مراقبتهای بعد از جراحی تونل مچ دست (تونل کارپال)
جراحی تونل کارپال برای کاهش درد و بیحسی و جلوگیری از ضعف عضلات دست انجام میشود. معمولاً نیازی به بیهوشی کامل نیست و با بیحسی موضعی میتوان این عمل را به سرعت انجام داد. اما بعد از عمل، مراقبت از دست جراحی شده بسیار مهم است تا به وضعیت طبیعی برگردد.
برش جراحی معمولاً کوچک است و بدن در دو تا سه روز یک پوشش مناسب روی محل برش ایجاد میکند، اما برای بهبودی کامل معمولاً دو هفته زمان لازم است. غذا خوردن سالم، پرهیز از سیگار، کنترل قند خون در افراد دیابتی، استراحت دادن به دست و تمیز نگه داشتن آن به بهبودی کمک میکند. معمولاً از بخیههای غیرقابل جذب استفاده میشود که بعد از دو هفته باید کشیده شوند.
این نوع بخیهها در جراحی تونل مچ دست به کار میرود.
مراقبت از زخم
پس از دو یا سه روز از جراحی، بهتر است پانسمان را باز کنید، به بتادین آغشته کرده و با سرم شستشو دهید و دوباره پانسمان نمایید. میتوانید از پانسمانهای ضدآب کوچک استفاده کنید، اما تا دو هفته نیاز است که حرکت مچ دست را محدود کنید تا زخم به خوبی ترمیم شود، و این محدودیت را میتوان با استفاده از آتل ایجاد کرد.
تا زمان مراجعه به پزشک برای کنترل، هر روز یا یک روز در میان پانسمان زخم را تعویض کنید. هرگونه ترشح، افزایش درد، قرمزی یا ورم در محل جراحی ممکن است علامت مهمی باشد و باید با پزشک خود مشورت کنید.
پانسمان مرتب، استفاده از آتل و توجه به تمیزی زخم در دو هفته اول بسیار اهمیت دارد.
فعالیتهای روزانه بعد از جراحی تونل مچ دست (تونل کارپال)
در ۲۴ ساعت اول، دست را روی یک بالش و بالاتر از بدن قرار دهید و استراحت کنید تا درد و ورم کاهش یابد. پس از آن، میتوانید به فعالیتهای روزمره بپردازید، اما از دست جراحی شده استفاده نکنید. ثابت کردن مچ به سمت عقب کمی به بهبودی بافت کمک میکند. در کنار اینکه مچ نباید حرکت کند، حرکت دادن انگشتان و آرنج و شانه هم ضروری است چون بیحرکتی طولانی میتواند باعث خشکی مفاصل دیگر شود.
بالا نگه داشتن دست در ۲۴ ساعت اول و حرکت دادن انگشتان در روزهای بعد
بعد از دو هفته و باز کردن بخیهها، بیمار میتواند مچ دست را حرکت دهد، اما بهتر است تا یک ماه و نیم تا دو ماه از فشار آوردن به دست جراحی شده خودداری شود.
اهمیت درد، گزگز و ضعف در دست بعد از جراحی
بهبودی گزگز که علامت اصلی بیماران مبتلا به سندروم تونل کارپال است کاملاً احساس میشود، اما نباید انتظار داشته باشید که این علامت به سرعت از بین برود و ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد. درد و کمی ضعف در انگشتان یا درد مختصری که به انگشتان یا ساعد تیر میکشد در چند روز اول طبیعی است. اما اگر ضعف شدیدی احساس کردید که مانع حرکت انگشتان شود یا درد قابل توجهی داشتید که طی ساعات و روزهای بعد از عمل بیشتر شد، این موضوع مهم بوده و باید فوراً با پزشک خود در میان بگذارید.
داروهای مصرفی
برای مدتی بعد از عمل، معمولاً داروهای آنتی بیوتیک تجویز میشود. این داروها را با دستور پزشک مصرف کنید. بعضی از این داروها ممکن است موجب درد، سوزش و نفخ معده و تهوع شوند. اگر این علائم شدید بود، میتوانید به پزشک خود مراجعه کنید تا راجع به قطع یا تغییر داروها مشورت بگیرید، زیرا این شرایط ممکن است مانع از داشتن تغذیه مناسب شوند و برای بهبودی زخم مضر خواهد بود.
داروهای ضد التهاب نیز برای کاهش درد محل جراحی و تسکین التهاب بافتها استفاده میشوند، داروهایی مثل دیکلوفناک.
و سلکوسیب و … همانطور که گفته شد، این داروها فقط برای تسکین درد نیستند، بلکه خاصیت ضدالتهابی آنها میتواند به کاهش التهاب در محل عمل و سریعتر برگشتن شما به زندگی روزمره کمک کند.
مولتیویتامینها که برای سریعتر بهبود یافتن زخم تجویز میشوند، اهمیت زیادی دارند و در بین این مکملها، ویتامین سی در صدر قرار دارد.
داروهای تقویتکننده و تسکیندهندهی بافتهای عصبی مثل گاباپنتین و پرهگابالین در برخی بیماران که آسیب بافت عصبی به خاطر فشار طولانیمدت کانال تنگ مچ دست جدی و شدید بوده و باعث درد و گزگز میشود، استفاده میشوند.
در چه مواردی باید سریعاً به پزشک جراح خود مراجعه کنم؟
۱. هرگونه ترشح از محل عمل جراحی
۲. هر نوع تورم یا قرمزی غیرعادی در محل عمل، ساعد یا انگشتان دست
۳. تب بالا و مداوم که بیشتر از دو روز طول بکشد
۴. احساس ضعف و ناتوانی در حرکت دادن انگشتان
۵. حساسیت به داروها مانند خارش، قرمزی پوست و علائم شدید گوارشی
۶. درد شدید و پیشرونده در محل جراحی، انگشتان و ساعد