نگهداری از سگ داشهوند
سگ داشهوند (Dachshund) نژادی از سگ‌های خانگی با بدن دراز و پاهای کوتاه است. به خاطر شکل خاص بدنش، این سگ به نام سگ سوسیسی نیز شناخته می‌شود. سگ‌های سوسیسی چندین نژاد دیگر از سگ‌ها را شامل می‌شوند که همه آنها بدن دراز و پاهای کوتاهی دارند و با دیگر نژادهای سگ و حیوانات خانگی متفاوت هستند.
نکته جالب درباره نژاد سگ داشهوند این است که این سگ‌ها جزو گروه سگ‌های (Scent hound) هستند. سگ‌های Scent hound به دسته‌ای از سگ‌ها گفته می‌شود که شکار خود را با بو کردن پیدا می‌کنند، در حالی که دیگر سگ‌ها با دیدن شکار آن را پیدا می‌کنند. قدرت بویایی این سگ‌ها، از جمله سگ‌های سوسیسی، بسیار قوی است.
سگ داشهوند در سه نوع مختلف وجود دارد که هر کدام با دیگری متفاوت است. این سه نوع شامل سگ داشهوند عروسکی، مینیاتوری و استاندارد می‌باشند. نوع عروسکی از همه محبوب‌تر است.
تاریخچه نژاد سگ داشهوند
ریشه‌های نژاد داشهوند به اوایل دهه 1600 در آلمان برمی‌گردد. در سال‌های ابتدایی، ویژگی‌های جسورانه آنها به تدریج توسعه یافت تا بتوانند به خوبی شکار کنند و در نهایت برای مبارزه با سایر پستانداران نیز استفاده شوند.
گراز یکی از شکارهای جذاب برای این نژاد بود، به ویژه به خاطر اینکه داشهوند یک سگ کوچک بود. این سگ‌ها برای شکار به قدرت، استقامت، اشتیاق و شجاعت نیاز داشتند.
داشهوندها به خوبی برای این کار مناسب بودند و همچنین برای شکار گراز وحشی، روباه، گوزن، انواع خزندگان و خرگوش نیز به کار می‌رفتند.
باشگاه داشهوند انگلستان در سال 1881 تأسیس و باشگاه آلمان در سال 1888 تأسیس شد. استاندارد نژاد آلمانی در سال 1879 تعیین گردید. ثبت نام داشهوندها در یک شاخه جدا از نژادهای مختلف حتی قبل از تاسیس باشگاه داشهوند آلمان انجام شده بود. پس از جنگ جهانی دوم، مدیریت این نژاد به باشگاه‌های نژاد آلمانی سپرده شد که بر روی مهارت‌های شکار سگ‌ها و نه سازگاری آنها تمرکز داشتند و بیشتر سگ‌هایی شبیه تریرها پرورش می‌دهند.
یازده داشهوند در سال 1885 در کتاب قصه‌های باشگاه کالج آمریکایی معرفی شدند. داشهوندها به سرعت در آمریکا محبوبیت پیدا کردند. باشگاه داشهوند آمریکا در سال 1895 تأسیس شد و تا سال 1914، داشهوند جزء ده نژاد برتر در نمایشگاه‌های آمریکایی به نمایش درآمد.
داشهوندها به ندرت برای شکار در ایالات متحده استفاده می‌شدند، هرچند که آنها در آزمایش‌های میدانی موفق بودند. اما آنها به قدری کوچک بودند که نمی‌توانستند به طور معمول شکار کنند. این سگ‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که به راحتی در یک آپارتمان زندگی کنند و در خارج از خانه نیز فعال و قوی هستند. در خانه، آنها مهربان، رفیق خواه و حساس به غریبه‌ها هستند!
آمار حیاتی نژاد سگ داشهوند
- دسته بندی نژاد: سگ تازی
- قد: ۲۰ تا ۲۳ سانتی متر
- وزن: ۸ تا ۱۲ کیلوگرم
- طول عمر: ۱۲ تا ۱۵ سال
- وزن در نرها: (۶-۱۶) کیلوگرم، در ماده‌ها: (۶-۱۶) کیلوگرم.
- ارتفاع در نرها: (۵۷-۶۷) سانتی‌متر، در ماده‌ها: (۵۲-۶۲) سانتی‌متر.
“`html
نکات برجسته نژاد سگ داشهوند
- سگ‌های داشهوند بسیار باهوش و مستقل هستند و روحیه‌ای بازیگوش دارند. به همین دلیل می‌توان آنها را بازیگوش نامید. در هنگام آموزش این سگ‌ها، باید صبور و سازگار باشید.
- این سگ‌ها برای شکار تربیت شده‌اند و ممکن است برخی از رفتارهای طبیعی خود را نشان دهند. آنها به حفاری عشای گورکن عادت دارند و این غریزه ممکن است آنها را به حفاری ترغیب کند.
- این سگ‌ها به سختی در شکار پرورش یافته‌اند و ممکن است این غریزه برای آنها مشکلاتی ایجاد کند. آنها به کشتن طعمه خود علاقه دارند و در خانه، اسباب‌بازی‌هایشان برایشان طعمه به حساب می‌آید؛ بنابراین پس از گرفتن آنها، سگ اقدام به کشتن آنها خواهد کرد.
- اندازه کوچک این سگ‌ها ولی صدای بلندی دارند و پارس کردن را خیلی دوست دارند.
- اگر به تغذیه داشهوند خود توجه نکنید، ممکن است چاق و تنبل شده و این موضوع فشار بیشتری به مهره‌های کمرش بیاورد. پس همیشه بر میزان غذای او نظارت کنید و او را در وزن مناسبی نگه‌دارید.
- این سگ‌ها ممکن است به دیسک کمر مبتلا شوند، که در بعضی موارد می‌تواند به فلج منجر شود. از آنها نگذارید از مکان‌های بلند بپرند و در زمان پریدن باید آنها را حمایت کنید.
- داشهوند شما ممکن است به طور طبیعی یک سگ منزوی باشد. بنابراین، مهم است که او را از سن تولگی با دیگران آشنا کنید.
- هیچگاه توله‌سگ را از فروشگاه‌های حیوانات یا افراد غیرمسئول خریداری نکنید؛ به دنبال توله‌سگی باشید که از نظر بیماری‌های ژنتیکی آزمایش شده باشد.
- برای مشخص کردن قیمت سگ داشهوند، باید از فروشگاه‌های مختلف پرس و جو کنید، زیرا قیمت این نژاد به عوامل مختلفی بستگی دارد. همچنین، اگر داشهوندی برای فروش دارید، این مراکز خریدار هستند.
مشکلات و سلامتی نژاد سگ داشهوند
این نژاد معمولا سالم است، اما مانند تمامی نژادهای دیگر ممکن است به برخی بیماری‌ها مبتلا شود. همه سگ‌های داشهوند بیمار نمی‌شوند، اما آگاهی از مشکلات احتمالی مهم است.
بیماری دیسک مهره: این بیماری بیشتر سگ‌های داشهوند را درگیر می‌کند. علت‌های آن می‌تواند ژنتیکی باشد یا به دلیل حرکت نادرست یا پریدن از ارتفاع. نشانه‌های این مشکل شامل ناتوانی در بلند کردن پاهای عقب، فلج و از دست دادن کنترل بر روی روده و گاهی اوقات ادرار است. مهم است که سگ‌ها را در هنگام پریدن حمایت کنید. در صورت بروز مشکل، درمان‌ها می‌توانند از داروهای ضد التهاب تا عمل جراحی متغیر باشد. بعضی از صاحبان متوجه شدند که می‌توانند با مراجعه به کایروپراتیک، به بهبود مشکلات سگ خود کمک کنند.
صرع: این یک بیماری عصبی است که معمولاً ارثی است. صرع می‌تواند با تشنج‌های خفیف یا شدید یا رفتارهای غیرعادی خود را نشان دهد. تشنج‌ها ممکن است ترسناک باشند، اما پیش‌آگاهی برای سگ‌های مبتلا به صرع معمولاً بهتر است. مهم است که سگ خود را به دامپزشک ببرید تا تشخیص و درمان مناسب دریافت کند، چون تشنج ممکن است دلایل دیگری نیز داشته باشد.
“““html
پیشروی شبکیه آتروفی (PRA): این یک بیماری چشمی است که به تدریج می‌تواند باعث کوری یا آسیب به گیرنده‌های نوری در پشت چشم سگ شود. این بیماری سال‌ها قبل از آنکه سگ علائم کوری را نشان دهد، قابل تشخیص است. خوشبختانه، سگ‌ها می‌توانند با استفاده از حس‌های دیگر خود در صورت نابینایی، عادت کنند و یک زندگی شاد و کامل داشته باشند. بنابراین، فقط او را به حرکت در اطراف مبلمان عادت ندهید. پرورش‌دهندگان معتبر هر سال سگ‌های خود را برای معاینه چشم نزد دامپزشک می‌برند و گواهی‌ای دریافت می‌کنند که نشان دهد سگ آنها مبتلا به این بیماری نیست.
اتساع معده و ولولوس (GDV): که به آن نفخ و یا چرخش معده هم گفته می‌شود، یک بیماری بسیار جدی و تهدیدکننده زندگی است که ممکن است پس از غذا خوردن سگ به ویژه اگر غذای زیادی به او بدهید، یا اگر او به سرعت غذا بخورد، یا بعد از غذا مقدار زیادی آب بنوشد و ورزش کند، رخ دهد. برخی بر این باورند که نوع غذا نیز می‌تواند عاملی بر نفخ باشد.
GDV بیشتر در سگ‌های مسن شایع است، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد. این وضعیت با تجمع گاز یا هوا در معده آغاز می‌شود و سپس معده می‌چرخد. سگ نمی‌تواند به راحتی آروغ بزند یا استفراغ کند و به همین خاطر فشار خون او کاهش می‌یابد و سگ به شوک می‌رود. اگر فورا به دامپزشک مراجعه نکنید، ممکن است سگ بمیرد. اگر مشکوک به نفخ در سگ خود هستید، نشانه‌ها شامل آب دهان بیش از حد و تلاش برای استفراغ بدون نتیجه است. سگ ممکن است بی‌قرار، افسرده، بی‌حال به نظر برسد و حتی ضربان قلبش بالا برود. این بسیار مهم است که سگ خود را به دامپزشک در اسرع وقت برسانید.
دیابت سگ (DM): دیابت در برخی از سگ‌ها خصوصا اگر اضافه وزن داشته باشند ممکن است رخ دهد. این بیماری قابل درمان است و با رژیم غذایی مناسب و تزریق انسولین می‌توان آن را مدیریت کرد. علائم آن شامل ادرار کردن زیاد، تشنگی زیاد و کاهش وزن با وجود اشتهای زیاد سگ است.
ناشنوایی: در برخی سگ‌های سفید، یکی یا هر دو گوش ممکن است ناشنوا باشد و بعضی از سگ‌های نژاد داشهوند در یکی از گوش‌ها ناشنوا هستند. همه توله‌سگ‌های نژاد داشهوند باید برای اطمینان از شنوایی طبیعی، تحت تست BAER قرار بگیرند. دامپزشک شما می‌تواند به شما کمک کند که نزدیک‌ترین مرکز تست BAER را پیدا کنید. سگ‌های داشهوندی که فقط در یکی از گوش‌ها ناشنوا هستند می‌توانند زندگی نسبتاً عادی ای داشته باشند و توله‌سگ‌هایی که در هر دو گوش ناشنوا هستند نیاز به آموزش‌های ویژه‌ای دارند.
تغذیه نژاد سگ داشهوند
توصیه می‌شود روزانه بین ۱/۲ تا ۱ و ۱/۲ پیمانه غذای با کیفیت بالا به سگ خود بدهید و این مقدار را به دو وعده غذایی تقسیم کنید.
توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما نیاز دارد، بسته به اندازه، سن، متابولیسم و سطح فعالیتش متفاوت است. سگ‌ها مانند انسان‌ها به مقدار غذایی که انسان نیاز دارد، نیاز ندارند. به طور کلی، یک سگ فعال به غذا بیشتری نسبت به یک سگ کم‌تحرک نیاز دارد. همچنین کیفیت غذا مهم است؛ هرچه غذای بهتری تهیه کنید، سگ شما را بیشتر سیر می‌کند. مطمئن شوید که سگتان با مقدار مناسب غذا در وضعیت خوبی قرار داشته باشد و به جای اینکه غذا دائماً در دسترسش باشد، دو بار در روز به او غذا بدهید.
آراستن نژاد سگ داشهوند
پوشش این سگ کوتاه و صاف است و موی آنها براق می‌باشد. آنها معمولاً به رنگ قرمز یا کرم و گاهی اوقات با موهای سیاه و سفید دیده می‌شوند. سگ‌های دو رنگ صاف معمولاً سیاه و سفید یا شکلاتی یا خاکستری (آبی) یا حنایی با خال هستند.
“““html
های قهوه ای مایل به زرد یا کرم است. چشمان دیشه دارد و کمتر ممکن است موی سفیدی روی قفسه سینه در رنگ‌های تک رنگ دیده شود. نوع موی آنها کوتاه، ضخیم و سخت است و یک لایه زیرین نرم تر دارد. موی رویه سخت است و در تمام نقاط بدن به جز فک، ابرو و گوش وجود دارد.
نگهداری از این نژاد هزینه کمی دارد. موهایش کمی میریزد، اما نه خیلی زیاد. می‌توانید لکه‌های بدنی او را با یک پارچه مرطوب پاک کنید. اگر در جایی سرد زندگی می‌کنید، ممکن است در زمستان یک ژاکت برایش لازم باشد.
برای جلوگیری از ریزش زیاد مو، باید موهای زبر او به طور مرتب شانه شوند. مسواک زدن دندان‌ها را حداقل دو تا سه بار در هفته انجام دهید تا باکتری‌های دهان او از بین برود. مسواک زدن روزانه برای پیشگیری از بیماری‌های لثه و بوی بد دهان ضروری است.
لازم است که ناخن‌ها را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. اگر صدای کشیده شدن ناخن‌ها بر روی زمین را می‌شنوید، یعنی آنها بیش از حد بلند شده‌اند. کوتاه نگه داشتن مرتب ناخن‌ها به شما کمک می‌کند تا وقتی سگ با هیجان به سمت شما می‌پرد، به شما آسیب نرساند.
در ناخن پای سگ رگ‌های خونی وجود دارد و اگر شما بیش از حد ناخن او را کوتاه کنید، می‌تواند خونریزی ایجاد کند و این باعث می‌شود سگ در آینده از شما دوری کند. پس اگر در کوتاه کردن ناخن سگ تجربه‌ای ندارید، حتما اطلاعات لازم را از یک دامپزشک بپرسید.
عادت‌های سگ خود را از زمانی که او یک توله داشهوند است، آموزش دهید. به پاهایش زیاد توجه کنید زیرا این نژاد پاهای حساسی دارد. داخل دهان و گوش او را ببینید تا مطمئن شوید که تمیز است. نظافت سگ کمک می‌کند تا در زمان معاینه دامپزشکی به راحتی کار انجام شود.
داخل دهان او را بررسی کنید و به علائم زخم، خارش یا عفونت‌ها مانند قرمزی و حساسیت به لمس توجه کنید. بینی، دهان، چشم‌ها و پاهای او را نیز بررسی کنید. چشم‌ها باید بدون قرمزی یا ترشحات غیرعادی باشند. یک بررسی هفتگی دقیق به شما کمک می‌کند تا مشکلات احتمالی سلامتی او را در مراحل اولیه شناسایی کنید.
گوش‌های او را باید هر هفته برای قرمزی یا بوی بد که ممکن است نشانه عفونت باشد، بررسی کنید. اگر گوش‌های او نیاز به تمیز کردن دارند، با استفاده از یک توپ پنبه مرطوب و شامپوی pH متعادل گوش او را به آرامی پاک کنید تا از عفونت جلوگیری شود. اگر لبه گوش‌هایش خشک است، با کمی روغن بچه یا روغن نارگیل آنها را چرب کنید. هیچ جسمی را به داخل کانال گوش نفوذ ندهید؛ تمیز کردن قسمت خارجی کافی است.
میزان سازگاری نژاد داشهوند با کودکان و حیوانات خانگی دیگر
این نژاد دوستان عالی برای بچه‌های خانواده است، به شرطی که از سنین پایین با هم آشنا شوند. مانند هر نژادی، باید به کودکان یاد بدهید که چطور با سگ رفتار کنند و همیشه بر فعالیت‌های بین سگ و بچه‌ها نظارت کنید تا از هر گونه گاز گرفتن یا اذیت شدن هر دو جلوگیری شود. هرگز اجازه ندهید کودکان هنگام آموزش، سگ را اذیت کنند یا خوابش را مختل کنند. حتی سگ‌های اهلی نیز زمانی که با کودکان بازی می‌کنند، نیاز به مراقبت دارند و علاقه ای به تنها ماندن ندارند.
به طور کلی، این سگ‌ها نسبت به سگ‌های دیگر حالت تهاجمی ندارند، اما در محیط باز، به ویژه اگر سگ‌های کوچک در حال بازی باشند، ممکن است به تهاجم بگرایند.
محل نگهداری نژاد سگ داشهوند
این نژاد برای زندگی در آپارتمان مناسب است، اما باید در طول روز به اندازه کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه خیلی آرام است و می‌توانید به راحتی آن را در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما برای مدت زمان فعالیت و بازی روزانه او کافی است.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`