قرص فنازومکس چیست؟
قرص فنازومکس (phenazomex) یا فنازوپیریدین برای کاهش سوزش و درمان عفونت‌های ادراری استفاده می‌شود. سرگیجه و سردرد جزو عوارض قرص فنازومکس به حساب می‌آیند. این قرص به طور خاص برای درمان عفونت‌های ادراری و کاهش سوزش هنگام ادرار تجویز می‌شود. با ما همراه باشید. قرص فنازومکس (phenazomex) یا فنازوپیریدین یک اثر بی‌حس‌کننده دارد که برای درمان علائمی مانند درد و سوزش هنگام ادرار، احساس فوریت یا تکرار در ادرار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نام‌های تجاری، موارد کاربرد، عوارض و تداخل دارویی:
عوارض جانبی شامل سرگیجه، سردرد، سوءهاضمه، درد یا گرفتگی معده، متهموگلوبینمی، ضعف یا خستگی غیرعادی، زرد شدن چشم‌ها یا پوست، بالا رفتن فشار خون، مشکل در تنفس، کاهش غیرمنتظره ادرار، ورم صورت، انگشتان و پاها، و احساس تشنگی می‌شود. بهتر است مقدار مصرف این دارو تحت نظر پزشک تعیین گردد. معمولاً برای کاهش دردها ناشی از عفونت یا تحریک مثانه در بزرگسالان، میزان 200 میلی‌گرم سه بار در روز به صورت خوراکی تجویز می‌شود. همچنین در کودکان 6 تا 12 سال، 12 میلی‌گرم به صورت تقسیم شده سه بار در روز و برای مدت 2 روز به صورت خوراکی مصرف می‌شود.
مقدار و روش مصرف قرص فنازومکس
برای بهترین نتیجه، مقدار مصرف این دارو باید تحت نظر پزشک تعیین شود. عموماً بزرگسالان برای کاهش درد ناشی از عفونت یا تحریک مثانه، 200 میلی‌گرم از دارو سه بار در روز مصرف می‌کنند. همچنین در کودکان 6 تا 12 سال، 12 میلی‌گرم به صورت تقسیم‌شده برای سه بار در روز و به مدت 2 روز تجویز می‌شود.
مکانیسم اثر قرص فنازومکس
این دارو اثر بی‌حس‌کننده و ضد درد موضعی بر روی بافت‌های مثانه دارد.
فارماکوکینتیک قرص فنازومکس
از متابولیت‌های این دارو می‌توان به استامینوفن اشاره کرد. فنازوپیریدین تا 90 درصد طی 24 ساعت بدون تغییر یا به صورت متابولیت از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. 80 درصد مقدار مصرف به صورت استامینوفن و تقریباً 65 درصد به صورت تغییر نیافته از بدن خارج می‌شود.
عوارض قرص فنازومکس
سرگیجه، سردرد، سوءهاضمه، درد یا گرفتگی معده، متهموگلوبینمی، ضعف یا خستگی غیرعادی، زرد شدن چشم‌ها یا پوست، افزایش فشار خون، مشکلات تنفسی، کاهش ناگهانی مقدار ادرار، ورم صورت و اندام‌ها و تشنگی می‌تواند از جمله عوارض این دارو باشد.
تداخل دارویی با قرص فنازومکس
فنازوپیریدین می‌تواند با بسیاری از آزمایش‌های ادراری تداخل ایجاد کند و ممکن است نتیجه‌ها را نادرست نشان دهد. این شامل قند ادرار، بیلیروبین ادرار، استروئیدها و کتون‌های ادراری می‌شود.
نکاتی که در مورد مصرف این دارو باید بدانید
- این دارو می‌تواند نتایج آزمایش‌های ادراری را تحت تأثیر قرار دهد و باعث دریافت نتیجه‌های نادرست شود.
- مراقبت بیشتری در استفاده از این دارو در افراد مسن که ممکن است دارو در بدن آن‌ها تجمع کند و عملکرد کلیه‌شان کاهش یابد، لازم است.
- فنازوپیریدین می‌تواند رنگ ادرار را به نارنجی مایل به قرمز تغییر دهد و ممکن است لباس‌ها را لکه‌دار کند.
- بهتر است دارو را همراه با غذا یا بلافاصله پس از آن مصرف نمایید.
- این دارو می‌تواند سطح هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد.
- اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری، آن را مصرف کنید و از دو برابر کردن دوز خودداری نمایید.
“`html
- از مصرف دوز بعدی خودداری کنید.
- اگر علائم بیماری بدتر شد یا بهبود نیافت، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
- در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط دارو مصرف کنید.
قرص فنازومکس و سوزش ادرار
شاید تا به حال با مشکلاتی مثل سوزش هنگام ادرار یا نیاز مکرر به ادرار مواجه شده‌اید. در این مواقع، قرص بی‌حس کننده‌ای به نام فنازومکس تجویز می‌شود که برای رفع این علائم مفید است. این قرص که به فنازوپیریدین نیز معروف است، برای بهبود عفونت ادراری توسط پزشک معین می‌شود.
عفونت دستگاه ادراری
عفونت دستگاه ادراری (به اختصار UTI یا عفونت مجاری ادراری) یک نوع عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری اثر می‌گذارد. اگر عفونت بر بخش تحتانی تاثیر بگذارد، به آن سیستیت (عفونت مثانه) می‌گویند و اگر بر بخش فوقانی تاثیر داشته باشد، به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) می‌گویند. علائم این عفونت در قسمت تحتانی شامل درد یا نیاز مکرر به دفع ادرار است، در حالی که در صورت پیلونفریت، ممکن است تب و درد در ناحیه پهلو نیز وجود داشته باشد. خصوصاً در افراد مسن یا بچه‌ها، این علائم ممکن است به شکل مبهمی ظاهر شوند.
باکتری اشرشیا کولی عامل اصلی این نوع عفونت‌هاست، اما گاهی اوقات باکتری‌های دیگر، ویروس‌ها یا قارچ‌ها نیز باعث آن می‌شوند. عفونت‌های دستگاه ادراری بیشتر در زنان دیده می‌شود، چرا که تقریباً نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار به این عفونت مبتلا می‌شوند. عود مجدد بیماری نیز متداول است. عوامل خطر شامل آناتومی بدن زنان، ارتباط جنسی و سابقه خانوادگی هستند. پیلونفریت معمولاً بعد از عفونت مثانه بروز می‌کند، اما ممکن است به دلیل عفونت‌هایی که از طریق خون منتقل می‌شوند نیز ایجاد شود. تشخیص این نوع عفونت بیشتر در زنان سالم و جوان براساس علائم ممکن است و اگر علائم مبهم باشند، تشخیص آن سخت می‌شود زیرا ممکن است باکتری وجود داشته باشد اما عفونتی دیده نشود. در موارد پیچیده، کشت ادرار می‌تواند کمک‌کننده باشد.
برای کسانی که دچار عفونت‌های مکرر هستند، استفاده از دوز پایین آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان پیشگیری می‌تواند موثر باشد. در موارد غیرپیچیده، عفونت‌های دستگاه ادراری با مصرف آنتی‌بیوتیک در مدت کوتاه به آسانی درمان می‌شود، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها در حال افزایش است. در موارد پیچیده، دوره درمان ممکن است نیاز به طولانی‌تر شدن یا نیاز به تزریق آنتی‌بیوتیک وریدی داشته باشد و اگر علائم در طول دو یا سه روز بهبود نیافت، باید آزمایش‌های بیشتری انجام شود. عفونت‌های دستگاه ادراری در زنان یکی از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان این عفونت‌ها افزوده می‌شود.
همه چیز درباره عفونت ادراری
بسیاری از زنان حداقل یک بار در زندگی خود به عفونت ادراری دچار شده‌اند. به طور کلی، زنان بیشتر از مردان و زنان متاهل بیشتر از سایرین به عفونت ادراری مبتلا می‌شوند. این نوع عفونت در میان تمامی گروه‌های سنی خانم‌ها رایج است. نشانه‌های عفونت ادراری چیست؟ این عفونت از چه علت‌هایی ایجاد می‌شود؟ چه راه‌هایی برای پیشگیری و درمان آن وجود دارد؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ خواهیم داد و چند راهکار طبیعی برای درمان و پیشگیری از این بیماری را معرفی خواهیم کرد: ممکن است عفونت ادراری در مراحل اولیه باشد و فقط مجاری ادراری و مثانه را درگیر کرده باشد که به آن عفونت دستگاه ادراری تحتانی گفته می‌شود. در این حالت، فرد هنگام ادرار کردن درد یا سوزش حس می‌کند و نیاز مکرر به دفع ادرار دارد. در مردان، ممکن است ناحیه مقعد و در زنان ناحیه تناسلی درد کند.
همچنین ممکن است ادرار بوی خیلی قوی و غیر طبیعی داشته و رنگش کدر باشد. اگر عفونت پیشرفت کرده و به کلیه‌ها برسد، به آن عفونت دستگاه ادراری فوقانی یا عفونت کلیه می‌گوییم. در این صورت وضعیت سخت‌تر خواهد بود زیرا فرد علاوه بر علائم عفونت دستگاه ادراری تحتانی، ممکن است تب کند، درد شدیدی در پهلو داشته باشد و حتی دچار تهوع و استفراغ نیز بشود.
“““html
در ادرار برخی افراد ممکن است چرک یا خون دیده شود. اما تشخیص این علائم در افراد مسن‌تر یا کودکان کوچک‌تر سخت‌تر است. گاهی اوقات تنها علامت عفونت ادراری در نوزادان زیر دو سال تب است. وقتی دختر بچه یک ساله‌تان تب می‌کند و نشانه‌ای از بیماری دیگری ندارد، پزشک ممکن است دستور دهد که ادرارش را آزمایش کنند تا از عدم وجود عفونت در ادرار مطمئن شوند. در این شرایط ممکن است نوزاد استفراغ کند، غذا نخورد و دچار زردی شود. در بچه‌های بزرگ‌تر، بی‌اختیاری ادرار یا یبوست می‌تواند نشانه‌هایی از عفونت ادراری باشد.
درمان عفونت ادراری
آب و مایعات زیاد بنوشید. وقتی ادرار بیشتری تولید می‌شود، عفونت و درد کمتر خواهد بود. ویتامین C را زیاد مصرف کنید. می‌توانید آب پرتقال و آب لیمو و انواع نوشیدنی‌های سرشار از ویتامین C بنوشید؛ زیرا ویتامین C برای مقابله با عفونت مجاری ادراری بسیار مفید است. همچنین، ذغال اخته بخورید. در طب سنتی، ذغال اخته به عنوان یک روش مؤثر برای درمان عفونت ادراری معرفی شده است. اما اگر داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنید، در مصرف ذغال اخته احتیاط کنید.
برخی از خوراکی‌ها می‌توانند ادرارآور باشند و در درمان بیماری مؤثر باشند: اسفناج، چغندر، مارچوبه، خیار، کرفس، بامیه نارس، تره، خرفه، شنبلیله و … استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی نیز می‌تواند سودمند باشد: سیر، زنجبیل، جعفری و … همچنین می‌توانید از دمنوش بابونه یا پولک یا پنیرک که آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی هستند برای درمان عفونت استفاده کنید.
خوردن تخم شربتی که خیس خورده و لعاب‌دار باشد نیز برای ناراحتی‌های مجاری ادراری توصیه می‌شود.
کاسنی: برای درمان عفونت ادراری، ۲ تا ۴ گرم ریشه کاسنی را دم کرده و در طول روز مصرف کنید. در طب سنتی به زنان و دخترانی که دچار عفونت‌های ادراری هستند، شستشوی ناحیه تناسلی با سرکه سیب توصیه می‌شود. همچنین، مصرف سرکه سیب برای بهبود عملکرد سیستم ادراری بسیار مفید است.
گزنه: به طور کلی ادرارآور است و می‌تواند در صورت وجود خون در ادرار مفید باشد. برای درمان عفونت مثانه و سنگ مثانه، برگ گزنه را با ریشه شیرین بیان دم کنید و بنوشید. اگر می‌خواهید دمنوش گزنه را تهیه کنید، ۴۰ گرم برگ گزنه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید حدود ۱۰ دقیقه دم بکشد و روزانه ۳ فنجان بنوشید.
عسل و دارچین: دو قاشق غذاخوری عسل و یک قاشق غذاخوری دارچین را در یک لیوان آب گرم حل کرده و مصرف کنید. این روش کمک می‌کند تا مثانه ضدعفونی شود.
پیاز و عسل: جوشانده ۱۵۰ گرم پیاز یا موسیر در یک لیتر آب می‌تواند ادرارآور باشد و به بهبود سریع‌تر بیماری کمک کند. توجه داشته باشید که اگر به درمان عفونت ادراری بی‌توجه باشید، این بیماری ممکن است به کلیه‌ها آسیب بزند، به خصوص در کودکان. به همین دلیل، مادران باید مراقب باشند و در صورت مشاهده کوچک‌ترین علامتی به پزشک مراجعه کنند یا از راهکارهای طبیعی استفاده کنند.
توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری
- این دارو باید در بیماران مبتلا به نقص G6PD یا فاویسم با احتیاط مصرف شود.
- در صورت مصرف همزمان فنازوپیریدین با یک داروی ضدباکتری در درمان عفونت مجاری ادراری، طول درمان با فنازوپیریدین نباید بیش از دو روز باشد.
همچنین بخوانید:
سایت رضیم
“`