تاریخ دقیق سالروز ورود آزادگان سرافراز به کشور در سال 98
ورود آزادگان سرافراز به کشور
سال 1369 برای مردم ایران سالی پر از چالش بود. در تابستان آن سال، در روز 26 مرداد، جمهوری اسلامی ایران توانست با افتخار رزمندگانی را که تحت فشار دشمن بودند و برای کشورشان جنگیده بودند، به خانه برگرداند.
روز ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹، ایران شاهد بازگشت اولین گروه از آزادگان سرافراز بود که بعد از سال‌ها اسارت در زندان‌های عراق، دوباره پایشان به خاک میهنشان گذاشت. ستاد رسیدگی به امور آزادگان که در ۲۲ مرداد ۶۹ شکل گرفت، مسئولیت تبادل حدود 50 هزار آزاده ایرانی با 50 هزار اسیر عراقی را به عهده داشت. لازم به ذکر است که بیشتر اسرای ایرانی غیرنظامی و بسیجی بودند.
بیست و ششمین روز از مرداد ماه یادآور بازگشت سرافرازانه آزادگان به میهن در سال 1369
آزادگان، صبورتر از همه و با اعتماد به نفسی مثال‌زدنی، در برابر سختی‌های جسمی و روحی ایستادگی کردند و همواره روی اصول اخلاقی پایبند بودند. این افراد از فشارهای دشمن نهراسیدند و به خداوند اعتماد کردند.
اکنون روز شادی برای ملت ایران است. نه تنها خانواده‌های آزادگان خوشحال هستند، بلکه همه آزادگان در جهان نیز شادمانی را احساس می‌کنند.
آزادگان با اراده خود در برابر تمامی مشکلات ایستادند و روابط‌شان را هم بر اساس اخلاق انسانی ساختند و هیچگاه از آزار و فشارهای دشمن نترسیدند.
این افراد با دل‌هایی بزرگ، به خداوند نزدیک شدند و آزاده نامیده شدند، زیرا از قید نفس و نیازهای مادی رهایی یافته بودند.
آزادگان ایرانی به همراه یکدیگر از چند نقطه مرزی وارد کشور شدند و اولین کارشان بوسه بر خاک ایران و اشک شوق بود. بعد از آن، زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینی (ره) و بیعت با جانشین ایشان، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، از اولین کارهای مشترک آنها بود.
سخن مقام معظم رهبرى درباره آزادگان
مقام معظم رهبری درباره آزادگان فرمودند: «یکی از چیزهایی که شما را دل‌هایتان را زنده نگه میداشت و امیدوار می‌کرد، یاد روحیه و چهره پرصلابت امام عزیزمان بود. او همیشه به یاد اسرا بود. این حقیقت را می‌توان به راحتی درک کرد که پدری که فرزندانش به این شکل دور شده‌اند، چه احساسی دارد…»
«ما ملت ایران در این آزمون بزرگ سربلند بیرون آمدیم و اسرا نیز همواره برگ‌های شجاعت را در مقابل دشمن به نمایش گذاشتند و در نهایت با عزت و افتخار به وطن بازگشتند… شما در طول اسارت، شرایط سختی را تحمل کردید، اما در عین حال دین و اعتقادات‌تان را حفظ کرده و به اسلام، امام و انقلاب وابسته باقی ماندید. این باعث افتخار ملت ایران در مقابل دشمنان شد.»
اولین گروه از آزادگان در صبح ۲۶ مرداد ماه ۱۳۶۹ آزاد شدند. در این روز، ما با چند نفر از جاسوسان داخلی که به دیگر آزادگان آسیب زده بودند، به حسابرسی پرداختیم. به همین دلیل، همزمان با آزادی اسرای ایران و عراق، به مدت ۳ روز ما را در آسایشگاه‌ها بدون آب و غذا نگه داشتند و در این بین، یک نفر از ما شهید شد: حسین پیراینده از تهران.
((ما می‌دانستیم این اقدام ممکن است باعث برخورد شدید عراقی‌ها شود، بنابراین از قبل برای چند روز غذا و آب را پنهان کرده بودیم تا بتوانیم در برابر عراقی‌ها مقاومت کنیم. این داستان حماسی، خودش ماجرای مفصلی دارد.))
بگذریم، یادم هست شب قبل از آزادی‌مان (۲۴ شهریور ۱۳۶۹) همراه با دوستانم حاج محمود کشتکار، سردار مرتضی باقری، سید جمال اعتصامی، محمدرضا قربعلی و محمد رضا حسین پور تا صبح بیدار مانده بودیم و بسیاری از لحظات را با اشک‌های‌مان سپری کردیم. آن شب اولین شبی بود که تا صبح خارج از آسایشگاه خود می‌گذرانیدیم و ستاره‌هایش از هر نقطه قابل دیدن بود.