آشنایی با دی‌سیکلومین، موارد مصرف، عوارض و موارد منع مصرف
دی‌سیکلومین به‌عنوان یک داروی کمکی در مشکلات مربوط به دستگاه گوارش که با گرفتگی‌های عضلانی همراه است، کاربرد دارد.
نحوه مصرف
بزرگسالان: مقدار 10 تا 20 میلی‌گرم، سه بار در روز مصرف می‌شود.
کودکان: در کودکان 6 ماه تا 2 سال، مقدار 5 تا 10 میلی‌گرم حداکثر 3 تا 4 بار در روز قبل از غذا توصیه می‌شود. در کودکان 2 تا 12 سال، 10 میلی‌گرم، سه بار در روز مصرف می‌شود.
هشدارها و عوارض جانبی
مصرف این دارو در موارد زیر توصیه نمی‌شود: گلوکوم با زاویه بسته، بازگشت محتویات معده به مری، انسداد فلجی روده، انسداد روده، بیماری‌های انسدادی مجاری ادراری و میاستنی گراو. همچنین، این دارو در کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی‌شود.
1 – در افراد سالخورده با بیماری انسدادی مجاری ادراری یا بزرگ شدن پروستات باید با احتیاط مصرف شود.
2 – در شرایط زیر باید با احتیاط مصرف شود:
تاکی‌کاردی، نارسایی قلبی، انسداد فلجی روده، کولیت اولسراتیو و تنگی پیلور.
3 – با مصرف الکل ممکن است علائم تنفسی مانند مشکل در تنفس، تنگی نفس، افت تنفسی و آپنه، همچنین حملات تشنجی به دلیل احتمال ورود دارو به ریه‌ها بروز کند.
عوارض جانبی این دارو می‌تواند شامل خشکی دهان، مشکل در بلع و نوشیدن، قرمزی و گشاد شدن مردمک، افزایش فشار داخل چشم، خشکی پوست، یبوست، مشکل در دفع ادرار، برادی‌کاردی، و همچنین تاکی‌کاردی واکنشی و تپش قلب باشد.
تداخل‌های دارویی: مصرف همزمان این دارو با داروهای مضعف CNS می‌تواند اثرات آنها را تشدید کند. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای، آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضدجنون و داروهای دوپامینرژیک می‌تواند اثرات آنتی‌کولینرژیک این داروها را افزایش دهد. مصرف همزمان دی‌سیکلومین با کتوکونازول ممکن است باعث کاهش جذب آن شود.
نکات قابل توصیه:
1 – برای کاهش تحریک معده، این دارو را همراه غذا یا شیر مصرف کنید.
2 – از مصرف داروهای ضداسید یا ضداسهال کمتر از 1 تا 2 ساعت پس از مصرف این دارو خودداری کنید.
3 – در صورت فعالیت زیاد، به ویژه در هوای گرم، احتمال بالا رفتن دمای بدن وجود دارد.
4 – پس از مصرف این دارو از کار با وسایل و آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، از جمله رانندگی، خودداری کنید.
5 – از تزریق وریدی این دارو خودداری نمایید.