معرفی کلودیون
کلودیون (Collodion) را می‌توان به عنوان ترکیبی از سلولز نیترات در الکل و اتر معرفی کرد. این ماده مایعی غلیظ و بی‌رنگ و معمولاً شفاف است. کلودیون به سرعت قابل اشتعال است و وقتی خشک می‌شود، شکل لایه‌ای نرم و شفافی به خود می‌گیرد.
در زمینه پزشکی، از کلودیون برای پوشاندن زخم‌های کوچک استفاده می‌شود. یکی از اولین کاربردهای مهم کلودیون در عکاسی روی صفحات مرطوب بوده است.
گروه دارویی: شامل الکل، اتر و پیروکسیلین
گروه درمانی: برای درمان بیماری‌های پوستی
شکل دارویی: محلول
موارد مصرف کلودیون
این محلول به عنوان محافظی برای پوست و در موارد بریدگی‌ها و خراش‌های کوچک استفاده می‌شود.
مکانیسم اثر کلودیون
این مایع غلیظ شامل 40 گرم پیروکسیلین در 750 میلی‌لیتر اتر و 250 میلی‌لیتر الکل در هر لیتر از محلول است.
هشدارها در رابطه با مصرف کلودیون
کلودیون به شدت قابل اشتعال است.
مقدار مصرف کلودیون
مقدار مصرف آن به نوع مشکل پوستی بستگی دارد.
موارد منع مصرف کلودیون
مورد خاصی برای منع مصرف وجود ندارد.
عوارض جانبی کلودیون
این ماده به سرعت آتش می‌گیرد و در صورت استفاده در غلظت‌های بالا ممکن است باعث تحریک پوست شود.
نکته مهم در مصرف کلودیون
این دارو به عنوان یکی از اجزای داروهای پوستی که اثرات طولانی مدتی بر روی پوست دارند، به کار می‌رود.
شرایط نگهداری کلودیون
باید در ظرفی در بسته و دور از حرارت نگهداری شود.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم