فلسفه سرکه در سفره هفت سین
فضای خانه با عطر پاکی پر شده و حال و هوای زنده و شادابی دارد. ما لباس‌های نو بر تن داریم و در کنار سفره هفت سین نشسته‌ایم تا سال نو را جشن بگیریم.
سفره زیباست و همه‌ی اعضای خانواده منتظر سال نو هستند. هیجانی دلپذیر، همه را دربرگرفته است. سفره هفت سین فقط یک تزیین نیست، بلکه نمایانگر این است که در آغاز سال نو، باید روح و نفس خود را پاک کنیم.
این پاکسازی ارزشمند است و خداوندی که آسمان‌ها و دریاها را آفریده، با این نمادها به ما یادآوری می‌کند که چطور باید زندگی کنیم.
نشستن و برخاستن در کنار این سفره، نشان‌دهنده عشق و صفا و پاکی است که باید در وجودمان تجلی کند.
سرکه در سفره هفت سین نماد چه چیزی است؟
سرکه نمایانگر پذیرش ناملایمات و تسلیم بودن است. ما می‌دانیم که زندگی همواره با چالش‌ها و سختی‌ها همراه است و هیچ‌کس نمی‌تواند بدون دغدغه زندگی کند.
خداوند، زمین و آسمان را بدون آزمایش نیافریده و در هر سختی، حکمت ویژه‌ای نهفته است و سرکه نماد تسلیم در برابر این حکمت‌های الهی است.
سرکه از میوه‌هایی چون انگور، سیب، نارگیل، خرما، نیشکر، عسل و برنج به‌دست می‌آید و انواع مختلفی دارد. خواص سرکه شامل:
- سرکه به عنوان چاشنی و افزایش‌دهنده اشتها شناخته می‌شود.
- سرکه طبیعی باعث رقیق شدن خون می‌شود.
- جرم دندان‌ها را از بین می‌برد و آنها را سفید می‌کند.
- سرکه می‌تواند به سم‌زدایی کبد کمک کند.
- این ماده غذایی چربی‌ها را تجزیه کرده و به کاهش چربی و کلسترول خون کمک می‌کند و نوعی تنظیم‌کننده قند خون است.
- سرکه خاصیت رفع عطش دارد.
- برخی مشکلات پوستی و آفتاب‌سوختگی‌ها را تسکین می‌دهد.
سرکه در سفره هفت سین نشانه چیست؟
سرکه در سفره هفت سین مشابه سیر، نمایانگر پاکی و زدودن آلودگی‌ها و باطل کردن سحر و جادو است. در ادب فارسی، از سرکه برای توصیف اضطراب و اشک و گریه استفاده شده است.
مثل سیر و سرکه که می‌گویند که دل را می‌جوشد. مولانا هم از گریه و زاری با عنوان سرکه فشانی یاد کرده است. سرکه در سفره نوروزی ما را به پذیرش ناملایمات زندگی دعوت می‌کند.
به طور کلی، سرکه را در سفره هفت سین قرار می‌دهند زیرا اعتقاد بر این است که سرکه نشانه صبر و شادی است. و با گذاشتن سرکه در سفره هفت سین، آرزو می‌کنند که سالی پر از صبر و شادی داشته باشند.
در ایران باستان، سرکه را فرشته امرداد نماد جاودانگی می‌دانستند. سفره هفت سین در ایران باستان یک داستان و فلسفه خاص دارد و هر یک از اجزا آن نماد یک فرشته است.
به عنوان مثال: سمنو نماد فرشته شهریور و نمایانگر خواربار است و سنجد نماد فرشته خورداد و دلبستگی است. سماک یا سماغ نماد باران و فرشته بهمن است.
سیب، نماد باروری و پرستاری و فرشته زن است و سبزی یا سبزه نماد آب‌های پاک و فرشته اردیبهشت است. سیر نیز نماد اهورا مزدا است.
بیشتر بخوانید: