“`html
بهترین کود برای درشت شدن گوجه فرنگی کدام است؟
درشتتر کردن میوهها بعد از اینکه گل به میوه تبدیل شد، یکی از مهمترین کارهایی است که هر کشاورز میتواند انجام دهد. استفاده از کود برای بزرگ شدن گوجه فرنگی بهترین گزینه است. تصور کنید هر بوته گوجه شما 50 عدد گوجه دارد و شما میتوانید هر کدام را حدود 15 گرم بزرگتر کنید؛ بنابراین میتوانید حدوداً 10 تن بار بیشتر از هر هکتار برداشت کنید!
بزرگ شدن گوجه فرنگی موضوعی است که همه کشاورزان به آن اهمیت میدهند. بعضی از آنها برای این کار از کودهایی استفاده میکنند که به تبدیل گل به میوه و افزایش برداشت کمک میکند و برخی دیگر از کودهای مخصوص بزرگ شدن گوجه فرنگی بهره میبرند. اما واقعاً بهترین کود برای بزرگ شدن گوجه فرنگی چیست؟
سیلیکات پتاسیم، سولفات پتاسیم پودری و مونوفسفات پتاسیم سه نوع کود مهم در این مرحله هستند که برای بزرگ کردن گوجه فرنگی ضروریاند. کلسیم نیز یکی از عناصر کلیدی برای بزرگ شدن گوجه فرنگی است که با محلولپاشی کلسیم میتواند به بزرگتر شدن میوهها، کاهش ترکخوردگیها و کم کردن بیماریهای سطح میوه کمک کند.
اولین زمان برای کوددهی به گوجهفرنگی، به دنبال مشاهده اولین میوهها روی بوتهها است. زمان بعدی، دو هفته بعد از اولین برداشت میوههای رسیده است و زمان بعدی هم یک ماه پس از آن. کود سرک بعد از مصرف باید با خاکهای سطحی مخلوط شود و در زمان عدم بارندگی آبیاری شود.
عنصر مهم پتاسیم برای بزرگتر کردن میوه گوجه فرنگی
مهمترین عنصری که در دوره میوهدهی باید تأمین شود، پتاسیم (K) است. پتاسیم پرکاربردترین عنصر در کشت گوجهفرنگی بوده و تقریبا ۵۷ درصد از ترکیبات میوه گوجه فرنگی را اکسید پتاسیم تشکیل میدهد. پتاسیم یکی از عوامل اصلی در انتقال کربوهیدراتهای تولید شده در برگها به میوه است.
بهترین روش استفاده از پتاسیم، به صورت سولوپتاس است. پتاسیم آنقدر در بزرگ شدن گوجه فرنگی مؤثر است که کشاورزان گاهی آن را بهترین کود برای بزرگ شدن گوجه، کود درشتکننده یا کود برای تبدیل گل به میوه مینامند.
پتاسیم از طریق ایجاد فشار اسمزی در برگها به تورم سلولها کمک کرده و بدین ترتیب موجب رشد بیشتر میشود. پتاسیم در تولید ATP یا انرژی نقش مهمی دارد و حدود ۹۴ درصد وزن میوه گوجه فرنگی به وسیله پتاسیم جذب آب به درون آن صورت میگیرد. با توجه به این نقشها، پتاسیم مهمترین عنصر در دوره میوهدهی گوجهفرنگی است.
بنابراین تأمین بهموقع و به اندازه کافی این عنصر میتواند تأثیر زیادی در افزایش سایز میوه و بالا بردن باردهی داشته باشد.
در دوره میوهدهی، بهتر است بیشتر از پتاسیم مایع برای بزرگتر کردن میوه استفاده شود؛ زیرا جذب آن بسیار آسانتر است و به راحتی از طریق برگ و ریشه قابل استفاده است. در واقع پتاسیم مایع بهراحتی در دسترس است. میزان و نحوه مصرف پتاسیم بستگی به شرایط موجود در مزرعه و میزان پتاسیم موجود در خاک دارد، بنابراین باید با مشورت کارشناسان تعیین شود.
عناصر کم مصرف برای بزرگ شدن گوجهفرنگی
کلسیم (Ca) و بور (B) از دیگر عناصر مهم برای بزرگتر شدن گوجهفرنگی هستند که باید در دوره میوهدهی مورد استفاده قرار گیرند. لازم به ذکر است که کلسیم در برخی گروهبندیها جز عناصر پرمصرف دستهبندی میشود، اما میزان مصرف آن و بور به مراتب کمتر از پتاسیم است. کلسیم به عنوان مواد چسبندهای در سلولها عمل کرده و وجود آن به سفتی بیشتر میوه کمک میکند.
بور نیز به اندازه کمتری این نقش را ایفا میکند. علاوه بر این، بور به جذب و انتقال کلسیم و همچنین انتقال کربوهیدراتها از برگ به میوه کمک میکند. بنابراین توصیه میشود که تغذیه با این دو عنصر را جدی بگیرید. این دو عنصر با وجود ناسازگاری، مکمل همدیگر هستند و باید به صورت کودهای محلول استفاده شوند.
“`
تامین کلسیم از طریق محلول پاشی بسیار مهم است. کلسیم نه تنها باعث بزرگتر شدن میوهها میشود، بلکه سفتی آنها را هم افزایش میدهد. این نکته حتی برای ارقامی که بعد از رسیدن میوههایشان نرم میشوند، اهمیت دارد.
عناصر دیگر مانند فسفر (P)، آهن (Fe)، منگنز (Mn) و روی (Zn) هم در پرشدن و باردهی گیاه اهمیت دارند. بهتر است که این عناصر را از طریق برگها تامین کنید، چرا که جذب آنها به pH پایین نیاز دارد. اگر بخواهید pH (اسیدیته) خاک ریشه را کم کنید، ممکن است جذب پتاسیم را هم کاهش دهید.
نیتروژن (N) هم نباید فراموش شود. این عنصر برای رشد گیاه، سرسبز ماندن برگها و افزایش رشد میوه ضروری است. مقدار نیتروژن باید کمی کمتر از پتاسیم باشد. همچنین مهم است که بدانید که کودهایی که برای بزرگتر کردن گوجهها استفاده میشود، با کودهایی که به عنوان زودرسکننده گوجه فرنگی شناخته میشوند، متفاوت هستند. زودرسکنندهها ممکن است شامل هورمونها باشند، ولی کودها شامل عناصر ماکرو و میکرو هستند.
بعضی از افراد درباره دلایل کوچک شدن میوههای گوجه فرنگی سوال میکنند. این مشکل به رقم گیاه، منطقه کشت، نحوه تغذیه گیاه و حتی تنشهای جغرافیایی بستگی دارد.
منبع : آقا مهندس