قرص برونکوگل برای درمان چه بیماریهایی مفید است؟ (2 نکته مهم)

موارد مصرف و عوارض قرص برونکوگل

قرص برونکوگل برای درمان برونشیت حاد و مزمن، آسم و تنگی نفس استفاده می‌شود. این دارو به صورت قرص‌های روکش‌دار تهیه شده و از عصاره خشک ریشه گیاه آسارون تولید شده است.

آسارون (Foalfoot) یک گیاه با برگ‌های گرد و صاف است که ارتفاعش حدود 10 سانتی‌متر می‌باشد. این گیاه با طبع گرم و خشک در زمین‌های آهکی مرطوب کنار جوی‌ها، کوه‌ها و مناطق معتدل رشد می‌کند. آسارون می‌تواند اخلاط را از مجاری تنفسی خارج کرده و سینه را نرم کند. این گیاه همچنین برای التهاب و خشکی غشای حنجره مؤثر است. از خواص این گیاه می‌توان به ضد اسپاسم برونش‌ها، خلط‌آور و ضد آسم اشاره کرد. مهم است که این گیاه سمی است و باید فقط تحت نظر پزشک یا در داروهای تجویزی مورد استفاده قرار گیرد.

برونشیت به التهاب نایژه‌ها در ریه گفته می‌شود. این التهاب می‌تواند به دلیل عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی یا تحریکاتی نظیر سیگار و هوای آلوده به وجود بیاید. برونشیت حاد به صورت ناگهانی ظاهر می‌شود و معمولاً مدت کمی ادامه دارد. علائم آن شامل آبریزش بینی، تب، عطسه و سرفه‌های خشک است که به مرور عمیق‌تر و دردناک‌تر می‌شوند و ممکن است خلط همراه داشته باشند.

برونشیت مزمن به حالتی گفته می‌شود که سرفه‌های خلط‌دار برای حداقل 3 ماه در سال وجود داشته باشد و این مشکل برای بیش از 2 سال ادامه یابد.

مواد موثره قرص برونکوگل

اجزای فرآورده : هر قرص حاوی ۱۶-۱۴ میلی‌گرم عصاره خشک ریشه آسارون می‌باشد.
Asarum europaeum L مهم‌ترین ماده مؤثر در این عصاره است. این ماده شامل اسانس‌هایی مانند اسارون، ترانس – ایزواوژنول و ترانس – ایزوالمیسین است. همچنین، ریشه آسارون دارای ترکیباتی از سزکوئی هیدروکربن‌ها و الکل‌ها نیز می‌باشد و ترکیبات دیگر مثل مشتقات اسید کافئیک، اسید کلروژنیک و ایزوکلروژنیک را نیز در خود دارد. فعل و انفعالات فلاونوئیدهای مختلف نیز در ریشه این گیاه وجود دارد.

موارد مصرف قرص برونکوگل

این دارو برای درمان آسم، برونشیت حاد و مزمن و اسپاسم‌های ریوی مؤثر است.

دستور مصرف قرص برونکوگل

مصرف این دارو سه بار در روز، بسته به شدت بیماری، هر بار ۱ تا ۲ قرص با نصف لیوان آب می‌باشد.

آثار فارماکولوژی قرص برونکوگل

به طور کلی، خواص آسارون شامل خلط‌آوری، ضد اسپاسم برونش‌ها و اثرات ضد آسم است. در آزمایش‌های متعددی به اثر کاهش‌دهنده سطح (Surface-Tension-Reducing Effect) ترانس– ایزو آسارون و ترانس– ایزومتیل اویژنول اشاره شده است.

در مطالعاتی بر روی حیوانات، اثرات ضد اسپاسم برونشی این گیاه تأیید شده است. همچنین اسپاسم ریوی ایجاد شده در خوک‌ها به وسیله هیستامین‌ها به واسطه ترانس– ایزو آسارون مهار شده است. اثر مخدر موضعی ترانس– ایزواسارون و ایزو متیل اویژنول در ۱۰ فرد داوطلب بررسی شده و تأثیر آن با مصرف بنزوکائین (با اندیکس تخدیری AI=۱) مقایسه شده است.

اثر بخشی هر دو ماده دارویی به صورت چشمگیر تأیید شده است: ترانس– ایزواسارون با اندیکس تخدیری (AI=۰.۷۲) و ترانس– ایزومتیل اوژنول با اندیکس تخدیری (AI=۰.۴۷). در یک مطالعه بالینی دوسوکور، اثر آسارون بر روی برونشیت حاد در ۳۰ بیمار مورد بررسی قرار گرفته و همین موضوع درباره ۳۰ بیمار مبتلا به آسم‌برونشیت نیز بررسی شده است. نتایج نشان داده است که ۸۰ % بیماران مبتلا به برونشیت حاد و ۵۸% بیماران با برونشیت مزمن با این دارو بهبود یافته‌اند.