مکان های دیدنی اصفهان
به دلیل علاقه و اشتیاق مردم ایران و همچنین بازدیدکنندگانی که از نقاط مختلف جهان به اصفهان می‌آیند، ما هر روز شما را با یکی از جاذبه‌های این شهر آشنا می‌کنیم تا بتوانید از زیبایی‌های آن لذت ببرید.
آرامگاه صائب تبریزی
میرزا محمّدعلی صائب تبریزی در حدود سال ۱۰۰۰ هجری شمسی به دنیا آمد. پدرش تجاری معتبر بود. هرچند اجداد او اهل تبریز بودند، ولی او در اصفهان به دنیا آمد. خانوادهٔ صائب جزو افرادی بودند که با دستور شاه عباس اول از تبریز به اصفهان مهاجرت کردند و در محله عباس‌آباد ساکن شدند که این جمعیت به تبریزی‌های اصفهان معروف شدند.
صائب به تحصیل علوم زمان خود در اصفهان پرداخت. در جوانی به سفر حج رفت و پس از آن به مشهد سفر کرد.
در سال ۱۰۳۴ هجری شمسی، صائب به هندوستان رفت و سپس به هرات و کابل سفر کرد. حاکم کابل، خواجه احسن‌الله، که خود شاعر و نویسنده بود، از صائب به گرمترین شکل استقبال کرد. وقتی که خواجه احسن‌الله به خاطر انتخاب شاه جهان به دکن رفت، صائب را نیز با خود برد.
در سال ۱۰۴۲ هجری شمسی، صائب به ایران بازگشت و در اصفهان سکونت کرد. شاه عباس دوم به او مقام ملک‌الشعرایی داد. صائب هشتاد سال عمر کرد و در اصفهان درگذشت.
درگذشت او در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ هجری شمسی بوده است. آرامگاه او در اصفهان، در محلهٔ لبان، در مکانی است که در زمان حیاتش به تکیه میرزا صائب معروف بود. مقبرهٔ صائب در باغچه‌ای واقع در خیابانی که به نام او نامگذاری شده، قرار دارد.
صائب تبریزی شاعری بسیار پربار بوده و تعداد اشعارش بین شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت تخمین زده شده است. از آثار او بیشتر شامل غزل است و فقط سه تا چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام “قندهارنامه” و چند قطعه دیگر دارد. او همچنین هفده غزل به ترکی آذربایجانی دارد.
صائب سبکی را به اوج رساند که بعد از او به نام سبک هندی شناخته می‌شود. او از الگوی معادله یا “مدعا مثل” بیشتر از دیگر شاعران هم زمانش استفاده کرده است.
شعرهای او دقت در خیال، لطافت اندیشه و معانی ظریف دارند. ابیات غزل‌های او استقلال معنایی دارند و در هر غزل، از چند موضوع مختلف صحبت می‌کند.
آرامگاه صائب تبریزی
صائب همچنین شاعر تک‌بیت‌ها نیز معروف است. از اشعار برجسته او میتوان به این موارد اشاره کرد:
پاکان بیشتر از ستم آسمانی متضرر می‌شوند؛ گندم وقتی پاک شد، از آسیاب آسیب می‌بیند.
از آنجا که کاغذ باد در آسمان هر کسی که در تماشاگاه زمان بیفتد، او را بیشتر بلند می‌کند.
نشان دادن ناراحتی در برابر ظلم، نشانهٔ نادانی است. اشک سوزان باعث شعله‌ور شدن آتش می‌شود.
احساسات نازک و حساس مثل مو باعث می‌شود که من خیلی دقیق شوم. چرا باید نگران افرادی باشم که فقط به جزئیات کوچک توجه دارند؟
در مسیر آزمایش و تجربه نباید به دوستان وابسته باشی، زیرا ممکن است تنها و بی‌کس شوی.
آدرس: خیابان صائب
تنظیم: مژگان جعفری
مجله رضیم