جملهی شما پیام خوبی دارد، اما برای روانتر شدن و تاثیر بیشتر، میتوان آن را کمی بازنویسی کرد. در ادامه چند نسخهی پیشنهادی آوردهام:
✅ نسخهی اصلاحشده و روانتر:
با رنگ خوراکی، به غذای خود رنگی فراموشنشدنی ببخشید.
🌟 نسخهی تبلیغاتی و جذاب:
غذایتان را با رنگ خوراکی، به اثری فراموشنشدنی تبدیل کنید!
✨ نسخهی شاعرانهتر:
رنگی ببخشید که در ذهن بماند، با رنگ خوراکی در کنار طعم دلچسب غذا.
رنگ غذا چیست ؟
به گزارش رضیم : رنگ غذا یک افزودنی است که به غذاها اضافه میشود تا بتوانیم به رنگ مورد نظر در هنگام پخت و پز برسیم. اما سوالاتی در مورد انواع رنگهای غذا و سلامتی آنها در بین مردم وجود دارد.
افزودنی رنگ در صنایع مختلف
افزودنی رنگ به مواد غذایی، دارویی، لوازم آرایشی و یا بدن انسان رنگ میدهد. این افزودنیها میتوانند از منابع طبیعی یا سنتزی به دست آیند. این افزودنیها برای بهبود رنگ طبیعی، افزودن رنگ به غذاهای بیرنگ و دسرها مانند تزیین کیک و کمک به تمایز طعمها (مانند رنگ بنفش برای طعم انگور یا زرد برای لیمو) استفاده میشوند.
افزودنیهای رنگ به رنگ غذا نیز معروف هستند. این مواد برای حفظ رنگ مواد غذایی به آنها افزوده میشوند تا در دسر، کیک و وعده غذایی رنگ دلخواه خود را بدست آوریم.
آیا استفاده آن در غذاها درست است + انواع رنگ ها
رنگدانههای موجود در مادهی غذایی به ۳ دسته تقسیم میشوند:
- طبیعی
- مشابه طبیعی
- سنتتیک
رنگ غذای طبیعی
این رنگها از سه منبع گیاهی، حیوانی و معدنی به دست میآیند.
- رنگهای گیاهی نظیر: کلروفیل، آنتوسیانین، تانن، فلاوونوئید، کاروتنوئید، بتالین
- رنگهای حیوانی نظیر: کوشینیل که از نوعی حشره به دست میآید.
- رنگهای معدنی نظیر: دیاکسید تیتانیوم که در برخی آدامسها یا شکلاتها استفاده میشود.
رنگهای مشابه طبیعی
گاه استخراج رنگ از مواد غذایی به لحاظ اقتصادی به صرفه نیست و یا دسترسی به مواد اولیه وجود ندارد. بنابراین، رنگدانههای طبیعی شناسایی و بهصورت شیمیایی در صنعت تولید میشوند.
به این ترتیب رنگدانههای مشابه طبیعی تولید میشوند، مانند بتاکاروتن که در محصولاتی مانند کره و مارگارین و در برخی کارخانجات ایران برای تولید ماکارونی به کار میرود.
رنگهای سنتتیک (مصنوعی)
رنگهای سنتتیک مشابه طبیعی ندارند و ترکیبات شیمیایی هستند که در طبیعت وجود ندارند و بهوسیله روشهای شیمیایی ساخته میشوند. نامهای شیمیایی آنها معمولاً طولانی و پیچیده است و به همین دلیل از حروف F-D-C برای نامگذاری آنها استفاده میشود.
- F مخفف food
- D مخفف drag
- C مخفف cosmetic میباشد.
بنابراین یک رنگ سنتتیک که کد FDC دارد، به این معنی است که میتوان از آن در غذا، دارو و مواد آرایشی استفاده کرد.
رنگهای خوراکی مصنوعی؛ مضر یا بی ضرر؟
رنگهای FDC به دو دسته تقسیم میشوند:
۱- FDC DYE: این رنگها در محصولاتی استفاده میشوند که قسمت عمده آنها را فاز آبی تشکیل میدهد.
۲-FDC LAKE: این رنگها در محصولاتی استفاده میشوند که قسمت عمده آنها را فاز روغنی یا چربی تشکیل میدهد.
آیا رنگ غذا خوراکی است و برای بدن ضرر ندارد؟
رنگ غذای پودری تمام رنگهای مجوزدار تحت قوانین سازمان غذا و دارو FDA فعالیت میکنند و مجوزهای لازم را برای تولید و عرضه دریافت میکنند. این سازمان مواد تشکیلدهنده و روند تولید این افزودنیها را بررسی کرده و مجوز استفاده از آنها را صادر میکند.
FDA موارد خاصی را مد نظر قرار داده که این مقررات شامل:
انواع غذاهایی که میتوانیم در آنها از رنگ غذا استفاده کنیم، حداکثر مقدار مجاز و همچنین باید نحوه مصرف روی کالا ذکر شود.
آیا تمام افزودنیهای رنگ باید قبل از مصرف در FDA تأیید شوند؟
طبق قانون فدرال غذا، دارو و لوازم آرایشی نیازمند تأیید تمامی رنگهای افزودنی و کاربردهای جدید آنها توسط FDA قبل از استفاده در مواد غذایی است. یک لیست کامل از تمامی رنگهای مجاز در ایالات متحده برای استفاده در غذاها، داروها، لوازم آرایشی و تجهیزات پزشکی موجود میباشد.
FDA نُه نوع رنگ غذایی را تأیید کرده است که برای استفاده در مواد غذایی مناسب هستند:
FD&C Blue No. 1 (آبی) : رنگی برای دسرهای یخی.
FD&C Blue No. 2 (آبی): رنگی برای غذاهای پخته شده مانند اسنکها، شیرینیها و انواع ماست.
FD&C Green No. 3 (سبز): در غلات، شربتها، نوشیدنیها و برخی محصولات پخته شده.
4. Orange B (نارنجی) : فقط در هات داگ و سوسیس.
Citrus Red No. 5 : فقط برای رنگ نارنجی.
6. FD&C Red No. : رنگی برای انواع دسرهای یخی.
7. FD&C Red No. : رنگی برای غلات، نوشیدنیها، ژلاتین، پودینگ، محصولات لبنی و انواع شیرینی.
8. FD&C Yellow No. : برای شیرینیها، غلات، اسنکها، نوشیدنیها، ادویهها، محصولات پخته شده و ماست.
9. FD&C Yellow No. : برای غلات، غذاهای میان وعده، محصولات پخته شده، ژلاتین، نوشیدنیها، پودینگ و سس.
چرا تولیدکنندگان در محصولات خود از رنگ غذا استفاده میکنند؟
یکی از دلایل این است که رنگ اصلی محصولات که ممکن است در اثر حرارت از بین برود، دوباره به آن بازگردانده شود. همچنین، در طول نگهداری، ممکن است رنگ محصولات کمرنگ شود و رنگ مجدد به آنها اضافه شود. تولیدکنندگان همچنین برای ایجاد یکنواختی در رنگ محصولات از رنگهای غذایی استفاده میکنند چرا که ممکن است میوهها و سبزیجات در زمانهای متفاوت برداشت شوند و رنگهای آنها متفاوت باشد.
تولیدکنندگان به دنبال برجسته کردن رنگهای طبیعی موجود در غذا هستند که شاید به تنهایی رنگشان چندان قوی نباشد اما مصرف کننده آن را شناسایی کند. برای نمونه، آبمیوهها یا برخی سسها رنگ قابل توجهی دارند. این رنگها به مواد غذایی ظاهری جذاب و اشتها آور میدهند. به عنوان مثال، ژل ژلاتینی که رنگی ندارد، اما با اضافه کردن یک طعمدهنده و رنگ مناسب، به شکل جذابتری درمیآید.
همچنین، رنگها به حفظ ویژگیها و شناسایی مواد غذایی کمک میکنند. مثلاً رنگ نارنجی در نوشابه پرتقالی به شناسایی آن کمک میکند. به علاوه، رنگها میتوانند از ویتامینهای حساس به نور محافظت کنند و از واکنشهایی که ممکن است در اثر نور به وجود آید جلوگیری کنند. برای این کار ممکن است از بسته بندیهای مقاوم در برابر نور یا بطریهای شیشهای رنگی استفاده کنند تا عمر مفید محصولات را افزایش دهند.