در واقع، همه رنگ‌هایی که شما می‌شناسید، در طبیعت وجود دارند. رنگ‌های مختلف به گیاهان، جانوران و حتی مواد معدنی مربوط می‌شوند. اما شاید بپرسید کدامیک از این رنگ‌ها در طبیعت نادرتر هستند؟ به طور کلی، دو دلیل اصلی وجود دارد که می‌تواند باعث کمیابی یک رنگ در طبیعت شود: فیزیک و تکامل.
نقش فیزیک در نادر شدن رنگ‌ها
احتمالاً از درس‌های دبیرستان به خاطر دارید که رنگ‌ها از نظر فیزیک زمانی ایجاد می‌شوند که طول موج‌های نور مرئی با اجسام مختلف برخورد می‌کنند. این فرآیند شامل جذب برخی از طول موج‌ها و بازتاب برخی دیگر است. یعنی رنگی که شما می‌بینید، به طول موج‌هایی بستگی دارد که جذب نمی‌شوند. در مورد رنگ‌های طبیعی، عمدتاً در گل‌ها و میوه‌ها این اتفاق می‌افتد و از آنجا که امواج نوری با انرژی بالاتر راحت‌تر جذب می‌شوند، برخی رنگ‌ها نادرتر هستند.
آبی، نادرترین رنگ در طبیعت!
به طور کلی، نور آبی یکی از امواج با انرژی بالاست و همین موضوع سبب می‌شود که در بسیاری از ساختارهای طبیعی جذب شده و در بیشتر آن‌ها پراکنده نشود.
نقش تکامل در نادر شدن برخی رنگ‌ها
همانطور که می‌دانید، گیاهان از ترکیباتی به نام رنگدانه ساخته شده‌اند که می‌توانند نور را جذب کنند و بخشی از فرآیند فتوسنتز هستند. گیاهان مختلف، رنگدانه‌های متفاوتی تولید می‌کنند که باعث رنگ‌های مختلف آن‌ها می‌شود. در مواردی که به آن اشاره کردیم، امواج نوری با انرژی بالا راحت‌تر به وسیلهٔ رنگدانه‌ها جذب می‌شوند. به عنوان مثال، کلروفیل، یکی از رنگدانه‌های معروف، قابلیت جذب طول موج‌های آبی و قرمز را دارد و در نتیجه طول موج مرئی سبز را پراکنده می‌کند. به همین دلیل، به خاطر وجود کلروفیل، رنگ سبز از رایج‌ترین رنگ‌ها در طبیعت است.
