“`html
ناخنک چشم و دلایل ایجاد ناخنک
ناخنک چشم (Pterygium) که به نام ظفره در طب سنتی شناخته می‌شود، یک توده برجسته و صورتی رنگ است که روی سفیدی چشم (قرنیه) شکل می‌گیرد. ناخنک معمولاً به صورت یک ناحیه گوشتی در نقطه داخلی چشم ظاهر می‌شود و یکی از رایج‌ترین بیماری‌های چشمی بعد از آب مروارید است که مردم را به چشم‌پزشکی می‌کشاند.
ناخنک چشم، زمانی که هنوز به گوشه قرنیه وارد نشده باشد، به نام پنیکولا شناخته می‌شود. در واقع، ناخنک یک روند غیرطبیعی در غشای پوشاننده سفیدی چشم است که بر روی قرنیه رشد می‌کند. برخی ناخنک‌ها به آرامی رشد می‌کنند و ممکن است در طول زندگی ادامه داشته باشند. برخی دیگر، پس از دست‌یابی به یک اندازه خاص، رشدشان متوقف می‌شود. به ندرت، ناخنک آن‌قدر بزرگ می‌شود که جلوی مردمک را بپوشاند و مانع از دید کامل می‌شود.
در مراحل اولیه، ناخنک به صورت یک توده سفید در قسمت ملتحمه دیده می‌شود که به مرور زمان به سمت قرینه رشد می‌کند و رگ‌های خونی زیاد باعث می‌شوند که ناخنک صورتی یا قرمز به نظر برسد. این مشکل در نواحی آفتابی و با آب و هوای گرم و خشک بیشتر دیده می‌شود و افرادی که در محیط‌های باز کار می‌کنند، بیشتر در معرض آن قرار دارند.
علت ایجاد ناخنک چشم
ناخنک چشم معمولاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی شایع‌تر است. تا به امروز، علت دقیق بروز ناخنک مشخص نشده است، اما تحقیقات نشان داده‌اند که اشعه UV خورشید نقش مهمی در ایجاد آن دارد.
همچنین، نتایج برخی تحقیقات نشان‌دهنده تأثیر گرد و غبار و آلودگی‌ها بر بروز ناخنک هستند. عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند در ایجاد این مشکل مؤثر باشند. میزان شایع بودن ناخنک در آقایان تقریباً دو برابر خانم‌هاست که ممکن است به دلیل کار بیشتر مردان در محیط‌های باز باشد.
مشاغلی مثل ماهیگیری، کشاورزی و دام‌داری که بیشتر در معرض آفتاب قرار دارند، بیشتر به ناخنک مبتلا می‌شوند. همچنین، شیوع ناخنک در تابستان بیشتر است زیرا تابش آفتاب در این فصل شدیدتر و مستقیم‌تر است.
اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) در ایجاد ناخنک مؤثر است. همچنین، باد شدید و گرد و غبار می‌توانند با تحریک چشم، خطر ایجاد ناخنک را افزایش دهند.
علایم و نشانه های ناخنک چشم
- ناخنک چشم ممکن است در مراحل اولیه بسیار کوچک و کم‌خون باشد و هیچ نشانه‌ای نظیر سوزش یا خارش را ایجاد نکند.
- با این حال، در برخی افراد، ناخنک به سرعت بزرگ می‌شود و رگ‌های خونی زیادی دارد که باعث تحریک و قرمزی چشم می‌شود.
- حتی ناخنک‌های کوچک هم می‌توانند با ایجاد تغییر در قرنیه، موجب آستیگماتیسم و کاهش دید شوند.
- در مراحل حاد، ناخنک می‌تواند با ایجاد یک ضایعه عروقی بزرگ، بینایی را تحت تأثیر قرار داده و موجب تاری دید شود.
- افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، در صورت ابتلا به ناخنک، با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد.
پیشگیری از ناخنک چشم
- برای پیشگیری از ناخنک چشم، هنگام قرار گرفتن در معرض نور آفتاب یا بیرون رفتن در روزهای آفتابی، عینک آفتابی بزنید.
- از آنجا که اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) در ایجاد ناخنک تأثیر دارد، به افراد ساکن در مناطق آفتابی توصیه می‌شود…
“““html
روش‌های درمان ناخنک چشم
- اگر ناخنک کوچک باشد و بر بینایی فرد تأثیر نگذارد، نیاز به درمان خاصی نخواهد داشت.
- در مراحل اولیه، معمولاً از قطره‌ها و اشک‌های مصنوعی، پمادهای ضد التهاب و قطره‌های استروئیدی برای کاهش التهاب چشم استفاده می‌شود.
- اگر ناخنک چشم ملتهب باشد، پزشک ممکن است قطره‌ای به نام ایندومتاسین یا استروئید موضعی تجویز کند.
- وجود ناخنک معمولاً باعث ایجاد مشکلاتی برای توزیع مناسب لایه اشک در چشم می‌شود که منجر به خشکی چشم می‌گردد. لذا از قطره‌های اشک مصنوعی برای تسکین خشکی چشم استفاده می‌شود.
- استفاده از کلاه‌های لبه‌دار و عینک‌های آفتابی مناسب می‌تواند به کاهش سرعت رشد ناخنک در چشم کمک کند.
- اگر ناخنک به حدی بزرگ شود که دید فرد را مختل کند یا او را از نظر ظاهری ناراحت کند، می‌توان با عمل جراحی آن را برداشت.
- روش‌های زیادی برای جراحی ناخنک وجود دارد، از روش‌های ساده تا تکنیک‌های پیچیده مثل پیوند پوشش گوشتی و پیوند قرنیه. نوع روش بستگی به هدف جراحی و شدت ناخنک دارد.
- عمل جراحی در ناخنک‌های کوچک که تنها مرز قرنیه را درگیر کرده و بینایی را تحت تأثیر قرار نداده، معمولاً تنها با هدف زیبایی انجام می‌شود. اگر عمل به درستی انجام شود، عود ناخنک نادر خواهد بود.
- در ناخنک‌های پیشرفته و به ویژه در مواردی که به قرنیه آسیب می‌زند، جراحی با لیزر برای برطرف کردن ناخنک و جلوگیری از بازگشت آن الزامی است.
- در ناخنک‌های بزرگ‌تر، اگر ناحیه بینایی آسیب بیند، عمل جراحی با لیزر برای بازگرداندن دید ضروری خواهد بود. هدف این عمل، حذف ناخنک از روی قرنیه و جلوگیری از عود آن است.
- مراقبت‌های پس از عمل شامل استفاده از قطره‌های چشمی ضد عفونت و ضد التهاب طبق دستور پزشک برای چند هفته می‌باشد.
- همانطور که در مراقبت‌ها ذکر شده، از کار طولانی در محیط‌های گرم و خشک و گرد و غبار تا پایان درمان خودداری شود و استفاده از قطره‌های مختلف بدون مشورت با پزشک ممنوع است.
- نکته مهم این است که احتمال عود ناخنک پس از جراحی بالا است و ممکن است ناخنک دوباره رشد کند و حتی بزرگ‌تر شود. اما استفاده از داروهایی مثل میتومایسن می‌تواند با مهار رشد عروق خونی، احتمال عود را کاهش دهد.
- ترکیب روش‌های جراحی و استفاده از میتومایسن، میزان عود ناخنک را پس از جراحی به کمتر از ۳ درصد کاهش داده است.
روش‌های درمان ناخنک چشم در طب سنتی
- برای کمک به درمان ناخنک چشم
“`- در طب سنتی، درمان یبوست بیمار بسیار مهم است و حتماً باید انجام شود.
- برای درمان ناخنک چشم با استفاده از گیاهان دارویی، می‌توانید عرق کاسنی و عرق شاهتره را به میزان مساوی مخلوط کنید و روزانه ۲ تا ۳ استکان از آن را به مدت یک ماه بنوشید.
- یکی دیگر از روش‌های درمان ناخنک چشم با گیاهان دارویی، این است که روزانه ۳ بار و هر بار دو قطره از عصاره یا عرق گل همیشه بهار را در چشم بچکانید و این کار را تا بهبود کامل ادامه دهید.
- شستشوی چشم با عرق رازیانه نیز می‌تواند به درمان ناخنک چشم کمک کند.
- برای کمک به درمان ناخنک چشم، هر روز کمی روغن سیاه‌دانه به سر خود بمالید.
- استفاده از عسل نیز برای درمان ناخنک چشم مؤثر است؛ به این صورت که روزانه ۱۴ عدد میوه عناب را با عسل طبیعی و خالص مصرف کنید.
- خوردن تمشک هم به درمان ناخنک چشم توصیه می‌شود. همچنین می‌توانید از روغن بنفشه برای چکاندن در چشم استفاده کنید.
- روش دیگری برای درمان ناخنک چشم این است که کندر کوبیده را یک ساعت در آب گرم خیس کنید، سپس آن را صاف کرده و روی ناخنک بمالید.
- می‌توانید عناب و هسته بادام را بکوبید و سپس بجوشانید تا آبش کم شود. در انتها آن را صاف کنید و روزی ۳ بار در چشم بچکانید.
- استفاده از عرق تمشک و عرق زیره نیز برای درمان ناخنک چشم مؤثر است.
- به یاد داشته باشید که در زمان درمان ناخنک چشم نباید خوراکی‌های ترش و سنگین مصرف کنید.
- در نهایت، یکی از روش‌های سنتی درمان ناخنک چشم انجام حجامت در ناحیه سر و گیجگاهی است. اگر می‌خواهید از این روش استفاده کنید، حتماً باید زیر نظر پزشک متخصص و آشنا به طب سنتی باشد.
خطرات درمان خودسرانه ناخنک چشم
متأسفانه، بسیاری از افراد وقتی ناخنک را در چشم می‌بینند، به صورت خودسرانه اقدام به درمان می‌کنند و از قطره‌های چشمی و ضد التهاب استفاده می‌نمایند. این در حالی است که بدون مشاوره از پزشک متخصص، ممکن است این داروها باعث رشد سریع‌تر ناخنک شده و حتی درمان آن را غیرممکن کنند. این کار همچنین ممکن است منجر به بیماری‌های دیگر چشمی نیز شود. بنابراین، توصیه ما این است که هرگز سلامت بینایی خود را با درمان‌های خودسرانه به خطر نیندازید، چون این کار می‌تواند عوارض جدی و جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
لازم به ذکر است که بعضی از تومورهای چشمی ممکن است در ابتدا شبیه ناخنک به نظر برسند. بنابراین در مواردی که ناخنک به سرعت رشد می‌کند یا بارها برگشت می‌کند، حتماً باید با پزشک چشم مشورت کنید.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
