“`html
سرطان حنجره چیست؟
حنجره محل تولید صدا در بدن است و در بالای نای قرار دارد. برای معاینه حنجره از یک لوله مخصوص به نام لارینگوسکوپ (laryngoscope) استفاده می‌شود. سرطان حنجره معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال دیده می‌شود. افرادی که سیگار می‌کشند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این نوع سرطان هستند، اما اگر فرد سیگار را ترک کند، احتمال ابتلا به سرطان حنجره به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
یکی از علائم بارز سرطان حنجره خشونت صدا است. برای درمان سرطان حنجره معمولاً از روش‌های پرتودرمانی و جراحی استفاده می‌شود و در موارد پیشرفته‌تر ممکن است شیمی‌درمانی نیز انجام شود. موفقیت درمان به اندازه و محل تومور، سن بیمار و وضعیت کلی سلامتی او بستگی دارد. در این مقاله اطلاعات بیشتری درباره سرطان حنجره، علت‌ها و روش‌های درمان آن خواهید یافت. با رضیم همراه باشید.
علائم هشداردهنده سرطان حنجره
- گرفتگی صدا یا تغییرات طولانی‌مدت صدا بدون دلیل خاص
- احساس وجود توده‌ای در گلو
- برآمدگی در ناحیه گردن
- مشکل در تنفس هنگام فعالیت
- سرفه مزمن
- درد یا سختی هنگام بلع غذا
- سرفه‌ای که با خلط خونی همراه است
- تورم و سفتی غده‌های لنفاوی در گردن
- احساس درد هنگام لمس گلو
- تنفس با صدا
- بوی بد دهان
- درد در گوش (بدون عفونت)
- کاهش وزن
- سیگار کشیدن یکی از اصلی‌ترین عوامل سرطان حنجره است و بسیاری از مبتلایان سابقه مصرف دخانیات دارند.
- عوامل افزایش‌دهنده خطر ابتلا:
- افرادی که بالای 55 سال دارند.
- مردان چهار برابر بیشتر از زنان در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
- سیگار کشیدن نه تنها باعث سرطان حنجره می‌شود، بلکه سرطان‌های ریه، دهان، لوزالمعده، مثانه و مری را نیز به وجود می‌آورد. با ترک دخانیات، خطر ابتلا به این سرطان‌ها به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد.
- مصرف الکل با احتمال ابتلا به سرطان حنجره، خصوصاً در کسانی که سیگار می‌کشند، در ارتباط است.
- سابقه ابتلا به دیگر سرطان‌های ناحیه سر و گردن
- کارگرانی که با غبار مواد شیمیایی و فلزات در تماس هستند.
- افرادی که به ریفلاکس معده مبتلا هستند.
- استنشاق گرد و غبار ناشی از فلزات و چوب.
- وجود پولیپ‌ها (ضایعات) در تارهای صوتی.
- التهاب مزمن تارهای صوتی.
- نژاد سیاه‌پوست‌ها نسبت به سفیدپوست‌ها درصد بالاتری در ابتلا به سرطان حنجره دارند.
راه‌های تشخیص سرطان حنجره
- معاینه ساده حنجره، غده‌های لنفاوی و ناحیه گردن توسط پزشک.
- پرتونگاری از حنجره با اشعه ایکس.
- رادیوگرافی حنجره با دستگاه فلورسکوپ برای بررسی شکل و حرکت ساختار حنجره.
- معاینه سطح داخلی حنجره با لارنگوسکوپ.
- عکسبرداری معمول از قفسه سینه.
امروز متخصصان سرطان در برخی موارد سرطان‌های حنجره می‌توانند با ترکیب پرتودرمانی و شیمی‌درمانی، حنجره بیمار را حفظ کنند و عوارض ناشی از برداشتن حنجره را کاهش دهند و کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشند.
سی تی اسکن
در این روش، دستگاه سی تی اسکن با تصویربرداری از طریق اشعه ایکس، تصویری سه‌بعدی از بدن تهیه می‌کند و می‌تواند محل و اندازه دقیق ضایعه و گسترش تومور به بخش‌های دیگر را مشخص کند.
پرتونگاری با استفاده از تشدید میدان مغناطیسی
این آزمایش مشابه سی تی اسکن است، با این تفاوت که به جای اشعه ایکس، از مغناطیس برای تصویربرداری از اعضای بدن استفاده می‌شود. در این روش، بیمار به مدت 30 دقیقه درون اتاقک دستگاه می‌ماند و تصاویر مقطعی از بدن او تهیه می‌شود.
نمونه‌برداری بافت یا بیوپسی
بررسی
“““html
میکروسکوپی از نمونه بافت مورد نظر. این آزمایش اهمیت زیادی دارد زیرا مطمئن‌ترین روش برای تشخیص سرطان به شمار می‌رود.
انواع سرطان حنجره
- سرطان سلول سنگ‌فرشی (رایج‌ترین نوع سرطان حنجره)
- آدنوکارسینوما (سرطان سلول‌های غده‌ای که مخاط ترشح می‌کنند؛ این نوع به‌ندرت اتفاق می‌افتد)
- لینفواپی‌تلیوما؛
- سرطان سلول‌های دوکی‌شکل؛
- سرطان زگیل مانند؛
- سرطان با علت نامشخص؛
- سارکوم؛
- ملانوما.
متخصصان از چه روش‌هایی برای تشخیص سرطان حنجره استفاده می‌کنند؟
بررسی تاریخچه زندگی فرد (خصوصاً اگر عوامل خطر وجود داشته باشد) و آزمایشات بالینی به پزشک کمک می‌کند که احتمال وجود سرطان را بهتر تشخیص دهد. همچنین انجام آزمایشات اضافی می‌تواند به تشخیص کمک کنند. از جمله این آزمایش‌ها می‌توان به تصویربرداری‌های مختلف مانند سی‌تی‌اسکن، ام‌آرآی (MRI)، پت‌اسکن، عکسبرداری از قفسه‌ی سینه، لارینگوسکوپی و بلع باریو اشاره کرد. این روش‌ها می‌توانند اطلاعات مفیدی درباره محل و میزان گسترش سرطان به پزشک بدهند. همچنین، نمونه‌برداری یا بیوپسی از تومور نیز به تشخیص نهایی سرطان حنجره کمک می‌کند. نمونه‌برداری می‌تواند از طریق جراحی در ناحیه‌ی گلو و با فروکردن سوزن به داخل تومور یا با استفاده از اندوسکوپی انجام شود.
تعیین مرحله‌ی پیشرفت سرطان توسط متخصصان بهداشت و درمان
مراحل سرطان حنجره با سیستم تی‌ان‌ام (TNM) مشخص می‌شود.
- مرحله‌ی تی (T) نشان می‌دهد که تومور به چه اندازه در حنجره، حلق و بافت‌های اطراف گسترش یافته است؛
- مرحله‌ی اِن (N) نشان می‌دهد که آیا تومور به گره‌های لنفاوی نزدیک گسترش پیدا کرده است یا خیر؛
- مرحله‌ی اِم (M) نشان‌دهنده‌ی انتقال تومور است، بدین معنا که آیا سرطان به اندام‌های دورتر منتقل شده است یا خیر.
تمام این مراحل در کنار یکدیگر میزان پیشرفت بیماری را نشان می‌دهند. پس از مرحله‌ی صفر (که در آن تومور در یک منطقه قرار دارد و هنوز به سلول‌های اطراف منتقل نشده است)، سایر مراحل با حروف یونانی به صورت ۱ تا ۴ (I تا IV) مشخص می‌شود. هرچه این اعداد کوچک‌تر باشند، به این معنی است که سرطان در مراحل ابتدایی قرار دارد و کمتر گسترش یافته است و اعداد بزرگ‌تر، مانند مرحله‌ی ۴ (IV) نشان‌دهنده‌ی پیشرفت و گسترش بیماری است.
گروه تخصصی درمان سرطان حنجره شامل چه افرادی است؟
معمولاً برای درمان سرطان حنجره، یک گروه درمانی برای بیمار تشکیل می‌شود و متخصصان زیر در آن حضور دارند:
- متخصص غدد;
- گروه جراحی؛
- جراح پلاستیک؛
- گروه رادیولوژی؛
- متخصص گوارش؛
- دندان‌پزشک؛
- آسیب‌شناس گفتار؛
- متخصص تغذیه؛
- فیزیوتراپ.
این گروه متخصص بهترین روش را برای درمان یا کنترل بیماری و کاهش علائم آن انتخاب می‌کنند و به بیمار و خانواده‌اش کمک می‌کنند که با ایجاد تغییرات کوچک در سبک زندگی، بتوانند به زندگی بهتر و عادی ادامه دهند.
درمان سرطان حنجره چیست؟
درمان سرطان حنجره به میزان گسترش و پیشرفت بیماری بستگی دارد. معمولاً درمان‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شوند که هر فرد بتواند شانس بهبودی بیشتری داشته باشد و توانایی خوردن، صحبت‌کردن و زندگی سالم و معمولی برای هریک درنظر گرفته می‌شود. برای این منظور ممکن است از یک یا چند روش استفاده شود. از جمله این روش‌ها می‌توان به جراحی،
“`
در این متن به روش‌های مختلف درمان سرطان حنجره پرداخته می‌شود که شامل پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، پروتون‌درمانی، درمان‌های هدفمند و آزمایشات بالینی است. در ادامه، توضیحاتی درباره هر یک از این روش‌ها ارائه می‌شود:
جراحی: برای درمان سرطان حنجره چندین نوع جراحی وجود دارد که شامل روش‌های کم‌تهاجمی، جراحی‌های کوچک لیزری از راه دهان، اندوسکوپی، لیزر، رباتیک و جراحی‌های برداشت تومور می‌شود. این جراحی‌ها کمک می‌کنند که بدون ایجاد شکاف در گردن، بیمار بتواند به راحتی بلع و صحبت کند.
شیمی‌درمانی: بعد از انجام جراحی یا پرتودرمانی، از داروهای خاصی برای نابود کردن تومور و سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. شیمی‌درمانی (مانند داروی ستوکسیماب (Cetoximab)) معمولاً به همراه دیگر درمان‌ها به کار می‌رود.
پرتودرمانی: براکی‌تراپی یا نزدیک‌درمانی روشی است که در آن پرتو به نزدیک تومور ارسال می‌شود. این روش پرتودرمانی به صورت سه بعدی طراحی شده است و مخصوص تومورهای خاص است.
پروتون‌درمانی: در این روش، پرتوها با استفاده از یک دستگاه مخصوص به سمت تومور هدف‌گیری می‌شوند که باعث می‌شود بافت‌های سالم آسیب نبینند.
درمان‌های هدفمند: این داروها با مختل کردن پروتئین‌ها و گیرنده‌های درون سلول‌های سرطانی، از رشد آن‌ها جلوگیری می‌کنند.
آزمایشات بالینی برای درمان سرطان: در این مرحله، از داروهای تجربی و دیگر روش‌ها برای کاهش علائم سرطان استفاده می‌شود.
عوارض جانبی درمان‌های مختلف چیست؟
عوارض جانبی به روش‌های درمانی بستگی دارد و برای هر فرد متفاوت است. اما از عوارض شایع می‌توان به التهاب غشای مخاطی، خشکی دهان، تغییرات پوستی (بخصوص بعد از پرتودرمانی)، حالت تهوع و استفراغ (بخصوص بعد از شیمی‌درمانی)، خستگی، گلودرد، مشکل در بلع، افزایش ترشحات چسبنده، کم اشتهایی، از دست دادن حس چشایی، ریزش مو و تنگی نفس اشاره کرد. در بسیاری از بیماران، این عوارض بعد از چند هفته یا چند ماه از بین می‌رود، اما در برخی از افراد ممکن است این عوارض برای همیشه باقی بماند.
آیا درمان‌های خانگی برای سرطان حنجره وجود دارد؟
اگرچه هیچ درمان خانگی قطعی برای سرطان حنجره وجود ندارد، اما برخی روش‌ها می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. در اینجا به چند مورد اشاره می‌شود:
- استفاده از گیاهان (مثل چای سبز و سیر)؛
- مصرف مکمل‌های غذایی مانند ویتامین‌ها و غذاهای سرشار از ویتامین C و فولات؛
- آب‌درمانی (داغ یا سرد)؛
- طب سوزنی؛
- فیزیوتراپی؛
- تغییر سبک زندگی، مثل ورزش و رعایت رژیم غذایی مناسب و ترک سیگار.
بیماران قبل از استفاده از این روش‌ها حتماً باید با پزشک خود مشورت کنند.
افراد مبتلا به سرطان حنجره به چه حمایت‌هایی نیاز دارند؟
بیشتر درمان‌ها برای افراد مبتلا به سرطان حنجره باید ادامه‌دار باشد. این افراد معمولاً به حمایت‌های توان‌بخشی مانند گفتار درمانی یا درمان‌های جسمی و حرفه‌ای نیاز دارند. برخی بیماران ممکن است به جراحی‌های اضافی مانند جراحی ترمیمی یا کاشت دندان نیاز پیدا کنند. همچنین آسیب‌شناسی گفتاری، شنوایی‌سنجی و توان‌بخشی در هنگام بلع ممکن است لازم باشد.
آینده بیماران مبتلا به سرطان حنجره چگونه است؟
پیش‌بینی‌ها برای بیماران مبتلا به سرطان حنجره بر اساس مرحله سرطان و محل آن متفاوت است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که بسته به نوع و مرحله سرطان، احتمال زنده‌ماندن افراد تا پنج سال متفاوت است. بیشترین احتمال زنده‌ماندن مربوط به سرطان چاکنای (گلوتی) با ۹۰ درصد و کمترین احتمال مربوط به سرطان هایپوفارنکس با حدود ۵۳ درصد شانس زنده‌ماندن است. البته اینها فقط در مورد مرحله ابتدایی بیماری (مرحله یک (I)) صدق می‌کند. علم پزشکی تمام تلاش خود را برای درمان این بیماری به کار خواهد گرفت، اما روحیه بیمار، امید و اشتیاق به زندگی نیز بخش بسیار مهمی است که می‌تواند به طرز عجیبی با درد و رنج مقابله کند و فرد را به پیروزی برساند.