گل نیلوفر نشانه چیست ؟
گل نیلوفر آبی دوازده برگ دارد و به لوتوس هم شناخته می‌شود. در تخت جمشید و شوش نشانه‌هایی از این گل دیده می‌شود. گل‌های نیلوفر در مرداب‌ها شکوفا می‌شوند و ریشه‌هایشان در گل و لای قرار دارد.
گل نیلوفر آبی یک گیاه آبزی، زیبا و دائمی است که دارای برگ‌های بزرگ و پهنی به شکل قلب است. اندازه این برگ‌ها بین 3 تا 30 سانتی‌متر است و روی سطح آب یا در آب غوطه‌ور است. این گیاه دارای دمبرگ‌های بلند و استوانه‌ای است که از ریشه آبی بزرگش بیرون می‌آید.
این گل زیبا معانی و نمادهای زیادی دارد، اما بیشتر آن‌ها به تقدس این گل اشاره می‌کنند. در ادامه به بررسی این نمادها پرداخته می‌شود.
گل نیلوفر آبی نماد چیست ؟
گل نیلوفر، سوسن شرقی یا لوتوس نمادهای مختلفی دارد که در برخی عقاید ملل دیگر نیز مشترک است. نیلوفر نماد کمال و زیبایی است. ریشه‌های آن نشان‌دهنده ماندگاری و ساقه‌اش نماد پیوند انسان با اصل و ریسمان وجودش است.
گل نیلوفر مظهر صلح جهانی است و نمادهای مختلفی را بیان می‌کند. برای مثال، این گل نماد صلح جهانی، باروری، عبادت، ریاضت، سلامتی، زیبایی، عشق، موفقیت، حمایت از موجودات زنده و قدرت باروری زمین است.
نیلوفر همچنین نماد روشنایی است و نتیجه قدرت خلاق خورشید، قمر و آتش هم به حساب می‌آید. این گل به عنوان محصولی از آب‌ها و نور خورشید شناخته می‌شود.
نماد گل لوتوس
گل نیلوفر در ایران باستان نماد چه بود ؟
در پاسخ به این سوال که نماد گل نیلوفر در ایران باستان چیست؟ باید گفت در ایران باستان، نیلوفر نماد جاودانگی بود. زیرا این گل تنها گلی است که در مرداب‌های خاموش ظاهر می‌شود.
نیلوفر در شرایط خاصی رشد می‌کند؛ به این صورت که ریشه‌هایش در گل و لای قرار دارد، اما برگ‌هایش به سمت نور خورشید گشوده می‌شوند.
در ایران باستان، نور سمبل گل نیلوفر است زیرا ارتباط قوی‌ای با آب دارد. نیلوفر آبی بین گل و لای مرداب‌ها رشد کرده و به زیبایی خاصی دست می‌یابد.
نیلوفر نشان‌دهنده رنج و مشقت افرادی است که در زندگی گذرگاه‌های سختی را تجربه کرده و به آرامش دست یافته‌اند. این افراد مانند نیلوفر آبی از مرداب به سوی زندگی سرشار از شادابی و حیات می‌روند.
می‌توان گفت که به لحاظ رویش این گل، شباهتی به تولد انسان دارد. زیرا هر دو در پی اوج‌گیری و شکوفایی هستند.ظاهر این گل در تمام تمدن‌ها، نماد مفاهیم مشترکی محسوب می‌شود.
نیلوفر آبی مظهر خورشید است و پیوند نزدیکی با میترا دارد. به این دلیل که با طلوع خورشید باز و با غروب آن بسته می‌شود.
هخامنشیان به میترا علاقه خاصی داشتند و به همین خاطر از گل، برگ و شاخه‌های این گل در تزئینات ساختمان‌های تخت جمشید استفاده می‌کردند.
از اسطوره‌های ایرانی، می‌توان به میترا (خدای روشنایی) و آناهیتا (ایزد آب‌های روان) اشاره کرد که نمادشان لوتوس است. ارتباط نزدیک بین این ایزدان و لوتوس به اهمیت این گل اشاره می‌کند.
در سنگ‌نگاره‌ای از شاپور دوم، ایزد مهر را مشاهده می‌کنیم که روی لوتوسی بزرگ ایستاده است. طبق باورهای اساطیری، ایزد مهر نماد خورشید است و نیلوفر با او ارتباطی نزدیک دارد.
در ایران باستان، آناهیتا ایزد بانوی آب و باران است و معمولاً با کوزه آبی که بر دوش دارد نشان داده می‌شود. طبق عقاید آن زمان، او ایزدبانی آب‌های روی زمین است. نماد او گل لوتوس، سبوی آب و ماهی و… است. آناهیتا به معنای رود قوی و پاک می‌باشد.
گل لوتوس نشانه چیست ؟
در تمدن هند گل نیلوفر نماد چیست ؟
نیلوفر در هند به عنوان یکی از گل‌های مقدس شناخته می‌شود و در تمام زندگی مردم این کشور نفوذ داشته است. در هند این گل مقدس بوده و نمادی از نظم و زیبایی است. هندی‌ها معتقدند که سرنوشت نیلوفر به سرنوشت انسان شبیه است.
ریشه لوتوس در آب قرار دارد و از عمق این بی‌نظمی، یک گل زیبا با کاسبرگ‌های مرتب و متعدد روی آب می‌روید.
اینکه فقط چند عدد از گلبرگ‌های نیلوفر شکوفا می‌شوند و بقیه آن‌ها یکدیگر را پوشانده‌اند و زیر گلبرگ‌های وسط قرار گرفته‌اند، نشان‌دهنده حقیقت زمان‌های آینده است که همیشه بخشی از آن به مرحله شکوفایی می‌رسد.
هستی مملو از غنچه‌هایی است که به وقت مناسب شکوفا می‌شوند.
همچنین بخوانید: