تاریخچه پیدایش قهوه و روند استفاده از آن در ایران
آیا می‌دانید قهوه‌ای که هر روز آن را مصرف می‌کنید چه تاریخچه‌ای داشته است؟
قهوه چگونه و از کجا کشف شده است؟
در این مطلب تاریخچه قهوه از ابتدا تا کنون آورده شده است. اگر از علاقمندان به قهوه هستید توصیه می‌کنیم این بخش از رضیم را که یکی از کامل‌ترین مقاله‌های مربوط به تاریخجه این ماده‌ی دوست داشتنی است، مطالعه نمایید.
قهوه نوعی نوشیدنی محبوب است که از دانه‌های بوداده و آسیاب‌شدهٔ گیاه قهوه تهیه می‌شود. این گیاه در مناطق نیمه‌گرمسیری آفریقا و برخی جزایر جنوب و جنوب شرق آسیا رشد می‌کند. قهوه ابتدا از آفریقا به دیگر نقاط جهان پخش شد و اکنون در بیش از ۷۰ کشور کشت می‌شود، به ویژه در مناطق استوایی آمریکا، جنوب شرقی آسیا، هند و آفریقا. وقتی میوه گیاه قهوه به بلوغ می‌رسد، دانه‌ها برداشت، پردازش و خشک می‌شوند. دانه‌های قهوه خشک شده سپس بر اساس عطر و طعم دلخواه بو داده می‌شوند. قهوه کمی اسیدی است و به دلیل داشتن کافئین زیاد می‌تواند انرژی بخش باشد.
اتیوپی و نخستین نشانه‌های قهوه
نخستین نشانه‌های تاریخچه قهوه به قرن یازدهم میلادی برمی‌گردد. بر اساس منابع، یک چوپان اتیوپیایی به نام کالدی مشاهده کرد که گوسفندانش بعد از خوردن برگ‌های یک درخت خاص انرژی بیشتری پیدا کرده‌اند! سپس مردم قبیله‌ی گالا میوه آن درخت را با روغن ترکیب کردند و متوجه شدند که انرژی‌شان افزایش یافته است. سال‌ها بعد، در قرن دوازدهم میلادی، قهوه به عنوان نوشیدنی برای اولین بار در اتیوپی مصرف شد.
ورود قهوه به عربستان
داستان قهوه به عربستان نیز می‌رسد. بعد از اتیوپی، دانه‌های قهوه در قرن چهاردهم میلادی به شبه جزیره‌ی عربستان آمد. مردم عربستان ابتدا قهوه را طبق دستوراتی که مردم اتیوپیایی داشتند، مصرف می‌کردند. اما کم کم پرورش درخت قهوه در یمن آغاز شد. یمن با آب و هوای گرم و مرطوب جای مناسبی برای کشت قهوه بود. این نوشیدنی بسرعت در دنیای عرب محبوب شد. یکی از دلایل این محبوبیت این بود که دین اسلام در آن زمان در حال رشد بود و نوشیدنی‌های الکلی ممنوع شده بودند، پس قهوه به عنوان جایگزینی برای این نوشیدنی‌ها استفاده می‌شد. عرب‌ها بودند که استفاده از قهوه را در تمام مناطق عرب نشین و خاور نزدیک رواج دادند.
قهوه در جهان اسلام
اولین اشاره به قهوه در دنیای اسلام مربوط به یک تاجر به نام Sylvester Dufour در قرن دهم میلادی است، اما محمد زکریای رازی نیز به نحوی به تهیه نوشیدنی از دانه‌های قهوه اشاره کرده است. یکی از مهمترین نویسندگان در مورد قهوه، Iu – De – Caprio بود که در سال 1587 تلاش به ردیابی تاریخچه قهوه کرد. او به نقل از شیخ جمال قرآن الدین دبهانی، مفتی عدن، نوشت که اولین بار در سال 1454 قهوه مصرف شد. در قرن دوازدهم، کلیسای ارتدکس قبطی قهوه را ممنوع اعلام کرد و آن را “اکسیر سیاه شیطانی” نامید.
دانه‌های قهوه برای اولین بار از اتیوپی به یمن ارسال شدند. در سال 1511، گروهی از کلیسای ارتدکس در یک دادگاه به نوشیدن قهوه اجازه ندادند. اما این ممنوعیت توسط سلطان سلیم من در سال 1524 لغو شد. سپس در سال 1532، یکی دیگر از ممنوعیت‌ها در قاهره اعمال شد. اولین کافه در سال 1544 در استانبول افتتاح شد. در نیمه دوم قرن نوزدهم، نظرات مردم درباره نوشیدن قهوه تغییر کرد و مصرف آن از سال 1880 تا 1886 افزایش یافت. با این حال، Richard Pankhurst و Abuna Matewos قهوه را به عنوان یک نوشیدنی معنوی و ضد افسون معرفی کردند.
قهوه در ایران
در گذشته، در شهرهای ایران و در مسیرهای بین‌شهری، قهوه‌خانه‌ها بسیار محبوب و شلوغ بودند و محلی مناسب برای گذران وقت محسوب می‌شدند. قهوه‌خانه‌های راهی نیز فضایی برای استراحت مسافران خسته بودند. اولین قهوه‌خانه احتمالاً در زمان شاه طهماسب و در شهر قزوین تأسیس شد و سپس در زمان شاه عباس اول در اصفهان گسترش پیدا کرد. در ابتدا، قهوه‌خانه‌ها فقط مکانی برای نوشیدن قهوه بودند.
با ورود چای به ایران و محبوب شدن طعم آن، کم کم چای جای قهوه را گرفت. از نیمه دوم قرن سیزدهم هجری، چای نوشی در قهوه‌خانه‌ها رایج شد، اما نام قهوه‌خانه باقی ماند. دربار صفوی نیز دارای آبدارخانه‌هایی بود که قهوه تهیه می‌کردند و به درباریان و مهمانان سرو می‌کردند. همچنین شغل قهوه‌چی‌گری در دربار به یک شغل مهم تبدیل شد.
بعد از عرب‌ها، نوبت به ترکیه رسید. پادشاه ترکیه در قرن پانزدهم به نوشیدنی‌ها علاقه‌مند بود و قهوه یکی از نوشیدنی‌های محبوب او بود. قهوه ترک که امروزه شناخته شده است، در قصر این پادشاه در استانبول تهیه می‌شد. آنها قهوه را به طور مستقیم روی آتش می‌پختند. در ابتدا قهوه فقط در قصر سلطان استفاده می‌شد و به تدریج در میان ثروتمندان گسترش یافت.
مردم ترکیه بیشتر با قهوه از طریق کافه‌ها آشنا شدند. اولین کافه به نام Kiva Han در منطقه‌ی Tahtakale ترکیه افتتاح شد و با گذشت زمان کافه‌داری در تمام شهرها افزایش یافت. فرهنگ کافه به تدریج در میان مردم ترکیه، به ویژه در استانبول، جا افتاد و مردم وقت خود را با خواندن شعر و کتاب و نوشیدن قهوه سپری می‌کردند.
اروپا و آغاز عصر قهوه نوشی
بخشی دیگر از تاریخ قهوه به اروپا مربوط می‌شود. به لطف بازرگانان و مسافران اروپایی که به استانبول سفر می‌کردند…
قهوه در اروپا و به تدریج در سرتاسر جهان گسترش یافته است. ابتدا ونیزی‌ها در اروپا قهوه نوشیدند. بازرگانان ونیزی در سال 1615 به استانبول سفر کردند و پس از آشنایی با قهوه، آن را به ونیز ایتالیا آوردند. قهوه در استانبول ابتدا توسط دستفروشان در خیابان‌ها فروخته می‌شد، اما به مرور زمان، مغازه‌ها و کافه‌ها راه‌اندازی شدند و مردم، به ویژه هنرمندان، روشنفکران و دانشجویان، به آسانی به قهوه دسترسی پیدا کردند.
مسافرانی که به استانبول آمده و از味 خوب قهوه‌ی آنجا لذت برده بودند، در نامه‌هایی به دوستانشان در شهر مارسی از قهوه صحبت کردند که باعث ایجاد علاقه‌ای در مردم برای نوشیدن قهوه شد. سفیر وقت فرانسه، آقای Monsieur de la Roque، این امکان را برای مردم مارسی فراهم کرد و به این ترتیب قهوه به فرانسه نیز رسید. نخستین کافه در مارسی در سال 1671 افتتاح شد و ابتدا فقط برای مسافران و بازرگانان مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما به تدریج همه مردم به کافه‌ها رفتند.
پس از مارسی، قهوه به پایتخت فرانسه، پاریس، رسید. نخستین کافه پاریس که به نام (Café de Procope) شناخته می‌شود، در سال 1686 بازگشایی شد و به زودی کافه محبوب بسیاری از هنرمندان معروف آن روزگار شد، مانند شاعران، نمایشنامه‌نویسان، بازیگران و موزیسین‌ها. بعد از این کافه، کافه‌های زیادی در سرتاسر شهر به وجود آمد.
مردم انگلستان برای اولین بار با قهوه در سال 1637 آشنا شدند. در این سال یک فرد ترک قهوه را به آکسفورد، در جنوب شرقی انگلستان آورد. قهوه به تدریج میان دانشجویان و استادان این شهر معروف شد و آنها “باشگاه قهوه آکسفورد” را تأسیس کردند.
نخستین کافی شاپ آکسفورد به نام “Angel” در سال 1650 باز شد. دو سال بعد، یک فرد یونانی به نام Pasqua Rosée نخستین کافه را در لندن تأسیس کرد. او به خاطر آشنایی با قهوه ترک و دوستانش که در این زمینه بودند، بهترین قهوه‌ها را ارائه می‌داد. قهوه در سال 1660 به بخشی از فرهنگ اجتماعی لندن تبدیل شد.
تاریخچه قهوه در هلند نسبت به دیگر کشورها متفاوت است. هلند از سال‌ها پیش در تجارت قهوه بود و بیشتر به‌عنوان یک کالای تجاری به قهوه نگاه می‌کرد. قهوه برای اولین بار در قرن هفدهم میلادی از یمن به هلند رسید. بعد از آن هلند شروع کرد به گسترش فرهنگ قهوه در مستعمره‌هایش. در سال 1699، کشت قهوه در جزیره جاوا شروع شد و در سال 1711، دانه‌های قهوه جاوایی در بازار آمستردام فروخته شدند. همچنین نخستین کافه‌ها در هلند به دهه 1660 بازمی‌گردد.
در دهه 1680، هلند قهوه را در اسکاندیناوی معرفی کرد، جایی که امروزه یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان قهوه در جهان به شمار می‌آید. قهوه در آلمان نیز در سال 1675 معرفی شد و نخستین کافه‌ها در این کشور بین سال‌های 1679 تا 1680 در شهرهای برمن، هامبورگ و هانوفر باز شد. اما در ابتدا نوشیدن قهوه تنها به اشراف‌زادگان محدود بود و در اوایل قرن 18 میلادی، مصرف قهوه در میان مردم رایج شد و آنها در خانه‌ها قهوه تهیه می‌کردند.
کنار کافه Café de Procope در پاریس، یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین کافه‌ها در اروپا به نام “Coffe Baum” در شهر لایپزیگ آلمان است که در سال 1694 افتتاح شده است. تاریخچه قهوه در آمریکا نیز به سال 1668 برمی‌گردد و اولین کافه در سال 1696 در نیویورک به نام “The King’s Arms” تأسیس شد. در قرن 17 و 18، مصرف قهوه در آمریکا رواج یافت و مردم بیشتر به کافه‌ها می‌رفتند یا قهوه را در منزل خود تهیه می‌کردند. از میان قرن 19 به بعد، قهوه به یک کالای تجاری مهم در سراسر دنیا تبدیل شد و این روند تا امروز نیز ادامه دارد و بسیار بیشتر گسترش یافته است.
قهوه و ساعت شبانه‌روزی بدن
اثبات تأثیر قهوه بر ساعت زیستی بدن قبل از خواب
محققان در تحقیقی نشان داده‌اند که کافئین در عصر…
نه تنها خواب را مختل می‌کند، بلکه ساعت بدن انسان که به طور طبیعی ۲۴ ساعته عمل می‌کند را نیز به هم می‌ریزد. این ساعت شامل سیگنال‌های مولکولی است که بدن را در وضعیتی منظم در طول ۲۴ ساعت نگه می‌دارد. اگر کسی سه ساعت قبل از خواب یک قهوه که معادل دو قهوه اسپرسو باشد بنوشد، ساعت بدن او به طور متوسط حدود ۴۰ دقیقه به عقب برمی‌گردد. محققان این موضوع را در مقاله‌ای آنلاین با عنوان Translational Medicine Science منتشر کرده‌اند.
اگرچه ما می‌دانیم که کافئین بر روی بیداری و خواب تأثیر می‌گذارد، اما محققان هنوز مطمئن نبودند که این ماده چگونه بر ساعت شبانه‌روزی بدن تأثیر می‌گذارد. برای آزمایش، پنج نفر انتخاب شدند و به آنها چند ساعت قبل از خواب یک قرص کافئین داده شد. سپس آنها در شرایط نور کم یا زیاد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کافئین تقریباً به اندازه نیمی از تأثیر نور شدید بر ساعت بدن عمل می‌کند، که یکی از بهترین روش‌ها برای مطالعه تغییر ساعت بدن به شمار می‌رود. همچنین بر اساس این تحقیق، مشخص شد که سلول‌های بدن انسان در حین مصرف کافئین، به نوعی ساعت ۲۴ ساعته خود را کش می‌دهند، که این اثر به مولکول‌های مرتبط با ریتم شبانه‌روزی مربوط است. پژوهشگران همچنین معتقدند که نوشیدن قهوه در زمان مناسب می‌تواند به جبران تأخیر ساعت بدن پس از پرواز با هواپیما کمک کند.
تشریح دانه، گیاه و میوهٔ قهوهٔ عربیکا
چندین گونه از درختچه‌های قهوه وجود دارد که دانه‌ها از آنها استخراج می‌شود. دو گونه اصلی که بیشتر کشت می‌شوند شامل قهوهٔ عربیکا و قهوهٔ کانیفورا هستند. قهوهٔ عربیکا گونه‌ای است که بیشتر مورد توجه قرار دارد و بومی ارتفاعات جنوب غربی اتیوپی و فلات بوما در جنوب شرقی سودان و احتمالاً کوه مارسابیت در شمال کنیا می‌باشد. گونهٔ دیگر، قهوهٔ کانیفورا است که بومی مناطق غربی و مرکزی آفریقا، مانند گینه و اوگاندا است. سایر گونه‌ها مانند لیبریکا، موریتیانا، راکی‌موسا و استنوفیلا نیز وجود دارند، اما کمتر شناخته شده‌اند.
تمام گیاهان قهوه در خانوادهٔ بزرگ روناسیان قرار دارند و در واقع درختچه‌هایی همیشه سبز هستند که می‌توانند تا ۵ متر (۱۵ فوت) رشد کنند. برگ‌های درختچهٔ قهوه سبز تیره و براق بوده و معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر (۴/۶ اینچ) طول دارند و عرض آنها تا ۶ سانتی‌متر (۲/۴ اینچ) می‌رسد. برگ‌ها عمدتاً ساده و گل‌های این گیاه سفید و معطر هستند. مادگی گیاه شامل تخمدان تحتانی است که مشخصهٔ روناسیان می‌باشد. گل‌ها به شکل بیضی و حدود ۱/۵ سانتی‌متر (۰/۶ اینچ) اندازه دارند. میوهٔ نارس قهوه ابتدا سبز است، سپس زرد و در زمان رسیدن قرمز می‌شود. هر میوهٔ قهوه دو دانه دارد و در ۵ تا ۱۰ درصد میوه‌ها تنها یک دانه وجود دارد. میوه‌های قهوهٔ عربیکا بین ۶ تا ۸ ماه می‌رسند و قابل برداشت هستند، در حالی که برای قهوهٔ روبوستا این زمان حدود ۹ تا ۱۱ ماه است. معمولاً میوه‌ها با استفاده از نور خورشید خشک می‌شوند، اما روش‌های صنعتی نیز برای این کار وجود دارد. قهوهٔ عربیکا بیشتر به طور خودکار گرده‌افشانی می‌کند، در حالی که قهوهٔ کانیفورا و لیبریکا نیاز به گرده‌افشانی دستی دارند و همچنین برای تکثیر به روش‌های مختلفی مانند قلمه‌زنی و پیوند نیاز دارند.
قهوه در دنیای امروز
- برترین کشورهای تولیدکنندهٔ قهوه تا سال ۲۰۱۳: اولویت کشور، میلیون تن
- برزیل ۳٫۰
- ویتنام ۱٫۵
- اندونزی ۰٫۷
- کلمبیا ۰٫۷
- هند ۰٫۳
- مجموع جهانی ۸٫۹
امروزه بزرگترین کشورهای تولیدکنندهٔ قهوه شامل:پورتوریکو، برزیل، کلمبیا، ویتنام، اندونزی، مکزیک و هند. البته در هفتاد کشور دیگر نیز قهوه تولید می‌شود، اما میزان تولید در این کشورها کمتر است. بزرگترین واردکنندگان قهوه شامل ایالات متحده آمریکا، آلمان، ژاپن، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا هستند.
بیشترین مصرف سرانهٔ قهوه در کشورهای فنلاند (۱۱ کیلوگرم)، دانمارک (۹٫۷ کیلوگرم)، نروژ (۹٫۵ کیلوگرم)، سوئد (۸٫۶ کیلوگرم) و استرالیا (۷٫۸ کیلوگرم) گزارش شده است. ایالات متحده با وجود اینکه بزرگترین واردکنندهٔ قهوه است، اما مصرف سرانهٔ آن تنها ۴٫۱ کیلوگرم است.
کشورهای تولیدکننده قهوه
نقشه کشورهای کشت کننده قهوه بر اساس نوع قهوه تولیدی
در سال‌های اخیر، کشور برزیل با تولید حدود یک‌سوم قهوه در جهان، صدرنشین بوده است. پس از برزیل، کشورهای ویتنام، کلمبیا و اندونزی به ترتیب در جایگاه‌های دوم تا چهارم قرار دارند. بیشتر مناطق کشت قهوه در نواحی استوایی و بارانی واقع شده‌اند. دانه‌های قهوه در هر ناحیه عطر و طعم خاص خود را دارند و به همین دلیل قهوه‌های تولیدی معمولاً به نام کشور یا منطقه‌ای که در آن تولید شده‌اند شناخته می‌شوند، مانند قهوه جاوه، قهوه کلمبیایی و قهوه کنا.
انواع قهوه
بهترین نوع قهوه که طعمی خاص دارد از درختی به نام عربیکا به دست می‌آید که قدیمی‌ترین نوع قهوه است و در ارتفاع ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ متر از سطح دریا رشد می‌کند. حدود ۷۵ درصد از کل قهوه‌ی کشت شده در جهان از عربیکا است. معروف‌ترین انواع عربیکا شامل موکا و جاوه هستند.
نوع دیگری از قهوه به نام روبوستا وجود دارد که در ارتفاع ۲۵۰۰ فوتی می‌روید و نسبت به عربیکا مقاومت بیشتری به سرما دارد. روبوستا دارای کافئین بیشتری است، اما طعم و عطر آن به پای عربیکا نمی‌رسد و معمولاً ارزان‌تر است. این نوع حدود ۲۵ درصد از تولید قهوه در جهان را تشکیل می دهد. روبوستا به طور خاص برای تهیه اسپرسو استفاده می‌شود. نوع دیگری از قهوه که در غرب آفریقا رشد می‌کند، لیبریکا نام دارد و تنها درصد کمی از دانه‌های قهوه را شامل می‌شود.
دانهٔ قهوه سبز طبیعی و میزان بو دادن آن بر پایهٔ نوع قهوه
میزان مدت زمان
- آمریکن روست: بو دادن ملایم تقریباً ۷ دقیقه
- سیتی روست: بو دادن متوسط بین ۹ تا ۱۱ دقیقه
- فرنچ روست: بو دادن تا حد تیره بین ۱۱ تا ۱۳ دقیقه
- اسپرسو روست: تیره‌ترین حالت حدود ۱۴ دقیقه
در وین، قهوه معمولاً به همراه یک لیوان آب سرو می‌شود، مشابه قهوه ترک غلیظ که در استانبول، دمشق و قاهره سرو می‌شود. قهوه محلی در خلیج فارس معمولاً تلخ است و برای طعم دادن به آن از هل یا ادویه‌های دیگر استفاده می‌شود. این قهوه معمولاً یکبار با اندکی تأخیر پس از ورود مهمان‌ها سرو می‌شود، زیرا سرو آن به سرعت می‌تواند بی‌ادبی تلقی شود. همچنین یکبار دیگر قبل از خروج مهمان‌ها سرو می‌شود. افراد معمولاً این قهوه را درست قبل یا بعد از نوشیدن یک فنجان چای شیرین مصرف می‌کنند. در ایران، قهوه ترک عموماً در فنجان‌های کوچک نوشیده می‌شود و گاهی مراسم خاصی برای فال گرفتن با باقی‌مانده آن انجام می‌گیرد.
تهیهٔ قهوه
نوشیدنی‌های بر پایه قهوه بسیار متنوع هستند و انواع زیادی دارند.
این نوشیدنی‌ها معمولاً یکی از انواع پایه قهوه را دارند، که می‌توان به آنها اضافه کرد. افزودنی‌ها بسته به سلیقه می‌توانند شامل شیر، شکر، کاکائو، دارچین، بستنی، آب لیمو، خامه و… باشند.
سه نوع نوشیدنی پایهٔ قهوه داریم که در تمام مدل‌ها یکی از این سه حتماً وجود دارد:
نحوهٔ آماده کردن
- قهوهٔ ساده: دانه‌های قهوه آسیاب شده همراه با آب که به روش‌های مختلف دم می‌شود، مانند روش چکه‌ای.
- قهوهٔ اسپرسو: دانه‌های قهوه آسیاب شده با غلظت بالا در آب جوش که با فشار از دانه‌ها عبور می‌کند.
- قهوهٔ فوری: پودر قهوهٔ فوری به همراه آب (که در آن پودر قهوه فوری در…“`html
- کارخانه‌ها و با واکنش‌های شیمیایی تهیه می‌شود)
مدل‌های مختلف نوشیدنی‌های قهوه
تمام نوشیدنی‌های قهوه شامل یک نوشیدنی اصلی از قهوه و افزودنی‌های مختلف هستند که با نسبت‌های خاص و زیبا تهیه می‌شوند. این ترکیب‌ها تقریبی است چرا که سلیقه و روش تهیه می‌تواند متفاوت باشد. همچنین در بسیاری از قهوه‌خانه‌ها، این نوشیدنی‌ها به طور ویژه و با فرمول‌های مخصوص تهیه می‌شوند.
شیر قهوه شامل قهوه، شیر و شکر است و نسبت‌های آن خیلی مهم نیست. می‌توان گفت کافی‌میکس یا قهوه کن‌لچه، کافه لاته یا کافه ماکیاتو هم به همین صورت هستند. کافی میکس (۳ در ۱) یک قهوه آماده است که شامل شیر خشک و شکر می‌باشد. این عدد ۳ در ۱ یعنی وجود قهوه، شیر و شکر در آن. کافی میکس به‌صورت پودر است و به آب جوش اضافه می‌شود. این محصول صنعتی محسوب می‌شود و در تهیه آن از پودر قهوه آماده استفاده می‌شود. امروزه اکثر پودر های قهوه آماده از نوع کافی میکس هستند. یکی از نوشیدنی‌های معروف قهوه با شیر، قهوه اسپرسو است. در این روش، نسبت شیر و قهوه یک به یک است و پودر کاکائو روی آن ریخته می‌شود. کاپوچینوهای آماده هم در بازار موجود هستند که با پودر قهوه تهیه می‌شوند.
فواید قهوه
نوشیدن قهوه به خاطر خاصیت نشاط‌بخشی‌اش، می‌تواند به مبارزه با افسردگی کمک کند. یک فنجان قهوه معمولاً می‌تواند سردرد را تسکین دهد. تحقیقات ۹ ساله نشان داده که مصرف منظم قهوه به خاطر داشتن اسید کلروژونیک، خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۴۹ درصد کاهش می‌دهد، و مصرف نامنظم آن این خطر را تا ۲۹ درصد کم می‌کند. محققان هلندی نیز به این نتیجه رسیدند که نوشیدن یک فنجان قهوه در روز می‌تواند خطر دیابت را کاهش دهد، زیرا مواد موجود در قهوه به سوخت و ساز قند در بدن کمک می‌کنند. بوییدن دانه‌های قهوه نیز می‌تواند به بازگشت اشتها کمک کند. مولکول‌های قهوه با حرکت خاصشان، باقی‌مانده‌های غذا را از گیرنده‌های بویایی بینی جدا می‌کنند و این باعث می‌شود اشتها برگردد. این محققان پیشنهاد کردند که این روش می‌تواند برای بهبود سلامت حیوانات مفید باشد.
تحقیقات جدید نشان داده که مصرف مکرر قهوه در طول ماه، به کاهش خطر بیماری کبد هم مرتبط است. قهوه دارای پروتئینی است که اثرات مشابه مورفین دارد و از خاصیت تسکینی و آرام‌بخشی برخوردار است. برخی از این پروتئین‌ها شبیه پروتئین‌های انسانی هستند. آزمایش‌هایی روی موش‌ها نشان داده که اثر تسکینی این پروتئین‌ها ماندگاری بیشتری دارد و عوارض جانبی ندارد. مطالعات انجام شده بر روی ۱۴۰۰ بزرگسال در ایتالیا نشان می‌دهند که عادت خوردن کم قهوه می‌تواند برای سلامت مغز مفید باشد. قهوه خاصیت انرژی بخشی و انگیزه آفرینی دارد.
همچنین موارد زیر را هم می‌توان به خواص قهوه اضافه کرد: کمک به چربی سوزی، افزایش فعالیت‌های بدنی، ارزش غذایی بالا، ضد آلزایمر، ضد پارکینسون، حفاظتی بر روی کبد، کمک به پیشگیری از برخی سرطان‌ها، کاهش سکته قلبی و بیماری‌های دیگر، افزایش طول عمر، کمک به هضم غذا، درمان تب‌های نوبه‌ای، قدرت‌افزایی بدن، تسکین سردرد، درمان مسمومیت‌های الکلی، کمک در درمان یرقان، ادرار آور، موثر در درمان سرفه‌های بلغم‌دار، تسکین دردهای عصبی، موثر در درمان سیاه سرفه، ضد عفونی‌کننده، کمک به سوختگی‌ها، اثرات ضد افسردگی، افزایش استقامت ورزشکاران، باز کردن برونش‌ها برای بیماران آسمی و کمک به پیشگیری از کرم خوردگی دندان.
مضرات قهوه
سینوزیت و عفونت مخاطی
به خاطر کافئین بالای قهوه، این نوشیدنی ادرارآور است و ممکن است مایعات بدن را دفع کند. این موضوع باعث می‌شود که غلظت مخاط سینوس‌ها بیشتر شود و غدد ترشحی را مسدود کند که…
“`
این باعث التهاب می‌شود و زمینه‌ساز رشد باکتری‌هاست، بنابراین در بدتر شدن بیماری سینوزیت بسیار تأثیرگذار می‌باشد.
سنگ کلیه
نوشیدن زیاد قهوه باعث می‌شود کلسیم از بدن دفع شود و در نتیجه کلسیم در کلیه‌ها رسوب کند و سنگ کلیه ایجاد شود. بنابراین، مصرف زیاد قهوه می‌تواند برای کلیه‌ها ضرر داشته باشد و سنگ‌ساز شود. افرادی که سنگ کلیه دارند باید قهوه را به کمتر از دو فنجان در روز کاهش دهند.
افزایش فشار خون
قهوه می‌تواند فشار خون را بالا ببرد و افرادی که فشار خون بالا دارند، در برابر این افزایش آسیب‌پذیرتر هستند.
برهم‌زدن سلامت خواب
قهوه می‌تواند خواب را مختل کند و تأثیر زیادی بر روی سیستم عصبی مرکزی دارد. بهتر است ۴ تا ۶ ساعت قبل از خواب قهوه مصرف نشود.
نفخ و سنگینی معده
نوشیدن قهوه بلافاصله بعد از غذا می‌تواند باعث نفخ و سنگینی معده شود و منجر به احساس ناراحتی در معده شود.
تأثیر قهوه در لاغر شدن
- قهوه یکی از بهترین و مفیدترین خوراکی‌ها برای کاهش وزن است. مواد موجود در قهوه می‌توانند متابولیسم بدن را افزایش دهند و به سوختن چربی‌های ناحیه شکم کمک کنند. با گنجاندن قهوه در برنامه روزانه خود، می‌توانید کاهش وزن را به سرعت مشاهده کنید.
- کارشناسان توصیه می‌کنند که مصرف روزانه قهوه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۴۰٪ کاهش دهد و به عنوان یک ماده ضد سرطانی شناخته می‌شود.
- برای لاغر شدن سریع می‌توانید پودر قهوه سبز را با عسل یا آب جوش ترکیب کرده و به صورت ناشتا بنوشید.
اگر سوال یا نکته‌ای درباره مطلب تاریخچه پیدایش قهوه دارید، لطفاً آن را در بخش نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
—————————————————————————————
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی