معرفی کلیسای جامع آخن در آلمان | هرآنچه پیش از رفتن باید بدانید
کلیسای جامع آخن کجاست : کشور آلمان یکی از زیباترین کشورهای اروپایی با جاذبه‌های زیاد است. یکی از این جاذبه‌ها، کلیسای جامع شهر آخن است. بنیاد این کلیسا توسط شارلمانی گذاشته شده و بعدها با ساخت و سازهای بیشتر، آن را به کلیسای تاج‌گذاری پادشاهان آلمان تبدیل کرده‌اند.
کلیسای جامع آخن (Aachener Dom) در غرب آلمان یکی از قدیمی‌ترین بناهایی است که به‌طور پیوسته در این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بخش اصلی این کلیسا به صورت هشت‌ضلعی بنا شده و شارلمانی آن را به‌عنوان یک نمازخانه متصل به کاخ خود در اکس لا شاپل (آخن) ساخته است. حدود دو قرن بعد از فوت شارلمانی، این کلیسا به مدت نزدیک به شش قرن به‌عنوان مکان تاج‌گذاری پادشاهان آلمان شناخته می‌شد. تزئینات کلیسا به سبک‌های رومی، گوتیک و باروک اضافه شده‌اند، اما بخش هشت‌ضلع اصلی هنوز هم مرکز کلیساست و شامل تخت مرمر اصلی شارلمانی و یک زیارتگاه طلاکاری‌شده رومی است که اکنون اره‌های او را در خود دارد.
ساختمان کلیسای جامع آخن
کلیسای جامع آخن Aachener Dom در اصل نمازخانۀ پالاتین (Pfalzkapelle) کاخ شارلمانی در آخن بود. به همین دلیل است که این کلیسا اندازه‌اش نسبتاً کوچک است؛ با این حال، در زمان ساخت بزرگ‌ترین کلیسای شمال آلپ بود. تا سال ۸۰۰ مورد استفاده قرار می‌گرفت. داستان‌ها می‌گویند که پاپ لئوی سوم، تاج‌گذاری امپراتور شارلمانی را در روز کریسمس سال ۸۰۰ در رم انجام داد و در سال 805 این کلیسا را وقف کرد، اما این داستان‌ها ممکن است درست نباشند.
این کلیسای کوچک به مریم مقدس، مادر حضرت عیسی تقدیم شده و بنابراین، قرن‌ها به‌عنوان کلیسای سلطنتی مریم مقدس شناخته می‌شد. در سال‌های بعد، به‌عنوان کلیسای تاج‌گذاری پادشاهان آلمان نیز مشهور شد؛ زیرا مدت‌ها محل تاج‌گذاری پادشاهان آلمان، که اکثر آنها از امپراتوران روم مقدس بودند، بوده است. Aachener Dom تنها در سال ۱۹۳۰ به عنوان یک کلیسای جامع شناخته شد؛ به این معنی که حالا محل استقرار یک اسقف است.
سبک معماری کلیسای جامع آخن
کلیسای جامع شهر آخن، اگرچه بناهایی که به آن اضافه شده‌اند بیشتر به قرن نوزدهم تعلق دارند و کاملاً با نسخه اصلی یکسان نیستند، اما بخش هشت‌ضلع کارولینگی آن با گنبدی به ارتفاع ۳۱.۵ متر، ساختار اصلی را تشکیل می‌دهد. تقریباً تمام چیزهای دیگر در این کلیسا، به غیر از تخت سلطنتی مرمر Karlsthron، شامل تمام تزئینات جدید هستند. بیشتر تزئینات داخلی کلیسا در قرن نوزدهم و زمانی که آخن تحت کنترل پروس قرار داشت، اضافه شدند و به شکل خود تغییر کردند.
موزاییک‌هایی به سبک بیزانس در کلیسای جامع شهر آخن قرار دارند و در زمانی که بیشتر مدیران کلیساهای گوتیک و رومی اعتقاد داشتند که کلیساهای قرون وسطایی باید ساده و بدون تزئین باشند، رنگ و زیبایی به آن اضافه شد. پروسی‌ها برخلاف این روند حرکت کردند و واقعاً به این کلیسا رنگ و زیبایی بیشتری دادند. پادشاهان پروس (و بعداً امپراتوران آلمان) تحت تاثیر زیبایی بیزانس قرار گرفته بودند و به همین خاطر موزاییک‌هایی به آن اضافه کردند.
اینکه آیا این موزاییک‌ها به کلیسا آسیب زده‌اند یا نه، مورد بحث است؛ اما به‌هرحال دارای ارزش هنری بسیار بالایی هستند و به‌طرز زیادی با آنچه در کلیساهای مشابه اواخر هزارۀ اول انجام شده، همخوانی دارند (مثل ویدال سنت ویتال در راونا و سنت مارکو در ونیز). گنبد دارای موزاییکی شبیه به تزئینات جدید است، اما سایر دیوارها و سقف‌ها در زمان شارلمانی نقاشی شده بودند و موزاییک نداشتند.
معماری کلیسای جامع آخن
کلیسای شهر آخن، به روشنی نشان‌دهنده سبک کارولینگی و رومی است و چند الحاق نئوگوتیک نیز دارد. بخش غربی کارولینگی در طول سال‌ها به‌طور جزئی تغییر یافته است، اما طبقات پایین تقریباً به همان شکل زمان شارلمانی باقی مانده‌اند. در قرن نوزدهم، بسیاری از اضافات جدید از برج‌ها حذف شدند تا با برج‌های اصلی همخوانی بیشتری داشته باشند. این برج تنها در اواخر قرن نوزدهم به پایان رسید.
یک سالن کوچک به کلیسای جامع آخن در قرن ۱۸ اضافه شده است. درهای زیبا و برنزی که از زمان شارلمانی باقی مانده‌اند، به ورودی اصلی کلیسا منتقل شده‌اند و حالا به این قسمت اضافه شده‌اند.
درب کلیسای جامع آخن در آلمان دارای دو شیر است. افسانه‌ها می‌گویند که در دهان یکی از این شیرها انگشت شیطان وجود دارد. طبق داستان‌ها، شیطان برای ساختن کلیسا کمک کرد، اما شرطش این بود که روح اولین کسی که وارد کلیسا می‌شود را بگیرد. او منتظر بود که اسقف بیاید، اما در عوض یک گرگ به داخل آمد و در حالی که شیطان به در کوبید، انگشتش شکست. بر اساس این روایت، هر کسی که بتواند انگشت شیطان را از دهان شیر بیرون بیاورد، جایزه ویژه‌ای مثل خرقۀ طلایی خواهد گرفت.
کلیسای جامع آخن شکل هشت‌ضلعی اصلی و خاصی به نام کارولینژی دارد. در حالی که سایبانی با سبک باروک و شبیه به درخت مرکبات، به همراه یک فانوس زیبا متعلق به اواخر قرن هفدهم، این کلیسا را تزئین کرده است. این ویژگی باعث می‌شود که کلیسا از هر زاویه‌ای به راحتی قابل شناسایی باشد.
به سادگی می‌توان دید که سنگ‌کاری‌های ناهموار هشت‌ضلعی به نوعی به تکنیک‌های جدیدتر در ساخت و ساز مرتبط است. در زمان شارلمانی، نمای بیرونی کلیسا با گچ و رنگ قرمز پوشیده شده بود.
گروه کر گوتیک در کلیسای جامع آخن یکی از بهترین نمونه‌های این سبک است. این بخش بین سال‌های ۱۳۵۵ تا ۱۴۱۴ درست شده و جایگزین ساختمان مستطیلی یا مربعی شکل کارولینژی قبلی شده است. همچنین، نمازخانه‌های کناری عمدتاً مربوط به این دوره یا دوره باروک بعدی می‌باشند.