پروتئین واکنشی C یا پروتئین واکنش پذیر C چیست ؟ (2 نکته مهم)

“`html

“““html

خطر ابتلا به سکته قلبی یا بروز مشکلات دیگر در قلب، مانند بیماری عروق کرونر و سکته مغزی را افزایش می‌دهد.

تست CRP

تست پروتئین واکنشی C (CRP) میزان پروتئین CRP در خون را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش قابل انجام برای بزرگسالان، کودکان و حتی نوزادان است و به ما کمک می‌کند علائم بیماری را بررسی کنیم.

تغییر مقدار CRP می‌تواند نشان دهد که آیا درمانی که برای کاهش التهاب انجام داده‌اید مؤثر بوده یا نه. سطح CRP معمولاً تا زمانی که بدن به طور کامل بهبود یابد، بالا می‌ماند.

بنابراین اگر نتیجه آزمایش CRP کاهش سطح این پروتئین را نشان دهد، به این معنی است که بدن به خوبی با عفونت و آسیب‌های موجود مبارزه کرده است.

اگرچه این آزمایش سطح CRP را اندازه‌گیری می‌کند، اما نمی‌تواند مشخص کند که التهاب در کجای بدن وجود دارد یا دقیقاً چه عاملی باعث آن شده است.

این آزمایش از خون گرفته می‌شود و بیمار باید قبل از انجام آن بین ۸ تا ۱۲ ساعت ناشتا باشد.

اگر نتیجه این آزمایش نشان دهد که سطح پروتئین واکنشی C بالا است، ممکن است از آزمایشات دیگری برای تشخیص علت استفاده شود، مانند:

1. آزمایش کشت
2. آزمایش شمارش گلبول‌های سفید
3. آزمایش شمارش گلبول‌های قرمز
4. آزمایش شمارش پلاکت‌ها
5. رادیوگرافی قفسه سینه
6. آزمایش اندازه‌گیری گلوکز خون
7. معاینه فیزیکی

نوع دیگری از آزمایش CRP وجود دارد که به نام تست hs-CRP شناخته می‌شود و حساس‌تر از آزمایش‌های معمولی است.

این آزمایش قادر به تشخیص کاهش سطح CRP نیز می‌باشد. این تست عمدتاً برای غربالگری بیماری‌های قلبی استفاده می‌شود.

طبق گفته منابع پزشکی مختلف، از جمله متخصصان انجمن قلب آمریکا، تست hs-CRP برای شناسایی افرادی که در ۱۰ سال آینده ممکن است در معرض خطر حمله قلبی باشند، بسیار مفید است.

محدوده نرمال CRP

در زیر نموداری ارائه شده که اکثر پزشکان برای تشخیص سطح پروتئین واکنشی C از آن استفاده می‌کنند:

• CRP کمتر از ۱۰ میلی‌گرم در لیتر: این مقدار معمولاً طبیعی به حساب می‌آید، اما برخی تحقیقات جدید نشان داده‌اند که اگر سطح CRP بیشتر از ۱ الی ۲ میلی‌گرم در لیتر باشد، ممکن است نشانه‌ای از وجود مشکلی در بدن، به‌ویژه در قلب باشد.
• کمتر از ۱ میلی‌گرم در لیتر: این مقدار نشان‌دهنده این است که شما در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی نیستید. در حالی که اگر سطح CRP بین ۱ تا ۳ میلی‌گرم در لیتر باشد، این نشان می‌دهد که ممکن است در خطر ابتلا به برخی از بیماری‌ها قرار داشته باشید. همچنین CRP بالاتر از ۳ میلی‌گرم در لیتر علامت خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی است.
• عفونت‌های جدی باکتریایی معمولاً باعث می‌شوند که سطح CRP بین ۱۵۰ تا ۳۵۰ میلی‌گرم در لیتر افزایش یابد.
• CRP بالاتر از ۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر معمولاً به دلیل عفونت‌های غیرعادی ناشی از آدنو ویروس، سیتومگالوویروس و ویروس‌های آنفلوانزا، سرخک و اوریون است.
• عفونت‌های ویروسی معمولاً باعث افزایش سطح CRP به حدود ۲۰ تا ۴۰ میلی‌گرم در لیتر می‌شوند که بسیار کمتر از عفونت‌های باکتریایی است.

روش‌های درمان و پیشگیری از افزایش پروتئین واکنشی C

درمانی که برای کاهش پروتئین واکنشی C توصیه می‌شود، بستگی به علت اصلی التهاب دارد. بهترین راه طبیعی برای درمان این مشکل، شناسایی دلیل اصلی التهاب در بدن است.

همان عادت‌هایی که به محافظت از بدن در برابر بیماری‌های قلبی کمک می‌کنند، مانند داشتن رژیم غذایی مناسب، ترک سیگار و فعالیت بدنی می‌تواند در درمان افزایش سطح CRP مؤثر باشد.

رعایت رژیم غذایی ضدالتهابی

برای محافظت از بدن در برابر اثرات التهاب، توصیه می‌شود از رژیم غذایی مکمل منبعی مانند رژیم مدیترانه‌ای پیروی کنید. این نوع رژیم غذایی شامل سبزیجات، میوه‌ها، گیاهان تازه، ماهی، حبوبات و آجیل است.

مصرف موادی که سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین‌های C، A و E هستند و همچنین غذاهای پروبیوتیکی می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند.

یک مطالعه نشان داد که مصرف ویتامین C به مقدار زیاد (۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز به شکل مکمل) می‌تواند به کاهش سطح CRP کمک کند.

“`

افرادی که مقدار این ماده در خونشان بیش از ۱ میلی‌گرم در لیتر است، نیاز به کمک دارند.

همچنین بسیار مهم است که به آلرژی‌های غذایی که دارید رسیدگی کنید.

اگر به بیماری‌های التهابی روده مبتلا هستید، بهتر است از خوردن غذاهایی که علائم بیماری را تشدید می‌کنند خودداری کنید. این غذاها شامل:

• گلوتن
• لبنیات
• کافئین
• الکل

فعالیت بدنی منظم

ورزش یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش التهاب و کاهش عوامل خطر مثل فشار خون بالا و چاقی است. این عوامل می‌توانند سطح CRP را بالا ببرند.

به بزرگسالان توصیه می‌شود که هر هفته حداقل ۱۵۰ دقیقه با شدت متوسط ورزش کنند.

مشاوره با پزشک درباره داروهای مصرفی

اگر عفونت دلیل اصلی افزایش CRP باشد، ممکن است لازم باشد از آنتی بیوتیک‌ها برای بهبودی استفاده کنید.

اگر در خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی هستید، ممکن است پزشک به شما داروهایی مثل داروهای کاهش دهنده کلسترول یا آسپیرین توصیه کند تا احتمال بروز عوارض را کاهش دهد.

تحت نظر پزشک بودن برای مدیریت شرایطی مانند دیابت، چاقی، فشار خون بالا و کلسترول بالا که ممکن است التهاب را افزایش دهند، بسیار مهم است.

اگر تغییر در شیوه زندگی به‌تنهایی کافی نباشد، ممکن است نیاز باشد از داروهای دیابت مانند تیازولیدین دیون استفاده کنید.

همچنین ممکن است لازم باشد دوز داروهای استروژنی یا داروهایی که روی نشانگرهای التهابی تأثیر می‌گذارند، تحت نظر پزشک تغییر دهید.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از ویتامین C و منیزیم به کاهش CRP کمک می‌کند، بنابراین ممکن است پزشک این مکمل‌ها را برای شما تجویز کند.

اجتناب از عوامل خطر مانند سیگار، الکل و چاقی

سعی کنید با دوری از عواملی که می‌توانند به بدنتان آسیب برسانند، خطر افزایش التهاب را کاهش دهید. بنابراین بهتر است به موارد زیر توجه کنید:

• اجتناب از سیگار کشیدن
• اجتناب از مصرف مواد مخدر و الکل
• نگه داشتن وزن در حالت متعادل
• درمان بیماری‌هایی مانند دیابت یا عفونت‌ها

بیشتر بخوانید:

نکته آخر

همیشه افزایش سطح CRP لزوماً نشانه بدی نیست. این آزمایش به‌تنهایی نمی‌تواند تصویری کامل از سلامت بدن شما ارائه دهد و باید با نتایج دیگر آزمایش‌ها ترکیب شود.

با پزشک متخصص همکاری کنید تا مشخص شود چه عواملی ممکن است در افزایش سطح این ماده در بدن شما نقش داشته باشند.

فراموش نکنید که تاریخچه خانوادگی برخی بیماری‌ها، مصرف برخی داروها و قرص‌های ضد بارداری، افزایش استرس و نوع رژیم غذایی می‌توانند تأثیر زیادی بر افزایش پروتئین واکنشی C در بدن داشته باشند.

سایت رضیم