“`html
پرسش و پاسخ های رایج درباره ایدز
1- مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری چه مراکزی هستند؟
مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری تحت نظر دانشگاه‌های علوم پزشکی در سراسر کشور فعالیت می‌کنند. خدمات این مراکز رایگان است و افرادی که رفتارهای پرخطر دارند می‌توانند با مشاوره حضوری یا تلفنی اطلاعات لازم را به دست آورند و در صورت نیاز، برای آزمایش رایگان به مراکز دیگر ارجاع داده می‌شوند. این مراکز تحت عنوان مراکز مشاوره ایدز در سامانه تلفنی 118 معرفی شده‌اند.
2- برای اطلاع از وضعیت ابتلای خود به اچ‌آی‌وی/ ایدز، باید چه اقداماتی انجام دهیم؟
برای این کار، باید به نزدیک‌ترین مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری در شهر محل سکونت خود مراجعه کنیم.
3- ابتلا به اچ‌آی‌وی (ویروس عامل بیماری ایدز) به چه معناست؟ بیماری ایدز چیست؟
ایدز مرحله نهایی ابتلا به اچ‌آی‌وی است و ممکن است 10 سال یا بیشتر پس از آلودگی با این ویروس بروز کند. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی می‌توانند سال‌ها بدون علامت زندگی کنند و ویروس را به دیگران منتقل کنند. اگر درمان موثر به موقع آغاز نشود، بیشتر بیماران حدود 2.5 تا 3 سال پس از تشخیص ایدز فوت می‌کنند.
4 – علائم بیماری ایدز چیست؟
بیماری ایدز معمولاً با علائم ساده‌ای نظیر اسهال، تب، دردهای عضلانی و مفصلی آغاز می‌شود. این علائم بعد از چند هفته خودبه‌خود از بین می‌روند و فرد فکر می‌کند به سرماخوردگی دچار شده است. درست پس از این دوره، سطح پادتن‌ها در بدن بالا می‌رود، که معمولاً حدود 14 روز طول می‌کشد. فرد ممکن است در این زمان خوب به نظر برسد، اما ویروس ایدز در خون او وجود دارد. عرق کردن در شب و احساس خستگی هم از دیگر نشانه‌های این بیماری است. مرحله بعدی بیماری نشان‌دهنده ضعف شدید سیستم دفاعی بدن است و در این حالت انواع بیماریهای باکتریایی و ویروسی می‌توانند افراد مبتلا را به شدت بیمار کنند.
5- فاصله زمانی بین ابتلا و ظهور علائم بالینی ایدز چقدر است؟
پس از ورود ویروس به بدن و آغاز عفونت، یکی از سلول‌های دفاعی بدن به آن آلوده می‌شود. معمولاً 10 تا 15 سال طول می‌کشد تا فرد به مرحله ایدز برسد. عواملی نظیر فقر غذایی، کمبود بهداشت، و وجود عفونت‌های مختلف می‌تواند این مدت را کوتاه‌تر کند. در حالی که استفاده از غذاهای سالم، دریافت ویتامین‌های مورد نیاز، ورزش منظم و درمان عفونت‌ها می‌تواند این زمان را طولانی‌تر کند. منابع پزشکی گفته‌اند که این زمان ممکن است تا 20 سال هم ادامه یابد.
6. اچ‌آی‌وی (ویروس عامل بیماری ایدز) از کجا آمده است؟
این ویروس در تمام کشورها وجود دارد و نقطه‌ی شروع آن مشخص نیست. مهم‌ترین نکته این است که با رعایت رفتارهای سالم، می‌توان از ابتلا به این ویروس جلوگیری کرد.
7. اچ‌آی‌وی اولین بار در کدام کشور پیدا شد؟
این ویروس برای اولین بار در سال 1981 میلادی در بین مردان همجنسگرا در آمریکا شناسایی شد. شواهد نشان می‌دهد که پیش از این تاریخ نیز ایدز در چند منطقه دیگر وجود داشته است.
9. آیا خطر آلودگی و ابتلا به ایدز در زن و مرد مساوی است؟
خیر، به دلیل ساختار فیزیکی بدن، زنان خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.
10. آیا می‌توان شخص مبتلا به ایدز را از ظاهر او شناسایی کرد؟
این بیماری علائم مشخصی ندارد، بنابراین نمی‌توان به راحتی از ظاهر افراد در مورد ابتلا به ایدز قضاوت کرد. شخص مبتلا تا زمانی که به مرحله شدید بیماری نرسد، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد.
“““html
علائم ظاهری ندارد. مرحله‌ای که در آن فرد فقط ناقل ویروس است و نشانه‌های بیماری هنوز در او نشان داده نمی‌شود، به نام «اچ آی وی مثبت» شناخته می‌شود.
بیشتر بخوانید::
11. چگونه بفهمیم که آیا به اچ‌آی‌وی مبتلا هستیم یا نه؟
امروزه می‌توانیم با انجام یک آزمایش خون متوجه شویم که آیا به اچ‌آی‌وی مبتلا هستیم یا خیر. اگر نتیجه آن آزمایش مثبت باشد، این بدان معناست که به اچ‌آی‌وی مبتلا شده‌ایم. در غیر این صورت، باید ۳ ماه بعد دوباره آزمایش بدهیم تا مطمئن شویم که به ویروس مبتلا نیستیم. در این مدت ۳ ماهه، باید از وسایل پیشگیری به طور کامل استفاده کنیم. همچنین مهم است که سریعا با پزشک خود مشورت کنیم تا به سوالات ما پاسخ دهد و در صورت نیاز، تست دیگری را پیشنهاد کند.
12. چگونه متوجه شویم که آیا اطرافیان ما به اچ‌آی‌وی مبتلا هستند یا خیر؟
هرگز نمی‌توانیم فقط با نگاه کردن به اطرافیان بفهمیم که آیا آنها مبتلا به اچ‌آی‌وی هستند یا خیر. هر کسی که به نظر سالم می‌آید، ممکن است بدون اینکه خودشان بدانند، ناقل این ویروس باشند. این به این معناست که اگرچه افراد به ظاهر سالم هستند، اما اگر مبتلا باشند، می‌توانند با رفتارهای پرخطر، ویروس را به دیگران منتقل کنند.
13. آیا کودکان هم ممکن است ایدز بگیرند؟
بلی. در کودکان مبتلا، علائم بیماری ایدز زودتر از بزرگسالان ظاهر می‌شود و میزان مرگ و میر آنها نیز بالاتر است.
14. راه‌های انتقال اچ‌آی‌وی چیست؟
شایع‌ترین راه‌های انتقال اچ‌آی‌وی به صورت زیر است:
- مقاربت (واژینال، مقعدی یا دهانی) با فرد مبتلا
- استفاده از سوزن مشترک با فرد آلوده
- انتقال از مادر آلوده به جنین در دوران بارداری، در حین زایمان یا در طول شیردهی
- علاوه بر این، ویروس می‌تواند از طریق دریافت خون یا عوامل انعقادی آلوده نیز منتقل شود.
- ویروس می‌تواند از طریق راه‌های وریدی (مثل تزریق وریدی) یا از طریق مقعد، واژن، آلت، دهان و همچنین غشاهای موکوسی دیگر مانند چشم و بینی یا زخم‌ها وارد بدن شود.
- پوست سالم یک حفاظ بسیار قوی در برابر ورود اچ‌آی‌وی و سایر ویروس‌ها و باکتری‌هاست.
15. کدام مایعات و ترشحات بدن می‌توانند اچ‌آی‌وی را منتقل کنند؟
انتقال این ویروس از طریق مایعات زیر به اثبات رسیده است:
- خون
- منی (ترشحات تناسلی مردان)
- ترشحات واژن (ترشحات تناسلی زنان)
- شیر مادر
- هر مایع دیگری که حاوی خون باشد.
- مایع کیسه آب که جنین در آن زندگی می‌کند.
16. چرا تماس جنسی به عنوان راهی برای انتقال اچ‌آی‌وی شناخته می‌شود؟
در ترشحات جنسی مرد یا زن مبتلا، ویروس اچ‌آی‌وی وجود دارد و این ویروس می‌تواند به غشای مخاطی دستگاه تناسلی بچسبد و به داخل بدن راه یابد و به سلول‌های ایمنی اصلی به نام لنفوسیت‌های کمک کننده برسد.
17. در صورت ارتباط جنسی با فرد مبتلا (مرد با زن – مرد با مرد)، کدام یک از آنها احتمال بیشتری برای مبتلا شدن دارند؟
خطر انتقال اچ‌آی‌وی در مردان همجنسگرا بیشتر و تقریباً دو برابر مردان غیر همجنسگرا است. (احتمال اینکه مرد مفعول در تماس‌های جنسی همجنس‌گرایانه مبتلا شود، بیشتر است). همچنین میزان انتقال ویروس از مرد مبتلا به زن سالم بیشتر از انتقال ویروس از زن مبتلا به مرد سالم است.
18. چرا احتمال انتقال ایدز در همجنس‌گرایان بیشتر است؟
این موضوع به نوع تماس جنسی مربوط می‌شود:
- غشای مخاطی روده ظریف‌تر از غشای مخاطی دستگاه تناسلی زنان است.
- مویرگ‌های زیر مخاط روده بیشتر از مویرگ‌های زیر مخاط دستگاه تناسلی است.
- در تماس‌های مقعدی، احتمال آسیب و زخم شدن روده وجود دارد که باعث افزایش خطر انتقال ویروس می‌شود.
- مدت زمان …
“““html - متعارف و عادی با افرادی که به HIV مبتلا نیستند.
- بغل کردن یا دست دادن.
- استفاده از وسایل مشترک مانند ظروف یا دستمال سفره.
- نشستن در کنار یکدیگر.
این ویروس تنها از طریق تماس‌های خاص مثل خون، ترشحات جنسی و شیردهی منتقل می‌شود. در نتیجه، شما نمی‌توانید از طریق تماس‌های روزمره، مثل گفتگو یا بازی، به این ویروس مبتلا شوید.
28. آیا می‌توان با گرفتن کمک از درمان‌های دارویی، خطر انتقال HIV را کاهش داد؟
بله، درمان‌های خاصی وجود دارد که می‌تواند به افراد مبتلا به HIV کمک کند تا به زندگی طبیعی‌تری ادامه دهند و همچنین خطر انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهند. این درمان‌ها باعث می‌شوند که بار ویروسی در بدن پایین بیاید و شخص مبتلا دیگر نتواند ویروس را به دیگران منتقل کند.
29. چه اقداماتی می‌توان انجام داد تا از ابتلا به HIV جلوگیری شود؟
برای جلوگیری از ابتلا به HIV می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
- استفاده از کاندوم در تمام روابط جنسی.
- اجتناب از استفاده مشترک از سرنگ‌های آلوده.
- مشاوره و آزمایش قبل از شروع روابط جدید برای اطمینان از سلامت شریک زندگی.
- پیگیری درمان‌های پیشگیرانه اگر در معرض خطر باشید.
30. چگونه می‌توان افراد مبتلا به HIV را حمایت کرد؟
حمایت از افراد مبتلا به HIV شامل درک و حمایت عاطفی است. این افراد نیاز به همدلی و درک دارند و باید بتوانند بدون ترس از قضاوت شدن زندگی کنند. همچنین، می‌توانیم به آنها کمک کنیم تا اطلاعات دقیق و صحیح درباره بیماری و درمان‌های آن را کسب کنند.
“““html
- ارتباطات اجتماعی روزمره مثل دست دادن، روبوسی و در آغوش گرفتن دوستان.
- ورزش و کار.
- خوابیدن در یک اتاق یا تنفس در هوای مشترک (محیط کار، اتومبیل و …).
- استفاده از ظروف غذا یا نوشیدنی مشترک، دستگیره در، شستشوی دست‌ها با آب مشترک و شنا در استخر مشترک.
- آب دهان انداختن، عطسه و سرفه.
- عرق بدن و اشک.
- گزش پشه یا سایر حشرات.
28. آیا حشرات مانند پشه این بیماری را منتقل می‌کنند؟
خیر، حشرات با داشتن سیستم دفاعی خود، ویروس را از بین می‌برند. همچنین ساختار بدن پشه به گونه‌ای است که هیچ وقت خون را به بدن فرد وارد نمی‌کند و فقط خون را می‌مکد. بنابراین حشرات نمی‌توانند اچ‌آی‌وی را منتقل کنند.
29. چرا نیش حشرات بیماری ایدز را منتقل نمی‌کند؟
وقتی حشرات خون را می‌مکد، خون حاوی ویروس به سرعت در بدن حشره توسط آنزیم‌ها پاره می‌شود و ویروس نمی‌تواند در بدن حشره زنده بماند. به همین دلیل، زمانی که حشره فرد دیگری را نیش می‌زند، نمی‌تواند ویروس فعال را منتقل کند.
30. آیا بوسیدن با دهان باز، HIV را منتقل می‌کند؟
رو بوسی و بوسیدن عادی معمولاً ویروس را منتقل نمی‌کند. اما اگر در چنین حالتی خونریزی خفیفی در لثه یا زخم‌های کوچک وجود داشته باشد، بوسیدن با دهان باز می‌تواند کمی خطرناک باشد، زیرا بزاق در این حالت ممکن است حاوی HIV باشد. همچنین اگر بوسه طولانی باشد، ممکن است خراشی در دهان یا لب ایجاد کند و ویروس منتقل شود.
31. آیا ابتلا به بیماریهای آمیزشی مانند سوزاک و سیفلیس احتمال آلودگی به ویروس ایدز را زیاد می‌کند؟
بله. تمام بیماریهای مقاربتی می‌توانند به دلیل آسیب به مخاط دستگاه تناسلی، خطر انتقال اچ‌آی‌وی را افزایش دهند.
32. آیا ویروس ایدز از طریق اقدامات پزشکی، دندان‌پزشکی و آزمایشگاهی منتقل می‌شود؟
اگر وسایل پزشکی به درستی ضدعفونی نشده باشند و استفاده شوند، ممکن است آلودگی منتقل شود. اما اگر اصول احتیاطات و ضدعفونی کردن به درستی رعایت شود، خطر انتقال اچ‌آی‌وی از این طریق وجود ندارد.
33. آیا مسافران ممکن است به طور تصادفی در یک کشور خارجی به ویروس ایدز مبتلا شوند؟
خیر، آلودگی معمولاً از طریق تماس جنسی با فرد مبتلا اتفاق می‌افتد. فعالیت‌هایی مانند دست دادن، سرفه، عطسه، سوار شدن به اتوبوس یا مترو و استفاده از تلفن عمومی باعث آلودگی نمی‌شود.
34. در صورتی که “چک آپ و آزمایش‌های سلامت” انجام شود، آیا آزمایش HIV هم انجام می‌گیرد؟
آزمایش اچ‌آی‌وی به جز در موارد خاص، جزو آزمایشات معمول پزشکی برای چک آپ نیست. بنابراین باید حتماً نام آزمایش HIV را به پزشک بگویید تا آزمایش انجام شود. مهم است که قبل و بعد از آزمایش مشاوره دریافت شود.
35. چرا آزمایش تشخیص قبل از ازدواج برای ایدز لازم نیست؟
داشتن یک جواب منفی به این معنا نیست که فرد مبتلا نیست. ممکن است فرد در چند ماه گذشته مبتلا شده باشد و هنوز جواب آزمایش مثبت نشده باشد. همچنین فردی که رفتارهای پرخطر دارد، مانند استفاده از سوزن‌های مشترک یا داشتن شرکای جنسی متعدد، ممکن است مبتلا شده باشد اما هنوز پادتن در خون او تشکیل نشده باشد. به همین دلیل، داشتن یک آزمایش منفی در این دسته از افراد، پیش از ازدواج نمی‌تواند سلامت آنها را تضمین کند.
36. آیا در هنگام اهدای خون در سازمان انتقال خون ایران، آزمایش HIV انجام می‌شود؟ آیا نتیجه آن معتبر است؟
بله، آزمایش HIV انجام می‌شود و نتیجه آن معتبر است. اما توصیه نمی‌شود که برای مطلع شدن از وضعیت خود در برابر اچ‌آی‌وی، خون اهدا کنید. در سازمان انتقال خون ایران، آزمایش‌های خاصی انجام می‌شود.
“`
آزمایش الایزا (HIV ELISA) بر روی خون انجام می‌شود. مهم است بدانید که این آزمایش همیشه 100% دقیق نیست. دقت تست الایزا حدود 97.5% است، به این معنا که این تست می‌تواند 97.5% از افرادی که به ویروس HIV آلوده هستند را شناسایی کند. به عبارت ساده‌تر، اگر فردی به این ویروس مبتلا باشد، 97.5% احتمال دارد که تست او مثبت باشد. اما دقت تست وسترن بلات (Western blot) حدود 98.5% است، که نشان‌دهنده این است که اگر نتیجه این تست مثبت باشد، تنها 1.5% احتمال دارد که فرد واقعاً مبتلا نباشد. به این مورد، فاصله مثبت کاذب می‌گویند.
بنابراین، اگر نتیجه آزمایش الایزا مثبت باشد، لازم است که با تست وسترن بلات دوباره بررسی شود، زیرا این تست دقیق‌تر است. آزمایشگاه‌ها معمولاً قبل از اعلام نتایج، این کار را انجام می‌دهند. بنابراین، اگر نتیجه تست فرد مثبت باشد، قابل اعتماد است چون چندین بار کنترل می‌شود.
37. آیا افراد مبتلا به ایدز نمی‌توانند کار کنند؟
ابتلا به ویروس ایدز مانعی برای کار نیست. هرگاه افراد توانایی کار کردن داشته باشند، می‌توانند مانند دیگران فعالیت کنند.
38. آیا کار کردن با فرد مبتلا به ایدز مشکلی دارد؟
خیر، همکارانی که به ایدز مبتلا هستند، خطری برای دیگران در محیط کار ندارند. استفاده از تلفن مشترک، کار کردن در کنار هم و حتی استفاده از یک لیوان یا فنجان خطر انتقال را ایجاد نمی‌کند.
39. چرا در محیط کار از همکاران مبتلا به ایدز بیمار نمی‌شویم؟
چون آلودگی به ویروس ایدز از طریق خون و ترشحات جنسی منتقل می‌شود و در محیط کار، تماس مستقیم با خون و ترشحات جنسی وجود ندارد (البته در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، خطر تماس با خون ممکن است وجود داشته باشد).
40. آیا ایدز درمانی دارد؟
در حال حاضر، درمان قطعی برای ایدز وجود ندارد. اما استفاده به موقع از داروهای ضد رترو ویروسی و پایبندی افراد به درمان می‌تواند طول عمر را افزایش دهد و پیشرفت بیماری را به تأخیر بیندازد. به این ترتیب، مرگ فرد به تعویق می‌افتد.
این داروها بسیار گران‌قیمت هستند و ممکن است عوارض جدی داشته باشند. تجویز آنها باید توسط پزشکان متخصص انجام شود. با این داروها می‌توان خطر انتقال عفونت از مادر به نوزاد را کاهش داد. تحقیقات زیادی برای تولید داروهای جدیدتر و واکسن ایدز در حال انجام است.
41. آیا تاکنون واکسنی برای ایدز ساخته شده است؟
متأسفانه، خیر. اما تحقیقات برای ساخت واکسن همچنان ادامه دارد.
42. چگونه می‌توان از ابتلا به ویروس ایدز از طریق تماس جنسی جلوگیری کرد؟
با خویشتن‌داری (تاخیر در رابطه جنسی تا زمان ازدواج)، داشتن تنها یک شریک جنسی (همسر) و پایبندی به خانواده و همچنین استفاده از کاندوم در هر نوع رابطه جنسی پرخطر با فرد مبتلا یا مشکوک، می‌توان از انتقال عفونت جلوگیری کرد.
43. آیا با استفاده از کاندوم در رابطه جنسی با فرد مبتلا، خطر انتقال HIV و دیگر بیماریهای جنسی وجود دارد؟
اگر کاندوم سالم باشد و ترشحات جنسی از آن خارج نشود، احتمال انتقال خیلی کم است. اما باید همیشه به یاد داشته باشید که در روابط جنسی با افراد مبتلا، خطر انتقال وجود دارد. در مورد افرادی که از سلامتی آنها مطمئن نیستید، استفاده صحیح از کاندوم بسیار توصیه می‌شود. نکته مهم این است که از ابتدای رابطه تا انتها، باید از کاندوم به طور صحیح استفاده شود.
44. کاندوم تا چه اندازه می‌تواند از ایدز جلوگیری کند؟
کاندوم‌های مردانه در کشور ما از جنس لاتکس هستند. مطالعات نشان می‌دهد که اگر کاندوم‌های لاتکس به‌درستی در هر بار نزدیکی استفاده شوند، بسیار مؤثر در جلوگیری از انتقال HIV هستند.
علاوه بر این، استفاده مداوم و صحیح از کاندوم لاتکس می‌تواند خطر انتقال دیگر بیماریهای جنسی مانند سوزاک و سیفلیس را نیز کاهش دهد.
۴۵. کاندوم‌های لاتکس چقدر در پیشگیری از انتقال ایدز مؤثرند؟
بر اساس تحقیقاتی که بر روی افرادی که با افرادی که این ویروس را دارند، رابطه جنسی داشتند انجام شده است، مشخص شده که ۹۸٪ از کسانی که به طور مرتب و صحیح از کاندوم لاتکس استفاده کرده‌اند، به ویروس مبتلا نشده‌اند. بنابراین، اگر کاندوم به طور منظم و صحیح استفاده شود، می‌تواند احتمال انتقال HIV را به میزان زیادی کاهش دهد. بهترین راه برای جلوگیری از انتقال ویروس در رابطه‌های جنسی، استفاده از کاندوم است.
بیشتر بخوانید::
۴۶. برای استفاده صحیح از کاندوم چه نکاتی باید رعایت شود؟
- برای هر ارتباط جنسی یک کاندوم جدید استفاده کنید.
- کاندوم را به محض ایجاد نعوظ و قبل از هر نوع رابطه جنسی (واژینال، مقعدی یا دهانی) استفاده کنید.
- به استفاده صحیح و مداوم از کاندوم توجه داشته باشید. گاهی ممکن است حین استفاده کاندوم پاره شود.
- بیشتر موارد انتقال HIV و دیگر بیماریهای مقاربتی، به خاطر استفاده نادرست یا غیرمداوم از کاندوم است.
- استفاده از مواد روغنی مثل کرم و وازلین، می‌تواند کاندوم را ضعیف کند و احتمال پاره شدن آن را افزایش دهد.
- همچنین اگر کاندوم در معرض حرارت یا نور خورشید قرار بگیرد یا قدیمی شود، ضعیف می‌شود و ممکن است به وسیله دندان یا ناخن در حین رابطه جنسی پاره شود.
- همیشه قبل از استفاده از کاندوم، تاریخ انقضا آن را کنترل کنید.
۴۷. اگر از کاندوم استفاده نکنم و با شخص مبتلا رابطه جنسی داشته باشم، آیا احتمال مبتلا شدن در اولین ارتباط وجود دارد؟
بله، حتی اگر در اولین رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم باشید، احتمال انتقال HIV وجود دارد.
۴۸. من با کسی رابطه داشتم و از کاندوم هم استفاده کردم. برای اطمینان از سلامتی‌ام ۷۰ روز بعد آزمایش دادم و مشکلی نداشتم. آیا باید دوباره آزمایش بدهم؟
در کل اگر شما به درستی از کاندوم استفاده کرده باشید، احتمال ابتلا به ایدز نزدیک به صفر است. درست استفاده کردن به این معنی است که از ابتدای رابطه، کاندوم استفاده شود و تا پایان رابطه بر روی آلت باقی بماند. اگر می‌خواهید آزمایشی با دقت بیشتری داشته باشید، بهتر است ۱۲ هفته و حتی کمی بیشتر بعد از رابطه آزمایش انجام دهید زیرا آنتی‌بادی‌های HIV معمولاً دو تا دوازده هفته بعد از شروع عفونت در خون نمایان می‌شوند.
۴۹. نکاتی که باید دانش‌آموزان درباره ایدز بدانند تا از خطر ابتلا به آن در امان بمانند چیست؟
دانش‌آموزان حتماً باید به نکات زیر توجه کنند:
- در برابر وسوسه‌ها برای کشیدن سیگار، مصرف مواد مخدر و شرکت در مجالس ناسالم، «نه» بگویند.
- با ورزش، مطالعه و انجام کارهای هنری و علمی، زندگی خود را پر بارتر و سالم نگه دارند.
- به اصول اخلاقی و انسانی دین اسلام و دیگر ادیان پایبند باشند و بدانند که یکی از مهم‌ترین دلایل انتشار این بیماری، رفتارهای پرخطر است.
- باید دقت کنند که استفاده از هر نوع مواد مخدر و الکل باعث کاهش هوشیاری و عدم احتیاط می‌شود، پس از مصرف این مواد باید جداً خودداری کنند.
۵۰. برای جلوگیری از انتقال اچ‌آی‌وی از مادر مبتلا که باردار است به نوزادش چه باید کرد؟
اگر خانم باردار در مراکز درمانی تحت مراقبت باشد، احتمال انتقال ویروس به فرزندش بسیار کم خواهد شد. خانم‌های باردار مبتلا باید زیر نظر پزشک از داروهای ضد ویروسی استفاده کنند.
زایمان بهتر است سزارین باشد و همچنین باید از شیر دادن به نوزاد خودداری کرده و نوزاد باید با شیر خشک تغذیه شود.
۵۱. آیا لازم است افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی را از دیگران جدا کرد؟
خیر، تماس‌های عادی و معمولی مانند در محل کار، مدرسه، دانشگاه و… باعث انتقال اچ‌آی‌وی نمی‌شود. باید به یاد داشته باشیم که رفتارهای پرخطر موجب انتقال اچ‌آی‌وی است نه زندگی در کنار افراد مبتلا.