“`html
موارد مصرف و عوارض لورازپام
لورازپام برای کمک به خوابیدن و کاهش استرس به کار می‌رود. این دارو همچنین می‌تواند به شل شدن عضلات و ایجاد آرامش کمک کند. وقتی لورازپام به شکل خوراکی مصرف می‌شود، به خوبی از دستگاه گوارش جذب می‌شود. اثرات آرام‌بخش این دارو ممکن است در بزرگ‌ترها بیشتر باقی بماند. در افرادی که از بنزودیازپین‌ها مانند لورازپام استفاده می‌کنند، زمین خوردن ناگهانی در سنین بالا بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین برای کاهش احتمال افتادن یا آسیب در هنگام مصرف این دارو، باید با احتیاط عمل کرد.
این دارو به طور موقتی برای درمان مشکلات مربوط به اضطراب، به عنوان مکمل درمان افسردگی روانی، بی خوابی و نیز حملات صرعی استفاده می‌شود.
لورازپام می‌تواند باعث وابستگی شود و بنابراین فقط باید با نسخه پزشک مصرف شود. استفاده نادرست از داروهایی که می‌توانند اعتیادآور باشند ممکن است منجر به وابستگی، overdosing یا حتی مرگ شود. لورازپام نباید با دیگران به اشتراک گذاشته شود، به ویژه اگر آن شخص سابقه اعتیاد به دارو داشته باشد. لازم است این دارو در جایی امن نگهداری شود تا دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.
نام تجاری : Ativan
موارد مصرف لورازپام
همانطور که گفتیم، لورازپام عمدتاً برای کاهش اضطراب و بی خوابی استفاده می‌شود. برخی دیگر از موارد مصرف آن عبارتند از:
- درمان صرع فعال مانند صرع منطقه‌ای
- کمک به ترک الکل
- کاهش حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی
- کنترل حافظه در حین عمل‌های جراحی
تغییر در الگوی زندگی و دنبال کردن یک برنامه مشاوره برای کاهش استرس می‌تواند اثر بخشی این دارو را افزایش دهد.
مکانیسم اثر لورازپام
لورازپام مانند دیگر بنزودیازپین‌ها با گیرنده‌های GABA که نوعی واسطه شیمیایی در مغز هستند، عمل می‌کند. این گیرنده‌ها در سراسر مغز پراکنده‌اند. وقتی لورازپام به این گیرنده‌ها متصل می‌شود، اثرات طبیعی اعصاب را تقویت می‌کند. این اتصال باعث باز شدن کانال‌های کلراید شده و پلیاریزاسیون نورون‌ها را افزایش می‌دهد.
بنزودیازپین‌ها به نظر می‌رسد که اثر گابا را تقویت کرده و از این طریق تحریک نورون‌ها را در بخش‌های مختلف مغز کاهش می‌دهند.
فارماکوکینتیک لورازپام
لورازپام به صورت خوراکی به خوبی جذب می‌شود. این دارو در کبد متابولیزه شده و از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. لورازپام خیلی به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود. نیمه عمر آن بین 10 تا 20 ساعت است. زمان لازم برای اینکه دارو به بیشترین غلظت خود در خون برسد بین 1 تا 6 ساعت متغیر است. مدت زمان شروع اثر دارو پس از مصرف دوز خوراکی به سرعت جذب می‌شود و بستگی به مساحت دوز و نحوه دفع آن دارد.
دوز مصرفی لورازپام
دوز معمول لورازپام برای کاهش اضطراب بزرگسالان
قرص‌ها:
دوز اولیه: روزانه ۲ الی ۳ میلی‌گرم به صورت خوراکی در ۲ الی ۳ وعده
دوز ثابت: ۱ الی ۲ میلی‌گرم به صورت خوراکی ۲-۳ بار در روز
تزریقی:
تزریق داخل وریدی: ۲ میلی‌گرم در مجموع، یا ۰٫۰۴۴ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، هر کدام که کمتر باشد.
- دوز روزانه می‌تواند بین ۱ الی ۱۰ میلی‌گرم در روز متفاوت باشد.
“““html
- دوز باید به آرامی افزایش یابد تا زمانی که اثرات منفی خود را نشان دهد.
- وقتی به دوز بالاتری می‌رسید، باید دوز شبانه را بیشتر از دوز روزانه در نظر بگیرید.
موارد مصرف: برای مدیریت اختلالات اضطرابی یا کاهش موقت اضطراب یا اضطرابی که با علائم افسردگی همراه است.
دوز معمول برای بیهوشی سبک در بزرگسالان
تزریق عضلانی: ۰٫۰۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تا حداکثر ۴ میلی‌گرم
تزریق وریدی: ۲ میلی‌گرم در مجموع، یا ۰٫۰۴۴ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هرکدام که کمتر است
- دوز سایر داروهای تزریقی که ضد افسردگی هستند و بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارند باید کاهش یابد.
- برای تاثیر بهتر، داروهای تزریقی باید حداقل ۲ ساعت قبل از عمل مورد نظر استفاده شوند.
- مسکن‌های مخدر معمولاً نباید برای بیماران بالای ۵۰ سال افزایش یابند.
- تزریق وریدی: این دوز معمولاً نباید برای بیماران بالای ۵۰ سال افزایش یابد.
- تزریق وریدی: دوزهای بالاتر از ۰٫۰۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تا حداکثر ۴ میلی‌گرم باید استفاده شود.
- برای بهترین اثر، داروی تزریقی باید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه قبل از عمل مورد انتظار استفاده شود.
موارد مصرف: داروی پیش بیهوشی برای بیماران بزرگ‌سال، آرام‌بخش (خواب‌آور)، کاهش اضطراب و کاهش حافظه درباره رویدادهای روز.
جراحی
دوز معمول برای بزرگ‌سالانی که صرع ثابت دارند ۰٫۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت وریدی تا حداکثر ۴ میلی‌گرم؛ می‌تواند در ۵ تا ۱۰ دقیقه تکرار شود. حداکثر دوز: ۸ میلی‌گرم است.
- علائم حیاتی باید تحت نظر قرار گیرد، راه تنفسی باید باز نگه داشته شود و تجهیزات تهویه مصنوعی باید در دسترس باشد.
- اگر دسترسی به ورید ممکن نباشد، می‌توان از تزریق عضلانی استفاده کرد.
دوز معمول برای بزرگسالان با بی‌خوابی
- ۲ تا ۴ میلی‌گرم به صورت خوراکی قبل از خواب.
- دوز باید به آرامی افزایش یابد تا زمانی که اثرات منفی خود را نشان دهد.
مدیریت بی‌خوابی
- دوز معمول برای افراد مسن با اضطراب: ۱ تا ۲ میلی‌گرم به صورت خوراکی در چندین وعده.
- دوز باید به آرامی افزایش یابد تا زمانی که اثرات منفی خود را نشان دهد.
موارد مصرف: مدیریت اختلالات اضطرابی یا کاهش موقت علائم اضطراب یا اضطراب همراه با علائم افسردگی.
دوز معمول برای کودکان با اضطراب
برای مدیریت اختلالات اضطرابی یا کاهش موقت علائم اضطراب یا اضطراب همراه با علائم افسردگی، برای کودکان ۱۲ سال یا بالاتر:
- دوز ابتدایی: ۲ تا ۳ میلی‌گرم به صورت خوراکی طی ۲-۳ وعده در روز.
- دوز ثابت: ۱ تا ۲ میلی‌گرم به صورت خوراکی در ۲-۳ وعده در روز.
- دوز روزانه می‌تواند بین ۱ تا ۱۰ میلی‌گرم در روز متفاوت باشد.
- دوز باید به آرامی افزایش یابد تا زمانی که اثرات منفی خود را نشان دهد.
“““html
- زمانی که دوز را به مقدار بیشتری افزایش می‌دهید، باید دوزی که در شب مصرف می‌کنید بیشتر از دوزی باشد که در طول روز استفاده می‌کنید.
دوز معمول برای کودکان دارای بی‌خوابی
کودکان ۱۲ سال و بالاتر می‌توانند ۲ الی ۴ میلی‌گرم از این دارو را به صورت خوراکی قبل از خواب مصرف کنند.
- برای افراد مسن یا کسانی که توانایی جسمی کمتری دارند، دوز اولیه باید بین ۱ الی ۲ میلی‌گرم باشد و در چندین مرحله مصرف شود.
- دوز باید به تدریج افزایش یابد تا زمانی که اثرات منفی ظاهر نشوند.
مصرف لورازپام در دوران بارداری
اگر باردار هستید، از مصرف لورازپام خودداری کنید. این دارو می‌تواند باعث مشکلاتی برای نوزاد یا نشانه‌های جدی ترک دارو شود.
عوارض جانبی لورازپام
از جمله عوارض جانبی رایج این دارو می‌توان به خواب‌آلودگی، گیجی در روز بعد، عدم تعادل (به ویژه در افراد سالمند)، فراموشی و وابستگی اشاره کرد.
تداخلات دارویی لورازپام
مصرف لورازپام همراه با دیگر داروهایی که می‌توانند خواب‌آلودگی یا کاهش تنفس ایجاد کنند، بسیار خطرناک است و ممکن است به مرگ منجر شود. قبل از اینکه این دارو را با قرص‌های خواب، مسکن‌ها، داروهای سرفه، آرام‌بخش‌های عضلانی، داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی یا داروهای تشنج مصرف کنید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
هرگز بدون مشورت پزشک از لورازپام استفاده نکنید و تمام داروهای دیگر خود را به پزشک معرفی کنید. به ویژه:
- دیگر داروهای درمان اضطراب
- پروبنکید (probenecid)
- آمینوفیلین یا تئوفیلین
- داروهای ضد افسردگی و روانپزشکی
- داروهای مسکن
- داروهای تشنج
- داروهای حاوی آنتی هیستامین
اثر لورازپام بر آزمایش‌های تشخیصی
لورازپام ممکن است نتایج آزمایش‌های عملکرد کبد را افزایش دهد، مانند ALT، AST، ALP و LDH.
بیش مصرفی و مسمومیت با لورازپام
مصرف بیش از اندازه لورازپام خطرناک است و ممکن است عوارض زیر را به همراه داشته باشد:
- خواب‌آلودگی شدید
- اختلالات داخلی
- افزایش ناگهانی اضطراب یا تحریک
- حرکات غیرارادی عجیب چشم
- بینایی تاری
- انقباضات غیرارادی عضلات
- کاهش قدرت عضلات
- کاهش سرعت واکنش و رفلکس‌ها
- افت شدید فشار خون
- کاهش شدت تنفس
- عدم هوشیاری
- و حتی ممکن است منجر به کما یا مرگ شود، به ویژه اگر با سایر مواد مخدر، کدئین یا مورفین مصرف شود.
توجه: حتی اگر فقط مقداری از این علائم را تجربه کردید، این نشان‌دهنده مصرف بیش از حد است.
“`
عوارض ترک ناگهانی لورازپام
لورازپام دارویی قوی است و اگر برای مدت طولانی مصرف شود، بدن به آن وابسته می‌شود و ممکن است سو مصرف اتفاق بیفتد. اگر کسی بخواهد ناگهان مصرف لورازپام را قطع کند، عوارض جدی و خطرناکی می‌تواند پیش بیاید که حتی در برخی موارد ممکن است به مرگ منجر شود. برخی از عوارض ترک ناگهانی لورازپام شامل موارد زیر است:
- سردرد شدید
- عرق کردن
- لرزش در بدن، مخصوصاً در دست‌ها
- دشواری در تمرکز
- گیجی و سردرگمی
- افزایش فشار خون و ضربان قلب
- احساس حالت تهوع و استفراغ
- درد شکم
- کاهش وزن
- احساس ترس و اضطراب
- تغییرات در خلق و خوی
- حمله‌های پانیک یا هراس
هشدارها در مورد لورازپام
1- افرادی که بیماری‌های تنفسی دارند، دارای ضعف عضلانی هستند، سابقه مصرف نادرست دارو دارند یا اختلالات شخصیتی دارند، باید با احتیاط بیشتری این دارو را مصرف کنند. همچنین، افرادی که مسمومیت شدید با الکل دارند و علائم حیاتی آن‌ها ضعیف شده است، نیز باید مراقب باشند.
2- در افراد مسن، کسانی که ناراحتی‌های کبدی و کلیوی دارند، نوجوانان و افراد خیلی بیمار، مقدار مصرف این دارو باید کمتر باشد.
3- برای جلوگیری از عوارض ناشی از قطع دارو، باید مقدار مصرف به تدریج کاهش یابد.
4- مصرف طولانی‌مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها خطر وابستگی روانی و جسمی را افزایش می‌دهد.
5- تزریق سریع دارو به صورت وریدی می‌تواند باعث مشکلاتی مانند آپنه (توقف تنفس)، کاهش فشار خون و تند شدن یا کند شدن ضربان قلب شود.
توصیه‌های دارویی لورازپام
1. این دارو نباید بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف شود.
2. اگر پس از چند هفته اثر دارو کمتر شد، باید به پزشک مراجعه کرد و از افزایش دوز دارو خودداری کرد.
3. در صورت استفاده از این دارو به عنوان ضد تشنج، دوره درمان باید تکمیل شود.
4. اگر به عنوان خواب‌آور استفاده می‌شود، باید در زمان خواب مصرف شود تا از فراموشی و خواب‌آلودگی در طول روز جلوگیری شود.
5. برای کاهش احتمال بروز علائم ناشی از قطع مصرف دارو، آن را باید به‌تدریج قطع کرد.
6. به دلیل احتمال سرگیجه و خواب‌آلودگی، از انجام کارهایی مانند رانندگی یا کار با ماشین‌آلات نیازمند هوشیاری، باید پرهیز کرد.
7. بعد از دریافت داروهای تزریقی، بیمار باید بین ۲ تا ۳ ساعت تحت مراقبت باشد.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
2- در افراد مسن، کسانی که ناراحتی‌های کبدی و کلیوی دارند، نوجوانان و افراد خیلی بیمار، مقدار مصرف این دارو باید کمتر باشد.
3- برای جلوگیری از عوارض ناشی از قطع دارو، باید مقدار مصرف به تدریج کاهش یابد.
4- مصرف طولانی‌مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها خطر وابستگی روانی و جسمی را افزایش می‌دهد.
5- تزریق سریع دارو به صورت وریدی می‌تواند باعث مشکلاتی مانند آپنه (توقف تنفس)، کاهش فشار خون و تند شدن یا کند شدن ضربان قلب شود.
2. اگر پس از چند هفته اثر دارو کمتر شد، باید به پزشک مراجعه کرد و از افزایش دوز دارو خودداری کرد.
3. در صورت استفاده از این دارو به عنوان ضد تشنج، دوره درمان باید تکمیل شود.
4. اگر به عنوان خواب‌آور استفاده می‌شود، باید در زمان خواب مصرف شود تا از فراموشی و خواب‌آلودگی در طول روز جلوگیری شود.
5. برای کاهش احتمال بروز علائم ناشی از قطع مصرف دارو، آن را باید به‌تدریج قطع کرد.
6. به دلیل احتمال سرگیجه و خواب‌آلودگی، از انجام کارهایی مانند رانندگی یا کار با ماشین‌آلات نیازمند هوشیاری، باید پرهیز کرد.
7. بعد از دریافت داروهای تزریقی، بیمار باید بین ۲ تا ۳ ساعت تحت مراقبت باشد.
