شد. امروزه این جراحی می‌تواند به صورت باز یا بسته و با صلاحدید جراح انجام شود. نمی‌توان برای همه افرادی که دچار این مشکل هستند از یک روش خاص استفاده کرد. با توجه به تجربیات به‌دست‌آمده، جراحی با لیزر به شکل آسان و با درصد موفقیت بالاتری انجام می‌شود.
کیست مویی می‌تواند با چاقو یا لیزر جراحی شود، اما جراحی با چاقو معایبی دارد مثل نیاز به بیهوشی، خوابیدن چند هفته در خانه، درد زیاد و نیاز به پانسمان‌های متعدد. در مقابل، جراحی با لیزر این مشکلات را به همراه ندارد و مزایای زیادی دارد.
در روش جراحی با لیزر، از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود که این بی‌حسی در طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت، درد را کاهش می‌دهد. بعد از این زمان نیز درد زیادی برای بیمار ایجاد نمی‌شود و نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. بیمار می‌تواند به راحتی در خانه استراحت کند و حتی بعد از چند روز می‌تواند با لیف و صابون خود را بشوید. در نتیجه پس از ۲۴ یا نهایتاً ۴۸ ساعت می‌تواند به راحتی نشسته و به کارهای روزمره خود بپردازد.
همچنین بخوانید:
سایت رضیم
“`