راهنمای کامل نگهداری از بونسای پیراکانتا
درختچه پیراکانتا به زیبایی دیوارها یا حصارهای خانه شما را تزئین می کند. با گل‌های زیبای بهاری‌اش، نه تنها چشم‌ها را به خود جذب می‌کند بلکه پروانه‌ها و زنبورهای عسل را نیز به خانه‌تان می‌آورد.
توت‌های رنگارنگ و خوشمزه‌اش هم می‌تواند ظرف مرباهای شما را پر کند و هم اینکه پرندگان خوش‌صدا را به خود جلب کند. در این مقاله، همه چیز درباره روش‌های نگهداری از پیراکانتا را توضیح می‌دهیم تا هیچ سوالی برای شما باقی نماند.
برای آن دسته از دوستانی که دوست دارند زیبایی این گیاه را در خانه خود داشته باشند یا به درختچه‌های زینتی علاقه دارند، شرایط نگهداری از بونسای پیراکانتا را توضیح می‌دهیم. اگر عشق به گیاهان دارید و می‌خواهید اطلاعات بیشتری کسب کنید یا اگر در نظر دارید این گیاه را تهیه کنید، در جای درستی هستید. ما تمام نکات لازم برای نگهداری پیراکانتا را برای شما جمع‌آوری کرده‌‌ایم؛
پیراکانتا در یک نگاه
نام رسمی: پیراکانتا
نام‌های رایج: شیرخشت
نوع گیاه: درختچه/بوته
منطقه بومی: اروپا، آسیای جنوب شرقی، تایوان، چین
وضعیت برگ‌دهی: همیشه‌سبز
رنگ گل: سفید
میوه: توت‌های نارنجی/زرد/قرمز
زمان کاشت: پاییز و بهار
زمان گل‌دهی: از نیمه دوم خرداد تا اوایل مهر
زمان هرس: از نیمه اول اسفند تا نیمه اول اردیبهشت
نور خورشید: نور کامل/سایه جزئی
ارتفاع: ۲.۵ تا ۴ متر
وسعت: ۲.۵ تا ۴ متر
نوع خاک: سازگار با بیشتر خاک‌ها
رطوبت: خاک مرطوب با زهکشی مناسب
pH خاک: در حالت ایده‌آل بین 5.5 تا 7.5
نحوه نگهداری از گیاه پیراکانتا
هر گیاه دنیای خاص خودش را دارد و پیراکانتا نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگر نکات و روش‌های نگهداری این گیاه را بدانید و به خوبی رعایت کنید، می‌توانید به راحتی این گیاه زیبا را در خانه خود نگه دارید و از تماشای آن لذت ببرید. آیا آماده‌اید به دنیای جذاب پیراکانتا وارد شوید؟ پس ادامه مقاله را از دست ندهید.
گونه مناسب را انتخاب کنید
پیراکانتا انواع مختلفی دارد که در شکل و ویژگی‌ها با هم متفاوتند. ابتدا باید گونه‌ای که مناسب شرایط و سلیقه شماست را انتخاب کنید. برخی از مناسب‌ترین گونه‌های پیراکانتا به شرح زیر هستند:
· Apache
این گونه به طول ۱.۵ متر و عرض ۱.۸ متر رشد می‌کند و توت‌هایش قرمز است.
· Fiery Cascade
تا ارتفاع ۲.۴ متر و عرض ۲.۷ متر رشد می‌کند و توت‌های نارنجی‌اش به تدریج قرمز می‌شوند.
· Mohave
این گیاه می‌تواند به ارتفاع و عرض ۳.۷ متر برسد و توت‌هایش نارنجی-قرمز است.
· Teton
این گونه در برابر سرما مقاوم است و تا ارتفاع ۳.۷ متر و عرض ۱.۲ متر رشد می‌کند. توت‌های آن زرد است.
· Gnome
تا ارتفاع ۱.۸ متر و عرض ۲.۴ متر رشد می‌کند و توت‌هایش نارنجی و در برابر سرما مقاوم است. این گونه کمی بیشتر از دیگر گونه‌ها به بیماری مبتلا می‌شود.
· Lowboy
این گونه کمتر از یک متر رشد می‌کند، اما بسیار گسترش پیدا می‌کند. توت‌های آن نارنجی و نسبت به آفات و بیماری‌ها ضعیف است.
زمان کاشت را مشخص کنید
برای کاشت، برنامه‌ریزی برای پاییز یا بهار داشته باشید. طبق اصول نگهداری پیراکانتا، بهترین زمان کاشت از ابتدای پاییز تا نیمه‌های آن است. اگر این فصل را از دست دادید، اوایل بهار زمان مناسبی برای کاشت است. پس اگر قصد دارید این گیاه را در حیاط یا گلدان بکارید، شرایط را برای این مدت آماده کنید. همچنین می‌توانید درختچه‌های موجود در بازار را خریداری کنید.
محل کاشت را انتخاب کنید
در انتخاب محل کاشت پیراکانتا، به میزان نور خورشید دقت کنید. بهتر است این گیاه را در جایی با نور مناسب بکارید. تمامی گونه‌های پیراکانتا اگر نور کامل خورشید دریافت کنند، به بهترین شکل رشد می‌کنند. مناطق با سایه جزئی نیز مناسب هستند. از نواحی که در معرض تابش آفتاب مستقیم و شدید قرار دارند، دوری کنید؛ زیرا نور زیاد ممکن است به گیاه آسیب برساند.
“`html
به خاک مناسب توجه کنید
برای نگهداری از پیراکانتا، حتما به نوع خاک دقت کنید. به‌طور کلی، این گیاه می‌تواند در انواع خاک رشد کند. مهم‌ترین نکته این است که خاک باید به خوبی زهکشی شود. هر چه خاک بهتر زهکشی شود، گیاه راحت‌تر رشد می‌کند و سالم‌تر خواهد بود.
اگر خاک دارای مواد مغذی بیشتری باشد، درختچه حالت پرپشت‌تری پیدا می‌کند. اما این موضوع می‌تواند باعث شود که گیاه نسبت به بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر شود و کمتر میوه دهد. بهترین pH برای خاک پیراکانتا باید بین 5.5 تا 7.5 باشد؛ یعنی هرچه خاک کمی اسیدی‌تر باشد، بهتر است.
هدایت گیاه به سمت دیوار یا حصار را در نظر بگیرید
یکی از نکات مهم در نگهداری پیراکانتا، هدایت رشد گیاه است. بیشتر انواع این گیاه اگر به‌درستی هدایت نشوند، تمایل به گسترش پیدا می‌کنند. با قرار دادن درختچه‌ها در کنار حصار یا دیوار، می‌توانید آن‌ها را به سمت بالا هدایت کنید.
پیراکانتا دارای خارهای تیز و خطرناکی است، اما رشد عمودی آن باعث می‌شود که این خارها دور از دسترس باشند و آسیبی به شما نرسانند. بهترین روش این است که پیراکانتا را با فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متر از دیوار بکارید.
مراحل کاشت درختچه پیراکانتا
چاله‌ای به اندازه دو برابر گره ریشه گیاه پیراکانتا حفر کنید. برای اندازه‌گیری چاله، می‌توانید از ابعاد گلدانی که گیاه در آن قرار دارد استفاده کنید. عمق چاله باید تقریباً برابر با عمق گلدان باشد.
با احتیاط گیاه را از گلدان خارج کنید و مراقب باشید که به ریشه و خود گیاه آسیبی نرسد. سپس گیاه را در وسط چاله قرار دهید. حواستان باشد که عمق چاله با عمق گلدان یکی باشد. اگر ساقه گیاه زیر خاک برود، می‌تواند باعث ضعیف شدن آن شود و ممکن است بمیرد.
پس از کاشت پیراکانتا، کمی کود آلی در اطراف آن بریزید. می‌توانید از پودر استخوان به اندازه یک مشت استفاده کنید و با دست یا یک چنگک، آن را با خاک مخلوط کنید. این پودر استخوان به افزایش فسفر خاک کمک می‌کند. البته می‌توانید از کودهای دیگر هم که فسفر زیادی دارند، استفاده کنید.
اگر می‌خواهید چندین درختچه بکارید، حتما به فاصله آن‌ها توجه کنید. پیراکانتاهایی که در یک ردیف قرار دارند، باید با فاصله ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متری از هم بکارید و فاصله هر ردیف هم باید بین ۷۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر باشد.
یکی دیگر از نکات مهم در نگهداری پیراکانتا، آبیاری منظم آن است. پس از کاشت گیاه، به‌ویژه در ماه اول، باید به‌طور مرتب آن را آبیاری کنید؛ زیرا پیراکانتا در باغچه به آب بیشتری نسبت به حالت معمول نیاز دارد. خاک باید هر روز کمی آب داشته باشد؛ به همین دلیل باید به وضعیت آب‌وهوایی توجه کنید تا در روزهای بارانی، از آبیاری آن خودداری کنید.
روش نگهداری از درختچه پیراکانتا
در این قسمت به نکات مهمی در مورد نگهداری از درختچه پیراکانتا پس از کاشت آن می‌پردازیم. این نکات را به دقت مطالعه کنید تا با روش نگهداری پیراکانتا آشنا شوید.
تعادل در آبیاری را حفظ کنید
به یاد داشته باشید: «کسی که میانه‌رو باشد، روزگارش بر وفق مراد است.» بنابراین، اصل تعادل را رعایت کنید. گیاه پیراکانتا می‌تواند تا یک هفته بدون آب یا باران زنده بماند، اما اگر بیش از یک هفته آب دریافت نکند، حتما باید محیط اطرافش را به‌طور کامل آبیاری کنید.
اصول
“““html
روش نگهداری پیراکانتا می‌گوید اگر دیدید که برگ‌های گیاه در حال ریزش هستند، احتمالاً به دلیل کمبود آب است و گیاه نمی‌تواند برگ‌هایش را نگه دارد. اما اگر رنگ برگ‌ها زرد شد یا ساقه کمی نرم شد، نشانه این است که زیاد به گیاه آب داده‌اید.
پیراکانتا را در مسیر درست هدایت کنید!
اگر می‌خواهید که گیاه پیراکانتا به یک سمت خاص رشد کند، می‌توانید با رعایت نکات ساده نگهداری، این کار را انجام دهید. بیشتر انواع پیراکانتا، قادرند به خودی خود و بدون نیاز به کمک، روی دیوار یا حصار قرار بگیرند و به طور عمودی رشد کنند؛ اما استفاده از یک حمایت کمکی، معمولاً بهتر خواهد بود.
شما می‌توانید یک سیم در امتداد دیوار بکشید و گیاه را با استفاده از مفتول یا ریسمان به آن متصل کنید تا به جهت مورد نظر شما رشد کند. اگر پیراکانتا را در کنار حصار کاشتید، نیاز به سیم‌کشی ندارید و فقط کافی است که گیاه را به همان حصار متصل کنید.
از خاک و ریشه‌ها محافظت کنید
یک نکته مهم برای نگهداری پیراکانتا این است که یک لایه ۵ سانتی‌متری مالچ (ترکیبی از کاه، خاک‌اره، و برگ) را در زیر هر درختچه پیراکانتا بریزید. مالچ رطوبت خاک را حفظ می‌کند و از ضعیف‌شدن ریشه گیاه در هوای خشک جلوگیری می‌کند. همچنین، این کار می‌تواند از یخ‌زدگی زمین در زمستان‌های سرد جلوگیری کند.
با احتیاط به سراغ کود بروید
زمانی که به نگهداری از درختچه پیراکانتا می‌پردازید، حتماً به نحوه کوددهی توجه کنید. معمولاً برای این گیاه، کوددهی ضروری نیست و کودهای سرشار از نیتروژن می‌توانند ضرر بیشتری به گیاه بزنند. نیتروژن می‌تواند باعث رشد غیرطبیعی برگ‌ها بشود، که این وضعیت می‌تواند میوه‌دهی را کاهش و خطر بیماری را افزایش دهد.
اگر احساس کردید که گیاه به کود نیاز دارد، بهتر است از کودهایی استفاده کنید که دارای نسبتی متعادل از نیتروژن، فسفر و پتاسیم باشند، یا حتی نسبت فسفر و پتاسیم بیشتری داشته باشند. بهترین زمان برای کوددهی، اوایل بهار و اواخر تابستان است.
به نکات هرس توجه کنید
اگر نمی‌خواهید که گیاه شما با شاخ و برگ اضافی و نامنظم مواجه شود، بهتر است قیچی باغبانی را بردارید و به اصلاح گیاه بپردازید.
پیراکانتا به ۳ بار اصلاح در سال نیاز دارد. شما می‌توانید هر زمان که خواستید این کار را انجام دهید، اما باغبان‌های حرفه‌ای روش‌های خاص خود را دارند.
معمولاً باغبان‌ها هرس را در اوایل بهار، اوایل تا اواسط پاییز، و اواخر پاییز تا اوایل زمستان انجام می‌دهند. از زمانی که زمستان به سمت بهار حرکت می‌کند تا اواسط بهار، این گیاه در حال رشد است و بهتر است تا پایان این رشد جدید صبر کنید.
از این رشدهای جدید، حداقل چند گل را باقی بگذارید تا میوه‌ها را از دست ندهید، زیرا میوه‌ها فقط از جوانه‌هایی که حداقل یک‌سال از رویش آن‌ها گذشته باشد، به دست می‌آیند. اجازه دهید میوه‌ها تا اواسط پاییز رشد کنند و سپس به سراغ هرس آن‌ها بروید تا میوه‌ها در معرض هوا قرار نگیرند و پوسیده نشوند. از اواخر پاییز هم می‌توانید به هرس شاخ و برگ‌ها بپردازید تا زیبایی توت‌ها بیشتر شود.
مقابله با آفات درختچه پیراکانتا
شایع است که هر گیاهی ممکن است که با آفات مختلف روبه‌رو شود. فلس‌ها، کنه‌های توری، شته‌ها و کنه‌های عنکبوتی، چهار نوع آفت اصلی هستند که ممکن است پیراکانتای شما به آن‌ها دچار شود.
زمانی که گیاه شما به آفت دچار شد، سریعاً یک آفت‌کش مناسب انتخاب کنید و طبق دستورالعمل آن عمل کنید. اگر قصد دارید از میوه‌های پیراکانتا استفاده کنید، به ارگانیک بودن آفت‌کش اهمیت دهید.
پیشگیری بهتر از درمان است
برخی از آفت‌ها هستند که وقتی گیاه به آن‌ها مبتلا می‌شود، می‌توان با اقدام پیشگیرانه از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کرد.
“`
بعضی از آفت‌ها درمانی ندارند. گاهی شاید با استفاده از آفت‌کش‌ها بتوانیم جلوی آن‌ها را بگیریم، ولی این همیشه جواب نمی‌دهد. بهترین کار این است که از ابتدا گیاهی را انتخاب کنید که مقاوم به آفت‌ها و بیماری‌ها باشد و سپس با دقت از آن نگهداری کنید. نگران نباشید؛ احتمال ابتلا به آفت‌هایی که درمان ندارند، خیلی کم است.
شرایط نگهداری بونسای پیراکانتا
بونسای یا دارسان، یک هنر باستانی از ژاپن است که در آن با تغییرات در یک گیاه چوبی، آن را به درختچه‌ای زیبا تبدیل می‌کنند که شبیه یک درخت کامل است. می‌توانید از گیاه پیراکانتا هم برای ساخت بونسای استفاده کنید و از زیبایی آن لذت ببرید. روش نگهداری آن مشابه روش نگهداری پیراکانتا در حیاط و فضای باز است.
خاک مناسب
برای نگهداری بونسای پیراکانتا، زهکشی مناسب اهمیت زیادی دارد. باید از یک خاک سبک و متخلخل استفاده کنید که آب را به خوبی عبور دهد. همچنین باید مقدار مناسبی از مواد آلی در آن وجود داشته باشد تا گل‌های زیبا و میوه‌های جذابش را تولید کند. می‌توانید از ترکیب ۴۰ درصد خاک آلی و ۶۰ درصد سنگدانه‌های معدنی استفاده کنید. حواستان باشد که موادی که برای خاک انتخاب می‌کنید، باید عاری از آفت و حشرات باشند.
مکان نگهداری
در بین درختچه‌های مینیاتوری، بونسای پیراکانتا مقاوم‌تر از بقیه است. بنابراین می‌توانید آن را هم داخل و هم خارج از خانه نگهداری کنید. این گیاه می‌تواند دما تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد را تحمل کند، بنابراین باید با توجه به وضعیت آب و هوا تصمیم بگیرید که آن را کجا بگذارید. مطمئن شوید که در معرض بادهای شدید نیست تا به برگ‌هایش آسیب نرسد.
یکی دیگر از نکات مهم نگهداری بونسای پیراکانتا، نور خورشید است. محیط مناسب برای این گیاه، یک اتاق خنک و بدون گرمایش مصنوعی است. یک محل آفتابی در خانه شما، دقیقاً همان مکانی است که این گیاه نیاز دارد. همچنین از تهویه‌ی مناسب اتاق غافل نشوید تا بونسای پیراکانتای شما دچار آفت‌های قارچی نشود.
آبیاری بونسای پیراکانتا
مرطوب نگه داشتن خاک یکی از نکات کلیدی در نگهداری درختچه پیراکانتا در فضای باز است و برای بونسای هم همینطور است. آبیاری بونسای در فصل‌های مختلف نکات خاص خودش را دارد. مثلاً در دو فصل اول گرما که زمان گل‌دهی گیاه است، باید حداقل هفته‌ای یکبار رطوبت خاک گلدان را بررسی کنید. اگر خاک هنوز یک بند انگشت خشک بود، باید به آن آب بدهید.
سؤالی که همیشه برای کسانی که گیاه نگهداری می‌کنند پیش می‌آید این است که چقدر باید آب بدهند؟ در اینجا اهمیت زهکشی خاک مشخص می‌شود. اگر زهکشی درست باشد، باید تا زمانی که آب از سوراخ‌های زیر گلدان خارج شود، آب بدهید. در دو فصل سرد بعدی، باید دو تا سه بار در ماه رطوبت خاک را بررسی کنید و البته مقدار آب را هم کاهش دهید؛ اما هرگز فراموش نکنید که خاک باید مرطوب بماند.
استراتژی در هرس بونسای
این گیاه دوست‌داشتنی به راحتی به شکلی که شما می‌خواهید، درمی‌آید. فقط کافی است نکات هرس آن را بدانید. پیشنهاد می‌کنم کمی راجع به روش‌های هرس بونسای مطالعه کنید تا مثل یک حرفه‌ای این کار را انجام دهید. یکی از سبک‌هایی که پیراکانتا می‌تواند تحمل کند، سبک آبشاری است.
اگر نمی‌خواهید به طور تخصصی هرس کنید، حداقل هرس اولیه را انجام دهید؛ چون به سلامت و رشد گیاه کمک می‌کند. در اوایل بهار و اواخر تابستان هر سال، شاخه‌های قدیمی و شکننده را باید قطع کنید.
زمانی که پیراکانتا تحت تأثیر تغذیه نامناسب، وجود آفت‌ها یا تعویض گلدان قرار می‌گیرد و شرایط خوبی ندارد، هرس کردن می‌تواند به بهبود اوضاع کمک کند. با از بین بردن برخی گل‌ها، می‌توانید توجه گیاه را به رشد برگ‌ها و شاخه‌ها معطوف کنید، هرچند ممکن است بار میوه‌اش هم کم شود.
در کمین بودن آفت‌ها
چون هیچ زیبایی بدون دردسر نیست، بونسای پیراکانتا هم با آفت‌های مختلفی تهدید می‌شود. برخی از مهم‌ترین این آفت‌ها شامل موارد زیر هستند:
- حشرات فلس‌دار
- شته‌ها
- آتشک
- کنه‌های عنکبوتی
- کرم پیله‌ساز
- کرم برگ
بسیاری از این آفت‌ها را می‌توان با استفاده از مواد شیمیایی یا حتی محصولات طبیعی، مثل آفت‌کش‌ها، کنترل کرد. دقیقا مانند روش نگهداری پیراکانتا در فضای باز، تنها کافی است آفت‌کش مناسب را تهیه کرده و طبق دستور آن عمل کنید.
در میان این آفات، آتشک‌ها یکی از جدی‌ترین تهدیدها هستند؛ زیرا درمانی برای آن وجود ندارد. آتشک یک نوع بیماری قارچی است که برگ‌های گیاه را آسیب می‌زند. با این حال، می‌توانید از روش‌های پیشگیرانه استفاده کنید.
به خاک و محیط اطراف گیاه دقت کنید. اگر هر نوع حشره‌ای مشاهده کردید، به سرعت آن را حذف کنید. طبق روش نگهداری پیراکانتا، این گیاه را نباید در کنار دیگر درختچه‌های پیراکانتا قرار دهید. همیشه قبل و بعد از لمس کردن گیاه، دستان‌تان را بشویید. با آبیاری منظم و صحیح، ایجاد یک محیط مناسب و پیروی از روش مدیریت پیراکانتا، می‌توانید با آرامش از گیاه خود لذت ببرید.