گل کاغذی
نام علمی گل کاغذی Bougainvillea glabra و از خانواده Nyetaginaceae می‌باشد. (در جنوب ایران: گل بوگن ویلیه) این گل بومی کشور برزیل است و انواع مختلفی دارد. ارتفاع این گیاه در گلدان معمولاً بین ۲ تا ۳.۵ متر می‌باشد. این گیاه می‌تواند در حالی که هنوز کوچک است، گل بدهد. برگ‌های آن به رنگ سبز روشن و به شکل تخم‌مرغی هستند.
گل‌های این گیاه در خوشه‌های پانیکول تشکیل می‌شوند و به صورت سازه‌های جامی و نوک‌دار ظاهر می‌شوند. اگرچه گل‌های آن خود زیبا نیستند و کاسه گل آن کم رنگ و کوچک است، اما دارای برگچه‌های رنگی و زیبایی است که دور گل‌های کرم رنگ را احاطه کرده‌اند. این گیاه به عنوان یک گیاه مهم برای کاشت در گلدان و سبدهای آویزان در اروپا و آمریکای شمالی شناخته می‌شود.
گلی سبز، چوبی، رونده و متعلق به مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است و محبوبیت زیادی در بین مردم دارد. بعضی از انواع این گل رنگ‌های مختلفی دارند و بعضی نیز معطر هستند، به طوری که در تابستان به طور فراوان گل می‌دهند. گل‌های آن شبیه به زغال‌اخته و بنت قنسول هستند که گلبرگ‌های رنگی زیبایی به نام براکته دارند. براکته‌ها زیر گل‌های واقعی که قابل دیدن نیستند، قرار دارند.
رنگ این براکته‌ها می‌تواند سفید، سفید شیری، زرد، صورتی، بنفش، قرمز تیره و حتی نارنجی باشد. این گیاه به هرس پاسخ خوبی می‌دهد و به همین دلیل بیشتر به عنوان پرچین در مناطق گرمسیری استفاده می‌شود. نام این گیاه به افتخار لویی آ. دو بوگن‌ویل، یک دریانورد فرانسوی، گذاشته شده است.
انواع مختلف گل کاغذی :
۱ – گل کاغذی باشکوه B.fastuosa : این نوع دارای درختچه‌ای قوی با برگ‌های بیضی نوک‌تیز و برگچه‌هایی صورتی است. این نوع از گذشته مورد کاشت قرار گرفته اما بعدها انواع جدیدتری با برگچه‌های زرد، نارنجی یا قرمز شنجرفی که بسیار گل‌دهی بیشتری دارند، به وجود آمدند و به تدریج استفاده از نوع اصلی کاهش یافته است. این انواع در تهران به گل کاغذی مصری معروف شده‌اند زیرا قلمه‌های آن از مصر آورده شده و تکثیر شده‌اند.
۲ – گل کاغذی گلابرا B.glabera : این نوع بومی برزیل است. بوته‌اش رونده و دارای پوست قهوه‌ای رنگ با تیغ‌های کمانی یک‌سانتی‌متر و برگ‌های بیضی نوک‌تیز مایل به کبود است. برگچه‌های آن در اطراف گل صورتی رنگ هستند. این نوع به شدت کاشته شده و چندین نوع مختلف از آن به وجود آمده‌اند که شامل :
الف – گل کاغذی ساندر B.sanderiana : با گل‌های فراوان به رنگ زرد تیره.
ب – گل کاغذی ابلق B.variegate : که برگ‌هایش دارای لکه‌های سفید است.
پ – گل کاغذی سیفری B.cyphery : دارای برگچه‌های صورتی پررنگ است.
ت – گل کاغذی کریمسون لاک B.crimson lake : با برگچه‌های بزرگ بیضی به رنگ شنجرفی است.
۳ – گل کاغذی خاص B.seeciosa : که برگچه‌های دور گل آن به رنگ صورتی مایل به بنفش است.
گل کاغذی برزیلی B.brasiliensis : برگچه‌های آن قرمز تند یا شنجرفی است.
۴ – گل کاغذی رفول ژن B.refulgens : که شاخه‌های گلدار آن دراز و آویخته و برگچه‌های دور گلش ارغوانی مایل به بنفش است.
گل کاغذی به کود قوی و زیاد و آب نیاز دارد، که باید به طور مرتب و با دقت مدیریت شود. بهتر است که گلدان‌های آن در تمام طول فصل مناسب و زمانی که گل می‌دهند، هر ۱۵ روز یکبار با کود مایع تغذیه شوند.
پرورش گل کاغذی نگهداری و مراقبت :
آب:
زمانی که گیاهان در فضای سبز به خشکی عادت می‌کنند، می‌توانند در برابر کم‌آبی مقاومت کنند. اما تنش‌های آبی ممکن است باعث ریزش برگ‌ها در گیاهانی شود که در شرایط خشک در گلخانه رشد کرده‌اند. باید دقت کرد که در زمستان اگر به این درختچه آب زیادی بدهید، ریشه‌اش پوسیده می‌شود.
خاک:
خاک مناسب برای گل کاغذی ترکیبی از دو قسمت خاک باغچه باکیفیت، دو قسمت کود پوسیده دامی و یک قسمت ماسه است. خاک رس آهکی نیز برای رشد این گل مناسب می‌باشد.
نور :
نور شدید و پرورش گیاه در طول روز کوتاه (حدود ۸ ساعت روشنایی) باعث تحریک گل‌دهی می‌شود. در صورتی که نور کم باشد، گل‌دهی حتی در گیاهانی که در شرایط روز کوتاه و دمای مناسبی هستند، به تعویق می‌افتد.
نور ۴ تا ۵ هزار فوت کندل باعث رشد سریع و تشکیل گل‌های رنگی زیبا می‌شود. نور قرمز دور (Far-Red) هم موجب تسریع در گل‌دهی می‌گردد. اگر گیاهان در شرایط نوری با نسبت بالای قرمز به نور قرمز دور رشد کنند، برگ‌های انتهایی آن‌ها باز نخواهند شد و نسبت به گیاهانی که برگ‌هایشان را گرفته‌اند، گل‌دهی زودتری خواهند داشت. نور قرمز باعث می‌شود که رشد و جابجایی مواد در برگ‌های جوان، مانع گل‌دهی شود. اسید جیبرالیک ممکن است گل‌دهی را به تأخیر بیندازد و همچنین حذف برگ‌ها باعث کاهش فاصله میان گره‌ها می‌شود.
دما – زمستان :
در مناطق سرد، گلدان‌های گل کاغذی باید از اواخر مهرماه به داخل گلخانه منتقل شوند، زیرا این گیاه در برابر سرما مقاوم نیست.
در زمستان باید به گل کاغذی کمی استراحت داد؛ به این صورت که اگر گلدان‌ها در خانه هستند، باید در محل نسبتاً خنکی گذاشته شوند و به آن‌ها خیلی کم آب داده شود.
ازدیاد:
بهترین زمان برای تکثیر این گیاه از اواسط بهار تا اوایل تابستان است. قلمه‌های انتهایی یا ساقه را به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر با چاقوی تیز یا قیچی باغبانی از گیاه مادر جدا کنید. ابتدا قلمه‌ها را در پودر هورمون ریشه‌زایی فرو ببرید.
سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر (در گلدانی از ماسه نرم فرو بگذارید) و در دمای حدود ۲۴ درجه سانتی‌گراد نگه دارید. همچنین قلمه‌ها باید در شرایط نور مناسب و کافی، اما دور از تابش مستقیم خورشید قرار بگیرند تا سوختگی و پژمردگی گیاه پیش نیاید.
زمانی که ریشه‌زایی انجام شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر و کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید. در برخی منابع روش‌های خواباندن هوایی و کشت بذر نیز به‌عنوان راه‌های تکثیر ذکر شده است. می‌توان از سیستم مه پاشی یا میست برای نگهداری و شادابی برگ‌ها در زمان ریشه‌زایی قلمه‌ها استفاده کرد.
مهمترین آفات و بیماری‌ها:
اگر از این گیاه به خوبی مراقبت کنید، آفات و حشرات مشکلی ایجاد نخواهند کرد. اما در مواقع ضروری، می‌توانید از قارچ‌کش‌های محلول استفاده کنید. شته و کرم‌ها را می‌توان با استفاده از زمیسترین، ارتن و تام کنترل کرد.
گل کاغذی با نام علمی بوگین‌ویلیا (Bougainvillea) تیره‌ای از گیاهان بومی آمریکای جنوبی است و نوعی گیاه پیچک می‌باشد که در بسیاری از خانه‌ها در استان مازندران نیز دیده می‌شود.
گل گل کاغذی معمولاً به رنگ قرمز است، اما انواع صورتی آن نیز وجود دارد. تمامی گل‌های گل کاغذی بی‌بو هستند و معمولاً در بهار، به خصوص در ماه اردیبهشت، بر روی شاخه گیاه ظاهر می‌شوند و به مدت یک تا سه هفته بر روی شاخه‌ها باقی می‌مانند. گل گل کاغذی دارای گلبرگ‌های بسیار نازکی است که شباهت زیادی به کاغذ دارند؛ به همین دلیل به این نام مشهور شده است.
رشد
گل کاغذی مانند انگور نوعی پیچک است که با توجه به نوع نگهداری، می‌تواند دور یک میله یا یک ساختمان بپیچد. بیشتر اوقات گل کاغذی را روی دیوارها می‌کارند. این گل معمولاً در مناطق مرطوب رشد می‌کند، اما با آبیاری مناسب و خاک خوب، در مناطق دیگر نیز رونق می‌گیرد.
تکثیر
گل کاغذی به راحتی می‌تواند از طریق خواباندن تکثیر شود.
منبع:گلستان علی