طاق مرمر ماربل آرچ لندن
ماربل آرچ، یک طاق سفید رنگ در شهر لندن است.
ابتدا، این طاق به عنوان دروازه ورودی بخش خاصی از کاخ باکینگهام استفاده می‌شد، اما حالا به کنار هاید پارک منتقل شده است.
«ماربل آرچ» (Marble Arch) که به فارسی «طاق مرمر» ترجمه می‌شود، یک طاق بزرگ و زیبا است که در لندن قرار دارد و مربوط به قرن نوزدهم میلادی است. طراحی این طاق به عهده «جان نش» (John Nash) بود و در سال 1827 ساخته شد. قرار بود این طاق ورودی حیاط اصلی کاخ باکینگهام باشد، اما در سال 1851 به مکان جدیدی انتقال یافت و اکنون در تقاطع بزرگ «خیابان آکسفورد»، «پارک لین» (Park Lane) و «خیابان اجور» (Edgware Road) قرار گرفته است.
ماربل آرچ شامل یک طاق بزرگ مرکزی و دو طاق کوچک‌تر دیگر است. «جان نش» در طراحی آن از طاق کنستانتین در رم و طاق پیروزی کاروسل در پاریس الهام گرفت و برای ساخت نمای آن، از سنگ مرمر شهرهای «کارارا» و «سراوتسا» در ایتالیا استفاده کرد.
سردرهای بالای این طاق‌ها نمایانگر کشورهای انگلیس، اسکاتلند و ایرلند هستند. ساخت مجسمه‌های بالای طاق به «جان فلکسمن» (John Flaxman) سپرده شد، ولی بعد از فوت او دیگران این کار را ادامه دادند. در نهایت، «فرانسیس لگات چانتری» (Francis Leggatt Chantrey) کار مجسمه سواره نظام جرج چهارم را در سال 1827 آغاز کرد، اما با مرگ این پادشاه در سال 1830، پروژه به حالت تعلیق درآمد زیرا پادشاه جدید، یعنی ویلیام چهارم، هزینه‌های این ساخت و ساز را اضافه و غیرضروری می‌دانست.
ساخت ماربل آرچ دوباره در سال 1832 از سر گرفته شد و «ادوارد بلور» (Edward Blore) تغییراتی در طرح «جان نش» اعمال کرد و مجسمه‌ها را حذف کرد. به این ترتیب، ساخت طاق در کمتر از یک سال به پایان رسید و برخی از مجسمه‌های پیشین مثل «فریز واترلو» و «پنل نلسون» به کاخ باکینگهام منتقل شدند و مجسمه سواره نظام جرج چهارم نیز در سال 1843 به میدان ترافالگار منتقل شد.
وقتی این طاق ساخته شد، تنها اعضای خاندان سلطنتی و سواره نظام پادشاه اجازه عبور از آن را داشتند. اما اکنون مردم عادی هم می‌توانند از زیر آن عبور کنند. متأسفانه، رنگ سفید ماربل آرچ به دلیل آلودگی هوای لندن خیلی زود کدر شد و دیگر مانند گذشته درخشان نیست.
همانطور که اشاره شد، طاق مرمر ابتدا کنار کاخ باکینگهام قرار داشت، اما پس از اینکه ملکه ویکتوریا در آنجا سکونت کرد، مشخص شد که این مکان برای خانواده بزرگ آنها کوچک است. بنابراین، تصمیم گرفتند که حیاط اصلی را بزرگ‌تر کنند و ماربل آرچ را به ورودی شمال شرقی هاید پارک منتقل کردند. این کار به عهده «توماس کوبیت» (Thomas Cubitt) بود و در سال 1851 به پایان رسید.
داخل این طاق 3 اتاق کوچک وجود داشت که تا سال 1968 به عنوان ایستگاه پلیس مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سال 2005 صحبت‌هایی درباره انتقال طاق به خیابان مقابل هاید پارک یا محلی دیگر مطرح شد، تا دسترسی به آن راحت‌تر شود و از مکان فعلی آن که در تقاطع قرار دارد، دور باشد.
منبع : بوکینگ پرشیا