نکات مهمی درباره ژلوفن و عوارض آن
ژلوفن نوعی دارو به شکل ژله‌ای است که از ایبوپروفن ساخته شده و یکی از معروف‌ترین نام‌های تجاری آن بروفن است. این دارو جزء مسکن‌های غیر استروئیدی ضد التهاب به شمار می‌رود.ژلوفن (GELOFEN)ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی در دسترس است.
این دارو در موارد مختلفی استفاده می‌شود، از جمله: کاهش موقت درد ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، دردهای عضلانی، سردرد (مانند میگرن)، آرتریت روماتوئید،
درد قاعدگی و کاهش تب. سایر مسکن‌ها مانند ایبوپروفن و مفنامیک اسید نیز مشابه ژلوفن عمل می‌کنند. این نوع داروها ممکن است باعث زخم معده شوند، بنابراین افرادی که مشکلات معده دارند باید از مصرف این داروها پرهیز کنند.
در سه ماه اول بارداری مصرف ژلوفن مجاز است، اما در سه ماه آخر بارداری که خطرات بیشتری دارد، مصرف آن ممنوع است. استفاده از این داروها باید کوتاه‌مدت باشد و نباید به مدت طولانی از آن‌ها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارویی ممکن است با اثرات خوب خود، عوارضی هم داشته باشد. ممکن است همه این عوارض در یک فرد دیده نشود، اما اگر با یکی از عوارض زیر مواجه شدید، با داروساز خود مشورت کنید: سردرد شدید، مشکلات پوستی،
مشکلات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، مشکلات شنوایی، بی‌حسی یا ضعف در دست‌ها و پاها، احساس خستگی، مشکلات ادراری و افزایش وزن. اگر هر یک از این عوارض شدید بروز کرد، مصرف دارو را متوقف کرده و سریعاً به پزشک مراجعه کنید:
درد و سوزش معده، مدفوع قیری رنگ یا خونی، احساس درد و فشار در قفسه سینه، تشنج، با یا بدون لرز، تهوع، سوزش سردل یا سوءهاضمه،
لکه‌های قرمز کوچک روی پوست، زخم‌ها یا لکه‌های سفید روی لب‌ها یا درون دهان، خونریزی بینی بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون. عوارض خفیف‌تری مانند درد خفیف معده، گیجی یا خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و رفلاکس معده ممکن است با ایبوپروفن پیش بیایند. این عوارض معمولاً به تدریج با گذر زمان بهبود می‌یابند، اما اگر ادامه پیدا کردند، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
ژلوفن دارویی در دسته داروهای ضد التهابی غیر کورتونی است که متأسفانه مصرف خودسرانه آن بسیار شایع شده است. بسیاری از مردم به عوارض مصرف خودسرانه ژلوفن توجهی نمی‌کنند.
این دارو یکی از داروهایی است که بین مردم به طور ناگهانی محبوب شده و بسیاری از افراد از آن به عنوان مسکن برای هر نوع دردی استفاده می‌کنند، بدون اینکه به عوارض آن توجهی داشته باشند.
داروی ژلوفن به صورت کپسول نرم ساخته شده و اثر آن سریع‌تر از پروفن معمولی است. واقعاً می‌توان گفت که ژلوفن نسخه‌ای نرم از پروفن است که به منظور اثر سریع‌تر ایجاد شده است.
این دارو در دسته داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی قرار می‌گیرد و برای کاهش التهاب، تب و دردهایی که به داروهای مخدر نیاز ندارند، استفاده می‌شود. در دوران بارداری این دارو در گروه B قرار دارد، به این معنی که برای جنین بی‌خطر محسوب می‌شود.
ولی اگر در ماه‌های آخر بارداری مصرف شود، به گروه D منتقل می‌شود و باید از آن پرهیز کرد. این دارو در بازار به صورت کپسول‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرمی در دسترس است و برای درمان بیماری‌هایی مانند آرتریت، نقرس، درد بعد از کشیدن دندان و دردهای قاعدگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دوز معمول برای بزرگسالان بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم است که می‌توان ۳ یا ۴ بار در روز مصرف کرد. نحوه اثر این دارو (کاهش درد، تب و التهاب) کاملاً شناخته شده نیست، اما احتمالاً به خاطر جلوگیری از تولید پروستاگلاندین‌ها که در فرایند درد و تب نقش دارند، این اثرات را به وجود می‌آورد.
دارو حدود ۲ تا ۴ ساعت در بدن فعالیت دارد و اثر آن ۴ تا ۶ ساعت ادامه دارد. اثر دارو بیشتر از طریق ادرار و مقدار کمی از طریق صفرا دفع می‌شود. افرادی که سابقه بیماری‌های گوارشی، کبدی، کلیوی یا مشکلات قلبی دارند، باید این دارو را با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف کنند.
عوارض جانبی و ناخواسته این دارو شامل سردرد، خواب آلودگی، کاهش فشار خون، تپش قلب، خارش، تهوع، استفراغ، خونریزی در دستگاه گوارش، بی‌اشتهایی، اسهال، ورم، تشنگی و بروز مشکلات تنفسی می‌شود.
بهترین زمان مصرف این دارو با معده خالی است، اما به دلیل عوارض گوارشی آن، معمولاً بعد از غذا مصرف می‌شود. باید این دارو با یک لیوان پر از آب نوشیده شود و پس از استفاده بهتر است که فرد چند دقیقه دراز نکشد.
نباید بیش از ۱۰ روز برای تسکین درد و بیش از سه روز برای کنترل تب استفاده شود؛ و در صورت عدم بهبود علائم، باید به پزشک مراجعه کرد.
گردآوری: مجله اینترنتی رضیم