موارد مصرف و عوارض جانبی رانولازین
رانولازین (Ranolazine) یک نوع داروی قلبی است که برای درمان آنژین مزمن استفاده می‌شود. آنژین به درد قفسه سینه اطلاق می‌شود که به دلیل مشکل در تأمین خون برای قلب ایجاد می‌شود. این مشکل به علت تنگ شدن عروق اصلی قلب به وجود می‌آید. وقتی عروق تنگ می‌شوند، خون کمتری به عضلات قلب می‌رسد و این باعث ایجاد درد آنژین می‌شود.
رانولازین معمولاً به همراه سایر داروها برای جلوگیری از بروز دردهای آنژینی مصرف می‌شود.
نام تجاری: رانکسا
مکانیسم اثر رانولازین
رانولازین به گونه‌ای عمل می‌کند که بدون تأثیر بر ضربان قلب یا فشار خون، درد آنژین و کمبود خون‌رسانی به قلب را کاهش می‌دهد. در دوزهای درمانی، این دارو مانع فعالیت بخشی از کانال‌های ورودی سدیم در سلول‌های قلبی می‌شود و به این ترتیب میزان سدیم درون سلول‌ها کاهش می‌یابد. این کاهش، ورود کلسیم به سلول‌ها را کم می‌کند.
کاهش کلسیم درون سلولی باعث می‌شود قلب کمتر منقبض شود و نیاز به اکسیژن کاهش یابد. به نوعی، رانولازین باعث بزرگ‌تر شدن قلب می‌شود و این باعث کاهش علائم آنژین می‌شود. در دوزهای بالاتر، همچنین می‌تواند بر جریان پتاسیم تأثیر گذاشته و زمان انقباض قلب را طولانی کند.
فارماکوکینتیک رانولازین
- جذب: این فرایند بسیار متغیر است و مصرف همزمان داروهای خاص می‌تواند جذب را افزایش دهد.
- اتصال به پروتئین: تقریباً 62 درصد از دارو به پروتئین‌ها متصل می‌شود.
- متابولیسم: این دارو به طور اصلی در کبد تجزیه می‌شود و کمتر در دستگاه گوارش.
- زیست دست یابی: بین 35 تا 55 درصد.
- نیمه عمر: رانولازین حدود 7 ساعت و متابولیت‌های آن 6 تا 22 ساعت.
- زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: بین 2 تا 5 ساعت.
- دفع: بیشتر از طریق ادرار و به میزان کمتری از طریق مدفوع صورت می‌گیرد.
نکاتی که قبل از مصرف رانولازین باید در نظر گرفته شود
برخی از داروها برای افراد خاص مناسب نیستند و بهتر است قبل از مصرف رانولازین، پزشک شما از موارد زیر مطلع باشد:
- اگر باردار یا در حال شیردهی هستید.
- اگر دارای ضربان قلب نامنظم هستید.
- اگر قبلاً دچار نارسایی قلبی شده‌اید.
- اگر بیماری کلیوی دارید.
- اگر مشکلات روحی یا روانی دارید.
- اگر داروهای خاصی مصرف می‌کنید، چه تجویزی و چه بدون نسخه، از جمله داروهای گیاهی و مکمل‌ها.
موارد منع مصرف رانولازین
- سیروز کبدی
- استفاده همزمان با داروهای قوی که متابولیسم را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
عوارض جانبی رانولازین
- عوارض قلبی: کاهش ضربان قلب، افت فشار خون، تپش قلب، و برخی دیگر از مشکلات.
- محیطی: افزایش QTc
- سیستم عصبی مرکزی: سردرد، گیجی، حمله وازوواگال، سرگیجه
- مشکلات پوستی: تعریق زیاد
- مشکلات گوارشی: یبوست، درد شکمی، بی‌اشتهایی، سوء هاضمه، تهوع، استفراغ، خشکی دهان
- مشکلات عصبی عضلانی: ضعف
- مشکلات چشمی: تاری دید
- مشکلات گوشی: زنگ زدن گوش
- مشکلات کلیوی: وجود خون در ادرار
- مشکلات تنفسی: تنگی نفس
“`html
تداخلات دارویی با رانولازین
- داروهای ضد آریتمی مانند دوفتیلیید، کینیدین و سوتالول: این داروها ممکن است فاصله QT را بیشتر کنند و لذا نمی‌توان آنها را به طور همزمان استفاده کرد.
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای: ممکن است متابولیسم این داروها کاهش یابد و نیاز به کم کردن دوز آنها باشد.
- ضد قارچ‌های آزول: این داروها ممکن است غلظت رانولازین را افزایش دهند و خطر طولانی‌تر شدن فاصله QT را بالا ببرند. باید از مصرف همزمان آنها خودداری کرد.
- داروهای ضد سایکوز: این داروها نیز فاصله QT را افزایش می‌دهند و همزمانی با آنها ممنوع است.
- مسدود کننده‌های کانال کلسیمی: این‌ها نیز غلظت رانولازین را بالا می‌برند و خطر طولانی‌تر شدن فاصله QT را افزایش می‌دهند. از مصرف همزمان خودداری کنید.
- سیکلوسپورین: این دارو ممکن است جذب رانولازین را افزایش دهد. باید با احتیاط مصرف شود.
- دیگوگسین: ممکن است غلظت دیگوگسین در خون افزایش یابد، اما بر رانولازین تاثیری ندارد. ممکن است نیاز به تنظیم دوز دیگوگسین باشد، ولی نیازی به تنظیم دوز رانولازین نیست.
- آب گریپ فروت: ممکن است غلظت رانولازین را افزایش دهد.
- مهار کننده‌های پروتئاز HIV: این داروها نیز ممکن است غلظت رانولازین را بالا ببرند و خطر طولانی‌تر شدن فاصله QT را افزایش دهند. از مصرف همزمان آنها خودداری کنید.
- ماکرولیدها: این داروها ممکن است غلظت رانولازین را افزایش دهند و باید از مصرف همزمان آنها اجتناب کرد.
- پاروکستین: این دارو ممکن است غلظت رانولازین را افزایش دهد، اما نیازی به تنظیم دوز آن نیست.
- سیمواستاتین: غلظت سیمواستاتین ممکن است افزایش یابد، اما بر رانولازین تاثیری ندارد. ممکن است نیاز به تنظیم دوز سیمواستاتین باشد، ولی تنظیم دوز رانولازین نیاز نیست.
اگر یک دوز از این دارو را فراموش کنید چه می‌شود؟
از آنجایی که این دارو فقط در صورت لزوم مصرف می‌شود، احتمال فراموش کردن یک دوز کم است. اما به محض اینکه متوجه شدید دوز فراموش شده‌اید، آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی هستید، از مصرف دوز فراموش شده خودداری کنید و برای جبران دوز گذشته، در دوز بعدی دارو را اضافه نکنید.
اگر بیش‌ازحد از این دارو مصرف کنید چه اتفاقی میفتد؟
باید با اورژانس تماس بگیرید. مصرف بیش‌ازحد این دارو می‌تواند موجب تهوع، استفراغ، بی‌حسی یا حس سوزن سوزن شدن، سرگیجه، دید نامناسب، سردرگمی یا بی‌هوشی شود.
هنگام مصرف این دارو از چه چیزهایی باید اجتناب کنید؟
- این دارو ممکن است تفکر یا توانایی پاسخ‌دهی شما را تحت تاثیر قرار دهد. اگر در حال رانندگی یا انجام کارهای دیگری هستید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.
- مصرف گریپ فروت و آب گریپ فروت همزمان با این دارو می‌تواند موجب تداخل در اثر آن شود و در نتیجه ممکن است عوارض خطرناکی بوجود آورد. در مورد مصرف آنها با پزشک مشورت کنید.
“““html
استفاده از محصولات گریپ فروت باید با پزشک خود مطرح شود.
هشدارها در مورد رانولازین
- رانولازین نمی‌تواند حمله‌های حاد قلبی را درمان کند.
- این دارو ممکن است فاصله QT در قلب را بر اساس دوزی که مصرف می‌شود یا غلظت آن در خون افزایش دهد.
- افرادی که مشکل کبد دارند، بیشتر به این افزایش فاصله QT حساس هستند.
- در بیماران بالای 75 سال باید با احتیاط مصرف شود.
- افرادی که مشکل کلیه دارند نیز باید با احتیاط از این دارو استفاده کنند و فشار خون آنها باید کنترل شود.
- افرادی که سابقه سرطان‌های بدخیم یا پولیپ‌های آدنومایی دارند نیز باید مراقب مصرف این دارو باشند.
توصیه‌های دارویی رانولازین
- می‌توان این دارو را با یا بدون غذا مصرف کرد. قرص را باید به‌طور کامل بلعید و از خرد کردن یا جویدن آن باید خودداری کرد.
نحوه نگهداری داروی رانولازین
- این دارو را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
- دارو را در مکانی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
سایت رضیم
“`