ابتدا بگذارید بگوییم که تنبل‌ها تاریخ بسیار طولانی دارند. اولین تنبل‌های زمینی حدود 35 میلیون سال پیش روی کره‌ی زمین ظاهر شدند. این موجودات در انواع مختلفی در سراسر آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی زندگی می‌کردند و در کنار دیگر جانوران باستانی مانند ماموت‌ها و آرمادیوها بودند.
با اینکه تنبل‌ها میلیون‌ها سال در زمین زندگی کردند و پخش شدند، حدود 10,000 سال پیش ناگهان شروع به ناپدید شدن کردند. این اتفاق همزمان با از بین رفتن دیگر جانوران بزرگ مانند ماموت‌ها بود. محققان می‌گویند که ممکن است تنبل‌ها به دلیل تغییرات آب و هوایی یا رقابت با سایر جانوران، از جمله انسان، نابود شده باشند. اما برخی از تنبل‌های کوچکتر موفق شدند زنده بمانند و به درختان مهاجرت کنند.
چرا تنبل‌ها به آرامی حرکت می‌کنند؟
بالای درختان برگ‌های زیادی برای خوردن وجود دارد، اما خوردن برگ‌ها معایبی هم دارد. به طور معمول، حیوانات انرژی خود را از غذا می‌گیرند و از آن برای حرکت، حفظ دمای بدن و بقا استفاده می‌کنند. ولی خوردن برگ‌ها انرژی زیادی به آنها نمی‌دهد و استخراج انرژی از آنها هم دشوار است.
تنبل‌ها، به‌ویژه تنبل‌های سه‌انگشتی، بیشتر از برگ‌ها تغذیه می‌کنند و بنابراین سعی می‌کنند انرژی را از غذای خود حفظ کنند. این موجودات معده‌ای چند حفره‌ای دارند که ثلث بدن آنها را اشغال کرده و می‌توانند از پنج روز تا هفته‌ها برای هضم یک وعده غذایی زمان صرف کنند.
این حیوانات بیشتر وقت خود را به خوردن و استراحت کردن در بالای درختان می‌گذرانند و تنها یک بار در هفته از درخت پایین می‌آیند. جالب است که حرکت تنبل‌ها خیلی کند است و عبور از یک خیابان معمولی برای آنها حدود پنج دقیقه طول می‌کشد. این سبک زندگی آرام به این معناست که تنبل‌ها به عضله‌های زیادی نیاز ندارند. در واقع، آنها حدود 30 درصد کمتر از سایر جانوران هم‌سایز خود عضله دارند.
بر اساس این ویژگی‌های فیزیکی و رفتاری، مصرف انرژی تنبل‌ها در کمترین حد ممکن است. به همین دلیل، تنبل‌های سه‌انگشتی به عنوان پستانداران با کندترین متابولیسم شناخته می‌شوند. پس از آنها، پانداها دومین موجودات کند محسوب می‌شوند و تنبل‌های دو انگشتی در رتبه سوم قرار دارند.
حرکات آهسته به تنبل‌ها این اجازه را می‌دهد که در درختان زندگی کنند، جایی که خود تنبل‌ها همچنین محیط خوبی برای دیگر موجودات از جمله جلبک‌ها می‌شوند. جالب است که جلبک‌ها برای تنبل‌ها می‌توانند نقش استتار را داشته باشند و یا حتی ممکن است به عنوان بخشی از غذای آنها استفاده شوند.