آشنایی با شیاف ناپروکسن و کاربردهای این دارو (2 نکته مهم)
موارد مصرف و عوارض شیاف ناپروکسن
شیاف ناپروکسن یکی از داروهای پرکاربرد برای کاهش درد است. این دارو به گونه‌ای عمل می‌کند که هورمون‌هایی را که باعث احساس درد می‌شوند، غیر فعال می‌سازد.
بسیاری از افراد برای رهایی از درد به مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی روی می‌آورند. این دسته از داروها بیشترین استفاده را در میان مردم دارند و یکی از این داروها، شیاف ناپروکسن است که برای درمان دردهای ناشی از التهاب تاندون‌ها، آرتروز، کمر درد، دردهای قاعدگی و دیگر مشکلات موثر است.
اشکال دارویی: شیاف ۵۰۰ میلی‌گرم، قرص روکش‌دار ۵۰۰ میلی‌گرم، قرص ناپروکسن ۲۵۰ میلی‌گرم
نام تجاری: Naproxen-AR ،Naprosyn، Anaprox، Modaxen
مکانیسم اثر و فارماکوکینتیک شیاف ناپروکسن
شیاف ناپروکسن با کاهش ترشح آنزیم‌هایی مانند پروستاسایکلین، ترومبوکسان و سایکلوکسیژناز کار می‌کند. وقتی ناپروکسن مصرف می‌شود، مقدار زیادی از آن به پروتئین‌های موجود در خون متصل می‌شود.
این دارو از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود و نیمه عمر آن بین ۱۲ تا ۱۵ ساعت است. دفع ناپروکسن عمدتاً از طریق ادرار انجام می‌شود.
موارد مصرف شیاف ناپروکسن
- دردهای عمومی
- نقرس
- سردرد
- آرتریت روماتوئید
- التهاب‌های غیر روماتیسمی
- درد قاعدگی
- تب
- درد دندان
- آرتروز زانو
- بیماری‌های التهابی
موارد منع مصرف شیاف ناپروکسن
- اگر آلرژی دارید یا سابقه واکنش شدید به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی دارید، مانند آنژیوادم یا شوک آنافلاکتیک، نباید از این دارو استفاده کنید.
- مصرف این شیاف در ۳ ماه اول بارداری به هیچ وجه مجاز نیست.
موارد احتیاط مصرف شیاف ناپروکسن
اگر به یکی از مشکلات زیر مبتلا هستید، قبل از مصرف شیاف ناپروکسن با پزشک خود صحبت کنید:
- بیماری‌های کلیوی و قلبی
- دوران بارداری و شیر دهی
- زخم پپتیک
- مشکلات گوارشی
- سن بالا
- بیماری‌های آلرژیک
- آسم
- وجود خون در مدفوع
- بیماری لوپوس
- حساسیت به داروهای استروئیدی
- مصرف الکل و سیگار
- پولیپ بینی
- اختلالات انعقادی
- بیماری هموروئید
- التهاب رکتوم
مقدار مصرف شیاف ناپروکسن
مقدار و تعداد دفعات استفاده از شیاف ناپروکسن به شدت درد بستگی دارد. برای بزرگسالان معمولاً دوزهای ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم استفاده می‌شود. در درمان دردهای قاعدگی، از دوز ۵۰۰ میلی‌گرم استفاده کرده و سپس در نوبت بعدی به ۲۵۰ میلی‌گرم کاهش می‌یابد که باید هر ۱۲ ساعت مصرف شود.
برای کودکان بالای ۶ سال، باید به ازای وزن آنها هر ۱۲ ساعت یکبار استفاده شود.
عوارض جانبی شیاف ناپروکسن
- سوزش معده
- کاهش انعقاد خون
- احتباس مایعات
- یبوست شدید
- خواب آلودگی
- بثورات پوستی
- سردرد و سرگیجه
- وزوز گوش
- کبود شدن پوست
- کوتاه شدن تنفس
- ناتعادلی
نکات مهم در مورد شیاف ناپروکسن
۱. مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است خطر سکته قلبی و مغزی را افزایش دهد و همچنین زخم‌های معده را ایجاد کند که در افراد مسن شایع‌تر است.
۲. اگر در هنگام استفاده از شیاف ناپروکسن مدفوع شما قرمز شد یا دچار استفراغ خونی شدید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
۳. هرگز بدون مشورت با پزشک، داروهای دیگری را همزمان با شیاف ناپروکسن مصرف نکنید زیرا ممکن است عوارض جانبی را افزایش دهد و منجر به خونریزی معده شود.
۴. در دوره مصرف ناپروکسن ممکن است پوستتان حساس شود؛ پس حتماً از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید.
۵. این دارو به راحتی وارد شیر مادر می‌شود و می‌تواند به نوزاد آسیب بزند. بنابراین، در دوران شیردهی باید از این شیاف استفاده نشود.
۶. مشکلات کلیوی از دیگر عوارض مصرف ناپروکسن است که ممکن است باعث کاهش ادرار شود؛ در این صورت سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
تداخلات دارویی شیاف ناپروکسن
- استفاده همزمان از آسپرین و ناپروکسن بر روی اثرگذاری ناپروکسن تأثیر می‌گذارد.
- استفاده از داروهای ضد انعقاد به همراه ناپروکسن ممکن است منجر به خونریزی معده شود.
- ترکیب ناپروکسن با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می‌تواند عوارض گوارشی شدید ایجاد کند.
- ترکیب پروبنسید با ناپروکسن موجب مسمومیت می‌شود.
- استفاده همزمان متوتروکسات با ناپروکسن خطر مسمومیت را افزایش می‌دهد.
- ترکیب لیتیوم با ناپروکسن نیز ممکن است منجر به مسمومیت شود.
- ناپروکسن ممکن است اثر داروهای ضد فشار خون را کاهش دهد.
شرایط نگهداری شیاف ناپروکسن
برای نگهداری شیاف ناپروکسن، آن را در جایی با دمای زیر ۳۰ درجه و دور از دسترس کودکان و خطر یخ‌زدگی نگهداری کنید.
