کاشت کنجد بهترین روش برای مقابله با کم آبی
دانه کنجد بین 44 تا 55 درصد روغن، 18 تا 25 درصد پروتئین، 13.5 درصد کربوهیدرات و 5 درصد ماده خشک دارد و روغن کنجد حاوی آنتی اکسیدان‌های مفید است. روغن کنجد شامل ویتامین‌های مختلف بوده و کنجاله آن نیز 40 درصد پروتئین دارد که برای غذای دام مناسب است. این گیاه به روزهای گرم و نور کافی نیاز داشته و به سرما حساس است. با مجله رضیم همراه باشید.
کاشت گیاه کنجد در کدام مناطق انجام می‌شود؟
ظاهر گیاه کنجد
این گیاه معمولاً یک ساله و sometimes چند ساله است و برای رشد آن 4 تا 6 ماه زمان نیاز است. ریشه کنجد مستقیم و قوی بوده و معمولاً حدود 1 متر در زمین فرو می‌رود.
ساقه کنجد راست و ارتفاع آن بین 50 تا 200 سانتیمتر متغیر است و اغلب حدود 70 سانتیمتر می‌باشد. مقطع ساقه معمولاً مربع شکل و گاه مستطیلی است و دارای شیارهای عمودی است و ممکن است صاف یا کمی کرکدار باشد.
برگ‌های کنجد در انواع مختلف و حتی در یک گیاه از نظر شکل و اندازه بسیار متفاوت است. برگ‌های پایین گیاه معمولاً پهن و دندانه‌دار، برگ‌های میانی نوک تیز و گاهی کمی دندانه‌دار و برگ‌های بالایی باریک‌تر و تیزتر هستند. گل‌ها به صورت منفرد و در بالای ساقه و شاخه‌ها روییده می‌شوند.
رنگ گل معمولاً سفید یا صورتی کمرنگ است و ممکن است تیره‌تر یا ارغوانی نیز باشد و در سطح داخلی آن ممکن است خال‌های قرمز، سیاه یا زرد دیده شود.
میوه کنجد به شکل کپسولی و با مقطع مستطیلی و شیاردار است و به طور متوسط هر کپسول حدود 80 دانه دارد.
شرایط مناسب برای رشد گیاه کنجد
این گیاه بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر یافت می‌شود. برای تولید بذر، باید بین انواع مختلف کنجد فاصله‌ای بین 20 تا 50 متر در نظر گرفته شود. کنجد یک گیاهی است که به روزهای کوتاه و هوای گرم و نور زیاد نیاز دارد.
دماهای بین 25 تا 27 درجه سانتی‌گراد برای جوانه زنی و رشد اولیه و تشکیل گل بسیار مناسب است.
خاک مناسب باید حاصل‌خیز و خوب زهکشی شده باشد یا خاک‌هایی با بافت متوسط و غنی از مواد غذایی، با اسیدیته‌ای در حد خنثی یا کمی اسیدی و یا کمی قلیایی، بین 5/5 تا 8 باشد.
همچنین کنجد نسبت به شوری حساس بوده و در زمین‌های شور و باتلاقی به خوبی رشد نمی‌کند.
معمولاً خاک نرم و خاک‌های شنی یا مخلوط‌های حاصل‌خیز برای کشت آن مناسب است.
خواص درمانی و کاربردهای دانه کنجد
کنجد سرشار از مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و پتاسیم است و همچنین ویتامین‌های A، تیامین، ریبوفلاوین و نیاسین دارد.
روغن کنجد برای پخت و پز مواد غذایی مختلف، در صنایع غذایی، همچنین در تولید عطرها و به عنوان حلال در داروسازی و محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می‌شود.
در ایران دانه کنجد عمدتاً برای تهیه حلوا شکری، ارده و شیرینی‌پزی کاربرد دارد.
کنجاله کنجد حدود 40 درصد پروتئین دارد، ماندگاری بالایی دارد و با داشتن اسید آمینه متیونین و مقادیر زیاد کلسیم و فسفر، غذای مناسبی برای دام به شمار می‌رود. این دانه انرژی‌بخش است، موجب افزایش تعداد اسپرم‌ها می‌شود و خاصیت ملین دارد.
نحوه تکثیر گیاه کنجد
از آنجا که دانه کنجد کوچک است، برای پراکنده کردن یکنواخت آن‌ها، معمولاً بذرها را با شن، خاک یا خاکستر مخلوط می‌کنند.
در زمین‌های دیم، بذرها را روی زمین مسطح یا در جوی‌ها با فاصله 40 تا 45 سانتیمتر و عمق 8 تا 15 سانتیمتر کاشته می‌شود و در شرایط آبی، روی پشته‌ها با فاصله 45 تا 55 سانتیمتر و 4 تا 6 سانتیمتر بین ردیف‌ها کشت می‌کنند.
عمق کاشت بسته به نوع خاک بین 2 تا 5 سانتیمتر و حتی تا 10 سانتیمتر نیز ممکن است باشد.
بیشتر بخوانید :
جمع‌آوری شده از مجله ی رضیم
مریم امینی