همه چیز در مورد قرص رانیفلکس و عوارض مصرف آن (2 نکته مهم)

معرفی قرص رانیفلکس

رانیفلکس یکی از داروهای گوارشی است که عمدتاً برای کاهش اسید معده و درمان زخم معده استفاده می‌شود. این قرص نوعی از رانیتیدین است که به‌طور رایج شناخته شده است.

قرص رانیفلکس به تنظیم کارکرد گوارش و سطح اسید معده کمک می‌کند. در واقع، وظیفه‌اش شبیه به قرص رانیتیدین است، که معروف‌ترین داروی تنظیم‌کننده اسید معده محسوب می‌شود.

موارد مصرف رانیفلکس

رانیفلکس برای چندین وضعیت خاص استفاده می‌شود. این موارد شامل:

• زخم‌های معده و روده؛
• رفلاکس معده (ترش کردن)؛
• التهاب مری (ازوفاژیت) فرسایشی؛
• بیماری‌هایی که در آن معده بیش از حد اسید تولید می‌کند، مانند نشانگان زولینگر-الیسون.

استفاده از رانیفلکس ممکن است بخشی از درمانی باشد که پزشک توصیه می‌کند، بنابراین ممکن است لازم باشد آن را با داروهای دیگر مصرف کنید.

به‌طور معمول، مصرف رانیفلکس به‌طور موقت برای درمان مشکل بازگشت اسید به مری پیشنهاد می‌شود. در حالی که برای مشکلات دیگر ممکن است نیاز به مصرف طولانی‌مدت داشته باشید و نیاز باشد که این دارو را هفته‌ها یا حتی ماه‌ها مصرف کنید.

مکانیسم اثر رانیفلکس

رانیفلکس به‌گونه‌ای عمل می‌کند که گیرنده‌های H۲ هیستامین نوع دو را مهار می‌کند، که این باعث کاهش ترشح اسید معده می‌شود و به بهبود ناراحتی‌های ناشی از افزایش این اسید کمک می‌کند.

موارد و مقدار مصرف قرص رانیفلکس

بزرگسالان:

برای درمان زخم‌های خوش‌خیم گوارشی و همچنین بازگشت محتویات معده به مری و سوءهاضمه مزمن، معمولاً ۱۵۰ میلی گرم دو بار در روز در صبح و شب یا ۳۰۰ میلی گرم قبل از خواب به مدت ۴ تا ۸ هفته توصیه می‌شود. برای درمان نشانگان زولینگر-الیسون، ۱۵۰ میلی گرم سه بار در روز تا حداکثر ۶ گرم در روز به صورت مقسّم مصرف می‌شود.

کودکان:

برای درمان زخم‌های گوارشی، معمولاً ۲ تا ۴ میلی گرم دو بار در روز تا حداکثر ۳۰۰ میلی گرم در روز تجویز می‌شود. مقدار نگهدارنده معمولاً ۱۵۰ میلی گرم در شب است.
همچنین برای افراد مسن (بالای ۶۵ سال)

افراد مسن ممکن است مشکلات کلیوی داشته باشند که باعث می‌شود دارو در بدن آنها دیرتر جذب شود. بنابراین ممکن است دوز دارو کمتر و برای مدت‌طولانی‌تری در بدن باقی بماند، که این می‌تواند خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. در این موارد، پزشک ممکن است از دوزهای کمتر یا برنامه درمانی متفاوت استفاده کند تا از تجمع بیش از حد دارو در بدن جلوگیری کند.

توجه: دوز رانیتیدین برای افراد مسن که دچار زخم معده، رفلاکس، التهاب مری فرسایشی و ترشح بیش از حد اسید معده هستند نیز مانند مواردی که ذکر شد تجویز می‌شود.

مصرف رانیفلکس در بارداری و شیردهی

زنان باردار: تحقیقات بر روی جانوران نشان داده‌اند که این دارو خطری برای بارداری ندارد. اما نتایج این مطالعات ممکن است بر روی انسان‌ها صدق نکند. در حال حاضر، مطالعات کافی برای نشان دادن ایمنی یا خطر بودن این دارو در بارداری انسان وجود ندارد. مصرف آن برای زنان باردار تنها در …
“`

اگر نیاز ضروری به استفاده از رانیفلکس دارید، اما در حال مصرف دارو هستید و باردار شدید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

زنان شیرده نیز باید قبل از مصرف رانیفلکس با پزشک مشورت کنند. این دارو ممکن است از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود و عوارض جانبی برای او به همراه داشته باشد. پس بهتر است با پزشک در این مورد صحبت کنید تا بفهمید آیا واقعاً نیاز به مصرف این دارو هست یا نه.

عوارض جانبی قرص رانیفلکس

قرص رانیفلکس، قرصی است که بسیاری از افراد با مشکلات معده آن را می‌شناسند. اما برخی از افراد بدون توجه به عوارض جانبی آن، به راحتی این دارو را مصرف می‌کنند. عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در ناحیه قفسه سینه
• تب
• گلو درد
• احساس کمبود نفس
• سرفه همراه با خلط سبز یا زرد
• کبود شدن یا خونریزی ناگهانی
• احساس ضعف غیرعادی
• سرعت نامنظم ضربان قلب
• مشکلات بینایی
• قرمزی و تاول پوستی
• کاهش اشتها
• زرد شدن پوست و چشم‌ها
• کاهش انرژی جنسی
• خستگی و خواب‌آلودگی
• کاهش فشار خون
• بیماری‌های قلبی و عروقی
• بثورات پوستی
• احساس تهوع، استفراغ و اسهال
• تغییر رنگ ادرار و مدفوع.

برخی از این علائم ممکن است نشان دهنده نارسایی قلبی باشد که در این صورت باید مصرف دارو را قطع کنید.

تداخلات دارویی رانیفلکس

برخی داروها با رانیفلکس نمی‌توانند به خوبی ترکیب شوند و بنابراین نباید خودسرانه این دارو را مصرف کنید. داروهایی مانند کتوکونازول، داروهای دیابتی خوراکی، نیفیدیپین و فنی توئین نمونه‌های رایج تداخل هستند. همچنین مصرف آنتی‌اسیدها می‌تواند جذب این دارو را کاهش دهد. هرچند رانیفلکس نسبت به سایمتیدین تأثیر کمتری بر آنزیم‌های کبدی دارد، اما باید در مصرف همزمان آن با دیگر داروها احتیاط کرد.

داروهایی که نباید با رانیفلکس مصرف شوند

• دلاویردین: از مصرف دلاویردین به همراه رانیفلکس پرهیز کنید، اینکار می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی به همراه داشته باشد. رانیفلکس می‌تواند سطح دلاویردین را در بدن کاهش دهد و این امر اثر آن را کم می‌کند.
• پروکائین‌آمید: مصرف دوزهای بالا از رانیفلکس همراه با پروکائین‌آمید ممکن است عوارضی ایجاد کند.
• وارفارین: مصرف همزمان رانیفلکس و وارفارین ممکن است خطر خونریزی یا لخته شدن خون را افزایش دهد. اگر این دو دارو را مصرف می‌کنید، پزشک باید شما را به دقت مشاهده کند.
• میدازولام و تریازولام: مصرف رانیفلکس با این داروها می‌تواند موجب خواب‌آلودگی شدید شود.
• گلی‌پیزید: مصرف همزمان رانیفلکس و گلی‌پیزید ممکن است قند خون شما را کاهش دهد. بنابراین اگر رانیفلکس را به برنامه درمانی خود اضافه می‌کنید، باید سطح قند خونتان را به دقت بررسی کنید.

“`html
داروهایی که مصرف رانیفلکس تأثیرشان را کاهش می‌دهد

وقتی با رانیفلکس داروهای خاصی مصرف می‌شود، ممکن است تاثیر آنها در بدن پایین بیاید. این به این خاطر است که رانیفلکس میزان این داروها را در بدن کاهش می‌دهد. در زیر چند نمونه از این داروها آورده شده است:

• آتازاناویر: اگر مجبور به مصرف این دو دارو به طور همزمان هستید، پزشک به شما خواهد گفت که بین مصرف هر کدام چند ساعت فاصله بگذارید.
• جفی‌تینیب: اگر داروهای رانیفلکس و جفی‌تینیب را همزمان با بیکربنات سدیم (یک داروی ضد اسید) مصرف می‌کنید، ممکن است جفی‌تینیب به خوبی عمل نکند. بنابراین قبل از مصرف همزمان این دو دارو، حتماً با پزشک مشورت کنید.

هشدار مصرف رانیفلکس

افرادی که مشکل کلیه دارند: اگر مشکل کلیوی یا سابقه بیماری‌های کلیه دارید، ممکن است بدن شما نتواند این دارو را به طور کامل دفع کند. این می‌تواند باعث افزایش میزان رانیفلکس در بدن شما و خطر بروز عوارض جانبی آن شود.

افرادی که مشکل کبد دارند: اگر مشکلات کبدی دارید یا سابقه بیماری کبد دارید، ممکن است بدن شما نتواند رانیفلکس را به خوبی جذب کند و مقدار اضافی آن را دفع کند. این می‌تواند هم میزان رانیفلکس را در بدن شما افزایش دهد و هم خطر عوارض جانبی را بیشتر کند.

افرادی که پورفیری حاد دارند (یک اختلال خونی ارثی): اگر سابقه داشتن حملات پورفیری حاد دارید، نباید رانیفلکس مصرف کنید، زیرا این دارو می‌تواند باعث بروز مجدد این حملات شود.

مبتلایان به سرطان معده: این دارو مقدار اسید معده را کاهش می‌دهد. ممکن است این کار علائم مشکلات گوارشی را بهتر کند. اما اگر علائم شما به خاطر وجود یک تومور سرطانی باشد، رانیفلکس نمی‌تواند به درمان سرطان کمک کند.

توصیه های دارویی رانیفلکس

1. کشیدن سیگار می‌تواند اثر این دارو را کاهش دهد.
2. در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است نیاز به کاهش مقدار مصرف دارو باشد.
3. اگر دچار کهیر پوستی شدید، باید مصرف رانیفلکس را متوقف کرده و به پزشک اطلاع دهید.
4. بیمارانی که به سایمتیدین حساسیت دارند، ممکن است نتوانند این دارو را هم تحمل کنند.
5. در بیماران مبتلا به سیروز کبدی و مشکلات کلیوی متوسط تا شدید، خطر بروز عوارض جانبی، به خصوص عوارض عصبی این دارو وجود دارد.
6. استفاده از این دارو بیش از ۱۲ هفته معمولاً توصیه نمی‌شود.

شیوه نگهداری رانیفلکس

• رانیفلکس را در دمای اتاق و در دمای بین ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید؛
• دارو را در معرض نور قرار ندهید؛
• رانیفلکس را در مکان‌های مرطوب مانند حمام نگهداری نکنید.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم