فرق تیم و گروه : بررسی تفاوت و شباهتها

تفاوت بین گروه و تیم

به گزارش رضیم به نقل از میزیتو: برخی اوقات تعابیر گروه (group) و تیم (team) به طور یکسان استفاده می‌شوند، در حالی که تفاوت‌های بزرگی میان این دو وجود دارد. هدف از ایجاد یک تیم، رسیدن به اهدافی است که فراتر از توانایی‌های هر یک از اعضای آن باشد. بهترین مدیران کسانی هستند که می‌توانند یک گروه از افراد را جمع کرده و آن‌ها را به یک تیم تبدیل کنند. در ادامه 10 تفاوت اصلی که باعث می‌شود یک گروه به یک تیم فعال و کارا تبدیل شود، توضیح داده می‌شود.

1. درک تیمی

در یک گروه، اعضا تنها به دلایل اداری گرد هم آمده‌اند و احساس مسئولیت در قبال یکدیگر ندارند. اما در یک تیم، اعضا استقلال یکدیگر را می‌پذیرند و متوجه می‌شوند که تنها با همکاری و حمایت از هم می‌توانند به اهداف مشترک دست یابند. آن‌ها وقت خود را صرف اختلافات جزئی نمی‌کنند.

2. مالکیت اهداف و ارزش‌ها

اعضای یک گروه تنها بر وظایف فردی خود تمرکز دارند، چرا که در شکل‌گیری اهداف گروهی مشارکت نکرده‌اند. اما در یک تیم، اعضا احساس مالکیت نسبت به کار خود دارند و به اهداف مشترکی که در تعریف و تعیین آن‌ها سهم داشته‌اند، متعهد هستند.

3. خلاقیت و همکاری

در یک گروه، به اعضا دستور داده می‌شود که چه کارهایی انجام دهند و فضایی برای پیشنهادات و خلاقیت‌های آنان وجود ندارد. در حالیکه در یک تیم، اعضا با استفاده از استعدادها و ایده‌های خود در فعالیت‌ها مشارکت کرده و به تحقق اهداف تیم کمک می‌کنند.

4. اعتماد

اعضای یک گروه به نیات یکدیگر مشکوک هستند زیرا آگاهی کافی از نقش همدیگر ندارند. بیان نظرات یا مخالفت‌ها ممکن است تنش‌زا تلقی شود. اما در یک تیم، اعضا در فضایی از اعتماد کار می‌کنند و تشویق می‌شوند تا افکار و احساسات خود را بیان کنند و حتی به دیگران انتقاد وارد کنند.

5. فهم مشترک

در یک گروه، افراد به قدری محتاط هستند که درک منظور آن‌ها دشوار می‌شود. ولی اعضای یک تیم به صراحت با یکدیگر صحبت می‌کنند و تلاش می‌کنند همدیگر را به خوبی درک کنند.

6. رشد فردی

در یک گروه، اعضا ممکن است آموزش‌های لازم را دیده باشند، ولی در استفاده از آن‌ها مشکل دارند. در مقابل، اعضای یک تیم تشویق می‌شوند که مداوم مهارت‌های خود را ارتقا دهند و از آن‌ها در کار خود بهره ببرند، همچنین حمایت تیم را در این زمینه مشاهده می‌کنند.

7. حل اختلافات

در یک گروه، اعضا در منازعات گرفتار می‌شوند بدون اینکه بدانند چگونه با آن‌ها برخورد کنند. مدیر گروه نیز معمولاً از میانجی‌گری خودداری می‌کند تا زمانی که مشکلات جدی شوند. اما در یک تیم، اعضا متوجه هستند که اختلاف نظرها بخشی طبیعی از روابط انسانی هستند و به دنبال راه‌حل‌های سازنده و سریع برای آن‌ها می‌گردند.

8. تصمیم‌گیری

در جمعی از اعضای یک گروه، بعضی ممکن است در تصمیم‌گیری‌های تأثیرگذار مشارکت نکنند. گاهی پیروی از رهبر گروه برای آن‌ها مهم‌تر است تا دستیابی به نتایج مثبت. اما در یک تیم، همه اعضا در تصمیم‌گیری‌ها شرکت می‌کنند و می‌دانند که اگر به توافق نرسند یا در شرایط اضطراری باشند، رهبر تیم حرف آخر را می‌زند.

9. رهبری مؤثر

در یک گروه، اعضا دوست دارند در محیطی کار کنند که ساختار مشخصی نداشته باشد و رهبران نیز علاقمند به هدایت افراد از پشت میز خود هستند. اما در یک تیم، ساختار واضح وجود دارد و هر کسی حدود و مسئولیت‌های خود را می‌شناسد.

“`

رهبر تیم کسی است که اعضا او را می‌شناسند و می‌دانند که باید به حرف‌های او گوش دهند. او استانداردهای بالایی را که همه اعضا با آن موافقند تعیین می‌کند و اعضا با میل و رغبت این استانداردها را دنبال می‌کنند و با رهبر خود همکاری می‌کنند.

10. تعهد

در یک گروه، اعضا کمتر تعهد و انگیزه برای رسیدن به موفقیت یا افتخار دارند. معمولاً کارایی افراد در این گروه‌ها متوسط است و اعضا به راحتی تغییر می‌کنند. این اتفاق می‌افتد زیرا افراد با استعداد متوجه می‌شوند که اولاً انتظارات شخصی آن‌ها برآورده نمی‌شود، ثانیاً از دیگران چیزی نمی‌آموزند و رشد نمی‌کنند، و ثالثاً همکارانشان به نوعی بهترین نیستند.

اما در یک تیم، افرادی انتخاب می‌شوند که به دنبال پیشرفت و کمال هستند. سایرین منتظر می‌مانند تا استخدام شوند و به تیم بپیوندند. اعضای یک تیم در یک محیط همسو با هم کار می‌کنند و از این همکاری برای رشد شخصی خود نیز بهره می‌برند. شما نیز باید تلاش کنید از گروه‌هایی که در آن‌ها هستید، مانند محل کار یا محیط آموزشی، تیم‌هایی تشکیل دهید تا سریع‌تر و بهتر به اهداف جمعی و فردی خود برسید.